Τρία χρόνια χωρίς τον Αντώνη,
εικοσιπέντε
χρόνια εκδόσεις Άλφα πι
και μισή
χιλιάδα βιβλία
Αντώνης Νι. Παληός
«Αυτό που
διαβάζεις όταν δεν είσαι αναγκασμένος να το κάνεις, είναι αυτό που καθορίζει τι
θα γίνεις όταν δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς.» (Oscar Wilde)
Το να
επιλέγει μα και να επιμένει κάποιος να εκδίδει βιβλία, κόντρα στο ρεύμα της
δύσκολης εποχής που ζούμε, μόνο αισιόδοξο και ελπιδοφόρο μπορεί να
χαρακτηριστεί. Στα εικοσιπέντε χρόνια
που έκλεισαν φέτος οι Εκδόσεις "άλφα πι", το μυστικό εφόδιο είναι
ένα, πάντα πολύτιμο όπλο και προστασία: η πραγματική αγάπη για το βιβλίο. Όχι ο
εμπορικός σκοπός του κέρδους μιας επιχείρησης.
Κι αυτό γιατί η μυρωδιά του φρεσκοτυπωμένου χαρτιού, ο ήχος του
γυρίσματος της σελίδας, ακόμα και το τσάκισμα του φύλλου για τη συνέχιση της
ανάγνωσης αποπνέουν μια γοητεία, περίπου μυστηριακή, στην οποία ο αληθινός
αναγνώστης υποκύπτει.
Κοιτάζει κάποιος τα χρώματα από τις σχεδόν πεντακόσιες ράχες των βιβλίων "άλφα πι" που βρίσκονται στα ράφια και μόνο να καμαρώνει μπορεί, αφού το καθένα αποτελεί κι ένα μικρό θαύμα, με το σχήμα του, τη γραμματοσειρά του, το επιμελημένο στήσιμό του, το περιεχόμενο που κρύβεται στις σελίδες του, ακόμα και με το εξώφυλλό του, το δικό του εξώφυλλο που γίνεται η ταυτότητά του. Ένα μικρό θαύμα, λοιπόν, που δημιουργείται κάθε φορά με το ίδιο όραμα και την ίδια ελπίδα, να γίνει η συντροφιά, το καταφύγιο, η δραπέτευση, ο φίλος καθενός που θα το επιλέξει να το πάρει μαζί του.
Η θεματολογία, ποικίλη. Το μυθιστόρημα, η μελέτη, η διατριβή, η ποίηση, το παραμύθι, η επιφυλλίδα, το
χρονογράφημα, η ιστορία, γίνονται κομμάτι της ψυχής του συνειδητοποιημένου
βιβλιόφιλου, γιατί το αγοράζει με την ίδια λαχτάρα που ένα παιδί θα αγόραζε
παιχνίδια. Κι αν ακόμα δεν το διαβάσει, αισθάνεται πλήρης με την ύπαρξή του στη
βιβλιοθήκη. Η εικοσιπεντάχρονη πορεία των δικών μας Εκδόσεων "άλφα πι", που πλέον είναι σίγουρο ότι έχουν βάλει το δικό τους μικρό λιθαράκι στον κόσμο του βιβλίου, στιγματίστηκε από τον πρόωρο και άδικο χαμό του Αντώνη πριν από τρία ακριβώς χρόνια.
Κοιτάζει κάποιος τα χρώματα από τις σχεδόν πεντακόσιες ράχες των βιβλίων "άλφα πι" που βρίσκονται στα ράφια και μόνο να καμαρώνει μπορεί, αφού το καθένα αποτελεί κι ένα μικρό θαύμα, με το σχήμα του, τη γραμματοσειρά του, το επιμελημένο στήσιμό του, το περιεχόμενο που κρύβεται στις σελίδες του, ακόμα και με το εξώφυλλό του, το δικό του εξώφυλλο που γίνεται η ταυτότητά του. Ένα μικρό θαύμα, λοιπόν, που δημιουργείται κάθε φορά με το ίδιο όραμα και την ίδια ελπίδα, να γίνει η συντροφιά, το καταφύγιο, η δραπέτευση, ο φίλος καθενός που θα το επιλέξει να το πάρει μαζί του.
Φωτογραφία: Κώστας Ζαφείρης- Πηγή :''Απλωταριά''
Ο δρόμος ήταν τις περισσότερες φορές ανηφορικός, γεμάτος εμπόδια και λύπη, απελπισία και απογοήτευση. Όμως, με πίστη, καταφέραμε μαζί με τους συνεργάτες μας να κάνουμε αξιοπρόσεκτη τη σφραγίδα του "άλφα πι" στα ράφια των μεγαλύτερων βιβλιοπωλείων της χώρας, με μια πλούσια παραγωγή και γνώμονα, πάντα, το καλό ποιοτικό βιβλίο.
Η απώλεια του Αντώνη, με τον πόνο που προκάλεσε, δυνάμωσε το πάθος για συνέχιση της προσφοράς της γνώσης. Άραγε το μέλλον, προδιαγράφεται λαμπρό; Κανείς δεν γνωρίζει. Ένα είναι όμως σίγουρο. Για όσο υπάρξουν ακόμη οι Εκδόσεις "άλφα πι", θα δώσουν πολλά στο αναγνωστικό κοινό.
Με τον
Αντώνη ένα πράγμα είχαμε στο μυαλό μας, και με αυτό πορευτήκαμε: Η ζωή
χρειάζεται καθημερινή πάλη, πράγμα που όμως χρειάζεται τα απαραίτητα όπλα για
να επιτευχθεί. Και τα μόνα όπλα σε αυτόν τον αγώνα, είναι η γνώση και η
προσπάθεια για πνευματική φώτιση των ανθρώπων… Η πνευματική αφύπνιση του
κόσμου, που μόνο το βιβλίο μπορεί να καταφέρει.
Ο Αντώνης
ήταν κομμουνιστής, δεν προσπάθησε ποτέ να επωμισθεί οποιαδήποτε επιτυχία εις
βάρος κανενός συνεργάτη. Γνώριζε πολύ καλά ότι η επιτυχία ανήκει σε όποιον έχει
κοπιάσει για ένα ωραίο αποτέλεσμα. Δεν ήταν αφεντικό, δεν ήταν εκμεταλλευτής.
Ήταν άνθρωπος, ήταν φίλος, ήταν αδερφός, όχι μόνο για μένα, αλλά για όλους.
Εμείς, και
με την συνειδητοποίηση των αδυναμιών μας αλλά και με τη δύναμη της
συλλογικότητας, συνεχίζουμε και δεν θα σταματήσουμε ποτέ να προσπαθούμε να
κρατήσουμε ζωντανό το ακατάσβεστο πάθος του. Γιατί η προσφορά στον κόσμο του
βιβλίου δεν είναι επάγγελμα, είναι λειτούργημα. Είναι το όνειρο για έναν
καλύτερο κόσμο!
Γιάννης Ν. Παληός
27/9/2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου