ΥΠΕΡ ΜΥΣΤΑΚΟΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ

Αγαπητοί φίλοι και συναγωνιστές.

Σας γράφω σήμερα ζητώντας επειγόντως τη συμπαράσταση σας σε ένα μείζον θέμα που αφορά άμεσα όλους μας!

Σήμερα έμαθα ότι το βιβλίο Guinness επήγε κι έδωκε βραβείο μύστακος σε έναν άθλιο Ινδό κρεμανταλά που ούτε η μάνα του δεν τον ξέρει ενώ κοσμεί την υφήλιο ο εξαίρετος μύστακας του ΣΤΑΥΡΑΔΕΡΦΟΥ μου (Ακούς τα Αλέκο; Ακούγω τα να λες!) του Εμμανουήλ!

Όπως καταλαβαίνετε, έν ημπορούμε να μας φτίουσιν κι εμείς να λέμε "ψιλοβρέχει".

Στα άρματα λοιπόν φίλοι μου!

Για τιμή και αξιοπρέπεια, για δίκιο και δικαιοσύνη ας φάμε τα μουστάκια μας!

ΥΠΕΡ ΜΥΣΤΑΚΟΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ


   Μύστακας αξίας ... υπερτέρας !!!

Θέλω να κάμω ένσταση

στου Guinness το βιβλίο

που έβγαλε πρωταθλητή

έναν Ινδόν αθλίο

Χωρίς σταλιά να το σκεφτεί

ου’ έρευνα να κάμει

τον Καραμούζο αγνοεί

κι εμέ και τον Καριάμη

Μαυρής Μάρκ. - Καριάμης Μιχ.- Καραμούζος Αλέκ.

Κι αντί ως πρέπον και σωστό

κι ως ο θεός βουλήθει

χωρίς αιδώ κι άνευ ντροπής

παραπλανεί τα πλήθη!

Και τον Ινδό κρεμανταλά

τον μαύρο σαν κοράκι

τον έκαμε πρωταθλητή

γιατί; Για το μουστάκι!

Εμμανουήλ Φύσσας 




Εδώ υπάρχει μύστακας

αξίας υπερτέρας

που τον θωπεύει ευαγώς

ο Πυτιανός αγέρας

που χρόνια τον καλλιεργεί

ο πάνσεπτος Μανώλης

κι αυτοί βραβείο δώκανε

στον δούκα της πανώλης!


Ο Δουξ της ... πανώλης 

Κοπανιστή τον τάγιζε

και σουβλιστές αρνάδες

με μπαγλαμά του σκάρωνε

ασίκικες καντάδες

Ανελλιπώς στο στρίψιμο

του μύστακα επιδώθει

κι όμως βραβείον ομορφιάς

σε άλλον αποδώθει.

Δεν το χωρεί ανθρώπου νους!

Τ’ αδίκημα μεγάλο!

Χάνει η Χιός μας την πρωτιά

και το Πιτυός, εάλω!

Εμμανουήλ ο Μέγας ... Πιτυανός  

Φίλοι μου τ’ αποφάσισα!

Γιατί, εθνικό το θέμα!

Ίσαμε Χάγη θα βρεθώ

παλεύοντας το ψέμα!

Διαμαρτυρίες με πανό!

Πορείες θα οργανώσω!

Του Μάνο την υπόληψη

πάση θυσία θα σώσω

Και ο στριφτός του μύστακας

(ζήλεια του Κατσαντώνη)

μέχρι τα πέρατα της γης

όπου έβρει, θ’ αγκιστρώνει!

Μ. Σ. Μαυρής

Μάρκος Σπ. Μαυρής 

*                    *                    *                    *

Ένα μεγάλο Μπράβο στον Μάρκο και τον Μπάμπη



Μα..... μπορώ τώρα να μην γράψω κι' εγώ που τσιγγλίστικα; θυμάμαι το πρώτο τεύχος του Γκίνου το 1955 στο Λονδίνο... τι ωραίο εξώφυλλο ρε Μάρκο... τι είχε; θα το δεις και δεν θα το πιστεύεις... τέλος πάντων στην πλάκα μπαίνω κι' εγώ.... Τα των αθλίων των Ινδών,

τα μουστακαδερί,

κατέστησαν την βίβλο,

του Γκίνες φαβορί,

όπερ μαθών πως ξέχασε,

Καριάμη  Καραμούζο,

σε κάλεσε και αυθωρεί,

το ρίξατε στο ούζο..



Μιχάλης Καριάμης - Αλέκος Καραμούζος

Άσε λοιπόν παράπονα,

και γκρίνια κατά μέρος,

γιατί του Γκίνου κολλητός,

έμαθα είσαι βέρος,

και τα δικά σου μοναχά,

κοιτάζεις τα συμφέροντα,

και αποκρύπτεις των Ινδών,

τα μούσια τα ενδιαφέροντα...

 Μέγας Εμμανουήλ ο ... Μυστακοφόρος

Τώρα...

Αν και δικαίως φέρεσαι,

στον Φύσσα τ' αδερφάκι,

ποτέ σου δεν ε κοίταξες,

κάν το μπαγλαμαδάκι,

διότι αν θωρούσες μια,

κιθάρα μπουζουκάκι,

θα έβλεπες αντί χορδές,

τρίχες απ' το μουστάκι...

Εμμ. Φύσσας




Και μάθε φίλε μου Μαυρή,

στην πόλη του Λονδίνου,

βγήκε για πρώτη του φορά,

και τ' αγοράσαν όλοι,

γιατί είχε στο εξώφυλλο,

την φάτσα του Μανώλη,

και πως στον δούκα ασθενή,

που λες από πανώλη,

αντί βραβείο δώσανε,

ολίγο βιτριόλι...

ο''Γνωστός ... Άγνωστος''




Χάρης Καλογερόπουλος

Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ

Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΙΑΝΤΑ ΑΡΓΥΡΙΑ

Αυτή η αθλιότητα που  περιγράφεται παρακάτω, έχει προωθηθεί σε όλα τα σχολεία της επικράτειας!

Αυτή καθ’ εαυτή, για τον αστικό πολιτικό κόσμο και τα κόμματά του, για τα συστημικά ΜΜΕ , είναι το απαύγασμα της νέας εκπαιδευτικής σκέψης που πρέπει να διέπει κάθε εκπαιδευτικό ίδρυμα που σέβεται τον εαυτό του, γι αυτό και επιδίδονται σε ένα ιδιότυπο ιδεολογικό bulling, σε όποια φωνή αμφισβητεί τα άγια των αγίων, που είναι η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων και η ιδεολογική και πολιτική τους πρωτοκαθεδρία. Ας δούμε όμως σε τι προσκαλούνται τα σχολεία για 5^Η συνεχή χρονιά.

«Το Κοινωφελές Ίδρυμα Ιωάννη Σ. Λάτση, επιθυμώντας  , να εξοικειώσει τους μικρούς μαθητές με σύγχρονα μοντέλα εκπαίδευσης βασισμένα στη μαθητοκεντρική προσέγγιση της γνώσης…..να προωθήσει την καινοτομία (innovation) στην εκπαίδευση μέσα από στοχευμένες δραστηριότητες, …να υποστηρίξει την εκπαιδευτική διαδικασία με την ενδεδειγμένη χρήση (ομαδο)συνεργατικών μεθόδων (cooperative/collaborative teaching methods) και τη χρήση ΤΠΕ,  προσκαλεί για πέμπτη χρονιά τους εκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης να υποβάλουν προτάσεις, οι οποίες θα υλοποιηθούν κατά το σχολικό έτος 2017-18 από νηπιαγωγεία και δημοτικά σχολεία από όλες τις περιοχές της Ελλάδας.

Κύριος στόχος του προγράμματος είναι η ενδυνάμωση της προσωπικότητας του μαθητή, η ανάπτυξη και η εξέλιξη του εαυτού του, η προαγωγή και η ενδυνάμωση της αυτοεκτίμησης, αυτοπεποίθησης και αυτοαντίληψης μέσα από καινοτόμες δράσεις (π.χ. στοχεύοντας SMART) και εφαρμογή (ομαδο)συνεργατικών μεθόδων διδασκαλίας...

…Δίνεται παράλληλα η δυνατότητα να υποβληθούν προτάσεις, οι οποίες θα προωθούν την επιχειρηματικότητα των μαθητών (π.χ. σχολικοί συνεταιρισμοί), καλλιεργώντας με τον τρόπο αυτό τις προσωπικές τους δεξιότητες και την κριτική σκέψη τους (critical thinking approach), εξοικειώνοντάς τους με έννοιες που σχετίζονται με τον χώρο της οικονομίας, συνδέοντας τη σχολική ζωή με πραγματικές καταστάσεις της ζωής μέσω βιωματικών δράσεων και ενεργοποιώντας τη δημιουργικότητα των μαθητών και την ικανότητά τους να επιλύουν καθημερινά προβλήματα (problem solving method). …

Κάθε σχολείο παρουσιάζει σε έναν πίνακα … μία σύντομη SWOT ανάλυση της εκπαιδευτικής μονάδας…. Προτάσεις που σχετίζονται με την επιχειρηματικότητα: Οι προτάσεις αυτές, εκτός της βασικής επιχειρηματικής ιδέας («προϊόν»), συνοδεύονται και από σύντομο «business plan», για να καταστεί κατανοητή η πορεία που θα ακολουθηθεί...

…Η οικονομική υποστήριξη θα πραγματοποιηθεί βάσει του αναλυτικού προϋπολογισμού που θα υποβληθεί μαζί με την πρόταση υλοποίησης της εκπαιδευτικής δράσης και μπορεί να φτάσει κατ’ ανώτατο το ποσό των Ευρώ δύο χιλιάδων πεντακοσίων (€2.500)….»

Με ξεδιάντροπο τρόπο,  καλούν  τα σχολεία να προβούν σε SWOT ανάλυση και SMART διοίκηση, (Βλέπε και Druckers , Management by Objectives), μεθοδολογίες βγαλμένες από τις επιχειρήσεις τους και τα Business school , όλων εκείνων , που  στο βωμό της δικής τους επιχειρηματικότητας, έχουν καταδικάσει  τις ελληνικές οικογένειες-για να μιλήσουμε για την πατρίδα μας-στην ανεργία, στην ανέχεια, στον υποσιτισμό των παιδιών μας στα σχολεία, στην εκπαίδευση με τα δεκάδες χιλιάδες κενά, την υποστελέχωση και υποχρηματοδότηση.

Δύο χιλιάδες πεντακόσια  ευρώ τα τριάντα αργύρια,  για να πουλήσουμε την ψυχή μας, τη συνείδησή μας , το είναι μας, στην επιχειρηματικότητα, στην αγορά,  και στην κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που την υπηρετεί, όπως άλλωστε ευλαβικά προωθεί και ο επίδοξος διεκδικητής της εξουσίας,  η ΝΔ με τους υπόλοιπους του δόγματος καπιταλισμός και ξερό ψωμί.

 Αυτό είναι το σχολείο που ονειρεύονται, αυτή είναι η καινοτομία που επικαλούνται. Εργατικό δυναμικό, συνεργατικό, ευέλικτο και  ευφυές ,τόσο όσο να δουλεύει σε οποιαδήποτε γραμμή παραγωγής, αλλά κυρίως υποταγμένο, μοιραίο, άβουλο και φυσικά ευγνώμων στο Ίδρυμα Λάτση, Νιάρχου, Τσάκου και πώς αλλιώς λέγονται τα ευαγή ιδρύματα των καπιταλιστών.

Δεν εκπλήσσει λοιπόν,  που τα αστικά ΜΜΕ,  σε όλα τα μήκη και πλάτη εργολαβικά προβάλλουν το «θεάρεστο»  έργο των καπιταλιστικών Ιδρυμάτων που με βιτρίνα την κοινωνική ευθύνη, καταπιάνονται με την εκπαίδευση, τον πολιτισμό,  τη «φιλανθρωπία»,  εξαργυρώνοντας  ένα ελάχιστο μέρος της ταξικής βίας σε όλα τα επίπεδα που υποβάλλουν το λαό μας.

Από  τη δεκαετία του 1990, πολύ πριν η καπιταλιστική κρίση δείξει τα δόντια της και γκρεμίσει αυταπάτες και φρούδες ελπίδες για την ευμάρεια του συστήματος, οι συνεπείς ταξικές δυνάμεις μέσα στο μαζικό κίνημα, το ΚΚΕ,  οι συνεπείς  μαρξιστές διανοούμενοι, προειδοποιούσαν και ανέλυαν τη σύγχρονη ποιοτική στροφή των αλλαγών στην εκπαίδευση  στα πλαίσια του καπιταλισμού, ως αλλαγών που κύριο μέλημά τους είχαν και έχουν την πλήρη σύνδεση της αγοράς με την εκπαίδευση, τον υπηρετικό ρόλο της εκπαίδευσης στις ανάγκες του κεφαλαίου και των επιχειρήσεων, καταργώντας έτσι την όποια σχετική αυτονομία είχε η εκπαίδευση σε ακαδημαϊκό επίπεδο, ως αποτέλεσμα άλλων εποχών καπιταλιστικής ανάπτυξης και ύπαρξης του σοσιαλιστικού στρατοπέδου, ως αντίπαλου δέους με τα όποια θετικά και αρνητικά.

Αυτά, ακόμα και σήμερα από σοβαρή μερίδα εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων , που είτε λειτουργεί εντός των τειχών συνειδητά στο ρόλο του επιταχυντή των εξελίξεων προσδοκώντας θέση στο «Ιερατείο», είτε τρέφει ακόμα ψευδαισθήσεις, αντιμετωπίζονται ως κυνήγι μαγισσών, ως ιδεοληψίες των κομμουνιστών και όλων όσων εξακολουθούν να πιστεύουν και να αγωνίζονται «γιατί η ψυχή τους είναι με τους αδικημένους», για να παραφράσουμε το Γληνό, για μια λαϊκή Παιδεία,  σύγχρονη, ανθρωπιστική, κτήμα όλου του εργαζόμενου λαού και των παιδιών του. «Ελάτε ρε παιδιά, τα παραλέτε, που τα βλέπετε αυτά;» αναρωτιούνται οι καλοπροαίρετοι.

Όμως,  «Όπως στη γνώση του φυσικού κόσμου,  το μόνο κριτήριο είναι η κύρωση από την πράξη, έτσι και στη γνώση του ιστορικού κόσμου. Η κύρωση της ιστορικής γνώσης δεν είναι άλλη καμιά παρά η ίδια η ζωή, η ιστορική δικαίωση» ( Γληνός, Σοφιστής, Ι, 10-11)[1]

Η ίδια η ζωή λοιπόν δείχνει πού πάνε τα πράγματα αφενός, αλλά και το πόσο επικίνδυνη και ζημιογόνα είναι η εκπαίδευση της αγοράς για τα παιδιά μας , αφού τα οδηγεί στο μονόδρομο της ταύτισης με τις αρχές, αξίες και γνώσεις του κόσμου των αφεντικών.

          Φυσικά αυτό δεν γίνεται εύκολα αντιληπτό, αφού έχουν κατορθώσει να θεωρούμε δίκαιο, ηθικό σωστό, πρέπον, απαιτητό, συμφέρον, ό,τι σε τελική ανάλυση εξυπηρετεί τους αστούς και τα συμφέροντα τους. Σωστά σημειώνεται σε άρθρο του Wayne Ross καθηγητή στο University of British Columbia Department of Curriculum and Pedagogy, ότι η  δήθεν παγκόσμια ελεύθερη αγορά, -καπιταλισμός-  εργάζεται για το 1% του πληθυσμού, αλλά όχι για το υπόλοιπο, ενώ το σύστημα του καπιταλισμού κυριαρχεί , όχι γιατί οι περισσότεροι συμφωνούν με αυτό, αλλά γιατί τους έχει πείσει ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση και μάλιστα στις κοινωνικές επιστήμες και στην εκπαίδευση  γίνεται μια κυριολεκτικά πλύση εγκεφάλου ώστε οι  μαθητές και οι φοιτητές να πεισθούν πάνω σ΄ αυτό. [2]

          Το ερώτημα, αλλά και πρόκληση για το εκπαιδευτικό κίνημα,  αλλά και  για κάθε εκπαιδευτικό και γονιό ξεχωριστά, είναι:

Θα αφήσουν αυτή την επέλαση στη ζωή μας να περάσει, όπως και τόσα άλλα; Θα γίνουν  συνυπεύθυνοι στη συνειδησιακή στρέβλωση, τα παιδιά μας, παιδιά της καπιταλιστικής κρίσης, να ταυτίσουν τις ζωές τους με τους θύτες τους για τα «τριάντα αργύρια» του κάθε καπιταλιστικού Ιδρύματος, που ξεπλένει το χρήμα του μαζεμένο από τον ιδρώτα και αίμα, δισεκατομμυρίων σε όλη τη γη;

Το ταξικό κίνημα εδώ και χρόνια έχει απαντήσει, βρίσκεται στις επάλξεις παρόλες τις επιθέσεις και συκοφαντίες, από τα αστικά κόμματα, την ίδια την αστική τάξη και τα μέσα της, από τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό.  Με μια ουσιαστική  διαφορά.

Το ταξικό κίνημα δεν είναι μόνο η πρωτοπορία του, είναι όλη η εργατική  τάξη, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, όλοι οι παρίες του λαού μας και των λαών της γης. Αυτοί,  της «γης οι κολασμένοι», πρέπει να πάρουν την απόφαση για να σηκωθούν και να σαρώσουν και τα αφεντικά και το σύστημά τους,  μαζί τους διακονιάρηδες του,  όλων των τύπων και μορφών.

ΜΑΡΚΟΣ ΣΚΟΥΦΑΛΟΣ

ΑΙΡΕΤΟΣ ΠΥΣΠΕ ΧΙΟΥ

ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ

ΛΑΙΚΗΣ  ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΔΗΜΟΥ ΧΙΟΥ

---

[1] Δημήτρη Αλεξάνδρου (Δ. Γληνού) Η σημερινή θέση των ανθρωπιστικών Γραμμάτων στην Ελλάδα, εκδ .Ζαχαρόπουλος 1940

[2] Wayne Ross: Rejoinder to Peter Siexas’s «Dangerous indeed: A response to Wayne Ross’ ‘Courage of hopelessness’» (https://www.researchgate.net/profile/E_Wayne_Ross, https://www.researchgate.net/publication/301567490_Be_Realistic_Demand_the_Impossible_A_Rejoinder_to_Peter_Seixas )

ΔΙΑΒΑΖΩ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ

Βιβλία ζωντανά

των ταξιδιών που δεν ξέρω

αν τέλειωσαν ποτέ

στης ερυθράς θάλασσας

τα περάσματα ……..

Πλωτός καθώς πέρασα

 μέσα στα χρόνια

κι αφουγκράστηκα

τραγούδια μυστικά

με λίκνισμα αράπικο

και φωνές του πάθους

που τις νοτίζει

η ξύλινη βαθειά φωνή

απ' το ούτι .....

αχ πόσο με πονά ετούτη η ώρα

σιωπή βαθειά μεσ' του μυαλού

τους λαβυρίνθους

…..ψάχνει να βρει

να νοιώσει απεγνωσμένα

ένα τραγούδι ανθρώπινο

μαχαιριά γνήσια

που κόβει την καρδιά

και την μοιράζει στα ίσα

Μανώλης  Φύσσας

ΟΤΑΝ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΦΟΠΛΙΣΤΩΝ

ΟΤΑΝ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΦΟΠΛΙΣΤΩΝ

Όταν ο IBRAHIM WARDE έγραφε το άρθρο του με τίτλο «ΓΑΜΟΣ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΣ ΜΕ ΤΗ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΟΔΑ-Η αγορά απομυζά το αμερικανικό πανεπιστήμιο»,  υποθέτω δεν μπορούσε να φανταστεί, ότι περίπου 16 χρόνια μετά τα όσα περιγράφει ως επικίνδυνη μόδα, θα αποτελούσαν το βασικό κριτήριο κατάταξης ενός πανεπιστημίου, στα «καλά» του είδους και με «διεθνή» φήμη. Ας δούμε όμως ο συγκεκριμένος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ σε τι ακριβώς αναφέρεται:

«Το Νοέμβριο του 1998, το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ προχώρησε στη σύναψη συμφωνίας με την ελβετική εταιρεία Novartis, η οποία έκανε μια δωρεά 25 εκατομμυρίων δολαρίων (9,4 δισ. δρχ.) στον τομέα μικροβιολογίας του πανεπιστημίου (Plant and Micro-bial Biology).

Σε αντάλλαγμα, το δημόσιο πανεπιστήμιο παραχωρούσε στον ελβετικό κολοσσό της φαρμακοβιομηχανίας και της βιοτεχνολογίας το δικαίωμα να ιδιοποιηθεί περισσότερο από το ένα τρίτο των ανακαλύψεων που πραγματοποιούνται από τους ερευνητές του τομέα (συμπεριλαμβανομένων και των ανακαλύψεων που χρηματοδοτήθηκαν από την Πολιτεία της Καλιφόρνιας ή την κυβέρνηση), καθώς επίσης και να διαπραγματεύεται τα δικαιώματα ευρεσιτεχνίας που απορρέουν από αυτές…

…. το τέλος του ψυχρού πολέμου προκάλεσε νέα μείωση των κονδυλίων που αφιέρωνε στην έρευνα η ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Το πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ, το οποίο άλλοτε χρηματοδοτούνταν σχεδόν εξ ολοκλήρου από την Πολιτεία της Καλιφόρνιας, είδε το μερίδιο της δημόσιας χρηματοδότησης να μειώνεται στο 50% το 1987, και στο 34% το 1999. Όλες οι μεγάλες επενδύσεις που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας έγιναν χάρη σε ιδιωτικές δωρεές. Έτσι, για να χτίσει το νέο Business School, το πανεπιστήμιο προχώρησε σε μια φρενήρη συγκέντρωση οικονομικών πόρων.

Η οικογένεια Χάας (κληρονόμοι του δημιουργού των μπλουτζίν Λέβι Στράους), που έκανε τη σημαντικότερη δωρεά, εξασφάλισε ότι το νέο Business School θα φέρει το όνομά της. Ορισμένες μεγάλες επιχειρήσεις χρηματοδότησαν έδρες. Για παράδειγμα, ο κοσμήτορας του ιδρύματος φέρει τον τίτλο τού «Bank of America Dean».

Τα νέα κτίρια είναι κατάσπαρτα από λογότυπους επιχειρήσεων. Όλες οι αίθουσες -ακόμα και οι καρέκλες και τα τραπέζια- στολίζονται με πλακέτες προς τιμήν του ευεργέτη τους (επιχείρησης, ατόμου ή έτους αποφοίτων).

Πρόκειται γι' αυτό που ο Τζέιμς Εντζελ και ο Αντονι Ντέιντζερφιλντ, καθηγητές στο Χάρβαρντ, αποκάλεσαν κόσμο του «εμπορικού πανεπιστημίου» («market-model university»): οι τομείς που «κερδίζουν χρήματα», «μελετούν το χρήμα» ή «προσελκύουν το χρήμα» είναι οι μεγάλοι ωφελημένοι . Οι υπόλοιποι παραμελούνται, ακόμα και εγκαταλείπονται…»[1]

Το εκτενές απόσπασμα βοηθά να καταλάβουμε, πώς στο σύγχρονο καπιταλισμό, το πανεπιστήμιο, χάνει ολοένα και περισσότερο τη σχετική αυτονομία που είχε σε διαφορετικές περιόδους ανάπτυξης του καπιταλισμού, που το υποχρέωναν να ακολουθεί τη λογική του κεϋνσιανού μοντέλου καπιταλιστικής ανάπτυξης με έμφαση στα κοινωνικά χαρακτηριστικά της γνώσης, μετατρεπόμενο έτσι σε παραμάγαζο των επιχειρήσεων και του κεφαλαίου.

Το πανεπιστήμιο Αιγαίου και ιδιαίτερα τα οικονομικά του τμήματα, χωρίς να σημαίνει ότι υπολείπονται τα άλλα, διεκδικεί αυτή την πρωτιά, γι αυτό και επαξίως φροντίζουν οι διεθνείς καπιταλιστικοί κύκλοι αξιολόγησης των πανεπιστημίων να το αναβαθμίζουν συνεχώς, αποδεικνύοντας , πρώτον τι εννοούν όταν μιλάνε για αξιολόγηση-βαθμός προσαρμογής στην καπιταλιστική αγορά- και δεύτερον, να πετυχαίνουν να λειτουργούν αυτά τα πανεπιστήμια, ως «λαγοί» για τα υπόλοιπα.

Δεν προκαλεί έκπληξη λοιπόν, που το πανεπιστήμιο Αιγαίου και οι υπεύθυνοί του, έμπλεοι χαράς προσκάλεσαν τον Πρόεδρο των Ελλήνων Εφοπλιστών να μιλήσει για την επιχειρηματικότητα και το θαύμα της Ελληνικής ναυτιλίας.

Θα μου πει κάποιος: Ποιον να καλούσαν; Τον πρόεδρο της ΠΕΜΕΝ ,(Πανελλήνια Ένωση Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού) που είναι και κομμουνιστής;

Να αρχίσει να μιλά για τα Liberties και πώς τα πήραν οι Έλληνες εφοπλιστές; Για τους εκατοντάδες ναυτεργάτες που πνίγηκαν μέσα στα σαπιοκάραβά τους, για να χτιστεί το ναυτιλιακό θαύμα; Για το Φλαγκ Θεοφανώ, το Κότι 1, το Πελχάντερ, το Μπέτα Λακ, το Παρίς, το Σι Φέιθ, το Αίγλη; Για τις διμερείς συμβάσεις που υπέγραψαν και πέταξαν έξω από τα καράβια τους τα ελληνικά κατώτερα πληρώματα; Για το νόμο 2687/53, που όταν εκτελούσαν τον Μπελογιάννη ως κατάσκοπο της Μόσχας, αυτοί κατοχύρωναν συνταγματικά την ασυδοσία τους; Για τις 56 και βάλε φοροαπαλλαγές που καθιστούν γελοίο το γεγονός ένα πλοίο  40.000 τόνων, που με το χαμηλότερο ημερήσιο ναύλο των 8.100 δολαρίων έχει συνολικό ετήσιο κύκλο εργασιών 2.956.500 δολάρια από ναύλα, να καταβάλουν ετήσιο φόρο 14.300 ευρώ; Για το γεγονός ότι φορολογούνται με βάση το τονάζ -tonnage tax- και όχι το εισόδημα; Για την οικειοθελή φορολόγηση που καταλήγει μαζί με τη φυσική του είδους,  να δίνουν 30 ευρώ την ημέρα ανά πλοίο;[2]

Να μιλήσει για  το ότι οι Έλληνες εφοπλιστές είχαν επενδύσει 13 δισ. δολάρια (9,4 δισ. ευρώ) για την κατασκευή 275 νέων πλοίων το 2013, ενώ μόνο το πρώτο τετράμηνο του 2014 έκαναν επενδύσεις 5,6 δισ. δολαρίων για 148 νέα πλοία από 2,3 που είχαν επενδύσει το αντίστοιχο 4μηνο την περασμένη χρονιά και  αυτά την ώρα που πεθαίνουν τα ελληνικά ναυπηγεία και η ζώνη του Περάματος ,την ώρα που μας έλιωναν τα μνημόνια, ενώ αυτοί μας πουλάνε πατριωτισμό; Να μιλήσει για τις 30000 θέσεις εργασίας που είναι έτοιμοι να παρέχουν  οι Έλληνες εφοπλιστές σε κατώτερα πληρώματα , αρκεί να τους πληρώνουν, όπως πληρώνουν τους Φιλιππινέζους και να ξεχάσουν την υπογραφή της σύμβασης και τα συνδικάτα;

Πολλά θα μπορούσε να πει κανείς για το βίο και την πολιτεία του ελληνικού εφοπλισμού, όμως το θέμα μας δεν είναι μόνο αυτό. Ο πρόεδρος των Ελλήνων εφοπλιστών κάνει τη δουλειά του και την κάνει καλά. Γνωρίζει από μάρκετινγκ και γνωρίζει να πουλά το προϊόν «Ευεργέται και δωρηταί», άλλωστε με το αζημίωτο είναι και πετυχαίνεις και επιπλέον φοροαπαλλαγή και συνειδησιακή υποδούλωση που είναι και το κυριότερο.

Τη δουλειά του κάνει και ο τοπικός τύπος που έτρεξε και τρέχει κάθε φορά να προβάλλει τα φύκια για μεταξωτές κορδέλες, όπως και το πολιτικό προσωπικό του δήμου και της περιφέρειας που έσπευσε να παραδώσει τα διαπιστευτήριά του, μαζί με τους καθηγητές του πανεπιστημίου της αγοράς, που ευελπιστούν σε καμιά χορηγία με το ανάλογο αντίτιμο πχ Έδρα της «Χ maritime»… Ας το σκεφτούν, δεν θα πρωτοτυπήσουν , όμως το κεφάλαιο δεν είναι αφιλότιμο! Εκτιμά τη συνεργασία και τα Clusters![3]

Το πρόβλημα αφορά σε μας και στα παιδιά μας, γιατί οι φοιτητές που παρακολουθούσαν με ανοιχτό το στόμα τις ακάλυπτες επιταγές του Προέδρου των εφοπλιστών, είναι τα αυριανά άνεργα παιδιά μας, είναι αυτά που με το πτυχίο στο χέρι θα χτυπάνε πόρτες για να τις βρίσκουν κλειστές ή ανοιχτές, με μισθούς των 300 -500 ευρώ, με 4ωρα και on call, με μέλλον τοπίο στην ομίχλη. Τα δικά μας παιδιά που οι καθηγητές τους, τους αποκαλούν «αυριανά στελέχη επιχειρήσεων», για να συμβάλλουν από τη δική τους σκοπιά στον αποπροσανατολισμό και στην ενσωμάτωση στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, γι αυτό και βαυκαλίζονται με τέτοιου τύπου καλεσμένους που πλέον βρίθουν μέσα στα ελληνικά πανεπιστήμια.

Το πρόβλημα αφορά σε μας που μας έχουν κυριολεκτικά τσακίσει τη ζωή, τους μισθούς μας τα μεροκάματα, τις συντάξεις για να μεγιστοποιεί τα κέρδη της η αστική τάξη, το κεφάλαιο, για να διατηρούν τη χλιδή και τα προνόμιά τους , για την ανάπτυξη και την υγιή επιχειρηματικότητα που αναφωνεί ο πρωθυπουργός τους Τσίπρας και το επιτελείο του, εκτελώντας τις εντολές τους, όπως τα ίδια έπρατταν το περασμένο διάστημα οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ με τα παραπληρώματά τους.  

Απαντήσεις λοιπόν, όταν η εκμετάλλευση μεγαλώνει και διευρύνεται, όταν η σαπίλα του σημερινού κοινωνικού συστήματος κατατρώγει κάθε ικμάδα της νέας γενιάς , πρέπει να δώσουμε οι κολασμένοι της γης. Ας μην περιμένουμε απαντήσεις ούτε από το πολιτικό προσωπικό της αστικής τάξης ροζέ ή γαλαζοπράσινο ούτε από την πλειοψηφία της πανεπιστημιακής διανόησης που διακονεύει τους λειμώνες των αστών.

Απαντήσεις κλασικές, σύγχρονες, που εξακολουθούν να στοιχειώνουν  τους καπιταλιστές όλης της γης και φυσικά του εκλεκτού καλεσμένου της πανεπιστημιακής κοινότητας:

«Ας τρέμουν οι κυρίαρχες τάξεις μπροστά σε μια κομμουνιστική επανάσταση. Οι προλετάριοι δεν έχουν να χάσουν σ’ αυτήν τίποτε άλλο, εκτός από τις αλυσίδες τους. Έχουν να κερδίσουν έναν κόσμο ολόκληρο.

ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ, ΕΝΩΘΕΙΤΕ!»[4]

ΜΑΡΚΟΣ ΣΚΟΥΦΑΛΟΣ

ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ

ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΛΑΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΔΗΜΟΥ ΧΙΟΥ

---

[1] Ibrahim Warde: “ΓΑΜΟΣ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΣ ΜΕ ΤΗ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΟΔΑ”

LE-MONDE - 06/05/2001 Copyright © 2001 Χ. Κ. Τεγόπουλος Εκδόσεις Α.Ε. 

[2] https://www.rizospastis.gr/story.do?id=8855751

[3] Μια ομάδα εταιρειών και ιδρυμάτων που συστεγάζονται σε μια συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή και συνδέονται αλληλοεξαρτώμενες με την παροχή ομάδων προϊόντων ή / και υπηρεσιών.

[4] ΜΑΡΞ-ΕΝΓΚΕΛΣ: Το Κομμουνιστικό Μανιφέστο.