Λευτέρη Πυκνή «Ενθύμιο 1967-1969»

Το δεύτερο βιβλίο

ΛΕΥΤΕΡΗΣ  ΙΟΥΛΙΑ/ ΕΡΩΤΑΣ  ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ.

Απρόσμενα το Αιγαίο γέμισε βάρκες με πρόσφυγες, ανθρώπους με άγρια τη ψυχή απ’ αυτά που βιώνουν… Απρόσμενα μια γυναίκα, μια σπουδαία κυρία φεύγει, μένει όμως ο σύντροφός της με άγρια την ψυχή απ’ αυτό που βιώνει…

Τα βιβλία του Λευτέρη Πυκνή είναι 3 και όχι 1! Και τα 3 θέμα τους έχουν τη σχέση του, σχέση ζωής με τη σύζυγό  του Ιουλία Ν. Πίττα. Να πάρομε τα πράγματα από την αρχή;

Πάμε στον Ιανουάριο του 1966- καταλυτική ημερομηνία στη ζωή του Λευτέρη, εποχή που πρωτογνωρίζει την Ιουλία που αλλού; Στη Χίο όπου και οι δυο έχουν γεννηθεί και μεγαλώνουν. Και λέω μεγαλώνουν γιατί πρόκειται για δυο πολύ νέα παιδιά 18 και 20 ετών. Η Ιουλία Πίττα είναι μαθήτρια του Λιβάνειου Γυμνασίου Θηλέων Χίου και ο 20χρονος Λευτέρης Πυκνής εργάζεται σε κλινική που από το παράθυρο του γραφείου του βλέπει στην αυλή του σπιτιού της, τη βλέπει, την ερωτεύεται και η συνέχεια επί της οθόνης; Όχι. Η συνέχειες στα τρία του βιβλία όπου ο συγγράψας συγκέντρωσε αλληλογραφία, ποιήματα, κάρτες, τηλεγραφήματα και κάθε σχετικό που διέθετε στο αρχείο του και που αφορά την κοινή πορεία ζωής με την αγαπημένη του Ιουλία, πορεία διάρκειας 47 ετών.

Το πρώτο Βιβλίο 

Ενθύμιο 1967-1969/Λίγες σελίδες ενός μεγάλου Έρωτα της δεκαετίας του 1960

Λευτέρης Πυκνής και Ιουλία Πίττα. Δυο νεαροί Χιώτες, ο Λευτέρης σπουδαστής και εργαζόμενος, η Ιουλία ακόμα μαθήτρια. Αρραβώνας στις 7-9-1968 και γάμος στις 15-6-1969. Δυο παιδιά, ένα αγόρι ο Σπύρος και ένα κορίτσι η Νίκη-Μαρία και ένας μεγάλος έρωτας και τρέξιμο πολύ τρέξιμο, πάλη με τις αντίξοες καταστάσεις του ’60 για την επιβίωση, την ευτυχία, την επαγγελματική καταξίωση, την κοινωνική και οικονομική τους ανέλιξη. Θα τα πετύχουν όλα! Η προσωπική-οικογενειακή τους ευτυχία και η επαγγελματική τους αξιοπρεπής παρουσία είναι δεδομένη. Οι 10ετίες περνούν το ευτυχισμένο ζευγάρι αποκτά εγγόνια, μα έτσι ξαφνικά κάποιος άλλος, η αόρατη Υπέρτατη Δύναμη που μας κυβερνά αποφασίζει πως η Ιουλία ήρθε η ώρα να αλλάξει διεύθυνση. Το αποφάσισε, 6 μήνες αγωνίσθηκε η Ιουλία να αντισταθεί χωρίς όμως να τα καταφέρει και στις 10 του Μάη του 2013 μετακόμισε σε νέα διεύθυνση, σε αδιέξοδο άγνωστο  στενό. Στην  παλιά του  διεύθυνση στην  Ιωάννου Λωρή 18 θα συνεχίσει να ζει ο Λευτέρης, σε δρόμο γνωστό και όχι στερνό. Κατεβάζει από τα ντουλάπια όλο το έγγραφο υλικό που αφορά τη σχέση του με την Ιουλία και μας το παρουσιάζει σε αυτά τα 3 βιβλία. Η προσωπική-ιδιωτική του ζεύγους ζωή σε κοινή θέα; Αυτό θα σκεφτούν οι ρεαλιστές. Άποψη μου είναι ότι ο Λευτέρης μάλλον με την κίνησή του αυτή έδωσε στο< φευγιό> της Ιουλίας την δική του απάντηση. Και αυτό γιατί η Ιουλία φεύγοντας βιαστικά άφησε τα υπάρχοντά της και  ανάμεσά τους τα γραφτά της που είναι και μια απόδειξη του μεγάλου της έρωτα. Με την δημοσιοποίηση, λοιπόν, αυτού του υλικού ο Λευτέρης Πυκνής της λέει ότι όποιος και να το αποφάσισε να την πάρει μακριά του, εκείνη θα είναι πάντα εδώ, άλλως τε…

Μια αγάπη που έχει θεμέλιο την θυσία, είναι αιώνια. Ιουλία Πίττα-Πυκνή, 27-10-1967.(από επιστολή της στον Λευτέρη μετά από τραυματισμό του).

Ενθύμιο 1967-1969/Λίγες σελίδες ενός μεγάλου Έρωτα της δεκαετίας του 1960.Εκδόσεις Άλφα πι, Χίος 2014. Περιέχει κυρίως ποιήματα των δυο νεαρών ερωτευμένων, ποιήματα που καλύπτουν το χρονικό διάστημα από τη γνωριμία μέχρι το γάμο τους.

ΛΕΥΤΕΡΗΣ  ΙΟΥΛΙΑ/ ΕΡΩΤΑΣ  ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ. Εκδόσεις Άλφα πι, Χίος 2015. Πολυτελές λεύκωμα με την πολυετή αλληλογραφία του ζεύγους και την διαδρομή τους στη ζωή, αλλά το κυρίαρχο στοιχείο του βιβλίου είναι οι συνοδευτικές φωτογραφίες από τις οποίες οι ασπρόμαυρες εποχής αποτελούν από μόνες τους πολύτιμο λαογραφικό υλικό για τους ερευνητές του 20^ου αι. Λένε, μια φωτογραφία= χίλιες λέξεις. Η φωτογραφία που ανταποκρίνεται σε αυτή τη ρήση και κοσμεί τις τελευταίες του λευκώματος σελίδες, εξ’ άλλου την βλέπετε, είναι αυτή της Ιουλίας με τις εγγονούλες της. Φωτογραφία τραβηγμένη λίγες μέρες αφ’ ότου έμαθε το δυσάρεστο για την υγεία της. Φωτογένεια, αγάπη, τρυφερότητα αποπνέει η χαρισματική Ιουλία η πανέμορφη αυτή γυναίκα, ακόμα και μέσα από μια φωτογραφία…

.

Ιουλία Πίττα-Πυκνή με τις εγγονές της.

Ένα Σώμα Μια Καρδιά Μια Ψυχή. Εκδόσεις Άλφα πι, Χίος 2016. Το βιβλίο περιέχει συμπληρωματική αλληλογραφία από την καθημερινότητα του ζεύγους και αρκετές φωτογραφίες.

Λευτέρης Πυκνής, ο συγγραφέας αυτής της τριλογίας, μια έντονη προσωπικότητα, άνθρωπος με πολλά χαρίσματα και ικανότητες, ικανή μόρφωση και καλλιέργεια πνεύματος, συνταξιούχος από το 2007, γεννημένος στις 7 Ιουνίου του 1947, τραυματίας στα 10 του και το 1957 με σπασμένο κεφάλι σε παιχνίδια και κυνηγητά με φίλους στο χωριό του την Καλιμασιά, έτυχε το 1967 να ξαναβρεθεί με σπασμένο κεφάλι σε κυνηγητό της Ιουλίας με την βέσπα του. Τη γλύτωσε, έζησε μαζί της 47 ολόκληρα χρόνια! Το 7 αριθμός-σύμβολο για την Ορθοδοξία μου φαίνεται πως  τον κυνηγά.

Το τρίτο βιβλίο

 Ένα Σώμα Μια Καρδιά Μια Ψυχή.

Σταθείτε στο κοινό και των τριών τίτλων εξώφυλλο. Η Ιουλία Πίττα και ο Λευτέρης Πυκνής τη μέρα των αρραβώνων τους. Τι βλέπετε; Αγνότητα ψυχής δυο νέων παιδιών της 18χρονης Ιουλίας και του 20χρονου Λευτέρη, που όμως δεν μετανάστευσαν στο εσωτερικό ή το εξωτερικό για καλύτερη τύχη παρά έμειναν στη γενέθλια Χίο, αγωνίσθηκαν και νίκησαν.

Αιγαίο 2016. Φτωχοποίηση, εξωτερικοί κίνδυνοι, προσφυγικό, ανασφάλεια. Μάθημα ζωής και επιβίωσης από τους δυο πρωταγωνιστές μας την Ιουλία και τον Λευτέρη που πλην του προσφυγικού όλα τα υπόλοιπα τα αντιμετώπισαν και εκείνοι στο ξεκίνημα της ζωής τους. ΜΕΝΩ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΙ.

Ο Λευτέρης Πυκνής σύντομα θα κυκλοφορήσει το νέο βιβλίο του με άρθρα από όλη την πορεία του στο χώρο του τύπου. Αρθρογραφεί από το 1962 στον τοπικό Χιώτικο τύπο ο πολυπράγμων Λευτέρης και μάλιστα επιτυχώς. Επιτυχία του ευχόμαστε να έχει το βιβλίο του αυτό καθώς και το … επόμενο που όπως μου είπε πρόκειται για έρευνα ιατρικού περιεχομένου από την εμπειρία του στο χώρο της Ιατρικής. Λέτε τα βιβλία του να γίνουν 7;

Ευχαριστώ Λευτέρη για την προσφορά των βιβλίων σου.

Τασσώ  Γαΐλα

Αρθρογράφος-Ερευνήτρια