ΟΙ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ
Σαν παιδιά θυμάμαι παίζαμε ένα αποτρόπαιο παιχνίδι χωρίς να έχωμε συνείδηση
τι κάναμε
Μαζεύαμε μυρμήγκια μεγάλου μεγέθους από δυο διαφορετικές φωλιές και τα
βάζαμε όλα μαζί σε ένα μέρος σαν μικρή κλειστή αρένα όπου άρχιζαν να μάχονται
μεταξύ τους μέχρι τελικής αλληλοεξόντωσης
Εμείς παρακολουθούσαμε την μάχη… και όταν αυτή ατονούσε προτρέπαμε τα
μυρμήγκια με διαφόρους τρόπους να συνεχίσουν να μάχονται μεταξύ τους μέχρι
τελικά όλα να αλληλοεξοντωθούν.
Αυτό που θυμάμαι έντονα είναι ότι τα διαφορετικά μυρμήγκια ήταν αμετακίνητα
στην εμμονή τους να εξοντώσουν τους διαφορετικούς και εν πάση περιπτώσει αυτό
ανάγεται στη φύση τους να το κάνουν έτσι … φυσικά όλα όσα περιγράφω δεν έχουν
καμιά χροιά επιστημονικής παρατήρησης η μελέτης… απλά είναι μόνο μια παιδική
ανάμνηση
ΟΜΩΣ ΤΟΥΤΟ το παιδικό βάρβαρο παιχνίδι μας, μου ήλθε πολλές φορές στο μυαλό
τον τελευταίο καιρό…Γιατί μοιάζει καταπληκτικά με τις συνθήκες που ζούμε στο
νησί μας τη Χίο ...
Πράγματι η Χίος είναι μια αρένα όπου οι ενάντιοι μας έφεραν ανθρώπους … πολλών
και διαφορετικών ειδών ασύμβατους με μας τους Χιώτες ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑΞΎ ΤΟΥΣ και
μας υποκινούν να αλληλοεξοντωθούμε
Οι άλλου είδους άνθρωποι είναι από πριν διαμορφωμένοι να είναι ασύμβατοι με
μας σε όλα τα επίπεδα θρησκευτικά και κοινωνικά …
Έτσι δεν υπάρχει περίπτωση και δυνατότητα ούτε εμείς να ενταχθούμε στις
δικές τους κοινωνικές και θρησκευτικές αντιλήψεις ούτε αυτοί στις δικές μας
Έτσι μοιραία έχει αρχίσει να καλλιεργείται μια αντιπαλότητα που συνέχεια
ενισχύεται.... και κάποια στιγμή θα προκύψει η έκρηξη της με αποτέλεσμα την
αλληλοεξόντωση μας ….
Την ίδια στιγμή οι ενάντιοι από θέσεως ισχύος μας παρακολουθούν ασφαλείς
και χαμογελαστοί και οργανώνουν τους υποκινητές τους και τους κάθε είδους
προβοκάτορες και μισθοφόρους να μας προτρέπουν έμμεσα η άμεσα να συνεχίζουμε τον
αλληλοσκοτωμό.
Έργο : Νίκου Γιαλούρη
Ποια είναι η λύση αναρωτιόμαστε και αν υπάρχει ελπίδα;
Για μένα πρώτα πρέπει να ηρεμίσουμε … να καθαρίσει το μυαλό μας και να
γίνει πιο ευθύβολη η κρίση μας.
Να εντοπίσουμε πάση θυσία τα κακοποιά στοιχεία και τους υποκινητές και να
τους απομονώσουμε … γιατί το άμεσο ζητούμενο είναι να μην αλληλοσκοτωθούμε με
τους διαφορετικούς από μας ανθρώπους … επειδή είμαστε άνθρωποι έλλογοι και όχι
μυρμήγκια όπως κάποιοι μας θέλουν να είμαστε ,.. προκειμένου να υλοποιήσουν τα
άνομα σχέδια τους
Δυστυχώς η πατρίδα μας μοιάζει σαν σπίτι που είναι οι πόρτες του ανοιχτές
κι αφύλαχτες για να μπαίνουν μέσα να μένουν και να ασελγούν δίκαιοι και άδικοι
... κάθε καρυδιάς καρύδι ...
Πρέπει πάση θυσία να ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΕΝΤΟΠΙΣΟΥΜΕ ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥΣ ΜΑΣ
ΕΧΘΡΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΙΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ
ΜΑΝΩΛΗΣ ΦΥΣΣΑΣ
Ο Μανώλης με την αναφορά του αυτή στα μυρμήγκια περιέγραψε μια χαρά και και την ανθρώπινη φύση. Εδώ και χρόνια παραδέχτηκα μέσα μου πως αυτό δεν αλλάζει και πως ο καθένας με τους όμοιους μ' αυτόν πορεύεται( μια και είμαστε όντα κοινωνικά), ομορφαίνοντας η βρωμίζοντας το είδος μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγγελική Κατερη
***
Σπάνιο είδος ανθρώπου ο φίλος μας
Μιχάλης Καριάμης
Είναι πολύ σπουδαίο νά μαθαίνω γιά τα προβλήματα αυτά από άμεση πηγή κι όχι από τις διάφορες δημοσιογραφικές αποστολές.
ΑπάντησηΔιαγραφή