Μιχάλη Καριάμη
-------
Σπάνια περνά μέρα,
που να μη μας ξαφνιάσει ευχάριστα ο καλός φίλος ( κι ας μην έχουμε ανταμωθεί
ποτέ) Μιχάλης Καριάμης, με την πολύμορφη και πολυσχιδή δραστηριότητά του.
Με σκέψη διαυγή, με ματιά καθαρή, με λόγο υπέροχο, με αισθήματα όμορφα, με καινοτόμες προτάσεις, δρα, παρεμβαίνει, σχολιάζει, δημιουργεί, προσφέρει.., πάντα για το κοινό καλό, προς όφελος των πολλών.
Με σκέψη διαυγή, με ματιά καθαρή, με λόγο υπέροχο, με αισθήματα όμορφα, με καινοτόμες προτάσεις, δρα, παρεμβαίνει, σχολιάζει, δημιουργεί, προσφέρει.., πάντα για το κοινό καλό, προς όφελος των πολλών.
Η λατρεία για τη Χίο, το γενέθλιο τόπο, η
προβολή κάθε πράγματος που σχετίζεται μ' αυτήν, η γεύση της αρμύρας ( που του
άφησε η ναυτοσύνη), το πάθος για το ωραίο, η αγάπη για τους ανθρώπους,
σφραγίζουν την καθημερινή ενεργή πολύτροπη παρουσία του στην κοινωνική μας
πραγματικότητα.
Το ευχάριστο
ξάφνιασμα τούτη τη φορά έχει να κάνει με ένα βιβλίο, που πριν λίγο καιρό είχε
την καλοσύνη να μου προσφέρει άλλος ένας ακούραστος, μοναχικός εργάτης και
άρχοντας του χιώτικου πολιτισμού, ο φίλος μου Βαγγέλης Ρουφάκης, που είχε την
ευθύνη του σχεδιασμού και την επιμέλεια της έκδοσης (εκδόσεις “Δάφνη” γαρ...).
Ο
τίτλος του “ Παναγία Δέσποινα, Αφέντρα και κορώνα της Αμανής” - λίγο
παραπλανητικός ίσως -παραπέμπει στην περιγραφική , άντε και τη λειτουργική,
παρουσίαση κάποιου ξωκλησιού.
Αμ δε! Από τις πρώτες κιόλας αράδες, που θα διαβάσεις, σε διαπερνά το βαθύ αίσθημα λατρείας για την πατρώα γη, που ξεχειλίζει από τις
σελίδες του, αν και το θέμα του φαίνεται να περιορίζεται στα έχοντα σχέση με το
αδελφάτο της “Παναγίας Δέσποινας”, που
βρίσκεται στην περιοχή Ποταμιάς της Αμανής...
Κι εδώ όμως
ανατρέπει τα πράγματα ο πολυπράγμων συγγραφέας, αφού στις 95 περίπου σελίδες
του, ο αναγνώστης, θα ανταμωθεί αναπάντεχα με έναν πλούτο λαογραφικό, ιστορικό,
φωτογραφικό, λογοτεχνικό,γεωγραφικό. Τα στοιχεία που παρέχονται πληροφορούν,
διδάσκουν, ψυχαγωγούν με τρόπο άνετο, άμεσο κι αβίαστο. Και κάτι εξόχως
σημαντικό: οι ιστορικές πληροφορίες, οι (αναφερόμενες) πηγές τους και η πλούσια
βιβλιογραφία, μπορούν να βοηθήσουν τον αυριανό
ερευνητή, στη περαιτέρω μελέτη της χιώτικης ιστορίας και λαογραφίας.
Τέλος θεωρώ πως - ως
εκ μετοικήσεως xιώτης - οφείλω ένα ευχαριστώ τόσο στο Μιχάλη όσο και στο Βαγγέλη, που
αναδεικνύουν ασταμάτητα κι ακούραστα τον όμορφο τούτο τόπο και ομορφαίνουν τη
ζωή μας.
-------------------
Χαράλαμπος Σαχτούρης
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας ξαφνιάζει ευχάριστα ο χαρισματικός Μπάμπης με τούτη του την παρέμβαση και εύχομαι να ανεβαίνει στην έδρα του συχνότερα.
Όμως περισσότερο θα είναι το ξάφνιασμα εάν κάποτε αποκαλυφθεί η πολυποίκιλη ανιδιοτελής προσφορά του Ρουφάκη στο Δαφνώνα, τη Χίο, την Ομογένεια, στα γράμματα και τον πολιτισμό γενικότερα, μπαίνοντας μάλιστα σε χωράφια παραμελημένα από τα αφεντικά τους.
Όσον αφορά τον συγγραφέα της 'Παναγίας Δέσποινας΄, τολμώ να κάμω μόνο μια ευχή, γιατί ίσως ο όποιος χαρακτηρισμός μου τον αδικήσει: Να έχει πολλά χρόνια για να μας ανοίγει τα μάτια για να μπορούμε να βλέπομε τα όσα όμορφα και σπουδαία αντιπαρερχόμαστε
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΕΛΑΧΡΟΙΝΟΥΔΗΣ