ΤΟ ΟΧΙ

Το ΟΧΙ σα σύμβολο είναι και παραμένει πάντα επίκαιρο.

Είναι μια αιώνια Ελληνική αξία ιστορικά αναγκαία όσο ποτέ

Το ΟΧΙ του 40 που το γιορτάζουμε τούτες τις μέρες.Που γίνονται Εορταστικές εκδηλώσεις σημαιοστολισμοί δοξολογίες πανηγυρικές ομιλίες παρελάσεις προς τιμή του Δαυίδ που νίκησε τον Γολιάθ. Καταθέσεις στεφάνων στα ηρώα και κάποιοι γέροντες ανάπηροι πολέμου με τα παράσημά τους παρευρίσκονται καμαρωτοί. Οι πρόσκοποι παλιότερα με το σούρουπο άναβαν με φωτιές στα γύρω βουνά το ΌΧΙ, που κάθε χρόνο νοιώθουμε το ίδιο καμάρι που νικήσαμε τους πανίσχυρους τότε Ιταλούς. Αλλά μέχρι εκεί… Μείναμε  φοβάμαι και μένουμε στην επιφάνεια. Κι όμως εκείνο το ένδοξο και ιστορικό  ΟΧΙ,  φωνάχτηκε (από το λαό μας) 18 χρόνια μετά την Μικρασιατική καταστροφή και παρά τη φτώχια και τη δικτατορία που βίωνε ο λαός μας .

Δείτε τι έγραψε  τότε μεταξύ άλλων ο Στρατής Μυριβήλης : «Αυτή η ομοθυμία των δέκα εκατομμυρίων Ελλήνων, με την οποίαν αντίκρισαν το φοβερό γεγονός του πολέμου, είναι θαρρώ το πιο σπουδαίο φαινόμενο μέσα στην ιστορία του έθνους μας ολόκληρη. Η Ελλάδα σύσσωμη, σύψυχη, στάθηκε μπροστά στο ανοιχτό βιβλίο της Μοίρας και υπαγορεύει το νέο κεφάλαιο της ιστορίας της. Δεν έγινε αυτό με εξαναγκασμούς ούτε με φοβέρες.

Τα δέκα εκατομμύρια των Ελλήνων πρόσφεραν τους πληγωμένους εγωισμούς των, τις φιλοδοξίες και τα μίση και τα πάθη τους τα πολιτικά, και τους προσωπικούς φθόνους και τις ματαιοδοξίες τους, πρόσφεραν τις κοσμοθεωρίες τους και τις διαφωνίες τους και τις αυταρέσκειές τους, πρόσφεραν τις ελευθερίες τους στο βωμό της Ελλάδας, με τον ίδιο τρόπο που τα ζευγάρια πρόσφεραν τις χρυσές βέρες τους και οι πτωχές υπηρέτριες τις οικονομίες τους.

Χιώτες Στρατιώτες στη Μέση Ανατολή

Έτσι οι πεντακόσιες χιλιάδες των στρατευμένων νέων πρόσφεραν τα νιάτα και τη ζωή τους. Όλοι με λεύτερη τη θέληση, όλοι από το περίσσευμα της καρδιάς. Αυτό το θάμα δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται μέσα στην ιστορία της φυλής, Δε θα' ναι και η στερνή. Γιατί η Ελλάδα, μέσα στο προνομιούχο κύτταρό της, είναι ένας αιώνια νέος και ολοζώντανος οργανισμός.  Είναι η ίδια η έννοια της νιότης, ενσαρκωμένη σε μια ράτσα εύστροφη, ευφάνταστη, γεμάτη πείσμα και γοητευτική τρέλα»

Αυτό λοιπόν το μαρτυρικό το ατσάλινο το ανεπανάληπτο ΟΧΙ αξιοποιήθηκε τελικά από τις νεότερες γενιές; Αποκαλύφτηκαν, τα πάντα, επίκαιρα κοινωνικά και παιδαγωγικά μηνύματα που περιέχει;

Νομίζω κατά κανόνα όχι.

Οι   πνευματικοί άνθρωποι όπως π.χ. ο Μυριβήλης  ο Θεοτοκάς, ο Σικελιανός ο Τερζάκης κ.α.  εντόπισαν και καταξίωσαν το ΟΧΙ σαν αιώνια ελληνική αξία.

Όμως δεν σκεφθήκαμε πως φθάσαμε σήμερα να λέμε ΝΑΙ στην κάθε κόκα κόλα ,ΝΑΙ στην ισοπέδωση των αρχών και των αξιών , ΝΑΙ στην ασυδοσία λόγων και έργων, ΝΑΙ στα τηλεσκουπίδια κ.λ.π. (Βλέπουμε για παράδειγμα και την επί δεκαετίες μόνιμη ασυνέπεια των προεκλογικών υποσχέσεων των πολιτικών .)Τώρα πια, σκεφτόμαστε την αργία και πως θα την συνδυάσουμε να περάσουμε καλά. Θα προβληματιστούμε βέβαια για την ωραία μας εμφάνιση στην παρέλαση και στους χορούς. Δεν λέω πως αυτά είναι αρνητικά , αλλά είναι πολλά για το σχεδόν τίποτα .

Δεν ακούσαμε από όσο ξέρω  αυτές τις μέρες στα σχολεία να παραλληλίσουν  στα παιδιά μας οι δάσκαλοι και οι εκπαιδευτικοί, το ΟΧΙ εκείνο του 40, με τα  ΟΧΙ που πρέπει να λένε καθημερινά για να γίνουν σωστοί άνθρωποι και να πορευτούν άξια στη ζωή τους.  Γιατί το κάθε ΟΧΙ στο κάπνισμα στα παιχνίδια βίας , στην κακιά συναναστροφή, στον χουλιγκανισμό, τα ναρκωτικά, αλλά και στα τόσα καθημερινά μικρά ξεστρατίσματα, είναι μικρές και μεγάλες θυσίες. Και αυτές οι θυσίες σφυρηλατούν και διαμορφώνουν το ήθος  την αξιοπρέπεια και κάνουν τα παιδιά σωστούς χαρακτήρες και ολοκληρωμένες προσωπικότητες. 

 ΝΑΙ  .... 2010 - 2017

Το ΟΧΙ αυτό  είναι τελικά εξαφανισμένο σχεδόν από παντού. Από την οικογένεια από την κοινωνία από το σχολείο. Υπάρχουν βέβαια πνευματικοί άνθρωποι που αγωνίζονται για να το προβάλουν και να το αξιοποιήσουν, αλλά αυτούς, το μόνιμα πνευματοκτόνο και αναξιοκρατικό ελλαδικό κράτος τους φιμώνει. Βλέπεις οι άνθρωποι που έχουν άποψη και κριτική σκέψη είναι απίστευτα ενοχλητικοί ιδιαίτερα σήμερα  στην εποχή του ΝΑΙ. Είναι ανάγκη να εμπνευστούμε και να εμπνεύσουμε τα παιδιά μας με το άδολο πνεύμα του αγώνα και της θυσίας των απλών ανθρώπων του έπους της Αλβανίας, που κάτω από απίστευτες συνθήκες άνισου αγώνα με εχθρούς, το βαρύ χειμώνα, τις ελλείψεις, αλλά και την υπεροπλία των αντιπάλων,..... είπαν ΟΧΙ.

Αυτό το ΟΧΙ πρέπει να γίνει η καινούργια σημαία ενάντια σε ένα άλλο ιερό πόλεμο, που το πεδίο του είναι μέσα στην κοινωνία, στο σχολείο  η ακόμα μερικές φορές και μέσα στην οικογένεια.  Που πάλι έχει να κάνει με την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, με τον κοινωνικό αποκλεισμό, με τον κοινωνικό ρατσισμό  με τη ρύπανση και καταστροφή του περιβάλλοντος και τόσα άλλα.

Χιώτες Βορειοχωρούσοι Στρατιώτες του 1940

Είμαστε ένας υπέροχος και χαρισματικός λαός. Είναι επομένως ανάγκη όσο ποτέ να μπούμε στο νου και την καρδιά των ηρώων μας και των μεγάλων ποιητών μας και να φωνάξουμε ένα ΟΧΙ, ενάντια στον εκφυλισμό της κοινωνίας μας και στο χάσιμο της ταυτότητάς μας

.  

Μανώλης Φύσσας