ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

Το πολυτεχνείο μας δίδαξε την ρευστότητα της ανθρώπινης φύσης μας ...οπού  υπάρχει απόκλιση πάντα αλλά και διάσταση των λόγων και των έργων...

Κάποιοι άνθρωποι νέοι και μεγαλύτεροι βρεθήκαν στη δύνη των γεγονότων τότε ... και θυσίασαν ο καθένας αυτό που είχε αλλά και ότι του έφερε η περίσταση

Μερικοί θυσίασαν και τη ζωή τους στην εξέλιξη των γεγονότων

Κανένας δεν πήγε στη μάχη για να πεθάνει

Το συναπάντημα με τον Θάνατο είναι διαρκές για όλους μας για όλη μας τη ζωή ... έτσι κι αλλιώς

Η μάχη... σημασία έχει η μάχη και οι αξίες που την ορίζουν

Η οργή ποτέ δεν βοήθησε ...

Η οργή κι ο θυμός παρεκτρέπουν

Γιατί εμποδίζουν τον άνθρωπο να συμφιλιωθεί με τον εαυτό του και να κάνει ειρήνη για να μπορεί να βλέπει καθαρά γύρω του ...

Η ΜΕΣΑ ΜΑΧΗ καθορίζει την έκβαση του κάθε αγώνα μαζί με τις αξίες που πρεσβεύει και υπερασπίζεται ο κάθε μαχόμενος

Κι αυτός που έχει ελεγχόμενη την μέσα μάχη της συμφιλίωσης με τον εαυτό του μόνο αυτός προάγεται σε ΜΑΧΗΤΗ ...αληθινό μαχητή...

Κι ο μαχητής δεν πάει στη μάχη για να πεθάνει αλλά ξέρει πως αν πεθάνει αυτό που θα εξαργυρώσει ο θάνατος του θα είναι ειρήνη ζωή και τιμή για την ανθρωπιά και για το ανθρώπινο γένος

ΕΚΕΙΝΟΣ θα βιώσει την θυσιαστική μαρτυρική ήρεμη και ειρηνική ικανοποίηση της πραγματικής ολοκλήρωσης του στην πολύ υψηλή βαθμίδα που τόσο απουσιάζει στις μέρες μας που καλείται ... ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Σε αυτή την τιμητική βαθμίδα προσωπικά θέλω να βλέπω τα νέα εκείνα παιδιά του πολυτεχνείου ...Τις χαμένες εκείνες νιότες

Κι αν πολλές φορές δακρύζω είναι γιατί ανησυχώ και φοβάμαι μήπως πήγε χαμένη η προσφορά κι η θυσία τους

Μανώλης Φύσσας