Η Παιδεία, στρατηγική επένδυση!

«Εκ των γραμμάτων γεννάται η προκοπή με την οποίαν λάμπουν τα ελεύθερα έθνη» (Ρήγας Φεραίος) Στις 24 Νοεμβρίου 2018 παρουσιάστηκε σε ειδική εκδήλωση με κάθε επισημότητα το Πρόγραμμα Παιδείας της Νέας Δημοκρατίας. Η διαμόρφωση του προγράμματος αυτού ήταν αποτέλεσμα πολύμηνων διαβουλεύσεων με τους εμπλεκόμενους, εκπαιδευτικούς, μαθητές, φοιτητές και γονείς. Η δομή του περιλαμβάνει τους τρεις βασικούς τομείς: 1) Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, 2) Επαγγελματική εκπαίδευση και Κατάρτιση/Διά βίου Μάθηση και 3) Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Το κεντρικό μήνυμα του προγράμματος είναι ότι «η Παιδεία είναι η καλύτερη επένδυση που μπορούμε να κάνουμε για την Ελλάδα». Είναι ο βασικότερος πυλώνας ανάπτυξης της χώρας και ο τύπος της παρεχόμενης εκπαίδευσης δείχνει τι χώρα θέλουμε να έχουμε στο μέλλον. Όπως τόνισαν οι ομιλητές, η νοοτροπία της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι οπισθοδρομική, αναχρονιστική, ισοπεδωτική, επενδύει στο λαϊκισμό, την ήσσονα προσπάθεια και την ανομία. Η Παιδεία όμως είναι ύψιστο αγαθό, δεν είναι μόνο γνώσεις, αναδεικνύει δεξιότητες και ταλέντα, αποτελεί εφόδιο στα χέρια των νέων ανθρώπων για να ατενίζουν με αισιοδοξία το μέλλον, οφείλει να παρέχει ίσες ευκαιρίες και να σέβεται τις πατροπαράδοτες αξίες, τις παραδόσεις και τον ελληνικό πολιτισμό. Το Πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας διαπνέεται από πέντε βασικές αρχές που μετουσιώνονται σε συγκεκριμένα μέτρα ανά βαθμίδα εκπαίδευσης: 1. Εμπιστοσύνη: Προς τους εκπαιδευτικούς ότι είναι οι πλέον αρμόδιοι να διαμορφώνουν προγράμματα σπουδών, στους γονείς ότι μπορούν να μετέχουν ενεργά στη διοίκηση των σχολικών μονάδων και την αξιολόγηση, στα Πανεπιστήμια ότι μπορούν να προτείνουν τις βάσεις εισαγωγής και να υλοποιούν τη διασύνδεση με την αγορά εργασίας. Άρα δεν θέλουμε πια το υπουργοκεντρικό μοντέλο διοίκησης αλλά «αποκέντρωση» της εκπαίδευσης. 2. Ποιότητα και αποτελεσματικότητα: Αξιολόγηση για τις σχολικές μονάδες, τους εκπαιδευτικούς και τα Πανεπιστήμια και προγράμματα επιμόρφωσης στην ψηφιακή τεχνολογία. Τέλος στην παπαγαλία με ανάπτυξη κριτικής σκέψης και διενέργεια εξετάσεων με υλικό από τράπεζα θεμάτων. 3. Ίσες ευκαιρίες: Κανένα παιδί εκτός βρεφονηπιακού σταθμού, καθιέρωση του Κρατικού Πιστοποιητικού Γλωσσομάθειας μέσα στα σχολεία. Ανάπτυξη της επαγγελματικής εκπαίδευσης και σύνδεσή της με την αγορά εργασίας με παράλληλη προώθηση της επιχειρηματικότητας σε τοπικό επίπεδο. Ίδρυση ενός πρότυπου σχολείου σε κάθε νομό και κάθε Διοικητική Ενότητα της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης για όλα τα ενδιαφερόμενα παιδιά χωρίς διακρίσεις. 4. Ασφαλές περιβάλλον: Εισάγεται ο θεσμός του δασκάλου/καθηγητή εμπιστοσύνης για την αντιμετώπιση του σχολικού εκφοβισμού. Αντιμετώπιση της ανομίας στα Πανεπιστήμια με κατάργηση του ασύλου! 5. Ελευθερία: Ανάπτυξη ταλέντων χωρίς κρατικά δεσμά και περιορισμούς. Κατάργηση όλων των ανελεύθερων διατάξεων των Κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για τα ιδιωτικά σχολεία. Ίδρυση Ιδιωτικών Πανεπιστημίων, καθιέρωση προ- και μεταπτυχιακών ξενόγλωσσων προγραμμάτων, εξωστρέφεια και καθιέρωση της Ελλάδας ως Διεθνούς Εκπαιδευτικού Κέντρου. Όπως τονίστηκε, τα περισσότερα σημεία του Προγράμματος αποτελούν ήδη αυτονόητες πρακτικές για όλα τα κράτη μέλη της Ε. Ε. αλλά και παγκοσμίως. Για την Ελλάδα όμως είναι η επανάσταση της κοινής λογικής, εν έτει 2018! Αιμιλιανός Κ. Ευαγγελινός Καθηγητής Πληροφορικής Πολιτικό Στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας https://www.facebook.com/aimilianosevangelinos/ https://evangelinos.gr

Γενναία αναθεώρηση του Συντάγματος για ένα καλύτερο μέλλον

Αιμιλιανός Ευαγγελινός

Το θέμα της συνταγματικής αναθεώρησης δεν θα πρέπει να αποτελέσει σε καμία περίπτωση χαμένη ευκαιρία. Ο Καταστατικός Χάρτης της χώρας αποτελεί τη «Βίβλο» της δημοκρατίας μας και δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιηθεί για ικανοποίηση ιδεοληπτικών στρεβλώσεων ή μικροκομματικών επιδιώξεων. Μετά τις προηγηθείσες αναθεωρήσεις (1986, 2001, 2008) σήμερα διαπιστώνεται η συντήρηση δομών που αποτελούν τροχοπέδη στην πρόοδο της χώρας, όπως είναι οι πελατειακές σχέσεις, η άκαμπτη γραφειοκρατική διοίκηση, η κρατικιστική αντίληψη περί ανάπτυξης και η δαιδαλώδης νομοθεσία. Ο κόσμος έχει αλλάξει όπως και η θέση της χώρας μας σ’ αυτόν: η διεύρυνση και εμβάθυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι θρησκευτικές και πολιτισμικές εντάσεις, η παγκοσμιοποίηση, η μετακίνηση πληθυσμών, η οικονομική κρίση μεγιστοποίησαν τα θεσμικά προβλήματα και ανέδειξαν δυσκολίες αποτελεσματικής αντιμετώπισης των προκλήσεων αυτών.

Απαιτείται επομένως μια γενναία αναθεώρηση και ένα σύγχρονο μοντέλο αποτελεσματικής δημοκρατίας που θα απελευθερώσει τις δυνατότητες των Ελλήνων.

Οι λέξεις-κλειδιά για να επιτευχθεί αυτό είναι: ανάπτυξη, αξιοκρατία, αλληλεγγύη, αριστεία και αξιοπιστία. Η αναθεώρηση θα πρέπει να κινείται σε τρεις βασικούς άξονες: α) την πολιτική κανονικότητα και την ισορροπία των θεσμών, β) την οικονομική σταθερότητα και την αναπτυξιακή προοπτική της χώρας και γ) την κοινωνική αλληλεγγύη και την ισότητα ευκαιριών όλων των πολιτών.

Θα πρέπει να υπάρχει σταθερότητα και συνέχεια στον πολιτικό βίο της χώρας, σταθερός εκλογικός κύκλος και όχι πρόωρη διάλυση της Βουλής για μικροπολιτικά πρόσκαιρα οφέλη. Δεν είναι θεμιτό η οικονομία και η κοινωνική ζωή και δραστηριότητα να είναι μονίμως σε καθεστώς αβεβαιότητας και πολιτικής ομηρίας. Χρειάζονται δημοσιονομικοί κανόνες σε όλα τα επίπεδα κρατικής οργάνωσης, αξιολόγηση, αξιοκρατία, δημιουργία σύγχρονων ελεγκτικών μηχανισμών για την ουσιαστική λογοδοσία όσων διαχειρίζονται δημόσιο χρήμα, διασφάλιση της βιώσιμης ανάπτυξης μέσω ορθολογικού χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού, εξωστρέφεια, αναβάθμιση και αυτονομία στα δημόσια πανεπιστήμια με ταυτόχρονη καθιέρωση ιδιωτικών πανεπιστημίων υπό καθεστώς αυστηρής δημόσιας εποπτείας, μέριμνα του κράτους για τη διασφάλιση συνθηκών αξιοπρεπούς διαβίωσης όλων των πολιτών μέσω ενός ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος. Στόχος πρέπει να είναι ένα κράτος οργανωμένο, στην υπηρεσία των πολιτών και του δημοσίου συμφέροντος με σεβασμό όμως στην ιστορία και τις παραδεδομένες αξίες αυτού του τόπου, που συνιστούν τα ιδιαίτερα στοιχεία της ταυτότητάς του.

Η Ελλάδα χρειάζεται νέο ξεκίνημα, θεσμική επανεκκίνηση του πολιτεύματος, διασφάλιση αναπτυξιακής προοπτικής, κατάργηση αναχρονιστικών θεσμών του παρελθόντος, απάλειψη αδικαιολόγητων προνομίων και εισαγωγή ενός μοντέλου αποτελεσματικής δημοκρατίας. Η ιστορία δεν θα μας συγχωρήσει άλλα λάθη, ούτε μικροπολιτικές κοντόφθαλμες τακτικές σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή. Χρειάζεται όραμα, διορατικότητα, συλλογικότητα και ενότητα όλων των υγιών δυνάμεων του τόπου. Όχι άλλες χαμένες ευκαιρίες στο βωμό του πρόσκαιρου συμφέροντος. Το μέλλον δεν μπορεί να περιμένει!

Αιμιλιανός Κ. Ευαγγελινός

Καθηγητής Πληροφορικής

Πολιτικό Στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας

https://www.facebook.com/aimilianosevangelinos/

https://evangelinos.gr

ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ

Στο βάθος της υπαρξιακής μας σιωπής   

                      

μιας σιωπής με τεράστια πυκνότητα  

                   

υπάρχουν αυτοί που αγαπάμε 

                                                  

όπου κι αν είναι αυτοί   

                                                           

Μέσα σε αυτή τη σιωπή  παραμονεύει     

κι ο πόνος της αγάπης   

                                                                   

σαν έμβρυο σαν βρέφος  σαν παιδί σα ψυχή…… 

                       

και συνέχεια μεταλλάσσεται ……….  

  

Στην πραγματικότητα πίσω από αυτό      

κρύβεται ένας δακρυσμένος φύλακας άγγελος

που μας συμπαραστέκεται ψιθυρίζοντας  τις προσευχές   

της χαρμολύπης τα’ ανήφορου της ζωής ……

 

ΜΑΝΩΛΗς ΦΥΣΣΑΣ

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Αιμιλιανός Ευαγγελινός

Η Δημοκρατία και η Ελευθερία δεν χαρίζονται, κατακτώνται!

Tο Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2018 τιμούμε την επέτειο του Πολυτεχνείου. Τιμούμε την ηρωική και γενναία αντίσταση των φοιτητών που τόλμησαν να υψώσουν το ανάστημά τους ενάντια στο καθεστώς της δικτατορίας και στα δεινά που αυτό είχε προκαλέσει και να απαιτήσουν τα αυτονόητα για κάθε άνθρωπο: Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία.

Είναι υποχρέωση όλων μας να τιμούμε τα γενναία νιάτα της Ελλάδας του 1973 που έδωσαν νόημα σε όλες τις μεγαλειώδεις αξίες που πρόσφερε η πατρίδα μας στην ανθρωπότητα: ελευθερία, δημοκρατία, δικαιοσύνη, παιδεία. Απέδειξαν ότι γνώριζαν πολύ καλά πώς να απαιτήσουν να γίνουν πράξη όλα τα ιδανικά με τα οποία γαλουχήθηκαν ως Έλληνες. Πρόκειται για μια ακόμη σελίδα ηρωισμού στη μακραίωνη ιστορία μας. Ίσως και να είμαστε από τις λίγες χώρες στη γη που έχουμε ακόμη και στη σύγχρονη εποχή να επιδείξουμε λαμπρές πράξεις γενναιότητας και θάρρους. Ο αγώνας και η αυτοθυσία των φοιτητών του 1973 μας διδάσκει ότι, αν παραμείνουμε πιστοί στις γνήσιες ελληνικές αξίες και είμαστε ενωμένοι στις δυσκολίες μακριά από προσωπικά πάθη, πολιτικές αντιπαραθέσεις και σκοπιμότητες, θα είμαστε περήφανοι για τα έργα μας σε πείσμα όλων εκείνων των μηδενιστών και οπαδών της μικροπολιτικής ιδεοληψίας που εκμεταλλεύονται για ίδιον όφελος τις θυσίες του ελληνικού λαού. Η Δημοκρατία χαρακτηρίζεται παγκοσμίως ως η δικαιότερη μορφή πολιτεύματος. Η διατήρησή της όμως απαιτεί συνεχή προσπάθεια, ήθος, αλληλοσεβασμό, συναίνεση. Η Δημοκρατία και η Ελευθερία δεν χαρίζονται, κατακτώνται!

Αιμιλιανός Κ. Ευαγγελινός

Καθηγητής Πληροφορικής

Πολιτικό Στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας

https://www.facebook.com/aimilianosevangelinos/

https://evangelinos.gr

Η ΝΑΥΤΙΛΊΑ ΜΑΣ

Αιμιλιανός Ευαγγελινός

Η ναυτιλία μας αποτελεί βασικό πυλώνα της ελληνικής οικονομίας και παγκόσμιο πρεσβευτή της αγάπης των Ελλήνων για τη θάλασσα, αποτελώντας την ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας.

Οι Έλληνες ναυτικοί με την τεχνογνωσία και τον επαγγελματισμό τους ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή συμβάλλοντας στην ανταγωνιστικότητα της ελληνικής και της ελληνόκτητης ναυτιλίας. Τα ταξίδια των ναυτικών και οι δύσκολες συνθήκες εργασίας με την εικόνα της οικογένειας που μένει πίσω προσμένοντας την επιστροφή, έχουν χαραχτεί στη συλλογική μνήμη και την παράδοσή μας.

Η Χίος μας είναι γενέτειρα πολλών εφοπλιστών, στελεχών και ναυτικών και κατ’ επέκταση ένας από τους σημαντικότερους ελληνικούς παραδοσιακούς ναυτότοπους καθώς η ναυτοσύνη αποτελούσε ανέκαθεν αναπόσπαστο στοιχείο της χιώτικης κοινωνίας. Η Χία ναυτιλία εξακολουθεί ως σήμερα να αποτελεί σταθερό σημείο αναφοράς λόγω του ολοένα και αυξανόμενου ενδιαφέροντος των νέων για τις ναυτικές και ναυτιλιακές σπουδές αλλά και λόγω του μεγάλου αριθμού εφοπλιστών με καταγωγή από τη Χίο και τις Οινούσσες. Άνθρωποι με μεράκι και αγάπη για το υγρό στοιχείο που μεγαλουργούν, χωρίς όμως ποτέ να ξεχνούν την ιδιαίτερη πατρίδα τους.

Ως κλάδος οικονομικής δραστηριότητας, βέβαια, η ναυτιλία υφίσταται τις συνέπειες των διακυμάνσεων σε καιρούς κρίσης, σαν αυτή που διανύουμε. Το επάγγελμα του ναυτικού αντιμετωπίζει δυσκολίες ενώ η ελληνική και ελληνόκτητη ναυτιλία μπορεί να βρίσκεται στην κορυφή παγκοσμίως, αλλά έχει να αντιμετωπίσει και προκλήσεις. Οφείλουμε για λόγους εθνικού συμφέροντος να στηρίξουμε το έργο των ανθρώπων του τόσο σημαντικού αυτού τομέα για την οικονομία και τη θέση της χώρας μας, διότι αποτελεί εθνικό κεφάλαιο, αντιστοιχεί σε πολύ μεγάλο ποσοστό του ΑΕΠ και συμβάλλει στη δημιουργία πολλών θέσεων εργασίας. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι τα τελευταία χρόνια, σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου Αιγαίου, οι νέοι έχουν αρχίσει να στρέφονται και πάλι προς τις ναυτικές και ναυτιλιακές σπουδές λόγω της βεβαιότητας της επαγγελματικής αποκατάστασης και επειδή συνδυάζεται τώρα πια με εξειδικευμένα προσόντα και πληθώρα νέων γνωστικών αντικειμένων όπως: διοίκηση ναυτιλιακών επιχειρήσεων, ναυτιλιακή οικονομική επιστήμη, ναυτιλιακή χρηματοδότηση, ναυτικό δίκαιο, ναυπηγική και νέες τεχνολογίες, καθιστώντας τον κλάδο πιο ελκυστικό.

Είναι επομένως αναγκαίο να προωθηθούν συγκεκριμένες τομές, ώστε να παραμείνει η χώρα μας κυρίαρχη στη διεθνή ναυτιλία και να ενισχύσει τη θέση της περαιτέρω. Πιο αναλυτικά:

Σε σχέση με την εκπαίδευση των νέων:

Θα πρέπει να αναβαθμιστούν οι ναυτικές και ναυτιλιακές σπουδές. Παράλληλα με τις ΑΕΝ που αντιμετωπίζουν προβλήματα λόγω οικονομικής συγκυρίας και χρειάζονται τη στήριξη της πολιτείας, ο ιδιωτικός τομέας μπορεί να συνεισφέρει συμπληρωματικά στην κάλυψη του αυξημένου ενδιαφέροντος για τις σπουδές αυτές, τη στιγμή μάλιστα που ναυτικές ακαδημίες του εξωτερικού απευθύνονται σε πολυάριθμους Έλληνες σπουδαστές με προγράμματα εκπαίδευσης, μετεκπαίδευσης, εξειδίκευσης ή κατάρτισης αξιωματικών του Εμπορικού Ναυτικού εντός και εκτός Ελλάδας.

Σε οικονομικό επίπεδο:

Για τους ναυτικούς το πρόβλημα της υπερφορολόγησης είναι μείζον και έχει βαρύτατες συνέπειες για την ποντοπόρο ναυτιλία μας, γιατί τους αναγκάζει να αναζητήσουν εργασία σε πλοία με ξένη σημαία. Το πρόβλημα έχει δύο παρενέργειες: τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία ζημιώνονται, γιατί οι εισφορές πληρώνονται σε άλλη χώρα και οι Έλληνες ναυτικοί δεν προσφέρουν την υπηρεσία τους σε ελληνικό πλοίο. Το φορολογικό πλαίσιο λοιπόν είναι πολύ σοβαρό και επηρεάζει και την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής ναυτιλίας.

Τα εφοπλιστικά κεφάλαια: Είναι πολύ σημαντικό να επενδυθούν στην Ελλάδα τα εφοπλιστικά κεφάλαια, καθώς έχουν το πλεονέκτημα της υψηλής και ανεμπόδιστης κινητικότητας παντού στον πλανήτη. Η διευκόλυνση και η προσέλκυση επενδύσεων μπορεί να επιτευχθεί με δύο τρόπους:

α) Σε θεσμικό επίπεδο, με τη βελτίωση της ταχύτητας στην απονομή της Δικαιοσύνης αλλά και την απλούστευση της αδειοδοτικής διαδικασίας με σαφή καθορισμό του χωροταξικού πλαισίου και

β) Με την εισαγωγή στοχευμένων κινήτρων και μειώσεις φόρων για επενδύσεις σε νεοφυείς επιχειρήσεις.

Παράλληλα, θα πρέπει να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της υπερφορολόγησης που έχουν υποστεί οι απόμαχοι της θάλασσας, που είδαν τους κόπους μιας ζωής να χάνονται στα χρόνια της κρίσης.

Αιμιλιανός Ευαγγελινός

Καθηγητής Πληροφορικής

Πολιτικό Στέλεχος Νέας Δημοκρατίας

https://www.facebook.com/aimilianosevangelinos/

https://evangelinos.gr

ουδέν κακόν αμιγές καλού

Ενός κακού μύρια έπονται ή ουδέν κακόν αμιγές καλού

Εδώ και αρκετά χρόνια είμαστε μια ευρωπαϊκή χώρα επίσημα πια .

Και γι’αυτό θα περιμέναμε να δούμε βελτίωση της εικόνας μας σε όλα τα επίπεδα.

Θα περιμέναμε να στηθεί σε πιο στέρεα θεμέλια η αυτογνωσία μας.

Να ξαναβρούμε και να διατηρήσουμε την ταυτότητά μας .

Να βρει επιτέλους τη θέση του και μέσα στον ελληνικό γεωγραφικό χώρο το περίφημο «ελληνικό δαιμόνιο», με μια κουβέντα να το γυρίσουμε από την μόνιμη εξορία. ( Οι Έλληνες του εξωτερικού πάντα διαπρέπουν και τιμούν την Ελλάδα ).

Και μαζί με αυτό το δαιμόνιο να αναστήσουμε τον κλασικό ελληνικό ανθρωπισμό. Να ξαναζωντανέψουμε τις κορυφαίες στιγμές της καρδιάς και του νου των ποιητών μας. Να αναδείξουμε Τον Έλληνα τον συντρεχτικό τον φιλότιμο τον ευαίσθητο τον φιλόξενο τον καλοπροαίρετο, τον πληθωρικό με την αχαλίνωτη φαντασία , τον ποιητή τον ταξιδευτή.

Κι όμως το περίφημο «ελληνικό δαιμόνιο» παραμένει και διαπρέπει στην εξορία.

Η σχέση μας με το κράτος λειτουργεί μόνιμα ( και αποτελεσματικά ) με τον χρηματισμό απλά «λάδωμα» ή «γρηγορόσημο» ή «φακελάκι»

Το δόγμα είναι και made in U.S.A. “Every thing has a price” «όλα έχουν την τιμή τους»

Συνεχίζεται κατά κανόνα η παράδοση της αναξιοκρατίας και των κομματικών προσλήψεων.

Δυστυχώς δεν ταυτίσαμε το «σήμερα» με το «σύγχρονο», αλλά ξεπέσαμε στη δίνη ενός απελπιστικά αργόσυρτου και πολλές φορές νοθευμένου εκσυγχρονισμού.

Μείναμε πίσω δηλαδή και κατά τη γνώμη μου, είναι αμφίβολο αν θα πετύχουμε την Ευρωπαϊκή σύγκλιση στα επόμενα 15 χρόνια

Σήμερα οι μόνες δυνάμεις του ελληνισμού που διαπρέπουν παγκόσμια είναι:

Ο διαχρονικός μας πολιτισμός ( από τον ¨Όμηρο μέχρι τον Παλαμά τον Ελύτη τον Σεφέρη τον Ρίτσο τον Καβάφη τον Γκάτσο ).

Οι ομογενείς μας σε όλο τον κόσμο.

Η εμπορική μας ναυτιλία

Και ο αθλητισμός ο οποίος ευδοκιμεί μέσα στην Ελλάδα και ως ένα βαθμό το ελλαδικό κράτος αναγκαστικά τον αποδέχθηκε μετά από εκρηκτικές παρουσίες σαν του Νίκου Γκάλη ή σαν του Πύρρου Δήμα και άλλων μεγάλων αθλητών.

Το ελλαδικό κράτος πάντα υπέφερε και φαίνεται πως ακόμη υποφέρει, από μια μόνιμη τάση πνευματοκτονίας που κινδυνεύει να γίνει παράδοση.(Φοβάμαι πως έγινε)

Η κατάληξη ή το αποτέλεσμα αυτής της πνευματοκτονίας είναι τα χάλια της Ελληνικής εκπαίδευσης και γενικά της παιδείας .

(Εδώ στη Χίο είδαμε από την ιστορία πως αντιμετωπίστηκε η λαμπρή προσωπικότητα του Γιώργου Θεοτοκά όταν πολιτεύτηκε. Και τώρα πρόσφατα είδαμε που και πώς κατέληξε το αρχείο του Νίκου Γιαλούρη).

(Όλοι ξέρουμε πώς χάσαμε τουλάχιστον δύο Νόμπελ για τον Κωστή Παλαμά και τον Νίκο Καζαντζάκη).

Όλα αυτά που δεν έχουν τελειωμό και που συστήνουν αίτημα μιας σύνθετης κοινωνιολογικής μελέτης κάνουν δύσκολη την κατάταξη μας σαν χώρα ακόμα και τούτη τη στιγμή. Τι είμαστε τέλος πάντων?

Είμαστε ευρωπαϊκή χώρα? Μεσογειακή? Βαλκανική? Ίσως και τριτοκοσμική?

Είναι πάρα πολύ δύσκολη η απάντηση.

Φοβάμαι ( και χίλιες φορές νάχω άδικο) είμαστε μια χώρα που δεν ξέρει τι θέλει, που δεν έχει όραμα για το μέλλον.

Από τότε που απελευθερωθήκαμε από τους Τούρκους δεν σταμάτησαν να εναλλάσσονται στην εξουσία ο «Κωλέτης» με τον «Μαυροκορδάτο» σε όλες τις βαθμίδες.

Η τελευταία εθνική μας συμφορά με τις φωτιές στην Πελοπόννησο την Εύβοια και την υπόλοιπη Ελλάδα φαίνεται σαν λογική συνέπεια.

Μήπως όλοι μας δεν γνωρίζουμε ότι οι ηθικοί αυτουργοί είναι μεγάλα συμφέροντα και υψηλά ιστάμενοι.

Όσο και αν προσπάθησαν να τα κουκουλώσουν, πως τάχα οι φωτιές, ήταν τυχαίες, από κάποιους εμπρηστές ή κάποιους αμελείς.

Η συμπεριφορά τους θυμίζει τακτικές λατινοαμερικάνων νονών των ναρκωτικών.

(Ενώ εξαγοράζουν τους πάντες, για τα μάτια του κόσμου, συλλαμβάνουν «στημένα» μερικούς και τους καταδικάζουν)(εξιλαστήρια θύματα).

Είναι λοιπόν σίγουρο πως υπήρχε σχέδιο. Απλά τους ξέφυγε ο έλεγχος πιθανόν .

Όσο για τους εκτελεστές υπάρχουν πρόθυμοι πολλοί, που προέρχονται από την κοινωνικά λαβωμένη ελληνική οικογένεια και μάλιστα άριστα εκπαιδευμένοι.

Δεν έχετε παρά να παρακολουθήσετε τα περισσότερα από τα πολλά παιχνίδια βίας που παίζουν τα παιδιά μας με τα ηλεκτρονικά τους παιχνίδια (game boy, play station).

Εγώ που κατά τύχη είδα μερικά των παιδιών μου και των ανιψιών μου, τα ονόμασα αβίαστα ( killer trainers ) εκπαιδευτές φονιάδων με όλους τους τρόπους.

Νά λοιπόν μια μεγάλη φωτιά που καίει τα πάντα και λίγοι την έχουμε πάρει χαμπάρι.

Όχι τίποτα άλλο, αλλά μας προβληματίζει τάχα η κοινωνική ύπαρξη και η καταστροφική συμπεριφορά των χούλιγκανς. Δηλ. χρειάζονται ψυχολογικές γνώσεις ή κοινωνιολογικές για να καταλάβουμε τα αίτια?

Όταν κάποιος από μικρό παιδί εκπαιδεύεται αλλά κύρια «ψυχώνεται» στη βία, θα φθάσει μοιραία και η στιγμή που θα κάνει πράξη αυτά που του έμαθε το παιχνίδι.

Και λογικά πια θα πρέπει να περιμένουμε τη σειρά μας να μας κάψουν το δάσος μας, το σπίτι μας, το αυτοκίνητο μας. Ποιοι? Τα ίδια τα «παιδιά» μας.

Μετά λοιπόν από αυτή την εθνική συμφορά των πυρκαγιών μπορούμε να περιμένουμε άλλο?

Φοβάμαι πως όχι.

Η μόνιμη ατιμωρησία των εκτελεστών μας τους έχει εκτραχειλίσει.

Πιστεύω ήρθε η στιγμή ξεκινώντας από την οικογένεια και τις τοπικές κοινωνίες να ενεργοποιηθούμε .

Να σχεδιάσουμε και να θεμελιώσουμε ένα όραμα για το μέλλον με όχημα και μέτρο τον άνθρωπο ( τον οικουμενικό άνθρωπο και Έλληνα).

Να μην αφήσουμε να σβήσει η τελευταία σπίθα της ελληνικής ταυτότητας μας.

Να μην ισχύσει τελικά το «ενός κακού μύρια έπονται» αλλά το «ουδέν κακό αμιγές καλού».

Μανώλης Φύσσας 2007

 

´Οποιος δέν μπορεί νά δείρει τόν Γαΐδαρο ,Δέρνει τό Σαμάρι!!!

Μεγάλα καί σοφά λόγια παρουσιάζουν όλες οί παροιμίες τού φιλόσοφου καί θυμόσοφου λαού μας!

      ´Αναρωτιέμαι ποιός ύπεύθυνος δημοσιοϋπαλληλικός φωστήρας πείρε τήν άπόφαση νά βγάλει στή σέντρα καί νά καταδικάσει τήν άμοιρη καθαρίστρια 53 χρονών έπειδή τό ένδεικτικό τής πέμπτης Δημοτικού τό έκανε έκτη τάξη ! Καί γιατί παρακαλώ; γιά νά διορισθεί καθαρίστρια !

        Μέγα έγκλημα ! Λές καί πείρε κάποια Διευθυντική πολυθρόνα ή έγινε Πανεπιστημιακή καθηγήτρια Χειρουργικής ή άλλης ίατρικής ειδικότητας.

        Λίγη ντροπή σέ κάθε ύπεύθηνο πού άπέλυσε καί καταδίκασε αύτή την πενηντατριάχρονη καθαρίστρια.´Ενώ άφήνουν άπατεώνες καί λαμόγια ή άκόμη καί έγκληματίες νά κυκλοφορούν έλεύθεροι ή νά λυμαίνονται τά  Ταμεία τού Δημοσίου ή δημοσιοϋπαλληλικού φορέα !´ Ίσως ή 53χρονη

γυναίκα νά μήν είναι κομματόσκυλο! Πιστεύω ότι έάν είχε τελειώσει τήν έκτη τάξη τού Δημοτικού θά καθάριζε καλύτερα τόν παιδικό Σταθμό πού έργαζόταν. Μήπως δέν δούλευε; Μήπως δέν έκανε καλά τήν δουλειά της;

        Μάλλον άπ´ότι κατάλαβα χρειαζόταν πτυχίο πανεπιστημίου γιά νά διορισθεί καθαρίστρια!

       Καί έδώ πάει ή παροιμία : όποιος δέν μπορεί νά δείρει τόν Γαΐδαρο δέρνει τό σαμάρι !!!                                                         

´Αφίνουν τόσους καί τόσους χωρίς πτυχία δίχως προσόντα χωρίς νά δουλεύουν νά είναι στρογγυλοκαθισμένοι καί νά διατάζουν άφ´ψηλού καί μέ ύπεροψία τόν κάθε ταλαίπωρο πολίτη!

       Δέν άκουσα ούτε διάβασα καμμιά καταδίκη μεγαλοσχήμονα καρεκλοκένταυρου χωρίς πτυχία ή μέ πλαστά δικαιολογητικά .Α Ι Σ Χ Ο Σ !!!

        Εύχομαι σύναιση καί καλά μυαλά !

         ´Ονειροπόλος γιά Δικαιοσύνη !

 

  Λευτέρης Πυκνής (Καλλιμασιώτης)



Γάϊδαρος
https://goo.gl/images/WY3BQw

ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

Πηγή : Citycampus

Το πολυτεχνείο μας δίδαξε την ρευστότητα της ανθρώπινης φύσης μας... όπου υπάρχει απόκλιση πάντα αλλά και διάσταση των λόγων και των έργων.....

Κάποιοι άνθρωποι νέοι και μεγαλύτεροι βρέθηκαν στη δύνη των γεγονότων τότε..... και θυσίασαν ο καθένας αυτό που είχε αλλά και ότι του φερε η περίσταση

Μερικοί θυσίασαν και τη ζωή τους στην εξέλιξη των γεγονότων

Κανένας δεν πήγε στη μάχη για να πεθάνει

Το συναπάντημα με τον Θάνατο είναι διαρκές για όλους μας για όλη μας τη ζωή ... έτσι κι αλλιώς

Η μάχη ... σημασία έχει η μάχη και οι άξιες που την ορίζουν

Η οργή ποτέ δεν βοήθησε...

Η οργή κι ο θυμός παρεκτρέπουν

Γιατί εμποδίζουν τον άνθρωπο να συμφιλιωθεί με τον εαυτό του και να κάνει ειρήνη για να μπορεί να βλέπει καθαρά γύρω του ... Η ΜΕΣΑ ΜΑΧΗ καθορίζει την έκβαση του κάθε αγώνα μαζί με τις αξίες που πρεσβεύει και υπερασπίζεται ο κάθε μαχόμενος

Κι αυτός που έχει ελεγχόμενη την μέσα μάχη της συμφιλίωσης με τον εαυτό του μόνο αυτός προάγεται σε ΜΑΧΗΤΗ ...αληθινό μαχητή...

Κι ο μαχητής δεν πάει στη μάχη για να πεθάνει αλλά ξέρει πως αν πεθάνει αυτό που θα εξαργυρώσει ο θάνατος του θα είναι ειρήνη ζωή και τιμή για την ανθρωπιά και για το ανθρώπινο γένος

ΕΚΕΙΝΟΣ θα βιώσει την θυσιαστική μαρτυρική ήρεμη και ειρηνική ικανοποίηση της πραγματικής ολοκλήρωσης του στην πολύ υψηλή βαθμίδα που τόσο απουσιάζει στις μέρες μας που καλείται ... ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Σε αυτή την τιμητική βαθμίδα προσωπικά θέλω να βλέπω τα νέα εκείνα παιδιά του πολυτεχνείου...

Τις χαμένες εκείνες νιότης

Κι αν πολλές φορές δακρύζω είναι γιατί ανησυχώ και φοβάμαι μήπως πήγε χαμένη η πρόσφορα κι η θυσία τους

ΜΑΝΩΛΗΣ ΦΥΣΣΑΣ

Κύριε ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΕ

´Αξ. Κύριε Πρωθυπουργέ ,

             Παίρνω το θάρρος επειδή στην ηλικία είστε μικρότερος από τα παιδιά μου να σάς εκθέσω τις απόψεις μου, τούς προβληματισμούς και κυρίως την αγανάκτηση

μου για το μπάχαλο και την παρανομία πού καθημερινά βλέπω, ακούω και επικρατεί στην Πατρίδα μας και εσείς σαν Άρχοντας τού τόπου κάνετε τον Κινέζο!!!

            Δεν πιστεύω να μην γνωρίζετε το τί; γίνεται στα υπουργεία σας και το τί;  πράττουν οι ανεκδιήγητοι υπουργοί σας!

            Μάς διασύρουν και μάς ξευτιλίζουν διεθνώς καθημερινά, κάθε ώρα και στιγμή κάνοντας κι ´αυτοί το ίδιο με εσάς, δηλαδή τούς Κινέζους.

1)    Στην παιδεία εκεί και αν επικρατεί μπάχαλο! Ρουβίκωνες και αναρχικοί ( Κράτος εν Κράτει ) Αίσχος και Ντροπή !!! Ρεζίλι των σκυλιών Διεθνώς!

    2)  Στην Δημόσια τάξη, έχετε διαλύσει τα πάντα, έχετε αποκεφαλίσει και απαξιώνετε τούς ένστολους τούς ξεφτιλίζετε και τούς κάνετε μπαλάκι τού κλώτσου και μπάτσου!

    3)  Την ´Υγεία εκεί και αν γίνεται ό χαμός, είμαστε για κλάματα και για τα πανηγύρια !

    4)  Προσπαθείτε με κάθε τρόπο να αμαυρώσετε την υπόληψη και την αξιοπρέπεια των δικαστικών πού τούς ρίχνετε με κάθε τρόπο καθημερινά μπανανόφλουδες!

   5)  Τώρα εσείς είστε ´Υπουργός ´Εξωτερικών χρειάζεται πολύ προσοχή στον χειρισμό  των διεθνών μας σχέσεων και προ παντός της εδαφικής μας ακεραιότητες !!!

    6)  Τα όσια και τα ´Ιερά μας! ´Εδώ και αν χρειάζεται μεγάλη προσοχή, γιατί με την φόρα πού, έχετε πάρει για να γίνεται αρεστός στο αριστερόστροφο ασκέρι σας, με  υποσχέσεις να διορίσετε νέους δημοσίους υπαλλήλους δολοφονείτε τούς παπάδες, την εκκλησία, διαλύεται την Χριστιανοσύνη! Βρήκατε έναν υπερήλικα άφωνο γέροντα πού θα έπρεπε πλέον να μονάζει σε κάποιο Μοναστήρι και να προσεύχεται, διότι

δεν γνωρίζει κανείς σ´ αυτή την ηλικία ή Σοφία τού μυαλού αν μεταλλάσσεται σε παλιμπαιδισμό και παραλογισμό με τις ενέργειες και αποφάσεις πού παίρνει !

             Εύχομαι ή Παναγιά και ό Χριστός να σάς φωτίσουν όλους σας!       
             Ένας ονειροπόλος Ακρίτας

   








  Λευτέρης Πυνκής
   (Καλλιμασιώτης)
    

´








(

ΣΟΦΙΑ ΓΑΝΝΙΑΡΗ του Παύλου

   ´Έφυγε πράγματι γιά τό τελευταίο ταξίδι στα πάτρια εδάφη της γενέτειρας  της στην Καλλιμασιά η αξιοσέβαστη μάννα Σοφία Γαννιάρη τού Παύλου.

     Μια απλή γυναίκα, μια λεβεντογυναίκα, μια μάννα πού έζησε και μεγάλωσε στο χωριό μας, μια μάννα πού την θυμάμαι από μικρό παιδί να δίνει όλο το είναι της για  να γαλουχήσει, να θρέψει, να μεγαλώσει, να διαπαιδαγωγήσει και να σπουδάσει δύο παλικάρια πού έγιναν καμάρια τής Καλλιμασιάς! 

      Δύο γιους , διό λαμπρούς επιστήμονες πού διαπρέπουν στην κορυφή της κοινωνικής πυραμίδας τής Χίου.

      Δυό επιστήμονες πού προσφέρουν με τις ιατρικές εν γένει υπηρεσίες στο σύνολον τού Χιώτικου ανθρώπινου και ζωικού πληθυσμού. Διό σεμνοί αξιοσέβαστοι ακόμα νέοι πού βρίσκονται και βρέθηκαν και ίσως ξαναβρεθούν σε υπεύθυνες κορυφαίες και νευραλγικές θέσεις της Χιώτικης κοινωνίας.

      Δυο απλοί άνθρωποι της καθημερινότητας, δυό προσιτοί επιστήμονες πού με το  χαμόγελο αντιμετωπίζουν και τις πιο δύσκολες, ακόμη και πολύ δυσάρεστες καταστάσεις λέγοντας πάντοτε την αλήθεια και τα πράγματα με τ’ όνομα τους.´

       Έχω βρεθεί σ´ αυτήν την δύσκολη θέση στην Πνευμονολογική Κλινική με την ´Ιουλία και αντιμετώπισα την ειλικρίνεια τού Σπύρου.

      ´Η Σοφία με τον Παύλο πού συχνά σχεδόν καθημερινά βλεπόμαστε μέσα στην ´Απλωταριά, δεν είναι ούτε τρεις μέρες πού κουτουληθήκαμε πάλι με τον Παύλο και μου λέει «ρε Λευτεράκη ή Σοφία δεν πάει καλά είναι χάλια». Τού είπα βέβαια «αφού έχεις τον Σπύρο σου, εκείνος θα κάνει τα πάντα για την μάννα του, εδώ σ´ όλους τούς αρρώστους δίνει τον εαυτόν του, την μάννα του θα τον δώσει, πού ξέρω πολύ καλά και τον Κώστα και τον Σπύρο πόσο σάς αγαπούν και τούς δυό σας για ότι τούς προσφέρατε στην ζωή τους, στην επιστήμη τους στη καριέρα τους γενικώς.

       Θεώρησα χρέος και υποχρέωση μου να γράψω αυτά τα λίγα λόγια για μια πραγματικά γνήσια μάννα πού όσο ψηλά κι αν βρέθηκαν τα παιδιά της πάντοτε ήταν απλή και σεμνή γυναίκα.

       ´Ας είναι ελαφρύ τό χώμα πού θα την σκεπάσει στο κοιμητήρι τού ´Αγ. Γεωργίου της Καλλιμασιάς με τα γέρικα κυπαρίσσια ! Για προσωπικούς μου λόγους ό Παύλος, ό Κώστας, ό Σπύρος και, όλα τα μέλη της οικογενείας ας με συγχωρέσουν πού

δεν θα παραστώ στην εξόδιο ακολουθία της.

       Με μεγάλο σεβασμό και πολύ αγάπη

Λευτέρης Πυκνής

(Καλλιμασιώτης)