ΣΟΦΙΑ ΓΑΝΝΙΑΡΗ του Παύλου

   ´Έφυγε πράγματι γιά τό τελευταίο ταξίδι στα πάτρια εδάφη της γενέτειρας  της στην Καλλιμασιά η αξιοσέβαστη μάννα Σοφία Γαννιάρη τού Παύλου.

     Μια απλή γυναίκα, μια λεβεντογυναίκα, μια μάννα πού έζησε και μεγάλωσε στο χωριό μας, μια μάννα πού την θυμάμαι από μικρό παιδί να δίνει όλο το είναι της για  να γαλουχήσει, να θρέψει, να μεγαλώσει, να διαπαιδαγωγήσει και να σπουδάσει δύο παλικάρια πού έγιναν καμάρια τής Καλλιμασιάς! 

      Δύο γιους , διό λαμπρούς επιστήμονες πού διαπρέπουν στην κορυφή της κοινωνικής πυραμίδας τής Χίου.

      Δυό επιστήμονες πού προσφέρουν με τις ιατρικές εν γένει υπηρεσίες στο σύνολον τού Χιώτικου ανθρώπινου και ζωικού πληθυσμού. Διό σεμνοί αξιοσέβαστοι ακόμα νέοι πού βρίσκονται και βρέθηκαν και ίσως ξαναβρεθούν σε υπεύθυνες κορυφαίες και νευραλγικές θέσεις της Χιώτικης κοινωνίας.

      Δυο απλοί άνθρωποι της καθημερινότητας, δυό προσιτοί επιστήμονες πού με το  χαμόγελο αντιμετωπίζουν και τις πιο δύσκολες, ακόμη και πολύ δυσάρεστες καταστάσεις λέγοντας πάντοτε την αλήθεια και τα πράγματα με τ’ όνομα τους.´

       Έχω βρεθεί σ´ αυτήν την δύσκολη θέση στην Πνευμονολογική Κλινική με την ´Ιουλία και αντιμετώπισα την ειλικρίνεια τού Σπύρου.

      ´Η Σοφία με τον Παύλο πού συχνά σχεδόν καθημερινά βλεπόμαστε μέσα στην ´Απλωταριά, δεν είναι ούτε τρεις μέρες πού κουτουληθήκαμε πάλι με τον Παύλο και μου λέει «ρε Λευτεράκη ή Σοφία δεν πάει καλά είναι χάλια». Τού είπα βέβαια «αφού έχεις τον Σπύρο σου, εκείνος θα κάνει τα πάντα για την μάννα του, εδώ σ´ όλους τούς αρρώστους δίνει τον εαυτόν του, την μάννα του θα τον δώσει, πού ξέρω πολύ καλά και τον Κώστα και τον Σπύρο πόσο σάς αγαπούν και τούς δυό σας για ότι τούς προσφέρατε στην ζωή τους, στην επιστήμη τους στη καριέρα τους γενικώς.

       Θεώρησα χρέος και υποχρέωση μου να γράψω αυτά τα λίγα λόγια για μια πραγματικά γνήσια μάννα πού όσο ψηλά κι αν βρέθηκαν τα παιδιά της πάντοτε ήταν απλή και σεμνή γυναίκα.

       ´Ας είναι ελαφρύ τό χώμα πού θα την σκεπάσει στο κοιμητήρι τού ´Αγ. Γεωργίου της Καλλιμασιάς με τα γέρικα κυπαρίσσια ! Για προσωπικούς μου λόγους ό Παύλος, ό Κώστας, ό Σπύρος και, όλα τα μέλη της οικογενείας ας με συγχωρέσουν πού

δεν θα παραστώ στην εξόδιο ακολουθία της.

       Με μεγάλο σεβασμό και πολύ αγάπη

Λευτέρης Πυκνής

(Καλλιμασιώτης)