Δημήτρης Φραγκόπουλος (1928-2017).

Η Χίος συμμετέχει στο πένθος του Ελληνισμού                  

Ο Δ. Φραγκόπουλος με χιακή αντιπροσωπία κατά την επίσκεψη του 2ου Λυκείου και 1ου Γυμνασίου στο Ζωγράφειο.

Μία μεγάλη απώλεια μετράει η Κωνσταντινούπολη και η Ελλάδα, αφού έφυγε για την αιωνιότητα μία θρυλική μορφή του Ελληνισμού, ο Δημήτριος Φραγκόπουλος, ένας σπουδαίος φιλόλογος, ένας άξιος διευθυντής σε Σχολείο της ομογένειας, ένας καταπληκτικός ομιλητής που υμνούσε με πάθος την ελληνική γλώσσα και τον πολιτισμό, ένας αγωνιστής που πάλευε με απίστευτο θάρρος και απόλυτη συνέπεια για τη διατήρηση της Ρωμιοσύνης.

Τον γνωρίζαμε από τη σημαντική δράση του και από τις θερμές συνεντεύξεις του και τον συναντήσαμε, όταν με το 2^ο Λύκειο και το 1^ο Γυμνάσιο Χίου επισκεφτήκαμε το 2006 το Ζωγράφειο Λύκειο της Πόλης, με το οποίο μας συνδέουν ισχυροί δεσμοί, και μαγευτήκαμε από τη σοφία και την αρχοντιά του. Και γι’ αυτόν ήταν ιδιαίτερη μέρα, αφού βρέθηκε με σχολεία από το νησί του πατέρα του. Ρωτούσε για τη Χιό, που πολύ αγαπούσε και δε χόρταινε να ακούει.

Ο Δ. Φραγκόπουλος έζησε πολλά από τα δεινά του Ελληνισμού, αλλά ήταν από τους λίγους που όχι μόνο δεν δείλιασε και δεν έφυγε, αλλά η ακλόνητη στάση του και οι ενθαρρυντικοί του λόγοι αποτέλεσαν παράδειγμα και στήριγμα και για πολλούς ακόμα, τον πυρήνα της αξιοσέβαστης σημερινής ομογένειας. Έμεινε να φυλάξει τις Θερμοπύλες, να μεταλαμπαδεύσει αξίες και ιδανικά και να εμφυτέψει την ελπίδα για καλύτερες μέρες.

Ένας διαρκής αγώνας ήταν η ζωή του για το ζωντάνεμα των ελληνικών κοινοτήτων και για τα δικαιώματα της ομογένειας, που υπερασπιζόταν με απίστευτο σθένος. Άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στην ελληνική παιδεία της Πόλης και έγινε η εμβληματική προσωπικότητα του Ελληνισμού. Στο Ζωγράφειο, όπου καθημερινά έπρεπε να κρατιούνται πολύ λεπτές ισορροπίες, ως ο διευθυντής του επί 35 χρόνια, ήταν ο φωτεινός φάρος εκατοντάδων μαθητών, που διέπρεψαν και διαπρέπουν. Παράλληλα ο εμπνευσμένος καθοδηγητής της ριζικής κτηριακής ανακαίνισης, καθιστώντας το μνημειώδες πολυώροφο κτήριο στην καρδιά του Πέραν με τις λαμπρές υποδομές του ως σημείο αναφοράς του Ελληνισμού. Το όνομά του, που δόθηκε στη μεγάλη αίθουσα τελετών της Σχολής, θα διαιωνίζει την ανεκτίμητη προσφορά του.

Η Πόλη και η Ελλάδα αναγνώρισαν το σπουδαίο έργο του, που η αξία του με τον καιρό όλο και θα αναδεικνύεται και η απώλεια του θα αποδεικνύει πόσο πολύτιμος ήταν. Καθιερώθηκε με τη γενναιότητά του, το ήθος και την ευγένεια της ψυχής του, τη σοφή διαχείριση των δύσκολων καταστάσεων, την αγάπη για την πατρίδα του, το πάθος του για την ελληνική παιδεία και τιμήθηκε με ύψιστες τιμές από τον Οικουμενικό Πατριάρχη, τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας και από άλλες αρχές, προπάντων όμως έμεινε στις καρδιές των μαθητών, των φίλων του και όσων είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν.

Λυπούμαστε μαζί με τα παιδιά και τα εγγόνια του, τους μαθητές του και τους συναδέλφους του, τη μεγάλη οικογένεια του Ζωγραφείου και όλο τον Ελληνισμό της Πόλης που θρηνεί τη μεγάλη απώλεια.

 Αιωνία η μνήμη του.

Δρ. Αθηνά Κ. Ζαχαρού-Λουτράρη

Χίος, 30 Σεπτεμβρίου 2017