Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΛΗΣΤΕΥΣΗ ΤΟΥ ΝΑΤ

Γεράσιμος Μελέτης 

Το ΝΑΤ, ιδρύθηκε το 1861, αλλά οι κυβερνήσεις είχαν αρχίσει να εισπράττουν χρήματα από τους ναυτικούς, ήδη από την εποχή της επανάστασης του 1821.             

Το 1863, το κράτος είχε ανάγκη από χρήματα. Έτσι πούλησε στο ΝΑΤ, τα 13 κανόνια που ανέλκυσε από την Τουρκική ναυαρχίδα στο Ναβαρίνο αντί 18.000.000 δρχ. ποσό πολύ μεγάλο για την τότε εποχή.

Το 1931 το ανάγκασε να δραχμοποιήσει 56.000 λίρες Αγγλίας, καθώς και χρεόγραφα πολλών εκατομμυρίων. Το ταμείο υπέστη τεράστια ζημιά.

Μετά τον Β’ Π.Π. η πολιτεία δεν κατέβαλλε την σημαντική δαπάνη, για την απονομή του πολεμικού σταυρού σε αρκετές χιλιάδες ναυτικών, όπωες είχε υποσχεθεί, αλλά την φόρτωσε στο ΝΑΤ. Πολλά εκατομμύρια δραχμές το κόστος.

Η πολιτεία, αρνήθηκε να αποδώσει στο ΝΑΤ, τις ασφαλιστικές εισφορές που για χρόνια παρακρατούσε, από τη μισθοδοσία των ναυτικών στα 14 Λίμπερτυς, των οποίων είχε την διαχείριση.

Το 1956, έγινε η μείωση της εισφοράς των εφοπλιστών από 12%  σε 9 %. Το 1976, η αναλογία αποκαταστάθηκε μερικώς, αυξανόμενη σε 11%. Όμως η απώλεια εσόδων του Ταμείου ανήλθε σωρευτικά σε δις δρχ.Διαφορετική θα ήταν η κατάσταση του Ταμείου σήμερα, αν δεν είχε γίνει αυτή η μείωση.

Όταν οι τόκοι για όλους τους Έλληνες ήταν αφορολόγητοι, το κράτος φορολογούσε επιλεκτικά, τους τόκους που εισέπραξε το Ν.Α.Τ. από τις καταθέσεις του εξωτερικού. Πολλά εκατομμύρια κάθε μήνα, τα οποία ενίσχυαν τον κρατικό προϋπολογισμό.  

Τα εφοπλιστικά δάνεια που δόθηκα με χαριστικούς όρους και τα περισσότερα δεν εξοφλήθηκαν ποτέ, έγιναν αιτία μόνιμης οικονομικής αιμορραγίας και απώλειας  σημαντικών πόρων, σε όλη σχεδόν την μεταπολεμική περίοδο.

Το 1974 η κυβέρνηση Ανδρουτσόπουλου, δίνει εντολή να μεταφερθούν στην τράπεζα της Ελλάδος, όλες οι καταθέσεις που ήταν σο εξωτερικό σε συνάλλαγμα, ανερχόμενες σε εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια. Οι οποίες για δεκαετίες απέδιδαν στο ΝΑΤ υψηλούς τόκους και κέρδη από τις διακυμάνσεις στις συναλλαγματικές ισοτιμίες. Αντέδρασαν τότε προς τιμήν τους ο Πρόεδρος των Πλοιάρχων, Γεράσιμος Τσαγανέας και ο σύμβουλος του Ν.Α.Τ. Μπουσελάς και επαύθησαν.

Το 1977, έγινε η μετατροπή της μισθοδοσίας από λίρες Αγγλίας σε δραχμές. Κατά τους υπολογισμούς  της υπηρεσίας, η διαφορά το πρώτο εξάμηνο ήταν 3.300.000 δραχμές . 

Η δε διαδοχική ασφάλιση και ο νόμος περί ελαχίστης, έδωσαν την χαριστική βολή στο άλλοτε εύρωστο ταμείο μας.

 Μέγαρο του ΝΑΤ....Η Ακρόπολη του Πειραιά ,,

Φυσικά τα κατά περιόδους αίσχη των κυβερνήσεων κατά της περιουσίας του ΝΑΤ, δεν είναι μόνο αυτά που αναφέρουμε εδώ, είναι και πολλά άλλα.

Παρ’ όλ’ αυτά, η περίοδος 1955 – 1980, απετέλεσε την χρυσή εποχή της ,μεγάλης ναυτιλίας των Ελλήνων. Εποχή κατά την οποία, η ναυτιλία συνεισέφερε μεγάλα ποσά σε σκληρό συνάλλαγμα, που βοήθησαν το κράτος να αλλάξει την όψη της χώρας. Χτίστηκαν δρόμοι, σχολεία, νοσοκομεία, επισκευαστικές μονάδες, κλπ. Πολλά απ’ αυτά, χάρη στις θυσίες και τη σκληρή δουλειά των Ελλήνων ναυτικών.

Το άλλοτε κόσμημα του Πειραιά . τοΜέγαρο του ''Οίκου Ναύτη'' , καμάρι των Ναυτικών μας

Όμως   «στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα». Καμία κυβέρνηση δεν αναγνώρισε την σημαντική αυτή συμβολή των Ελλήνων ναυτικών, στην περίοδο της ανάπτυξης της πατρίδας μας. Όπως δεν αναγνώρισε και τις ιδιομορφίες του ναυτικού επαγγέλματος. Αντίθετα. Οι ναυτικοί, αυτοί οι σκληρά εργαζόμενοι αιμοδότες της εθνικής οικονομίας, υπέστησαν τις μεγαλύτερες μειώσεις των συντάξεων τους, σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη κατηγορία εργαζομένων.

Το Ν.Α.Τ. είναι το δικό μας σπίτι. Η ακρόπολη των ναυτικών. Και τώρα που μας το παίρνουν μαζί με τον Οίκο τοου Ναύτου, δεν κάνουμε αυτό που έπρεπε εξ’ αρχής να είχαμε κάνει. Να νεκρώσουμε τα λιμάνια. Αντίθετα καθόμαστε στον καναπέ και τους κοιτάμε.

                               Γεράσιμος Μελέτης

Πρώην Πρόεδρος Πανελλήνιας Ένωσης  Αρχ/ιθ/λων Θαλ/ων Ε.Ν.

Αντιπρόεδρος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Συνταξιούχων ΝΑΤ

Αντιπρόεδρος Ναυτικού Συλλόγου Κορυδαλλού.