ΤΟ ΟΧΙ

Το ΟΧΙ σα σύμβολο είναι και παραμένει πάντα επίκαιρο.

Είναι μια αιώνια Ελληνική αξία ιστορικά αναγκαία όσο ποτέ

Το ΟΧΙ του 40 που το γιορτάζουμε τούτες τις μέρες.Που γίνονται Εορταστικές εκδηλώσεις σημαιοστολισμοί δοξολογίες πανηγυρικές ομιλίες παρελάσεις προς τιμή του Δαυίδ που νίκησε τον Γολιάθ. Καταθέσεις στεφάνων στα ηρώα και κάποιοι γέροντες ανάπηροι πολέμου με τα παράσημά τους παρευρίσκονται καμαρωτοί. Οι πρόσκοποι παλιότερα με το σούρουπο άναβαν με φωτιές στα γύρω βουνά το ΌΧΙ, που κάθε χρόνο νοιώθουμε το ίδιο καμάρι που νικήσαμε τους πανίσχυρους τότε Ιταλούς. Αλλά μέχρι εκεί… Μείναμε  φοβάμαι και μένουμε στην επιφάνεια. Κι όμως εκείνο το ένδοξο και ιστορικό  ΟΧΙ,  φωνάχτηκε (από το λαό μας) 18 χρόνια μετά την Μικρασιατική καταστροφή και παρά τη φτώχια και τη δικτατορία που βίωνε ο λαός μας .

Δείτε τι έγραψε  τότε μεταξύ άλλων ο Στρατής Μυριβήλης : «Αυτή η ομοθυμία των δέκα εκατομμυρίων Ελλήνων, με την οποίαν αντίκρισαν το φοβερό γεγονός του πολέμου, είναι θαρρώ το πιο σπουδαίο φαινόμενο μέσα στην ιστορία του έθνους μας ολόκληρη. Η Ελλάδα σύσσωμη, σύψυχη, στάθηκε μπροστά στο ανοιχτό βιβλίο της Μοίρας και υπαγορεύει το νέο κεφάλαιο της ιστορίας της. Δεν έγινε αυτό με εξαναγκασμούς ούτε με φοβέρες.

Τα δέκα εκατομμύρια των Ελλήνων πρόσφεραν τους πληγωμένους εγωισμούς των, τις φιλοδοξίες και τα μίση και τα πάθη τους τα πολιτικά, και τους προσωπικούς φθόνους και τις ματαιοδοξίες τους, πρόσφεραν τις κοσμοθεωρίες τους και τις διαφωνίες τους και τις αυταρέσκειές τους, πρόσφεραν τις ελευθερίες τους στο βωμό της Ελλάδας, με τον ίδιο τρόπο που τα ζευγάρια πρόσφεραν τις χρυσές βέρες τους και οι πτωχές υπηρέτριες τις οικονομίες τους.

Χιώτες Στρατιώτες στη Μέση Ανατολή

Έτσι οι πεντακόσιες χιλιάδες των στρατευμένων νέων πρόσφεραν τα νιάτα και τη ζωή τους. Όλοι με λεύτερη τη θέληση, όλοι από το περίσσευμα της καρδιάς. Αυτό το θάμα δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται μέσα στην ιστορία της φυλής, Δε θα' ναι και η στερνή. Γιατί η Ελλάδα, μέσα στο προνομιούχο κύτταρό της, είναι ένας αιώνια νέος και ολοζώντανος οργανισμός.  Είναι η ίδια η έννοια της νιότης, ενσαρκωμένη σε μια ράτσα εύστροφη, ευφάνταστη, γεμάτη πείσμα και γοητευτική τρέλα»

Αυτό λοιπόν το μαρτυρικό το ατσάλινο το ανεπανάληπτο ΟΧΙ αξιοποιήθηκε τελικά από τις νεότερες γενιές; Αποκαλύφτηκαν, τα πάντα, επίκαιρα κοινωνικά και παιδαγωγικά μηνύματα που περιέχει;

Νομίζω κατά κανόνα όχι.

Οι   πνευματικοί άνθρωποι όπως π.χ. ο Μυριβήλης  ο Θεοτοκάς, ο Σικελιανός ο Τερζάκης κ.α.  εντόπισαν και καταξίωσαν το ΟΧΙ σαν αιώνια ελληνική αξία.

Όμως δεν σκεφθήκαμε πως φθάσαμε σήμερα να λέμε ΝΑΙ στην κάθε κόκα κόλα ,ΝΑΙ στην ισοπέδωση των αρχών και των αξιών , ΝΑΙ στην ασυδοσία λόγων και έργων, ΝΑΙ στα τηλεσκουπίδια κ.λ.π. (Βλέπουμε για παράδειγμα και την επί δεκαετίες μόνιμη ασυνέπεια των προεκλογικών υποσχέσεων των πολιτικών .)Τώρα πια, σκεφτόμαστε την αργία και πως θα την συνδυάσουμε να περάσουμε καλά. Θα προβληματιστούμε βέβαια για την ωραία μας εμφάνιση στην παρέλαση και στους χορούς. Δεν λέω πως αυτά είναι αρνητικά , αλλά είναι πολλά για το σχεδόν τίποτα .

Δεν ακούσαμε από όσο ξέρω  αυτές τις μέρες στα σχολεία να παραλληλίσουν  στα παιδιά μας οι δάσκαλοι και οι εκπαιδευτικοί, το ΟΧΙ εκείνο του 40, με τα  ΟΧΙ που πρέπει να λένε καθημερινά για να γίνουν σωστοί άνθρωποι και να πορευτούν άξια στη ζωή τους.  Γιατί το κάθε ΟΧΙ στο κάπνισμα στα παιχνίδια βίας , στην κακιά συναναστροφή, στον χουλιγκανισμό, τα ναρκωτικά, αλλά και στα τόσα καθημερινά μικρά ξεστρατίσματα, είναι μικρές και μεγάλες θυσίες. Και αυτές οι θυσίες σφυρηλατούν και διαμορφώνουν το ήθος  την αξιοπρέπεια και κάνουν τα παιδιά σωστούς χαρακτήρες και ολοκληρωμένες προσωπικότητες. 

 ΝΑΙ  .... 2010 - 2017

Το ΟΧΙ αυτό  είναι τελικά εξαφανισμένο σχεδόν από παντού. Από την οικογένεια από την κοινωνία από το σχολείο. Υπάρχουν βέβαια πνευματικοί άνθρωποι που αγωνίζονται για να το προβάλουν και να το αξιοποιήσουν, αλλά αυτούς, το μόνιμα πνευματοκτόνο και αναξιοκρατικό ελλαδικό κράτος τους φιμώνει. Βλέπεις οι άνθρωποι που έχουν άποψη και κριτική σκέψη είναι απίστευτα ενοχλητικοί ιδιαίτερα σήμερα  στην εποχή του ΝΑΙ. Είναι ανάγκη να εμπνευστούμε και να εμπνεύσουμε τα παιδιά μας με το άδολο πνεύμα του αγώνα και της θυσίας των απλών ανθρώπων του έπους της Αλβανίας, που κάτω από απίστευτες συνθήκες άνισου αγώνα με εχθρούς, το βαρύ χειμώνα, τις ελλείψεις, αλλά και την υπεροπλία των αντιπάλων,..... είπαν ΟΧΙ.

Αυτό το ΟΧΙ πρέπει να γίνει η καινούργια σημαία ενάντια σε ένα άλλο ιερό πόλεμο, που το πεδίο του είναι μέσα στην κοινωνία, στο σχολείο  η ακόμα μερικές φορές και μέσα στην οικογένεια.  Που πάλι έχει να κάνει με την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, με τον κοινωνικό αποκλεισμό, με τον κοινωνικό ρατσισμό  με τη ρύπανση και καταστροφή του περιβάλλοντος και τόσα άλλα.

Χιώτες Βορειοχωρούσοι Στρατιώτες του 1940

Είμαστε ένας υπέροχος και χαρισματικός λαός. Είναι επομένως ανάγκη όσο ποτέ να μπούμε στο νου και την καρδιά των ηρώων μας και των μεγάλων ποιητών μας και να φωνάξουμε ένα ΟΧΙ, ενάντια στον εκφυλισμό της κοινωνίας μας και στο χάσιμο της ταυτότητάς μας

.  

Μανώλης Φύσσας

ΓΟΛΓΟΘΑΣ ΑΤΕΛΕΙΩΤΟΣ

Προσφυγικός καταυλισμός - Σούδα - ΧΙΟΣ

Ατέλειωτος ο «Γολγοθάς» για τις ξεριζωμένες οικογένειες προσφύγων και μεταναστών…

Η Ελλάδα ήθελε και θέλει να συγκαταλέγεται στον πολιτισμένο κόσμο. Πώς θα το πετύχει αυτό, με τέτοια άκρως εξευτελιστική διαχείριση της κατάστασης; Με το να επιτρέπει, με το να αδιαφορεί, με το να αψηφά ότι οι άνθρωποι που έσπευσαν να ζητήσουν βοήθεια στην αγκαλιά της, σκαρφαλώνουν σε δέντρα για προστατευτούν απ’ την βροχή! Η Ελλάδα της προόδου, φέρνει στο παρασκήνιο, τελικά, μνήμες εκατομμυρίων χρόνων. Ο άνθρωπος γυρίζει ξανά στα δέντρα και ο Έλληνας το επιτρέπει. Οι συνθήκες διαβίωσης είναι τέτοιες που όχι μόνο δεν λύνουν, αλλά και προκαλούν προβλήματα... Αν η Ελλάδα είχε πρόσωπο, θα έπρεπε να είναι κατακόκκινο από τη ντροπή!

Παρακολουθούμε χρόνια τώρα να «στοιβάζονται» ο ένας πάνω στον άλλο άνθρωποι και μάλιστα άνθρωποι από διαφορετικές εθνικότητες μαζί. Να ψήνονται το καλοκαίρι, να βρέχονται και να παγώνουν τις νύχτες στο χιόνι, να «φεύγουν» από αναθυμιάσεις στην προσπάθεια να ζεσταθούν ή και να καίγονται στην ίδια προσπάθεια. Πού είναι ο «ελληνικός πολιτισμός» στον οποίο κάνουμε συνεχώς αναφορά; Ο καταυλισμός της Σούδας βάζει λουκέτο και οι άνθρωποι, που ήδη μετά βίας κατάφεραν να επιβιώσουν εκεί, μεταφέρονται στη ΒΙΑΛ που βρισκόταν και βρίσκεται σε εξίσου άθλια κατάσταση.

Υπάρχουν συζητήσεις για δημιουργία νέων φυλακών. Αν σκεφτεί κανείς πως ο χώρος της ΒΙΑΛ διαμορφώθηκε για να «φιλοξενήσει» 800 άτομα και έχει φτάσει να στεγάζει περίπου 2.000, αντιλαμβάνεται την τραγικότητα των συνθηκών. Ακόμη και ο όρος «στέγαση» δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην προκειμένη περίπτωση, εφόσον τα κοντέινερ που μεταφέρθηκαν σε αυτόν τον χώρο, αλλά και οι σκηνές, δεν αρκούν. Πολλοί αναγκάζονται να κοιμούνται απροστάτευτοι… ενώ ο χειμώνας έρχεται. Δεν πρέπει να ξαναζήσουμε, ούτε εμείς, αλλά ούτε κι εκείνοι, στιγμές αντίστοιχες του 2015, στο κοιμητήριο του Μερσινιδίου.

Καταυλισμός Κάστρου Σούδας - ΧΙΟΣ

Εν έτει 2017 υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που ζουν χωρίς στέγη πάνω απ’ το κεφάλι τους, όταν η τεχνολογία «τρέχει»... για να φτιάχνει βόμβες και όχι σπίτια! Και, μάλιστα, οι άνθρωποι αυτοί ήδη μια φορά κατάφεραν να γλιτώσουν από τα πυρά του πολέμου στις πατρίδες τους, ήδη μια φορά κατόρθωσαν να διασχίσουν μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα και τουλάχιστον 4 μίλια θάλασσας μέσα σε βάρκες πραγματικούς δολοφόνους. Όταν στη διάρκεια του ταξιδιού τους ξυλοκοπήθηκαν, σύμφωνα με μαρτυρίες, ή βιάστηκαν δυο και τρεις φορές.

Οι άνθρωποι που αισίως πάτησαν στα «ασφαλή» ευρωπαϊκά εδάφη με την ελπίδα ότι θα ζήσουν το παρόν και το μέλλον που αξίζει στη φύση τους, τώρα κινδυνεύουν να αφανιστούν στους ελληνικούς καταυλισμούς, οι οποίοι ειλικρινά ντροπιάζουν τη χώρα μας και θολώνουν την ανθρώπινη υπόστασή μας. Πού κρύφτηκε ο πολιτισμός και που η ανθρωπιά μας; Η κατάσταση αντιβαίνει στις ηθικές αξίες, τα ανθρώπινα ιδεώδη και αντίκειται στον πολιτισμό μας. Αψηφά τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Μόνο που το προσφυγικό είναι ένα βαθιά κοινωνικοπολιτικό ζήτημα που χρήζει άμεσης αντιμετώπισης. Εκ θεμελίων αντιμετώπισης. Αποτελεί απότοκο της ατέρμονης επιθυμίας απόκτησης όλο και περισσότερου πλούτου που αποκτιέται, πότε με ειρηνικά και πότε με πολεμικά μέσα, αλλά πάντα σε βάρος των λαών. Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος έρχεται όπως η αστραπή μέσα στην καταιγίδα. Όταν η διαπραγμάτευση φτάνει σε αδιέξοδο, τότε τη "λύση" δίνει η δύναμη των όπλων.

Δεν ευθύνεται ο ξεριζωμένος που αναζητά ασφαλές έδαφος. Και, ναι, ασφαλές έδαφος για εκείνον θεωρείται η Ε.Ε. Μην σπεύσεις να πεις ότι δεν τον θεωρείς πρόσφυγα επειδή το Διεθνές Δίκαιο ορίζει πρόσφυγα αυτόν που καταφεύγει στην πρώτη ασφαλή χώρα που συναντά. Δες τον καλά, ίσως να είναι η δική σου εικόνα σε λίγο όταν τα αναβαθμισμένα F-16 και η βάση της Σούδας μαζί με τους "φίλους" μας στις ΗΠΑ πάρουν όλα μαζί φωτιά σε ένα νέο κύκλο πολεμικής αναμέτρησης. Τότε; Τότε, δεν πρέπει να λησμονηθεί το ποιος είναι ο εχθρός!

"Πολλοί δεν ξέρουν

Πως επικεφαλής βαδίζει ο εχθρός τους

Η φωνή που διαταγές τους δίνει

Είναι του εχθρού τους η φωνή

Εκείνος που για τον εχθρό μιλάει

Είναι ο ίδιος τους ο εχθρός."

(Μπ. Μπρεχτ)

Αυτός είναι από σήμερα ο εχθρός, δεν ευθύνεται ο πρόσφυγας που διαβιώνει σε πραγματική σφηκοφωλιά και σίγουρα δεν ευθύνεται που παραμένει στη χώρα σου. Εχθρός είναι εκείνος που φέρνει τον πόλεμο και την ειρήνη εναλλάξ με το πιστόλι στον κρόταφο, όχι το θύμα που σήμερα το αναγκάζουν να παραμείνει σε αυτή και τώρα, μάλιστα, σε άθλιες συνθήκες. Θα συνεχίσεις να εφησυχάζεις και να εναντιώνεσαι σε εκείνον; Μήπως να εναντιωθείς σε αυτόν που έφερε τον πόλεμο στην πατρίδα του και σε εκείνον που τον εγκλωβίζει στον τόπο σου;

Γιάννης .Ν Παλήος

25-10-2017

ΓΙΑ ΤΗΝ ... ΣΦΙΓΓΑ

ΕΙΚΟΝΑ ΣΦΙΓΓΑΣ ΝΑΞΙΩΝ

Κόρη τῆς Ἔχιδνας καὶ τοῦ Τυφῶνος καὶ προϊὸν αἰμομιξίας, ἡ Σφίγξ ἀποτελεῖ τὸ τερατῶδες πρότυπο τῶν ἀδυναμιῶν καὶ τῶν ὑπερβολῶν τοῦ ἑαυτοῦ μας. Εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ πιὸ σύνθετα σύμβολα τῆς Ἑλληνικῆς μυθολογίας, καθὼς παρουσιάζει τέσσερις μορφές:

α) Κεφαλὴ παρθένου (δηλ. νεαροῦ κοριτσιοῦ)

β) Στῆθος καὶ φτερὰ πτηνοῦ

γ) Σῶμα λέοντος

δ) Οὐρὰ ὄφεως

Ὁ ἀριθμὸς 4 εἶναι ὁ ἀριθμὸς τῶν τεσσάρων στοιχείων ποὺ συγκροτοῦν τὸν ὁρατὸ κόσμο, μόνο ποὺ στὴν περίπτωση τῆς Σφιγγός βρίσκονται σὲ πλήρη ἀστάθεια.

α) Κεφαλὴ παρθένου-στοιχεῖο ὕδατος

Ἡ ὀμορφιὰ τῆς κεφαλῆς εἶναι ἐπικίνδυνη καὶ ἀναξιόπιστη, διότι ἐξαπατᾶ ἐκείνον ποὺ βλέπει τὴν Σφίγγα καὶ τὸν ἐμποδίζει νὰ δεῖ τὴν δολιότητα καὶ τὴν διαστροφὴ ποὺ κρύβει τὸ ὑπόλοιπο σῶμα της. Ἡ κεφαλὴ τῆς Σφιγγὸς συνδυάζεται μὲ τὸ στοιχεῖο τοῦ ὕδατος, διότι ἡ ὀμορφιά της διεγείρει συναισθήματα, ποὺ παρασύρουν τὴν ψυχὴ σὲ λανθασμένες ἐκτιμήσεις. Ἄλλωστε καὶ τὸ νερὸ ἔχει αὐτὴν τὴν ἰδιότητα νὰ δημιουργεῖ λανθασμένες ἐκτιμήσεις γιὰ τὰ ἀντικείμενα ποὺ βρίσκονται ἐντός του, καθὼς παραμορφώνει τὸ μέγεθός τους καὶ τὴ μορφή τους. 

Συνεπῶς, κεφαλὴ παρθένου καὶ ὕδωρ συμβολίζουν τὴν ἐξαπάτηση, καθὼς καὶ τὴν εὔκολη διολίσθηση σὲ προσδοκίες καὶ φαντασιώσεις χωρὶς ἀντίκρισμα.

β) Στῆθος καὶ φτερὰ πτηνοῦ-στοιχεῖο ἀέρος

Τὸ στῆθος τῆς Σφιγγὸς εἶναι συνήθως στῆθος πτηνοῦ καὶ ὄχι γυναίκας. Εἶναι καλυμμένο μὲ φτερὰ καὶ μοιάζει προτεταμένο καὶ ντυμένο θυμίζοντας γυναικεῖο στῆθος καὶ διεγείροντας μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο τὴν φαντασία μὲ τὴν προοπτικὴ μιᾶς ἡδονικῆς ἀπόλαυσης. Ἡ προσμονὴ τῆς ἀπόλαυσης παραμένει στὴν ψυχὴ ὡς ἀνεκπλήρωτος πόθος, γεμίζοντάς την μὲ ἄγχος γιὰ τὴν ἀπόκτηση ἑνὸς ἀνέφικτου πράγματος.

Τὰ φτερὰ ὠθοῦν αὐτὴν τὴν φαντασίωση σὲ πιθανές, ἀληθοφανεῖς καὶ μὴ πραγματικὲς «πτήσεις». Τὰ φτερὰ λόγῳ τοῦ μικροῦ τους μεγέθους δὲν μποροῦν νὰ βοηθήσουν τὴν Σφίγγα νὰ πετάξει. Συμβολίζουν ὄχι τὴν ἰκανότητα γιὰ ἀνάταση, ἀλλὰ ἁπλῶς τὴν ἀνεκπλήρωτη ἐπιθυμία, καθὼς καὶ τὰ δεσμὰ τῶν φαντασιώσεων (κυρίως τοῦ γενετήσιου ἐνστίκτου).

Τὸ προτεταμένο στῆθος τῆς Σφιγγός συμβολίζει τὴν λαγνεία, ἡ ὁποία παρασύρει τὸν θνητὸ ἄνθρωπο σὲ φανταστικὲς ἐρωτικὲς περιπτύξεις ποὺ δὲν πρόκειται νὰ πραγματοποιηθοῦν. Τὰ φτερὰ δηλώνουν ἐπίσης τὴν ταχύτητα τῶν λογισμῶν, παρόμοια μὲ τὴν ταχύτητα τῆς πνοῆ τοῦ ἀέρος. Οἱ σκέψεις εἶναι ἀόρατες καὶ ἄρρητες, ὅπως ἀκριβῶς ὁ ἀήρ. Τὸ μικρὸ μέγεθος τῶν φτερῶν, λοιπόν, συμβολίζει τοὺς ἀσήμαντους καὶ φθοροποιοὺς λογισμοὺς ποὺ γεννᾶ ἡ Σφίγξ μὲ ἀποτέλεσμα νὰ κρατοῦν τὸν ἄνθρωπο καθηλωμένο στὰ φθαρτὰ, γήινα καὶ ἀσήμαντα πράγματα. 

γ) Σῶμα λέοντος-στοιχεῖο γῆς

Τὸ σῶμα λέοντος συμβολίζει τὴν ἀνεξέλεγκτη βασιλικὴ ἰσχύν, ἡ ὁποία ὁδηγεῖ στὴν καταδυνάστευση τῶν ἄλλων ὄντων ποὺ τυχαίνει νὰ βρίσκονται στὸ περιβάλλον του. Κανονικὰ ὁ λέων ἀντιστοιχεῖ στὸ στοιχεῖο τοῦ πυρός, καθὼς ἡ βασιλικὴ ἐξουσία ἔχει τὴν ἔδρα της στὸν ἀστερισμὸ τοῦ Λέοντος ποὺ θεωρεῖται πύρινο ζώδιο. Ὅμως ἡ Σφίγξ ἔχει μόνο τὸ σῶμα τοῦ λέοντος καὶ ὄχι τὴν κεφαλὴ καὶ τὸ στῆθος του, στὸ ὁποῖο κανονικὰ ἑδράζεται τὸ πῦρ. Συνεπῶς τὸ σῶμα τοῦ λέοντος ἀπὸ μόνο τους δὲν μπορεῖ νὰ φέρει τὸ στοιχεῖο τοῦ πυρός, ἀλλὰ τὸ στοιχεῖο τῆς γῆς, καθὼς τὰ τέσσερα πόδια του στηρίζονται σὲ θέση ἰσχύος πάνω στὸ ἔδαφος. Σῶμα λέοντος καὶ στοιχεῖο γῆς δηλώνουν ἀπὸ κοινοῦ τὴν δυνατὴ ἐπιθυμία γιὰ ἐπικράτηση ἔναντι τῶν ἄλλων, τὴν δίψα γιὰ ἐξουσία καὶ τὴν καταδυνάστευση τῶν προσώπων τοῦ περιβάλλοντος. 

δ) Οὐρὰ ὄφεως-στοιχεῖο πυρὸς

Ἡ οὐρὰ τὴς Σφιγγὸς καταλήγει σὲ κεφάλι ὄφεως. Ὁ ὄφις συμβολίζει τὴν δύναμη τῶν ἐλεγχόμενων λογισμὼν, ὅμως στὴν περίπτωση τῆς Σφιγγός, ἐπειδὴ βρίκεται στὴν οὐρά της, συμβολίζει τὴν δόλια σκέψη ποὺ ὑπολογίζει τὰ πάντα μὲ βάση τὸ προσωπικό της συμφέρον, καὶ μάλιστα εἰς βάρος τῶν ἄλλων ἀνθρώπων. Ἐπίσης ἐνῶ τὸ σύμβολο τοῦ ὄφεως ἀντιστοιχεῖ κανονικὰ στὸ στοιχεῖο τῆς γῆς, στὴν περίπτωση τῆς Σφιγγὸς ἀντιστοιχεῖ στὸ στοιχεῖο τοῦ πυρός. Ἡ Σφίγξ κατευθύνεται ἀπὸ τὸν ἀρρωστημένο λογισμὸ τοῦ ὄφεως ποὺ βρίκεται στὴν οὐρά της καὶ ὄχι στὴν κεφαλή της.

Συνολικά, τὸ σύμβολο τῆς Σφιγγός δηλώνει ὅλα ὅσα εἶναι καταστρεπτικὰ γιὰ τὸν βίο τοῦ ἀνθρώπου:

α) ἐξαπάτηση (κεφαλὴ παρθένου)

β) ἀνεκπλήρωτες προσδοκίες (στῆθος προτεταμένο, συνήθως πτηνοῦ)

γ) μικρότητα (φτερὰ πτηνοῦ)

δ) δολιότητα (οὐρὰ ὄφεως)

(Πηγή:  Ἀλτάνη, Ἑλληνικὸς Διαλογισμός, τόμ. 1, σ. 96-107.) 

*                    *                    *                    *                    *

ΣΧΟΛΙΟ Αθηνάς Κ. Ζαχαρού-Λουτράρη

      Θα περίμενε κανείς μεγαλύτερη ευαισθησία στα θέματα των συμβόλων του τόπου μας από τα μέσα που θέλουν να λέγονται ενημέρωσης. Η Σφίγγα της Χίου ουδέποτε εικονίζεται με «οὐρά ὄφεως» και καμία σχέση δεν έχει με όλα αυτά τα φοβερά «α) ἐξαπάτηση (κεφαλὴ παρθένου), β) ἀνεκπλήρωτες προσδοκίες (στῆθος προτεταμένο, συνήθως πτηνοῦ), γ) μικρότητα (φτερὰ πτηνοῦ), δ) δολιότητα (οὐρὰ ὄφεως)», που της αποδίδετε με το άρθρο σας, προβάλλοντας μάλιστα… την εικόνα της Σφίγγας που αφιέρωσαν οι Νάξιοι στους Δελφούς.

     Με το δικαίωμα που μου δίδει η πολύχρονη ενασχόλησή μου με το θέμα (διδακτορική διατριβή στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, με άριστα παμψηφεί, η οποία δημοσιεύτηκε από το Ομήρειο Πνευματικό Κέντρο Δήμου Χίου «Χιακή Σφίγγα. Η διαχρονική πορεία ενός τοπικού συμβόλου, Χίος 1998», και εξαντλήθηκε σύντομα), προς αποκατάσταση της αλήθειας, αν και θα χρειάζονταν πολλές σελίδες, στο πλαίσιο ενός σχολίου σημειώνω τα εξής:

     Η Σφίγγα υπήρξε το έμβλημα της Χίου καθ’ όλη τη διάρκεια της αρχαιότητας και απεικονίζεται σε χιλιάδες χιακά έργα (στη σφραγίδα της πόλης, στην κύρια όψη όλων ανεξαιρέτως των χιακών νομισμάτων που για 900 χρόνια έκοβε η πόλη, σε σταθμά, σφραγίσματα και πλήθος άλλων). Η μορφή της και μόνο αρκούσε να δηλώσει την κρατική παρουσία και αποτελούσε εγγύηση για την εσωτερική λειτουργία της πόλης και τις διακρατικές σχέσεις.

     Δεν υπάρχουν άμεσες μαρτυρίες για το λόγο επιλογής της Σφίγγας ως εμβλήματος της αρχαίας Χίου. Το γεγονός ότι οι Χιώτες έμειναν πιστοί σ’ αυτή με απόλυτο σεβασμό καθ’ όλη τη διάρκεια της αρχαιότητας δείχνει ότι η Σφίγγα αντιπροσώπευε γι’ αυτούς κάτι ιδιαίτερα σημαντικό.

     Ο ρόλος της μπορεί να προκύψει από τη μελέτη και τη σύγκριση των στοιχείων που προέρχονται από το χαρακτήρα της Σφίγγας στην ελληνική μυθολογία και την τέχνη, από τα κριτήρια επιλογής των συμβόλων των πόλεων, από τους τοπικούς μύθους της Χίου και από τον τρόπο με τον οποίο εικονίζεται στα χιακά μνημεία και ιδιαίτερα στα νομίσματα. Σ’ αυτά δεν έγινε ποτέ αντικατάστασή της από κάποιον θεό, ενώ στις άλλες πόλεις τα σύμβολα των θεών, που χρησιμοποιήθηκαν αρχικά στα νομίσματα, αντικαταστάθηκαν σταδιακά από την ίδια τη μορφή του θεού τον οποίο υποδήλωναν. Στη Σφίγγα πρόσθεταν διάφορα σύμβολα ως συμπλήρωμα, όπως αλλού στους εικονιζόμενους θεούς. Το είδος των συμβόλων, η θέση τους στο νομισματικό τύπο και ο τρόπος που η Σφίγγα εικονίζεται σε σχέση με αυτά, δηλώνουν ιερή προστασία και συμμετοχή στις σημαντικές χιακές δραστηριότητες. Ιδιαίτερα η παρουσία του αμφορέα μπροστά της ή το απλωμένο πόδι της πάνω στην πλώρη πλοίου και πάνω από την εστία, και ακόμα η απεικόνισή της μέσα σε πλοίο ως μεταφορέα του ιερού πυρσού, προσδίδουν στη Σφίγγα ρόλο φύλακα και προστάτη της πόλης.

    Ο χαρακτήρας της σχετικός με την εύνοια και την προστασία, τη βλάστηση και τη γονιμότητα, ταιριάζει με το πνεύμα των παλαιών τοπικών μύθων του οικιστή Οινοπίωνα, ο τάφος του οποίου ήταν κέντρο μίας σημαντικής λατρείας στην αρχαία Χίο. Η Σφίγγα, πέρα από μια απλή παρουσία στον τάφο του, πρέπει να είχε ιδιαίτερη σχέση μ’ αυτόν και με τα πρόσωπα που εμπλέκονται στους μύθους του. Πέρασε πιθανόν και η ίδια στη λατρεία της αρχαίας Χίου, ως θεϊκή ύπαρξη που προστάτευε το νησί και αντιπροσώπευε την πόλη.

      Στα μεσαιωνικά χρόνια η μορφή επιβίωσε, αναβίωσε ως έμβλημα κατά την περίοδο της τουρκικής κατοχής και σηματοδοτεί ως σήμερα τη νεότερη Χίο.

                      Αθηνά Κ. Ζαχαρού-Λουτράρη.          

ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟ ΣΎΜΒΟΛΟ

Η Σφίγγα του Μιχάλη Καριάμη

 Θα περίμενε κανείς μεγαλύτερη ευαισθησία στα θέματα των συμβόλων του τόπου μας από τα μέσα που θέλουν να λέγονται ενημέρωσης. Η Σφίγγα της Χίου ουδέποτε εικονίζεται με «οὐρά ὄφεως» και καμία σχέση δεν έχει με όλα αυτά τα φοβερά «α) ἐξαπάτηση (κεφαλὴ παρθένου), β) ἀνεκπλήρωτες προσδοκίες (στῆθος προτεταμένο, συνήθως πτηνοῦ), γ) μικρότητα (φτερὰ πτηνοῦ), δ) δολιότητα (οὐρὰ ὄφεως)», που της αποδίδει σχετικό άρθρο, προβάλλοντας μάλιστα… την εικόνα της Σφίγγας που αφιέρωσαν οι Νάξιοι στους Δελφούς.

     Με το δικαίωμα που μου δίδει η πολύχρονη ενασχόλησή μου με το θέμα (διδακτορική διατριβή στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, με άριστα παμψηφεί, η οποία δημοσιεύτηκε από το Ομήρειο Πνευματικό Κέντρο Δήμου Χίου «Χιακή Σφίγγα. Η διαχρονική πορεία ενός τοπικού συμβόλου, Χίος 1998», και εξαντλήθηκε σύντομα), προς αποκατάσταση της αλήθειας, αν και θα χρειάζονταν πολλές σελίδες, στο πλαίσιο ενός σχολίου σημειώνω τα εξής:

     Η Σφίγγα υπήρξε το έμβλημα της Χίου καθ’ όλη τη διάρκεια της αρχαιότητας και απεικονίζεται σε χιλιάδες χιακά έργα (στη σφραγίδα της πόλης, στην κύρια όψη όλων ανεξαιρέτως των χιακών νομισμάτων που για 900 χρόνια έκοβε η πόλη, σε σταθμά, σφραγίσματα και πλήθος άλλων). Η μορφή της και μόνο αρκούσε να δηλώσει την κρατική παρουσία και αποτελούσε εγγύηση για την εσωτερική λειτουργία της πόλης και τις διακρατικές σχέσεις.

     Δεν υπάρχουν άμεσες μαρτυρίες για το λόγο επιλογής της Σφίγγας ως εμβλήματος της αρχαίας Χίου. Το γεγονός ότι οι Χιώτες έμειναν πιστοί σ’ αυτή με απόλυτο σεβασμό καθ’ όλη τη διάρκεια της αρχαιότητας δείχνει ότι η Σφίγγα αντιπροσώπευε γι’ αυτούς κάτι ιδιαίτερα σημαντικό.

     Ο ρόλος της μπορεί να προκύψει από τη μελέτη και τη σύγκριση των στοιχείων που προέρχονται από το χαρακτήρα της Σφίγγας στην ελληνική μυθολογία και την τέχνη, από τα κριτήρια επιλογής των συμβόλων των πόλεων, από τους τοπικούς μύθους της Χίου και από τον τρόπο με τον οποίο εικονίζεται στα χιακά μνημεία και ιδιαίτερα στα νομίσματα. Σ’ αυτά δεν έγινε ποτέ αντικατάστασή της από κάποιον θεό, ενώ στις άλλες πόλεις τα σύμβολα των θεών, που χρησιμοποιήθηκαν αρχικά στα νομίσματα, αντικαταστάθηκαν σταδιακά από την ίδια τη μορφή του θεού τον οποίο υποδήλωναν. Στη Σφίγγα πρόσθεταν διάφορα σύμβολα ως συμπλήρωμα, όπως αλλού στους εικονιζόμενους θεούς. Το είδος των συμβόλων, η θέση τους στο νομισματικό τύπο και ο τρόπος που η Σφίγγα εικονίζεται σε σχέση με αυτά, δηλώνουν ιερή προστασία και συμμετοχή στις σημαντικές χιακές δραστηριότητες. Ιδιαίτερα η παρουσία του αμφορέα μπροστά της ή το απλωμένο πόδι της πάνω στην πλώρη πλοίου και πάνω από την εστία, και ακόμα η απεικόνισή της μέσα σε πλοίο ως μεταφορέα του ιερού πυρσού, προσδίδουν στη Σφίγγα ρόλο φύλακα και προστάτη της πόλης.

    Ο χαρακτήρας της σχετικός με την εύνοια και την προστασία, τη βλάστηση και τη γονιμότητα, ταιριάζει με το πνεύμα των παλαιών τοπικών μύθων του οικιστή Οινοπίωνα, ο τάφος του οποίου ήταν κέντρο μίας σημαντικής λατρείας στην αρχαία Χίο. Η Σφίγγα, πέρα από μια απλή παρουσία στον τάφο του, πρέπει να είχε ιδιαίτερη σχέση μ’ αυτόν και με τα πρόσωπα που εμπλέκονται στους μύθους του. Πέρασε πιθανόν και η ίδια στη λατρεία της αρχαίας Χίου, ως θεϊκή ύπαρξη που προστάτευε το νησί και αντιπροσώπευε την πόλη.

      Στα μεσαιωνικά χρόνια η μορφή επιβίωσε, αναβίωσε ως έμβλημα κατά την περίοδο της τουρκικής κατοχής και σηματοδοτεί ως σήμερα τη νεότερη Χίο.








Αθηνά Κ. Ζαχαρού-Λουτράρη.            

ΑΞΙΕΣ ΝΙΚΟΥ ΓΙΑΛΟΥΡΗ

ΟΙ ΒΑΘΥΤΕΡΕΣ ΑΝΟΜΟΛΟΓΗΤΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΑΞΙΕΣ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ  ΓΙΑΛΟΥΡΗ

ο Νίκος Γιαλούρης με την κιθάρα του

Γνώρισα τον Νίκο Γιαλουρη τον Ιούνιο του 1970

Μου τον σύστησε κάποιος γνωστός μου από τα Καρδάμυλα  για να μου κάνει φροντιστήριο αγγλικά προκειμένου να αντιμετωπίσω τις εισαγωγικές εξετάσεις στη σχολή μηχανικών της Χίου

Όταν έφτασα πρωί πρωί  στο σπίτι του έξω στην πόρτα βλέπω κάποιον με ντουκερι παντελόνι να προετοιμάζει τον τοίχο της πρόσοψης για βάψιμο …..

Τον ρωτάω ψαρωμένος << ρε φίλε το σπίτι του καθηγητή Γιαλουρη  ψάχνω  >> μου απάντησε  << εδώ είναι μπες μέσα και κάθισε να τον περιμένεις  όπου ναναι θαρθει >>

Μπαίνω στο δωμάτιο όπου στην εσωτερική πόρτα αριστερά δέσποζε μια μεγάλη ολόσωμη φιγούρα καραγκιόζη του μπάρμπα Γιώργου  παραδίπλα στον τοίχο άλλη μια μεγάλη ολόσωμη φιγούρα παλικαριού με το γιαταγάνι 

Φιγούρα Νίκου Γιαλούρη

…

Έκατσα στον καναπέ σαστισμένος βλέποντας γύρω μου ζωγραφιές  χαρακτικά μαυρόασπρα  και τρεις πολύ ωραίες κλασσικές κιθάρες …….

Πήρα μια από τις κιθάρες και  γρατσούνισα απαλά μερικές  συγχορδίες οπότε ο εργάτης απέξω μου λέει     << φίλε μη πειράζεις τις κιθάρες γιατί άμα έρθει ο Γιαλουρης και σε δει θα μπλέξεις ….. δε θέλει να σκαλίζουν τις κιθάρες του >>

Τι να κάνω ακούμπησα ευλαβικά την κιθάρα πίσω στη θέση της  και κάθισα να περιμένω κοιτάζοντας αδιάκοπα  το ασυνήθιστο για μένα περιβάλλον με τις ζωγραφιές τους καραγκιόζηδες ΄

και μετά από αρκετή ώρα ξαναρωτάω τον εργάτη απέξω

<<Ρε φίλε τι γίνεται θα αργήσει πολύ αυτός ο Γιαλουρης;

<< Ήρθε >>….. μου απανταει << που είναι >> λέω

<< Εγώ είμαι …. >> μου απαντά με το γνωστό του σαρκαστικό μειδίαμα

…Κάγκελο εγώ …..

Ο Γιαλουρης ήταν ένας  άνθρωπος που αν συμφωνούσες σε όλα μαζί του σε υποψιαζοτανε …. Δεν του άρεσε καθόλου

Ήθελε την δική σου διαφορετική άποψη να συζητήσει κι αν δεν συμφωνούσε να λογομαχήσει … και έτσι ξεκινούσαν και κάτι ιστορικοί καυγάδες …. με την καλή έννοια ….  απείρου κάλλους

Για το έργο του Νίκου έχουν γράψει πολλοί διαπρεπείς κριτικοί της τέχνης  άνθρωποι του πνεύματος αλλά και άλλοι σπουδαίοι  καλλιτέχνες

Ήδη στο λεύκωμα που εκδόθηκε από το ίδρυμα Φαφαλιού έχουν συγκεντρωθεί  πολλά μικρά και μεγάλα αφιερώματα 

Επίσης πολλοί καταξιωμένοι καλλιτέχνες γνώρισαν εκτίμησαν κι αγάπησαν το έργο του …..

                           Νίκος Γιαλούρης 

Όμως όλες αυτές οι προσεγγίσεις ακόμα και αυτές που γράφει ο ίδιος για το έργο του μένουν κατά κάποιο τρόπο στο φρόνημα και στη λογική της τεχνοτροπίας και της  καταξίωσης του έργου του …

 Τού  ιδιαίτερου τρόπου της γραφής του και των αισθητικών του αντιλήψεων  αλλά και των επιρροών που είχε στα χρόνια της ζωής του από μικρά και μεγαλύτερα συγκλονιστικά γεγονότα και προσωπικές περιπέτειες

Σίγουρα αυτές οι προσεγγίσεις είναι σημαντικές και καθοριστικής αξίας και φυσικά έχουν όλα εκείνα τα ζεστά ανθρωπινά στοιχεία …

Όμως έχει μεγάλη αξία να αποκαλύψουμε και να βγάλουμε στο φως  τα βαθύτερα του φιλοσοφικά του κίνητρα και αξίες ….

Πράγματα δηλαδή που δεν τα εξωτερίκευε γιατί φοβότανε  κι όχι άδικα  …..

 Έλεγε χαρακτηριστικά …  << Αν είναι να με κατηγορήσουν για κάτι που πραγματικά πιστεύω, …. θα δεχτώ ακόμα και να με σταυρώσουν  γιαυτο που πραγματικά πιστεύω και υποστηρίζω ……

Δεν θα άντεχα με τίποτα να κατηγορηθώ

για κάτι που κάποιος βλάκας  η κακοήθης

 μου καταλόγισε με το  μυαλό του και το οποίο θα αξιοποιήσει με μεγάλη χαρά και προθυμία η κοινωνική υποκρισία  >>

Να αποκαλύψουμε  με ένα λόγο το δυναμικό  εκείνο στοιχείο που τον κρατούσε επίμονο και ακάματο εργάτη  της τέχνης ….

 ευαίσθητο κοινωνικό μαχητή αλλά και χαρισματικό δάσκαλο  ……………………………………

Γιαυτο τον σκοπό καταφεύγω  σε ένα περιστατικό που από τότε και πέρα όσα χρόνια ήμασταν φίλοι ήταν σημείο αναφοράς   στις συζητήσεις μας  αλλά και καθοριστικής σημασίας  και επιρροής  στις προσωπικές μου ιδέες  (ήταν κάτι σαν εμβόλιο ας πούμε )

Νίκος Γιακούρης

Όταν γνώρισα το Γιαλούρη καλά…. και του κέρδισα την εμπιστοσύνη.. επηρεασμένος από την αριστερή τότε κοσμοθεωρία.. ούτε λίγο ούτε πολύ σε μια έντονη συζήτηση  - ας πούμε καυγά - τον επέπληξα ως κοινωνικά απολίτικο αλλά και αδιάφορο, .

Συγκεκριμένα του είπα ότι παριστάνει τον Ηράκλειτο εδώ στο κελί του κλεισμένος  προσπαθώντας να μάθει τον εαυτό του και τον κόσμο

Ο Γιαλούρης δε θύμωσε ιδιαίτερα (περίεργο)αν εξαιρέσουμε μια μούντζα που μου ριξε…….. Μάλλον χαλαρά

 Όμως μου εξήγησε πως έχω μεγάλο λάθος.

<< Οι έννοιες δεξιός και αριστερός είναι ανυπόστατες.

Γιατί χρησιμοποιούνται σαν  εργαλεία κοινωνικής διαίρεσης.         

Η αντίθεση πρακτικά είναι ανάμεσα στον αριστοτελικό ορθολογισμό και την Πλατωνική άποψη της μη αντικειμενοποίησης των φαινομένων αλλά και των πραγμάτων.              

Ο ορθολογισμός πάντοτε ανακαλύπτει και εμπεδώνει κάτι το οποίο μοιραία θα αναιρέσει μετά από λίγο η πολύ χρόνο και πάει λέγοντας.

Η Πλατωνική άποψη χρησιμοποιεί τον μύθο για να μπορεί να βλέπει τα πράγματα από μέσα προς τα έξω. Ο μύθος είναι το πανώ η ο τοίχος αν θέλεις που θα στήσει επάνω ο άνθρωπος τα σύμβολα και τις αξίες του. Δεν ανταγωνίζεται ο άνθρωπος παρά τον μέσα εαυτό του τον εσωτερικό εαυτό του …………

καλλιεργώντας συνεχώς αυτοκριτική αυτογνωσία και κτίζοντας αυτοεκτίμηση.

Ο μύθος του κάθε ανθρώπου η η προσωπική αλήθεια  ( το ίδιο είναι) είναι μοναδικός και προσωπικός

 Νίκου Γιαλούρη έργο

Ο κάθε άνθρωπος  εντοπίζει τον ρόλο που του έχει δώσει η ζωή μέσα από τον προσωπικό του μύθο Η ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΤΟΥ ΑΛΗΘΕΙΑ

Έτσι όταν ο άνθρωπος λέει ψέματα στον εαυτό του γίνεται κενόδοξος και χάνει το παιχνίδι της δικαίωσης του αγώνα του

Παραμένει ασυμφιλίωτος με τον εαυτό του και εν τέλει αλύτρωτος

Τον παρασέρνει η λογική του εξωτερικού ανταγωνισμού και κυνηγαει τα πρωτεία τον πλούτο και την εξουσία (Αγενής άμιλλα )

Αρχίζει να εξαρτάται από τις διάφορες μόδες  για να περνάει καλά δηλαδή επιδιώκει την εξωτερική ευδαιμονία  με αποτέλεσμα να παραβλέπει την πραγματική ψυχαγωγία (αγωγή ψυχής ) την πραγματική χαρά της δημιουργικότητας  και της τεκμηρίωσης

Έτσι χάνει τον αυτοσεβασμό του και καταντά παρεμβατικός και  καταστροφικός  στο περιβάλλον αλλά και στον εαυτό του (αυτοκαταστροφικός )

Έργο Νίκου Γιαλούρη

Θέλει με ένα λόγο τον άνθρωπο να είναι ο ύψιστος φύλακας της φύσης και όχι ο μεταμορφωτής ο οποίος με τις παρεμβάσεις του ανατρέπει διαρκώς τις ισορροπίες της φύσης . Η φύση μετά από τις ανατροπές αναπροσαρμόζεται κάνοντας νέες ισορροπίες που πάλι ο άνθρωπος τις ανατρέπει …. Μοιραία όταν η φύση εξαντλήσει τις ισορροπίες της τότε κάτι θα εξαφανιστεί χωρίς επιστροφή ….

Ο  ορθολογισμός από τη στιγμή που ο πολιτισμός μας ….

τον έκανε σημαία …. καλλιεργεί τον εξωτερικό ανταγωνισμό μεταξύ των ανθρώπων..

 … με αποτέλεσμα να φυτεύεται και να καλλιεργείται το σπέρμα του πολέμου παντού στην κοινωνία στο σχολείο με τη  αλλά και στην οικογένεια. Πόσες φορές ακούμε τις προτροπές  γιατί να μην είσαι εσύ η πρώτη μαθήτρια  και άλλα πολλά

Και με αυτό τον τρόπο χρήση του ορθολογισμού καλλιεργεί κατά συνέπεια τη διαίρεση και ευνοεί το αιώνιο διαίρει και βασίλευε.

Ο Αριστοτέλης βέβαια δεν είχε τέτοια πρόθεση

Απλά ήθελε ο ορθολογισμός του να γίνει το δεύτερο πάτωμα του ιδεαλιστικού φιλοσοφικού οικοδομήματος και να βάλει νοικοκυριό σειρά και αράδα. … Να μπει το κάθε πράγμα στη θέση του. >>

Έτσι μου τα εξήγησε τότε ο ΝΙΚΟΣ ΓΙΑΛΟΥΡΗΣ

Νίκου Γιαλούρη Τέχνη

Ο Γιαλουρης πάνω σε αυτό το ζήτημα ήταν σε διαρκή αγωνία  και κουβαλούσε ένα πένθος μόνιμο που του προκαλούσαν οι φωτιές η καταστροφή του περιβάλλοντος  οι πόλεμοι η ανθρωπινή δυστυχία η ασύστολη παρέμβαση από τον άνθρωπο στον άνθρωπο και  στο φυσικό περιβάλλον ….  η κακογουστιά και η ξιπασιά  του νεοπλουτισμού ,…….. και άλλα πολλά

Βλέποντας τον εξωτερικό ανταγωνισμό να φυτρώνει παντού  τον εκφυλισμό της κοινωνίας από τον τυφλό και χωρίς αξίες ευδαιμονισμό ……. ανησυχούσε ……..

Ανησυχούσε βλέποντας …….. τις τυφλές ψυχώσεις των διαφημίσεων και της προπαγάνδας που μετατρέπουν τους σκεπτόμενους ανθρώπους σε αμνούς ..

Πολλές φορές τον άκουγα να λέει  <<το να τα έχει όλα κάποιος είναι ευχή αλλά και κατάρα >>

Την ίδια ώρα έβλεπε  αυτό που λέμε παράδοση  να εκφυλίζεται με πολλούς τρόπους και αυτό τον τρόμαζε γιατί ήξερε καλά την αξία της παράδοσης

Και συχνά πυκνά ανέφερε  το τρίπτυχο παράδοση αυθεντικότητα  ταυτότητα λέγοντας πως αυτά τα τρία στοιχεία αλληλοκαθοριζονται απόλυτα  δηλαδή αν αφαιρέσεις ένα από αυτά καταργούνται και τα άλλα δύο….

Ελληνικές Ομοιογραφικές Εκδόσεις - ΑΘΗΝΑ - 2010

Έτσι και η σχέση του μεταξύ άλλων, με τις φιγούρες του καραγκιόζη

Κατά βάση υποστηρίζει την εξασφάλιση της συνέχειας της παράδοσης μας, την κατοχύρωση της αυθεντικότητας μας και της ταυτότητας μας …

Εδώ βέβαια οι φιγούρες του δεν είναι  να χρησιμοποιηθούν για να παίξουν σε παράσταση καραγκιόζη

Είναι αυτοτελή έργα τέχνης τα οποία καθορίζουν αυθεντικούς χαρακτήρες  με τα χαρακτηριστικά τους μεγενθυμένα σχεδιαστικά και χρωματικά

Η σοφή διαφορετικότητα των χαρακτήρων και οι αντιθέσεις που αναδύονται …… μάς ζωγραφίζουν το αλατοπίπερο των κοινωνικών αντιθέσεων αλλά και της ίδιας της ζωής …

Οι αυθεντικοί χαραχτήρες είναι εκείνοι που κουβαλούν την προσωπική τους αλήθεια η τον προσωπικό τους μύθο ατόφιους,  άρα δεν λένε ψέματα στον εαυτό τους.

ΝΙΚΟΥ ΓΙΑΛΟΥΡΗ - Χάρτης Χίου - Αιγνούσσας και Ψαρών

Δεν περιμένουν να διαβάσουν τις κριτικές π.χ. ενός έργου για να το επαινέσουν ή να το απορρίψουν.

Μέσα από την αυθεντικότητα αναχαιτίζεται,  όπως θα έλεγε και ο Ελύτης, η  <<ψευδοφάνεια >>  ένα από τα πιο διαδεδομένα κουσούρια της κοινωνίας μας και η βιτρίνα της κενοδοξίας μας…

Ο κεντρικός ήρωας ο καραγκιόζης όποια κι αν είναι η προέλευση του. ελληνοποιηθηκε κι έγινε σύμβολο ή καλύτερα ένας αριστοφανικός τύπος  που αγαπήθηκε πολύ από τον Νίκο αλλά και από τόσες γενιές παιδιών μικρών και μεγάλων  χαρίζοντας μας αξέχαστες στιγμές γέλιου και θεραπευτικής κοινωνικής σάτιρας ……….

ΜΑΝΩΛΗΣ ΦΥΣΣΑΣ  

ΑΤΕΛΕΣΦΟΡΟΝ

Στο σήμερα έχουμε γιορτή και πανηγύρι

γιατί οι μέρες μας γύρισαν από γιορτές

που τη χαρά είχαν για στεφάνι

και την αγάπη για προσκέφαλο

Όμως είναι κατανοητό ...

δεν καταφέραμε τίποτα

χωρίς μια  πίστη…

γιατί η δύναμη μας

δεν μπορεί να αποκτήσει

μορφή και σχήμα

Κι επιτέλους,   επιτέλους η χαρά

να βρει ματιές  να φωτίσει

κι η αγάπη να γίνει μεγάλη, ..

μεγάλη  ζεστή αγκαλιά

ΜΑΝΩΛΗΣ  ΦΥΣΣΑΣ 

ΦΟΒΟΥ  ΤΟΥΣ  ΔΑΝΑΟΥΣ  (ΕΦΟΠΛΙΣΤΕΣ)  ΚΑΙ  ΔΩΡΑ ΦΕΡΟΝΤΕΣ

ΠΟΥ Η ΑΛΗΘΕΙΑ – ΤΟ ΨΕΜΑ- ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ

 

«  Νήσων  σύ  μοι  απασέων  λιπαρωτάτη κείσαι  θαλάσση βάθρα  πήξασ’ έμπεδα  »         

(   ΛΕΩΝ  ΑΛΛΑΤΙΟΣ  , 1586 – 1669 )

Τα Χιακά Σωματεία των απόμαχων ναυτικών παρακινούμενα από την πρόσφατη ομιλία του προέδρου της Ε.Ε.Ε. Μ.Θ. ΒΕΝΙΑΜΗ στο Αμφιθέατρο της Σχολής Επιστημών της Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αιγαίου, προβαίνουμε στην αποσαφήνιση των δηλώσεων, θέσεων και απόψεων του προέδρου της Ε.Ε.Ε.

Αυτό που τόνισε επανειλημμένα στην ομιλία του ο πρόεδρος σχετικά με την τήρηση των όρων ανταγωνισμού σύμφωνα με τα διεθνή κρατούντα, στην πράξη σημαίνει τα εξής:

1.     Κατάργηση της ισχύουσας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας που είναι σε ισχύ από το 1944

2.     Παραβίαση της Διεθνούς Σύμβασης Ναυτικής Εργασίας του 2006 του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας που προβλέπει στον κορμό και στην ουσία της ότι ‘’ευνοϊκότερες ρυθμίσεις από την MLC(Διεθνής Σύμβαση Ναυτικής Εργασίας) σε εθνικό επίπεδο δεν αλλάζουν, δεν τροποποιούνται, δεν ανατρέπονται’’. Κατά συνέπεια η διαμορφούμενη πολεμική εκ μέρους της εργοδοσίας για κατάργηση της ΣΣΕ προσκρούει και στην Διεθνή Σύμβαση Εργασίας του I.L.O (International Labour Organization) που έχει επικυρωθεί και ψηφισθεί από την Ελληνική Βουλή και το Ευρωκοινοβούλιο.

3.     Τυχόν υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με τους όρους κυβέρνησης Υπουργείο Ναυτιλίας - Ε.Ε.Ε. συνεπάγεται ότι στα πλοία θα έχουμε δύο ταχυτήτων ναυτικούς και δικαιώματα. Αυτή των Αξιωματικών που θα εφαρμόζετε η Ελληνική Σ.Σ. Εργασίας και η δεύτερη για τα κατώτερα πληρώματα που στην ουσία θα ισχύει και θα εφαρμόζεται η σύμβαση της I.T.F. που θεσπίζει τα κατώτερα πλαίσια μισθών και εργασιακών σχέσεων που σήμερα ισχύουν για τους Ναυτικούς των τρίτων χωρών (Φιλιππίνες, Αίγυπτος, Πακιστάν, Ουκρανία κ.τ.λ.) επί της ουσίας είναι ναυτικοί που μέσα στις γνωστές αντίξοες και εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες έχουν ένα σύνολο μηνιαίων αποδοχών 1200-1300ΕΥΡΩ (ισοτιμία Ευρώ-Δολαρίου). Στον μισθό αυτό συμπεριλαμβάνονται 30 ημέρες το μήνα εργασίας, 7 ημέρες τη βδομάδα, πάνω από 300 ώρες μηνιαίως απασχόληση, οι έξτρα εργασίες, η απασχόληση τα Σαββατοκύριακα, η προβλεπόμενη άδεια, αναλογία στην τροφοδοσία και τα πάσης φύσεως επιδόματα.

  

Και για να τα ξεχωρίσουμε:

a.      Εάν ισχύει η Σ.Σ.Ε. ένας Έλλην ναυτικός εργάζεται 30 ημέρες το μήνα, δουλεύει κατά μέσο όρο 150ώρες υπερωρίες το μήνα, και συμπεριλαμβάνουμε στο μισθό (βασικό + υπερωρίες) έξτρα εργασίες, άδειες, επιδόματα κ.λ.π. ένας μέσος μισθός ναύτη σε ποντοπόρο πλοίο ανέρχεται σε 2.500€.

b.     Με αντίστοιχη Σ.Σ.Ε. της I.T.F. (Διεθνής Ομοσπονδία Εργαζομένων στις μεταφορές)ο μισθός που καλύπτει τα αλλοδαπά πληρώματα είναι 1200€ και 1300€ το μήνα, με τους ίδιους όρους εργασίας που αναπτύχθηκαν παραπάνω.

c.       Σύμφωνα με στοιχεία της Π.Ν.Ο. ένας Έλληνας ναυτόπαις (η πιο χαμηλή ειδικότητα σε θέμα αποδοχών σε πλοίο με ξένη σημαία βάση συμβάσεως εργασίας ITF έχει απολαβές 731$ και 1.630$ σύνολο αποδοχών, και έχει ασφάλιση που είναι καλυμμένο το πλοίο και το πλήρωμα, ενώ εάν επιθυμεί σύνταξη και περίθαλψη για την οικογένεια του θα πρέπει να απευθυνθεί από μόνος του σε ιδιωτικό φορέα.

   Ενώ σε Ελληνική σημαία πλοία, λαμβάνει βασικό 731€και Κυριακές 160€. Για το ταμείο ασφάλισης και υγείας ο πλοιοκτήτης επιβαρύνεται με 240€ και ο ναυτικός με 215€. Σε σύνολο αποδοχών 2.100€.

Σε ερώτηση που έγινε στον πρόεδρο της ΠΕΝΕΝ εάν οι Έλληνες πλοιοκτήτες σε πλοία με ξένη σημαία μπορούν να προσλάβουν Έλληνες ναυτικούς με οποιαδήποτε σύμβαση ανέφερε ότι:

‘’αποτελεί κοινή άποψη, θέση και πεποίθηση μας και αυτό είναι διατυπωμένο από όλους στην ΠΝΟ ότι οι Σ.Σ.Ε. που πρέπει να ισχύουν και να εφαρμόζονται με βάση το νόμο 27/1975 και πρέπει να ισχύει αυστηρά η ελληνική Σ.Σ.Ε., να είναι το σύνολο των Ναυτικών ασφαλισμένοι στο ΝΑΤ και να έχουν πλήρη κατοχυρωμένα συνδικαλιστικά δικαιώματα.’’

Αυτή η πολεμική εκ μέρους της εργοδοσίας όσον αφορά την ισχύ και την διατήρηση των Σ.Σ.Ε. είναι πολύ παλιά. Το επιχείρησαν επί ΝΔ με τον τότε υπουργό κ.Μουσουρούλη αργότερα με τον Μ.Βαρβιτσιώτη κάνοντας λάθος ερμηνεία στη Διεθνή Ναυτική Σύμβαση, το επιχειρούν από της αρχές του 2017 (8.2.2017) με την σημερινή κυβέρνηση επιλέγοντας αυτή τη φορά να υπογράψει με νέα Σ.Σ.Ε. από τα ίδια τα σωματεία με την οποία θα καταργούνται όλα τα θεσμοθετημένα δικαιώματα των ναυτεργατών στους μισθούς και στους όρους εργασίας.

Συγκεκριμένα στις 30/05/2016 με πρωτοβουλία της Ε.Ε.Ε. έγινε συνάντηση στα γραφεία της ΠΝΟ με τη Διοίκησή της, με σκοπό την ‘’κατάργηση της υφιστάμενης Σ.Σ.Ε. στην ποντοπόρο ναυτιλία για τα πληρώματα αυτών των πλοίων και η υπογραφή ατομικών συμβάσεων στα πλαίσια της Σ.Σ.Ε. της ΔΟΜ (I.T.F) ‘’Διεθνής Ομοσπονδίας Μεταφορών’’.

Πρόκειται για μια θρασύτατη και προκλητικού χαρακτήρα παρέμβαση των δυνάμεων του εφοπλιστικού κεφαλαίου και ειδικά στην κατηγορία πλοίων που εκπροσωπεί η Ε.Ε.Ε. και στην οποία οι Σ.Σ.Ε. παραμένουν παγωμένες από το 2010. Η επίθεση αυτή των εφοπλιστών στο όνομα δήθεν της αύξησης των θέσεων εργασίας γίνεται σε ανοιχτή συνεννόηση και με την στήριξη της κυβέρνησης των Τσίπρα - Δραγασάκη -  Σταθάκη - Δρίτσα-Κουρουμπλή οι οποίοι έχουν δώσει εδώ και πολύ καιρό το πράσινο φως στο εφοπλιστικό κεφάλαιο να συντρίψει τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα του Ναυτεργατικού μας κόσμου.

Επίσης έχει καταγγελθεί από εκπρόσωπο της ΠΝΟ ότι η Ε.Ε.Ε. συντάχτηκε και συμφώνησε με την κατάργηση του ΝΑΤ και των άλλων ταμείων μας και προωθεί την θέση, οι παλιοί συνταξιούχοι ναυτικοί να καλύπτονται από τον ΕΦΚΑ, ενώ για τους νέους να δημιουργηθεί νέο ταμείο με το οποίο (με την εισφοροδιαφυγή, την μαύρη ανασφάλιστη εργασία, την εισφοροδιαφυγή των εφοπλιστών) θα δημιουργήσουν μια νέα προβληματική κατάσταση για το νέο ταμείο που οραματίζονται...

Επίσης εμείς οι Χιώτες παιδιά της ναυτομάνας ιδιαιτέρας πατρίδας μας, της Μητρόπολης της ναυτοσύνης της Ελλάδος όπως την αποκάλεσε ο πρόεδρος της Ε.Ε.Ε. πολύ φοβόμαστε ότι με την τακτική που ακολουθούν θα μείνουν Μητροπολίτες, χωρίς ποίμνιο.

Διότι έχουν ασθενική και επιλεκτική μνήμη αναφορικά με τα προνόμια που διαχρονικά απεκόμισε ο Ελληνικός εφοπλισμός, όπως φορολογική ασυλία, διμερείς συμβάσεις, διαδοχικές μειώσεις οργανικών συνθέσεων πληρωμάτων, μειωμένες ασφαλιστικές εισφορές, μαύρη ανασφάλιστη εργασία ή μαζική χαμηλόμισθη εργασία.

Και συγκεκριμένα αναφερόμεθα στους παρακάτω νόμους:

Με την εφαρμογή των εγκριτικών πράξεων νηολόγησης και την χρήση του όρου 8 του ν.2687/1953 από το 1980 χάθηκαν πάνω από 80.000 θέσεις εργασίας, στην ίδια δε κατεύθυνση και ο ευρωπαϊκός κανονισμός 3577/1992 με τους εφοπλιστές και τους εκπροσώπους τους να επιδιώκουν τις εργασιακές συνθήκες ‘’γαλέρας’’ και στις υπόλοιπες κατηγορίες πλοίων.

Άλλοι σχετικοί νόμοι των προνομίων των εφοπλιστών οι κάτωθι:

Το 89/1967, 378/1968, 27/1975, 814/1978.

Αξίζει εδώ να σημειωθεί το σχετικό άρθρο του Γιάννη Τόλιου, διδάκτωρ οικονομικών, που ενώ ήταν μέλος της ΚΕ. ΣΥΡΙΖΑ τελικά διαφώνησε και αποσκίρτησε.

Στο συγκεκριμένο άρθρο που αναφέρεται σε ένα σημείο:

‘’Τα προνόμια του εφοπλιστικού κεφαλαίου’’

Στην πράξη οι εφοπλιστές έχουν πλήρη φορολογική απαλλαγή, με εξαίρεση ένα συμβολικό παράβολο με βάση τη χωρητικότητα του πλοίου (1$ τον κόρο), ανεξάρτητα από τα κέρδη της εκμετάλλευσης του. Γι αυτό και το συνολικό ύψος της φορολογίας εισοδήματος το 2013 ήταν 59εκατ. όσα περίπου και τα έσοδα από την φορολογία των ναυτικών 57εκατ. Ενώ τα κέρδη των ναυτιλιακών εταιρειών εκτιμώνται σε 12 δις ΕΥΡΩ. Συνολικά τα κέρδη των Ελλήνων εφοπλιστών, σύμφωνα με το πρακτορείο Bloomberg έφθασαν σωρευτικά τα 10 τελευταία χρόνια σε 175 δις ΕΥΡΩ. Από την άλλη οι οφειλές τους στο ΝΑΤ ανήλθαν στα 110εκατ. με το κράτος να πληρώνει τα σπασμένα’’.

Κλείνοντας θα θέλαμε να τονίσουμε αντί να αναλάβουν τις ευθύνες τους. (Πολιτεία και Ε.Ε.Ε.)

I.        Για τον εξοστρακισμό των Ελλήνων ναυτικών από την Ελληνική Ναυτιλία

II.     Την εξαθλίωση των συνταξιούχων ναυτικών, χωρίς ΟΙΚΟ ΝΑΥΤΟΥ, με πετσοκομμένες συντάξεις πείνας.

III.  Με διάλυση του ΝΑΤ και την υφαρπαγή της μεγάλης ακίνητης περιουσίας του τολμούν να τα βάζουν με τους ελάχιστα εναπομείναντες αντιδρώντες συνδικαλιστές.

Μετά από μακροχρόνια θαλάσσια υπηρεσία άνω των 20 ετών οι περισσότεροι από εμάς τέτοιου είδους ομιλίες μόνο αγανάκτηση, πικρία και θυμό μας προξενούν.

Επίσης δια της παρούσης καταγγέλλουμε τον κ. Δήμαρχο χωρίς να είναι γνώστης του αντικειμένου, αναφέρθηκε σε ευχολόγια - αερολογίες ταξιδεύοντας την σκέψη και τις απόψεις του σε αχαρτογράφητα νερά. Αν είναι ποτέ δυνατόν να ισχύει αυτό που είπε ότι το να ‘’ταξιδεύεις σε ένα πλοίο μέσα στη θάλασσα είναι σαν όλες τις υπόλοιπες δουλείες στη στεριά. Αν και εσείς είπε προορίζεστε για ναυτιλιακά γραφεία, όταν θα ταξιδέψετε με το πλοίο έστω μια φορά, θα καταλάβετε τι σημαίνει το αντικείμενο που σπουδάζετε’’.

Τα ανωτέρω μόνο θλίψη και αποστροφή προξενούν στο ναυτικό κόσμο της Χίου.

ΤΑ ΧΙΑΚΑ ΝΑΥΤΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ

ΧΙΟΥ - ΒΡΟΝΤΑΔΟΥ - ΛΑΓΚΑΔΑΣ - ΣΥΚΙΑΔΑΣ -ΘΥΜΙΑΝΩΝ - Π.Ε.Σ.Α.Ε.Ν.