ΑΠΟ ΕΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗ ΧΙΟ

Καλλιμασιά - Χίος . Η Ελιά του Λιβεράνι 

Αγαπητέ κύριε Δημήτρη,

Ελπίζω ότι αυτή η επιστολή βρίσκει  καλά και υγιή  στη Χίο. Γράφω από το Λίνκολν, Νεμπράσκα, ΗΠΑ (Lincoln, Nebraska, USA) . Σας έγραψα μια ανασκόπηση όπως υποσχέθηκα. Ζητώ συγγνώμη για την καθυστέρηση. Εδώ είναι η κριτική μου:

Ένα φανταστικό ταξίδι στη Χίο

Ένας Αμερικανός (εγώ) και δύο Βέλγοι  (φίλοι μου) θέλαμε να κάνουμε ένα φανταστικό ταξίδι γύρω από τη Χίο, έτσι ώστε οι καλές μας μοίρες να ακολουθούσαν  το μονοπάτι μας με τον Δημήτρη και τον κ. Δημήτρη Μελαχροινούδη (ιστορικό, κάτοικο του νησιού) για να λάβουμε πληθώρα πληροφοριών).

Ο κ. Δημήτρης ξεκίνησε την περιήγησή του σε ένα μουσείο κάτω από ένα τοπικό σχολείο που περιέχει όλα τα λείψανα από τις περασμένες εποχές ζωής στο νησί. Όλα αυτά τα διαδραματισμένα,  συνοδευόμενα από ιστορίες του κ. Δημήτρη ζωγραφίζουν μια όμορφη εικόνα του πώς η ζωή κάποτε προήλθε στο νησί από την εποχή του Ομήρου (ναι, ο Όμηρος που έγραψε την Οδύσσεια και την Ιλιάδα) στις αψιμαχίες με τους Οθωμανούς του 19ου αιώνα. Στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Μαθαίναμε για τα κουνουπιέρες, τους αγρότες, τους σιδεράδες, είδαμε τα συναρπαστικά μηχανήματα που χρησιμοποιούσαν οι άνθρωποι στην καθημερινότητά τους.

Ακολουθήσαμε το δρόμο που οδηγούσε μέσα από τους κυματιστούς λόφους που κατέληγαν σε όμορφες κοιλάδες, ανέγγιχτες από την ανθρώπινη ανάπτυξη, γεμάτες από πολλές κίτρινες και πράσινες αποχρώσεις με έντονα χρωματιστά λουλούδια πασπαλισμένα ανάμεσα στα χορτάρια και τους θάμνους με πλούσιο ηχητικό σκηνικό γαϊδουριών, σκύλων, πτηνών  , και κοράκων.

Ο κ. Δημήτρης εξήγησε πώς γίνεται μια σταθερή προσπάθεια για να διατηρηθεί η φυσική καλλιέργεια φυτών και μαστίχας απολύτως φυσική, ώστε τα φυτοφάρμακα και η χημική καλλιέργεια να μην μπορεί να καταστρέψει τα έντομα, τα ζώα και τα φυτά  που εξαρτώνται από τη καθάρια ελεύθερη φύση, για να μην αναφέρουμε ότι αυτή η βιολογική γεωργία  μας το επιβεβαίωσε ότι τα μη χημικά δεν θα μπορούσαν να βυθιστούν στα υπόγεια ύδατα, τα ίδια υπόγεια ύδατα που παρέχουν σε κάθε χωριό φρέσκο πόσιμο νερό (κάθε χωριό έχει κοινές πηγές  γλυκού νερού. Το νερό που συγκέντρωσα και χρησιμοποίησα κατά τη διάρκεια των τριών μηνών μου στο νησί).

Δημ. Μελαχροινούδης - Μιχ. Καριάμης, μπροστά από την Ελιά του Λιβεράνι

Σταματήσαμε στο δρόμο δίπλα σε ένα όμορφο λιβάδι στη μέση του πουθενά. Ο κ. Δημήτρης πήρε το προβάδισμα δίνοντάς μας τα ονόματα και τις λεπτομέρειες της ποικίλης τοπικής ζωής φυτών και εντόμων. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα σε χωματόδρομο εντοπίσαμε ένα τεράστιο και αρχαίο δέντρο, το παλαιότερο ελαιόδεντρο της Χίου λέγοντας ότι ήταν λιγότερο από 3.000 χρόνια. (Στην Κρήτη πιστεύεται ότι είναι η μεγαλύτερη ελιά με περίμετρο 12 μ.)

Ο κ. Δημήτρης μας είπε όλα για το δέντρο και είμαστε αρκετά ευτυχείς  για να τραβήξουμε  μερικές φωτογραφίες όλοι  μαζί  ( ο κ. Δημήτρης οι Βέλγοι και εγώ). Στη συνέχεια δέχτηκε πρόσκληση από τον κ. Δημήτρη να τον συνοδεύσει στο σπίτι του σε ένα μικρό χωριό (Καλλιμασιά) στην πίσω βεράντα του για μια καλή κουβέντα, απολαμβάνοντας το όμορφο απόγευμα. Απολαύσαμε συνομιλίες για όλα τα θέματα από τις θαλάσσιες ιστορίες (ο κ. Δημήτρης είναι συνταξιούχος καπετάνιος), στην πολιτική αστάθεια πέρα από τη θάλασσα στην Τουρκία, στον τρόπο καλλιέργειας της μαστίχας της Χίου, όλα αυτά, μαζεύοντας γιγάντια  κίτρινα -  νόστιμα γκρέιπφρουτ από ένα κοντινό δέντρο και φτιάχνοντας φρέσκο χυμό γκρέιπφρουτ και είναι αλήθεια  δεν θα μπορούσα να βοηθήσω καλύτερα τον εαυτό μου και έφαγα μερικά γκρέιπφρουτ, ήταν εξαίσια! Τελικά έπρεπε να προχωρήσουμε και ο κ. Δημήτρης μας έδωσε μια τσάντα γεμάτη με τεράστια γκρέιπφρουτ για το δρόμο !

Προέρχομαι από τις Η.Π.Α. όπου η χρήση χημικών ουσιών στη γεωργία συμβάλλει στην παραγωγή μεγάλων αποδόσεων, ενώ παράλληλα έχει σοβαρές επιπτώσεις σε μεγάλα τμήματα του περιβάλλοντός μας. Έτσι επισκεπτόμενος τη Χίο, όπου η φύση έχει μέχρι στιγμής διαφύγει από τις σύγχρονες γεωργικές τεχνικές και έχει έτσι μια πολύ πιο υγιεινή βιοποικιλότητα φυτών και ζώων, ήταν μια εξαιρετική απόλαυση!

καπετάν Δημήτρης Μελαχροινούδης

(Νοτιοχωρούσης)

Ο χρόνος μας με τον κ. Δημήτρη και τον Δημήτρη ήταν ευχάριστος και αν βρεθώ ποτέ σε αυτή την περιοχή του κόσμου  είναι σίγουρο ότι θα αναζητήσω τον πιο ευγενικό οικοδεσπότη και ξεναγό ξανά !!!

Με μεγάλη αγάπη,

Ταννερ Τάιτλ

(Tanner Tuttle)