ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ

του  ΝΪΚΟΥ ΓΙΑΛΟΫΡΗ

Από ΊΟ ΕΝΤΥΠΟ ΤΗΣ Περιηγητικής, ΦΘΙΝΟΠΟΡΟ-ΧΕΙΜΩΝΑΣ 1980

Να, λοιπόν, που γίναμε τελικά Ευρωπαίοι. Και τι Ευρωπαίοι. Πιο πλούσιοι, πιο φανταχτεροί, πιο ζόρικοι από κάθε βέρο Ευρωπαίο κι ας είμαστε και πρωτόβγαλτοι.

Ποιος έδωσε τα φώτα σ" αυτούς που νομίζουν ότι μας κάνουν τη χάρη να μας πάρουν συνεταίρους;

Εμείς. Και δεν είναι μόνο αυτό.

Τη στιγμή αυτή, με τη λαμπρή μας Πολιτιστική ιστορία, τους Παρθενώνες μας, τα αρχαία μας θέατρα, τους Δελφούς και τις Μυκήνες μας, έχουμε να παρουσιάσουμε και ένα ατέλειωτο κατάλογο τίτλων κάθε λογής σαν Νέο-Έλληνες και -νυν- Νέο-Ευρωπαίοι. Μια και τόμοι ολόκληροι θα μπορούσαν να γραφτούν πάνω στο θέμα, ας περιοριστούμε στο παρακάτω σύντομο... ανθολόγιο.

ΠΑΙΔΕΙΑ

Με σίγουρο και σοβαρό τρόπο περιορίζουμε κάθε σωστή έκφραση του μαθητή επειδή πρέπει «να βγει η ύλη».

Τον φορτώνουμε Αρχαία, Λατινικά, θρησκευτικά και αλλά -καθαρά ειδικά μαθήματα!- ενώ χρειάζεται Μαθηματικά, Φυσική, Χημεία πάνω σε σύγχρονα δεδομένα.

Μουσική, Καλές Τέχνες, σύγχρονη Ελληνική Φιλολογία μηδέν. Αυτά είναι πολυτέλειες για τους... Φράγκους.

«Μα είναι συνεταίροι, κύριε», απορείς. «Πράσινα άλογα» απαντά ο Νέο-Έλλην. «θα τους έχουμε μόνο για δάνεια και αλλά τερπνά».

Όταν έρθει η ώρα ο Νέο-Ευρωπαίος μαθητής να αναμετρηθεί με το συνάδελφο του της Κοινότητας, το βραβείο όχι μυαλού -κάθε άλλο- αλλά γνώσεων σωστών και χρήσιμων, γενικής μόρφωσης και πλατειάς αντίληψης, θα είναι το χρυσό τούβλο. Και δεν φταίει μόνο το σύστημα, όπως εύκολα λέμε όλοι αλλά και οι μαθητές που βρήκαν τον εύκολο ρόλο του «αδικημένου» να τους έρχεται γάντι.

Γιατί, μεταξύ μας, πότε είχαν περισσότερα βιβλία (μερικά δωρεάν), δανειστικές βιβλιοθήκες, τηλεόραση έστω και κουτσή, ευκαιρίες μόρφωσης σε κάθε βήμα.

Πόσοι εκμεταλλεύονται κάτι τέτοια δώρα.

Αν οι προηγούμενες «αμαρτωλές» γενιές είχαν το ένα δέκατο τέτοιων ευκαιριών, σίγουρα θα μας φοβόταν και πάλι οι καλοί μας «φίλοι και σύμμαχοι».

ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ

Η πολύ επίκαιρη Πολωνία γνώρισε, μαζί με την

Ελλάδα, τις μεγαλύτερες απώλειες σε ανθρώπινο δυναμικό. Κι όμως η ρημαγμένη Βαρσοβία ξαναχτίστηκε στο Β.Π.Π. πάνω στα παλιά σχέδια για να αποτελέσει το μεγαλύτερο τουριστικό μαγνήτη.

Το ίδιο κι άλλα μικρότερα μέρη. ιστορικά κτίρια, πύργοι. Η παράδοση ανθεί στη μουσική, στο χορό, στις τέχνες.

ΤΟ ίδιο γίνηκε σε ΟΛΗ την Ευρώπη που σήμερα τη θεωρούμε γειτόνισσα και συνεργάτρια.

Ό ατσίδας Νέο-Έλληνας ισοπέδωσε και θα συνεχίσει μέχρι εξαφανίσεως ότι έχτισαν με το αίμα τους φτωχοί και πλούσιοι αλλά πιο μερακλήδες και πατριώτες από εμάς τους νέοχορτασμένους με τη μόρφωση των κόμικς, της ντίσκο και της αρχοντο-βλαχιάς.

Αξιοποίηση σου λέει ο ατσίδας που μέχρι χτες διατηρούσε την αξιοπρέπεια του δουλευτή.

Κάποτε η κομπίνα ήταν «δώρο» των επίλεκτων του υπόκοσμου. Σήμερα, ακόμη και οι υψηλά ιστάμενοι το θεωρούν απαραίτητο προσόν.

Όσο για σεβασμό της Παράδοσης, οι δηλώσεις του «νοικοκύρη» Υπουργού Χωροταξίας αρκούν για να μας πείσουν αμετάκλητα.

Κι όμως μπήκαμε στην Ευρώπη, τρομάρα μας.

ΜΠΗΚΕΣ ΣΤΗΝ ΕΟΚ, ΜΑΘΕ ΠΑ ΤΗΝ ΕΟΚ ΚΑΙ... ΤΡΕΜΕ Μάθε πως ο Ευρωπαίος πληρώνεται αλλά αποδίδει.

Ότι ο Ευρωπαίος... αδελφός μας πλέον, κρατάει το ωράριο, ξέρει να βάφει με το σωστό τρόπο, να εκτελεί τις επιθυμίες του εργοδότη σωστά γιατί αλλιώς μένει άεργος.

Η πρίζα δεν σε σκοτώνει -είναι σωστά φτιαγμένη και σωστά τοποθετημένη-.

Την τηλεόραση την ανοίγει μόνο κάποιος ειδικός και όχι η όποια μαστοράντζα που πήγε τρεις φορές σε κάποια λυπητερή «σχολή» τεχνικών. Ο έμπορος σέβεται διατίμηση, ποιότητα, συναγωνισμό και άλλα απλά και τίμια, δεν καπελώνει, δεν κρύβει γιατί ο καταναλωτής έχει όπλα και το κλείνει το μαγαζί, με το νόμο ή με το μποϋκοτάζ.

Εν Ευρω-Ελλάδι ο ένας κλέβει τον άλλο αδιαμαρτύρητα γιατί ο Νέ-ο-Έλλην «δεν βγάζει το φίδι από την τρύπα».

Μέχρι να βγει μονάχο του -και σύντομα θα βγει, το τεράστιο Ευρω - φίδι.

Και τότε ούτε ο Καραγκιόζης με το ποτιστήρι δεν θα προφτάσει να πει «Έξελθε κατηραμένε όφη». Γιατί ο όφις θα τον έχει ήδη κατασπαράξει. 

ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ Γ. ΦΥΣΣΑΣ

Η κυβέρνηση ξανά ενώπιον του μειωμένου ΦΠΑ

Η απάντηση της Ευρωπαϊκής επιτροπής[i] στο σχεδόν ταυτόσημο ερώτημα που κατέθεσαν οι δήμαρχοι νησιών του Βορείου Αιγαίου και ένας πολίτης, δίνει την δυνατότητα να εξαχθούν συμπεράσματα που θα βοηθήσουν στο ποιες θα είναι οι επόμενες κινήσεις που μπορεί η κυβέρνηση αλλά και οι τοπικοί φορείς, να κάνουν σχετικά με την διατήρηση ή όχι του μειωμένου ΦΠΑ στα πέντε νησιά που εφαρμόζεται ακόμα.

Τα ερωτήματα που κατατέθηκαν στη επιτροπή αναφορών, έγιναν δεκτά από αυτήν το περασμένο Ιανουάριο με διαφορά ημερών και συγκεκριμένα στις 9 Ιανουαρίου του Κυριάκου Τσιπούρα[ii] και στις 15 Ιανουαρίου του Μιχάλη Αγγελόπουλου δημάρχου Σάμου με τις πέντε υπογραφές[iii] δημάρχων των υπολοίπων νησιών που δέχονται το μεταναστευτικό ρεύμα από τα ανατολικά της χώρας.

Τα δύο ερωτήματα εστιάστηκαν στην μείωση της ανταγωνιστικότητας που θα επιφέρει η κατάργηση των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ και της κοινωνικοοικονομικής υποβάθμισης που θα ακολουθήσει με αποτέλεσμα την σταδιακή μείωση του τοπικού πληθυσμού και την φυγή των νέων σε ηλικία ατόμων, οι οποίοι μόνο αυτοί θα μπορέσουν να δώσουν την κινητήρια δύναμη σε οποιαδήποτε προοπτική βιώσιμης ανάπτυξης.

Η απάντηση της επιτροπής λέει με ξεκάθαρο τρόπο ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει τον πρώτο λόγο για τον καθορισμό των μειωμένων ή όχι συντελεστών και ότι συνάδει με το ευρωπαϊκό δίκαιο η διατήρηση των συντελεστών αυτών.  Πολύ καθαρά αναφέρει τα εξής «..ότι το άρθρο 120 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, για το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (οδηγία ΦΠΑ) εξακολουθεί να επιτρέπει στην Ελλάδα να εφαρμόζει συντελεστές έως και 30 % χαμηλότερους από τους αντίστοιχους συντελεστές που ισχύουν στην ηπειρωτική Ελλάδα σε συγκεκριμένες περιοχές και νησιά.» ενώ σε άλλο σημείο τονίζει «Αν και η Επιτροπή παρακολουθεί την φορολογική πολιτική στο πλαίσιο του προγράμματος στήριξης της σταθερότητας για την Ελλάδα, του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ΕΜΣ), την ευθύνη για τη φορολογική πολιτική και τις επιλογές όσον αφορά τον ΦΠΑ εξακολουθούν να έχουν οι ελληνικές αρχές.»

Από τα παραπάνω εύκολα βγαίνει το συμπέρασμα ότι η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να διατηρήσει τον νησιωτικό ΦΠΑ σε περιοχές που αυτή θεωρεί ότι απαιτείται αλλά όπως αναφέρει η επιτροπή και το γράφω αυτολεξεί «..τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα είναι ανοικτά στην εξέταση προτάσεων των ελληνικών αρχών σχετικά με τον καλύτερο τρόπο στήριξης των επηρεαζόμενων κοινοτήτων..» που σημαίνει ότι η κυβέρνηση έχει περιθώρια ελιγμών να εφαρμόσει πολιτικές που στοχεύουν στην βιώσιμη ανάπτυξη σε μία οικονομία αναγκαστικά μικρής κλίμακας που σέβεται την ιδιαίτερη αλλά πολύ σημαντική πολιτισμική, περιβαλλοντική ταυτότητα των νησιών του Αιγαίου.

Τόσο στο απαντητικό έγγραφο αλλά και από κυβερνητικούς παράγοντες είναι αλήθεια ότι πολλά επενδυτικά προγράμματα προορίζονται για τα νησιά και ιδιαίτερα για εκείνα που δέχονται όλη την μεταναστευτική ροή, μιλάμε για τα νησιά του βορειοανατολικού αιγαίου. Επίσης ένα πάγιο αίτημα των νησιωτών η εφαρμογή του μεταφορικού ισοδύναμου δεν έχει ακόμα κλείσει χρόνο και δεν μπορούν να εξαχθούν αξιόπιστα αποτελέσματα ενώ η λειρουργία του μόνο στους επιβάτες κατοίκους των νησιών δεν νομίζω ότι βελτιώνει την ανταγωνιστικότητα των νησιών.

Η επιτροπή βέβαια θεωρεί «ότι η έκπτωση του ΦΠΑ δεν είναι ο καλύτερα στοχοθετημένος τρόπος για την παροχή στήριξης στα νησιά που έχουν πληγεί..» διαπίστωση που ενισχύει την άποψη για την κατάργηση τους, όμως κάθε πολιτική που θα ασκηθεί για να μειώσει τις αναγνωρισμένες από όλους δυσκολίες, απαιτεί χρόνο και σωστές επιλογές από του τοπικούς και εθνικούς φορείς οπότε η διατήρηση των μειωμένων συντελεστών καθίσταται αναγκαία.

Το συμπέρασμα της επιτροπής που αναφέρεται στο ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου[iv] και στην ετοιμότητα να αναλάβει δράση δυνάμει του δικαίου της ΕΕ, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, είναι κατά την γνώμη μου ένα μεγάλο εφαλτήριο για να κατευθύνουν τις πολιτικές που χρειάζονται τα νησιά μας.

Αυτές οι πολιτικές πρέπει να συμβάλουν στην διατήρηση της περιβαλλοντικής (λόγω ειδικών οικοτόπων και βιοτόπων ενδημικών ειδών) και πολιτιστικής ιδιαιτερότητας (αρχιτεκτονική κληρονομιά, τοποθεσίες, τοπία, γεωργικά και μη γεωργικά χαρακτηριστικά και γεωγραφικές ταυτότητες), σε μία αειφόρο ανάπτυξη με ενεργειακή αυτονομία με την χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας καθώς στην βελτίωση της ψηφιακής και μεταφορικής προσβασιμότητας.

Πολύ σωστά όπως λέχθηκε στο πρόσφατο αναπτυξιακό συνέδριο της Χίου η ανάπτυξη  που οραματιζόμαστε πρέπει έχει στόχο την κάλυψη των τοπικών αναγκών και τη παραγωγή ποιοτικών προϊόντων και υπηρεσιών βασισμένων στους ιδιαίτερους παραγωγικούς, πολιτιστικούς και φυσικούς πόρους του κάθε νησιού.

Κυριάκος Τσιπούρας

---

[i] Η απάντηση της επιτροπής

http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?type=COMPARL&reference=PE-626.726&format=PDF&language=EL&secondRef=01

[ii] Κατατέθηκε στην επιτροπή αναφορών από εμένα με αριθ. 0935/2017

[iii] Πρόκειται για τον Δήμαρχο Λέσβου (και πρόεδρος της ΠΕΔ Β.Αιγαίου) Σπύρος Γαληνός, Δήμαρχο Χίου Εμμανουήλ Βουρνούς, Δήμαρχο Κω Γιώργος Κυρίτσης, Δήμαρχο Λέρου Μιχάλης Κόλιας) και ο Δήμαρχο Ρόδου & Πρόεδρος της ΠΕΔ Νοτίου Αιγαίου (Φώτης Χατζηδιάκος)

[iv] Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την ειδική κατάσταση των νησιών

http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?type=MOTION&reference=B8-2016-0165&language=EL

Ανακαλύπτοντας τον πλοιογράφο Αριστείδη Γλύκα από τον καθηγητή Στέργιο Φασουλάκη

Ο πανεπιστημιακός κύριος Φασουλάκης, λάτρης της Χιακής ιστορίας και της τοπικής πολιτισμικής ταυτότητας, ήταν από τους πρωτεργάτες στην ανάδειξη του ναυτικού και ζωγράφου  Αριστείδη Γλύκα.

Είχε πολλές και ποικίλες επιστημονικές συμμετοχές ενδεικτικά αναφέρω ότι υπήρξε σύμβουλος έκδοσης των ιστορικών ενθέτων της εφημερίδας Ελευθεροτυπία (Ε- Ιστορικά), σχετικά πρόσφατα στην επιτροπή για την ανάδειξη του εθνικού μας ήρωα αντιστασιακού της ΠΕΑΝ « Κώστας Περρίκος»  ομιλίες σε εκδηλώσεις όπως  στο Συνεδριακό Κέντρο του Πανεπιστημίου Πατρών (23-03-2009) με θέμα: «Επανάσταση και Παιδεία στη ζωή και το έργο του Αδαμάντιου Κοραή» ή στο Πολιτιστικό Κέντρο Κηφισιάς (29-11-2015), ομιλία με θέμα: «Η Απελευθέρωση της Χίου, ιδιαιτερότητες, συμβολές, αποτελέσματα». Για τον ζωγράφο Γλύκα είχε συγγράψει μία μελέτη με τίτλο «Ο εκ Βροντάδου πλοιογράφος Αριστείδης Γλύκας (βιογραφικό του σημείωμα), Αθήνα 1968».

Σε μία εξίσου θαυμάσια ομιλία του στα πλαίσια των πολιτιστικών εκδηλώσεων του δήμου Ομυρούπολης το 1999, είχα την ευτυχία εγώ και η οικογένεια μου να συναντήσω τον καθηγητή από κοντά και να το ακούσω να μιλάει με τον δικό του επιστημονικό και όμορφο λόγο για τον καραβογράφο Αριστείδη Γλύκα στο τάφο και μνημείο του Ψυχάρη στον Βροντάδο της Χίου. Στην ομιλία αυτή επίτιμος καλεσμένος ήταν και ο παππούς μου Κυριάκος Ζαννίκος ανιψιός του ζωγράφου από την πλευρά της μητέρας του παππού μου Σουλτανή Γλύκα.

Στην ομιλία αυτή επιβεβαίωσα μερικά στοιχεία που μου έλεγε και ο παππούς μου, όπως ότι ήταν αυτοδίδακτος και πως αφοσιώθηκε με αγάπη για την τέχνη και η αποκλειστική του ενασχόληση με αυτήν τον έφεραν στον Πειραιά για να βγάλει τα προς το ζην. Ο καθηγητής αναφερόμενος στην έλευση του Γλύκα στο Πειραιά είπε ότι ο ζωγράφος ασκούσε την τέχνη των Ιταλών, Γάλλων, Σκανδιναυών συναδέλφων του, που περίμεναν την έλευση των πλοίων στο λιμένα για να πάρουν παραγγελίες για την απεικόνιση των πλοίων από τους ιδιοκτήτες τους, μία ανάγκη που εξυπηρετούσε η τέχνη των πλοιογράφων λόγω της περιορισμένης χρήσης της φωτογραφίας.

Τόνισε ιδιαίτερα ότι η τέχνη του ήταν σχεδόν αποκλειστική πλοιογραφική και ήταν ένα ζωγράφος – ναυτικός που έβλεπε το πλοίο σαν ζωντανό οργανισμό, όπως τον έζησε και συνέβαλε στην ψυχή του.

Ένα στοιχείο όμως που έντονα θυμάμαι από την εκδήλωση αυτή είναι όταν ό καθηγητής στην ομιλία του τόνισε ότι η Χίος έχει τον δικό της Έλληνα λαϊκό ζωγράφο της νεοελληνικής τέχνης, τον Αριστείδη Γλύκα.

Πιστεύω ότι αυτό είναι πλέον αδιαμφισβήτητο γεγονός αρκεί κανείς να δει πόσοι πίνακες του και σε πόσα εκθέτονται και στη αναγνώριση αυτού του περίφημου πλοιογράφου  συνέβαλε τα μέγιστα ένας εξαιρετικός καθηγητής.

Κυριάκος Τσιπούρας

Στην μνήμη δύο εξαιρετικών ανθρώπων της τέχνης και της επιστήμης

Στην μνήμη του παππού μου Κυριάκου Ζαννίκου  

Βιογραφικά σημειώματα.

Ο Αριστείδης Κ. Γλύκας ή Μαλαγκρίτσης γεννήθηκε στον Πάτο του Βροντάδου Χίου το 1870 και πέθανε στον Πειραιά το 1940. Αυτοδίδακτος λαϊκός ζωγράφος, ζήτημα αν είχε τελειώσει την Τρίτη Δημοτικού, έγινε ναυτικός και ξεμπάρκαρε οριστικά το 1907 σε ηλικία 37 ετών, επιλέγοντας να ασχοληθεί συστηματικά με τη ζωγραφική καραβιών, ιστιοφόρων και ατμοπλοίων.

Περιστασιακά όμως ασχολήθηκε και με τοπία, όπως η Αγιά Σοφιά στην Κωνσταντινούπολη που την είχε δει μόνο σε φωτογραφία, αλλά και με ιστορικά θέματα, όπως η απελευθέρωση της Χίου από τους Τούρκους, στις 11 Νοεμβρίου του 1912, με τον ελληνικό στόλο στο λιμάνι.

Έγινε γρήγορα γνωστός και άρχισε να δέχεται παραγγελίες όχι μόνο από τη Χίο, αλλά από πολλά μέρη της Ελλάδας. Στο Βροντάδο έμεινε ο Γλύκας μέχρι το 1916. Μετά εγκαταστάθηκε μόνιμα στον Πειραιά και κατοικούσε στην οδό Μπότσαρη – ο πίνακάς του που σώζεται στο Γ’ Δημοτικό Σχολείου Βροντάδου παριστάνει τον ήρωα της επανάστασης Μάρκο Μπότσαρη.

Σύχναζε στα «Χιώτικα», στο καφενείο του Στ. Μηνά, και εκεί δεχόταν παραγγελίες για τα έργα του.

Έχει κερδίσει τον τίτλο του αξιολογότερου και παραγωγικότερου Έλληνα καραβογράφου, αλλά δυστυχώς δεν σώθηκαν τα τετράδια με τα πρόχειρα σχεδιαγράμματα των πλοίων. Τα περισσότερα έργα του είναι υδατογραφίες, χρησιμοποιούσε υδροχρώματα που τα ανακάτευε με αραιή ψαρόκολλα, με φωτεινά χρώματα, αρμονικούς συνδυασμούς, καθαρό σχέδιο και έμφαση στις λεπτομέρειες.

Ζωγράφιζε πάνω σε χαρτόνι κάνοντας το σχέδιο με μολύβι και τόνιζε τις γραμμές με σινική μελάνη.

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του χρησιμοποιούσε και ελαιοχρώματα. Στο κάτω μέρος έγραφε το όνομα του πλοιοκτήτη ή του καπετάνιου του, τον τύπο του πλοίου καθώς και κάποιο περιστατικό, αν υπήρχε συνδεδεμένο με την ιστορία του. Πρόσθετε ακόμη την υπογραφή του, κάτω δεξιά, και τη χρονολογία.

Συχνά του παράγγελναν περισσότερα από ένα αντίτυπα. Λίγοι από τους σύγχρονούς του τον καταλάβαιναν και αναγνώριζαν το ταλέντο του. Ήταν παρεξηγημένος, καθώς πίστευαν πως ήταν «ακαμάτης» και γι’ αυτό ασχολούνταν με τη ζωγραφική. Γύρω στο 1928 πουλούσε κάθε έργο του προς 25 δραχμές – εκείνη την εποχή η λίρα της Αγγλίας είχε 20 δραχμές- και αργότερα, γύρω στα 1938, προς 100 δραχμές.

Έφυγε από τη ζωή στις 6 Απριλίου 1940. Για το έργο του έγραψε ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Στέργιος Φασουλάκης («Ο εκ Βροντάδου πλοιογράφος Αριστείδης Γλύκας», Αθήνα 1968), ο οποίος το έκανε ευρύτερα γνωστό δίνοντας του τη θέση που του αρμόζει.

Ο καθηγητής τονίζει ότι ο Γλύκας δεν ήταν naif, αν και δεν ήταν σπουδασμένος, αλλά με το χάρισμα της παρατήρησης και το ταλέντο έκφρασης αποτύπωνε το πορτρέτο του πλοίου.

Έργα του βρίσκονται σήμερα στα Ναυτικά Μουσεία Αίγινας, Γαλαξιδίου, Κεφαλλονιάς, Μήλου, Οινουσσών, Πειραιά, Σαλαμίνας, Χανίων, στο Λαογραφικό Μουσείο Οίας (Σαντορίνη), στο Πολιτιστικό Κέντρο Βροντάδων Χίου και φυσικά σε πολλές ιδιωτικές συλλογές.

Ο Στέργιος Φασουλάκης γεννήθηκε στους Βαβύλους της Χίου το 1933, μετά από μια δεκαετή θητεία στη μέση εκπαίδευση και μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Λονδίνου (1969-1972), όπου εκπόνησε το διδακτορικό του, εκλέχθηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στην οποία δίδαξε πάνω από 25 χρόνια. Παράλληλα δίδαξε για δύο ακαδημαϊκά έτη στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Εργάστηκε ερευνητικά στο Λονδίνο, την Οξφόρδη, το Κεντ, το Παρίσι, την Αθήνα, τη Χίο, τα Χανιά κ.ά. Συμμετείχε σε πολλά συνέδρια και δημοσίευσε πληθώρα μελετών για τον Κοραή, τον Διαφωτισμό κ.ά. Μετά την παραίτησή του από το Πανεπιστήμιο, εργάσθηκε για έξι χρόνια ως επιστημονικός σύμβουλος του εβδομαδιαίου περιοδικού "Ιστορικά".

 Έργα του Στέργιου Φασουλάκη. είναι τα εξής, σύμφωνα με εργασία που επιμελήθηκε ο Φιλόλογος Γιώργης Κωνσταντινίδης.

1.       Άτακτα, τόμοι Α,Β,Γ,Δ,Ε1 επιμέλεια – εισαγωγή, έκδοση Άλφα Πι (1991 έως 2012).

2.     Άρθρο του δημοσιεύτηκε στα Πρακτικά του Συνεδρίου «Κοραής και Χίος», Χίος 11 έως 15 Μαϊ 1983 

3.     Αδαμ. Κοραής, βίος και έργα, Μ.Ι.Ε.Τ., (ο Ανδρ. Μάμουκας και το Κοραϊκό έργο), Αθήνα 1989.

4.    Εισαγωγή στις χιακές σπουδές: βιβλιογραφικός οδηγός, Ανέμη, ψηφιακή βιβλιοθήκη Νεοελληνικών Σπουδών, 1992.

5.     Αριστεύς Φρίξος, Ταξίδια εις Χίον, (αφήγημα – πίνακες), επιμέλεια Στέρ. Φασουλάκη (Βιβλιοθήκη Κοραή Χίου, Χίος 2002).

6.    Είχε την επιμέλεια  στην επανέκδοση της Χιακής Λαογραφίας του , Στυλ. Βίου, έκδοση Φιλοτεχνικού Ομίλου Χίου.

7.     Επίσης είχε την επιμέλεια: Στυλ. Βίου, Χιακά σκωπτικά ανέκδοτα και παραδόσεις, επιμέλεια Στέρ. Φασουλάκη, (Χίος, Άλφα Πι 2006).

8.    Φασουλάκης Στέργιος, Τέσσερα κι ένα βότσαλα στη λίμνη. Επιφυλλίδες παιδείας. Εικονογράφηση Νίκος Γιαλούρης, (Χίος, Άλφα Πι, 2007).

9.    Φασουλάκης Στέργιος, Μαρτοπούλουδα. Υπερόριες επιφυλλίδες με εικονογράφηση Νίκου Γιαλούρη, επίσης(1^η έκδοση Χίος, Άλφα Πι 2007).

10.  Συμμετέχει στο συλλογικό τεύχος: Η Ελλάδα στο Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο, «Όχι»! που κοινοποιήθηκε – διανεμήθηκε με την Ελευθεροτυπία 26-10-2007.

11.  Επιμελείται την έκδοση του επίσης συλλογικού έργου: Ιστορικές φυσιογνωμίες και λογοτεχνικοί χαρακτήρες, αφηγήματα(Χίος, Άλφα Πι,  2007).

12.  Συμμετέχει με άρθρο του στο συλλογικό έργο: Β΄Παγκόσμιος Πόλεμος, το σφαγείο πενήντα (50) εκατομμυρίων ανθρώπων, Ελευθεροτυπίας«Ιστορικά», 07-09-2008, που διανεμήθηκε δωρεάν.

13.  Δημοσίευσε τα «Ελληνοευρωπαϊκά, έξι(6) ιστορικές μελέτες», (1^η έκδοση Χίος,   Άλφα Πι, 2010).

14.  Μία ακόμη μελέτη του με τίτλο: «Μια ασυμπλήρωτη βιβλιοθηκονομική προσπάθεια του Νικόλαου Πολίτη» δημοσιεύτηκε στα πρακτικά του διεθνούς Συνεδρίου που είχε θέμα: Ο Νικόλαος Πολίτης και το Κέντρο Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας (Αθήνα, Ακαδημία Αθηνών, 2012).

Άλλες μελέτες, έργα και άρθρα.

1.      Ο εκ Βροντάδου πλοιογράφος Αριστείδης Γλύκας (βιογραφικό του σημείωμα), Αθήνα 1968

2.     «Σύντομος έκθεσις περί του αρχείου Κ. Αμάντου», Αθήναι 1973.

3.     Ο Στέφανος Καββάδας και οι κώδικες της Χίου, Αθήναι 1980.

4.    Σύμμεικτα Κοραϊκά στη Βιβλιοθήκη της Βουλής

5.              «            «                     «                       «       Λένορμαν

6.    Ο Καλλίν. Κρεατσούλης στην Ιταλία, βρες στη Βιβλ/κη της Βουλής Λένορμαν, 1981.

7.     Κων. Νικολόπουλος, Athenee de Paris και Byron, Εταιρ. Πελοπ/κών Σπουδών, βρες Βιβλ/κη Βουλής Μπενάκειος.

8.    Βιβλιοκρισίες, Ιστορ. Εθνολ. Εταιρ. της Ελλάδος, 1981.

9.    Στο περιοδικό ΒΙΒΛΙΟΦΙΛΙΑ, άρθρο με θέμα: το ηλεκτρονικό βιβλίο.

10.  «Οι επιπτώσεις των καϊρικών στα εκπαιδευτ. ζητήματα της Χίου», στα Πρακτικά Α΄Κυκλαδολογικού Συνεδρίου, τα περί Άνδρου 1993.

11.  Το 2012 με άλλους επιστήμονες συνέγραψε το 5τομο Φιλοσοφικό- Κοινωνιολογικό Λεξικό.

12.  Άρθρο με θέμα «περί τον Χρυσόστομο Σμύρνης»  δημοσιεύεται στο  περιοδικό Η ΜΕΛΕΤΗ (Ιούνιος 2013).

13.  Το λογοτεχνικό ξεκίνημα του Ηλία Ηλιού, ανάτ. του περιοδ. Η ΜΕΛΕΤΗ , Αθήνα 2015.

14.  Ο κ Στέργιος προλογίζει ακόμη μαζί με το Μητροπολίτη Αργολίδος Νεκτάριο (Αντωνόπουλο) το βιβλίο του Ιγκόρ Αντρέγιεφ: Λεονίτ Λεσένκο (δοκίμια ρωσικής ιστορίας, μετάφρ. Νατ. Νικολάου, Π. Καλογερόπουλος), «εν πλω» Δεκ 2015. (είναι η ιστορία του ρωσικού κράτους από την ίδρυσή του ως την περεστρόικα).

15.  Δημοσίευσε ακόμη: a byzantine family: the Gabrades, an additional note υπό Bryer στο περιοδικό Βyzantinoslavica. Μελέτη γι’ αυτή την οικογένεια.

16.  Τρεις επιστολές του Αλ. Πασπάτη προς τον Κων/νον Σάθαν: δημοσίευση σε επιστημον. Περιοδικό.

17.  «Κοραής και Sue» μια ακόμη επιστολή που εξέδωσε ο Στέργιος.

18.  Αγγλικόν Θέατρον και Ελληνική Επανάστασις: πώς η Ελλην. Επανάσταση επηρέασε άμεσα τα φιλελληνικά αισθήματα Βρετανών. Γράφτηκαν και θεατρικά έργα με φιλελληνικό πνεύμα. Η έρευνα είχε αυτό το περιεχόμενο.

19.  «Ευκαρπίας έπαινος» είναι ο τίτλος ενός τόμου για να τιμηθεί ο καθηγητής Παναγ. Μαστροδημήτρης. Ένα από τα θέματα του βιβλίου είναι και το «ύφος και ιδεολογία του Αδαμ. Κοραή» του δικού μας Στέργιου.

20.  Τελευταία εκδόθηκε: Κων/νου Αμάντου, Πολιτικά και Ιστορικά Δοκίμια, «Άλφα Πι» 2015, που διανεμήθηκε στο Συνέδριο για τον Άμαντο πρόσφατα.

Διαλέξεις:

1.      Εκδήλωση στην παλιά Βουλή για τα 5 χρόνια του Ε Ιστορικά (20-10-2004), ως σύμβουλος της έκδοσης.

2.     Στο Συνεδριακό Κέντρο του Πανεπιστημίου Πατρών (23-03-2009) με θέμα: «Επανάσταση και Παιδεία στη ζωή και το έργο του Αδαμάντιου Κοραή».

3.     Εκδήλωση στο Πολιτιστικό Κέντρο Κηφισιάς (29-11-2015), ομιλία με θέμα: «Η Απελευθέρωση της Χίου, ιδιαιτερότητες, συμβολές, αποτελέσματα».

ΤΟ ΚΡΥΦΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΜΙΑΣ ΣΚΟΥΡΙΑΣΜΕΝΗΣ ΠΑΛΙΑΣ ΧΟΡΔΗΣ

Το Μπαντάρ Αμπάς είναι το πιο νότιο λιμάνι της Περσίας στην είσοδο του Περσικού κόλπου αμέσως μετά το στενό του Ορμούζ.   Και δεν ήταν στην εμπόλεμη ζώνη, την εποχή του πολέμου με το Ιράκ. (1980 – 1988)

Εκεί ο Χομεϊνί ανεφοδιαζόταν με τα απαραίτητα και γιαυτό ο κόλπος, ο προστατευμένος από  τα γύρω νησιά  έξω από τα λιμάνια, (το παλιό  και το καινούργιο τότε), ήταν γεμάτος από πλοία που ήταν φορτωμένα με γενικά φορτία  αλλά το πλείστο  με σιτηρά  περιμένοντας  μήνες τη σειρά τους να ξεφορτώσουν στο ένα από τα δυο λιμάνια. Η παραμονή των φορτωμένων  πλοίων με  φορτίο σιτηρά ήταν στρατηγικό τέχνασμα των Ιρανών που έτσι κρατούσαν ασφαλή τα αποθέματά τους  σε πλοία που εύκολα και γρήγορα μπορούσαν να καταφύγουν σε διεθνή ύδατα αν ο εχθρός έπληττε την περιοχή

Η πόλη ήταν γεμάτη εκείνη την εποχή με πρόσφυγες κυρίως μέσης και πάνω ηλικίας  από  τα βόρεια που  κτύπησε ο πόλεμος και είχαν καταφύγει στο Μπαντάρ - Αμπάς  (Μπαντάρ = λιμάνι) για να προστατευθούν να βρουν κάποια δουλειά και να επιβιώσουν. Ακόμα θυμάμαι, τα μελαγχολικά τους πρόσωπα και τα θλιμμένα τους, μεγάλα  μάτια, ..  γεμάτα αξιοπρέπεια και ευγένεια ανατολίτικη.

Οι πιο πολλοί από αυτούς εκτός από τα σπίτια και τις περιουσίες τους είχαν χάσει δικούς τους ανθρώπους αλλά και παιδιά τους στον πόλεμο. Η πιο συνηθισμένη τους  δουλειά ήταν να μεταφέρουν επιβάτες με τα φορτηγάκια τους στην καρότσα που ήταν τότε αποκλειστικό μέσο μαζικής μεταφοράς.  Και τις νύκτες κοιμόντουσαν  στα αυτοκίνητα τους. Δεν είχαν σπίτι η κατάλυμα.

Θυμάμαι χαρακτηριστικά μια νύκτα κατά τις 11  παγιδεύτηκα εξ’ αιτίας  μιας ένοπλης συμπλοκής  μαρτύρων του Ισλάμ και βρέθηκα κάτω από ένα τέτοιο φορτηγάκι για να προστατευθώ.

Μόλις νόμισα ότι ηρέμησε η κατάσταση γύρω στις 2 από τα μεσάνυκτα ξετρύπωσα και ξύπνησα  τον ιδιοκτήτη που κοιμόταν στην καρότσα ,  ζητώντας του  να με πάει στο καινούργιο λιμάνι,25 χιλιόμετρα απόσταση. Ο καημένος σηκώθηκε αγόγγυστα και με πήγε στον προορισμό μου .

Στο δρόμο  μου είπε πως έχασε  δύό παιδιά του  στον πόλεμο. Ήταν πρόσφυγας  και κατάγονταν από τα σύνορα κοντά στη  Βασόρα. Όταν μάλιστα φτάσαμε δεν δέχθηκε ούτε πληρωμή ούτε ένα πακέτο τσιγάρα, τίποτα.

Καλοκαίρι του 1983 λοιπόν και ήμουν  ναυτολογημένος  με το Ανταίος, φορτηγό με φορτίο 25,000 τόνους καλαμπόκι. Άρχισε η εκφόρτωση στο καινούργιο λιμάνι. Οι εργάτες που δούλευαν στα αμπάρια και τσουβάλιαζαν το φορτίο ήταν Αφγανοί εργάτες μετανάστες, που σε όλη τη διάρκεια της εκφόρτωσης  μένανε στο κατάστρωμα του πλοίου. Η μόνη ευκολία που τους προσφέραμε ήταν μερικά βαρέλια με γλυκό νερό για να πίνουν και θάλασσα για να καθαρίζουν το κατάστρωμα και να πλένονται. Δούλευαν με βάρδιες . Αυτοί που δεν είχαν βάρδια κοιμόντουσαν ανάμεσα  στα στόμια των αμπαριών (κουβούσια) πάνω σε χαρτόνια και τσουβάλια  η όπου αλλού μπορούσαν να βρουν λίγη δροσιά. Πάρα πολλοί από αυτούς ήταν αλύτρωτοι χωρίς επίσημα χαρτιά και δούλευαν για ένα πιάτο φαί.  Κάτω στην προβλήτα οι φορτηγατζήδες  με μεγάλα φορτηγά έπαιρναν το φορτίο και το πήγαιναν σε διάφορους προορισμούς. Είχαν  κι αυτοί σπίτι τους το φορτηγό και μερικοί από αυτούς είχαν μαζί  για παρέα και παρηγοριά  ένα η δύο παιδιά τους αγόρια ηλικίας 8 έως 12 χρονών.

Μια νύκτα κατά τις τρείς τα ξημερώματα μια ασυνήθιστη φασαρία στην προβλήτα με ξύπνησε Νόμισα  ότι κάποιο πρόβλημα εμφανίστηκε στις μπιγες που ξεφόρτωναν. Κατέβηκα στο κατάστρωμα και βλέπω τον υποπλοίαρχο ανάστατο  μαζί με τον στοιβαδόρο και ένα οδηγό φορτηγού ο οποίος έκλαιγε γοερά σαν μωρό.

Τι έγινε, τον ρώτησα. « Τούτος ο δύστυχος ο οδηγός ψάχνει το παιδί του ένα αγόρι 11 χρονών από το μεσημέρι και δεν το βρίσκει» μου απάντησε. Σε λίγο ένα τζιπ της στρατιωτικής αστυνομίας έφθασε με επικεφαλής έναν αξιωματικό και η νύκτα πέρασε με ανακρίσεις και τα σχετικά.

Το γραφείο του πλοίου άνοιξε και με την παρουσία και του πλοιάρχου και του λιμενάρχη  που ήρθε λίγο αργότερα  με τη συνοδεία του, έγιναν, από την πλευρά μας, όλες οι τυπικές διαδικασίες , σχετικές ανακρίσεις και έρευνες.

Το πρωί ήρθαν τα φρικτά και τραγικά νέα. Το παιδί,.. βρέθηκε νεκρό και κακοποιημένο  σεξουαλικά,.. μερικά χιλιόμετρα  προς την έρημη πλευρά του λιμανιού.

Κατά τις 10 το πρωί μια ομάδα στρατιωτικών αστυνομικών εμφανίστηκε  ανέβηκε στο κατάστρωμα  και διάλεξαν στην τύχη δυο Αφγανούς από κάθε αμπάρι. Τους κατέβασαν από το πλοίο και μπροστά στα μάτια μας τους σκότωσαν με τα όπλα τους πίσω από τις αποθήκες του φορτίου . Στη συνέχεια τους φόρτωσαν σα τσουβάλια πάνω σε ένα καμιόνι και φύγανε.

Το κλίμα βάρυνε αφόρητα. Όλοι οι οδηγοί ήταν απαρηγόρητοι  και έκαναν ότι μπορούσαν να συμπαρασταθούν τον τραγικό πατέρα  που παρά την απώλεια του παιδιού του δεν είχε καμιά άλλη επιλογή εκτός  από το να πάρει το φορτηγό του και να φύγει για τον προορισμό του.  Με τι καρδιά ο δύστυχος.

Οι Αφγανοί είχαν τα κεφάλια σκυμμένα και περπατούσαν βαριά, λες και ήταν φορτωμένοι με δυο τσουβάλια καλαμπόκι . Αν κατάφερνες να δεις τα μάτια τους είχες την εντύπωση πως έβλεπες γυαλιστερή πορσελάνη που προσπαθεί να γίνει ανθρώπινο μάτι που έχει ανάγκη να δακρύσει.  Μα δεν το αφήνει να δακρύσει,.. μια αδυσώπητη αξιοπρέπεια.

Κατά τις δέκα το βράδυ σταμάτησε η εκφόρτωση γιατί δεν ήρθαν άλλα  φορτηγά. Και όπως έπεσε ησυχία άκουσα μέσα στη νύκτα από την πλώρη μεριά μια γλυκιά ανατολίτικη  μουσική και τραγούδι. Διακριτικά πλησίασα στο σκοτάδι χωρίς να γίνω αντιληπτός μέχρι που το αυτί μου εστίασε καθαρά τη μουσική και το τραγούδι. Το όργανο που άκουγα έπαιζε πολύ γλυκά, σα να κράταγε απ’ το χέρι έναν βαρύ καημό.   Ήταν σα να έπαιζε ένα είδος βιολιού μόνο που είχε πιο αδύνατο ήχο και έπαιρνε χαραχτήρα από το συναίσθημα και τον καημό  αυτουνού που έπαιζε.

Ήταν κι η ψυχή μου βαριά, που ο παραπονιάρικος και νοσταλγικός ήχος του οργάνου και των τραγουδιών με έκανε να δακρύσω και να κλάψω στο σκοτάδι.

Δε θυμάμαι πόση ώρα έμεινα  εκεί ακούγοντας πριν πάω στην καμπίνα μου για ύπνο.

Εκεί  προσευχήθηκα με δάκρυα για το αδικοχαμένο παιδί  για τον πονεμένο  κι απαρηγόρητο πατέρα για τους αδικοσκοτωμένους  χωρίς δίκη μετανάστες  όλοι τους προϊόντα και θύματα της τυφλής ανθρώπινης σκοπιμότητας και  σκληρότητας.

Το πρωί έκανα μια βόλτα στο κατάστρωμα και σε ένα σημείο βλέπω κάποιον που κοιμόταν και δίπλα του, ένα,αυτοσχέδιο όργανο… μονόχορδο.

Το ηχείο του ήταν από έναν γκαζοτενεκέ του γαλονιού  του ελαιόλαδου. Το μπράτσο του  ήταν από ένα κομμάτι σκουπόξυλο.  Το δοξάρι ήταν ένα κομμάτι εύκαμπτο  ξύλο  από καφάσι και η τρίχα του ήταν από σουλάτσο κάβου (ψιλό σχοινάκι). Η  χορδή του ήταν μια  από τις παλιές χορδές που πέταξα,.. όταν άλλαξα πριν μέρες  χορδές στο μπουζούκι μου.

Μανώλης Φύσσας

\

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ κ. Μ. ΣΚΟΥΦΑΛΟΥ

 

                                                          

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ           ΧΙΟΣ  4 -10-2018                      

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΕΡΕΥΝΑΣ   ΑΡ.ΠΡΩΤ:63

ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ Α΄ΒΑΘΜΙΑΣ ΚΑΙ                 

Β΄ΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ              

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ Α΄ΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΧΙΟΥ       

                     

 ΑΣΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΧΙΟΥ-      

                                             

11o ΟΛΟΗΜΕΡΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ                                                                             

 ΤΗΛ- ΦΑΞ 2271024491-6977807312                   

Mail: mail@11dim-chiou.chi.sch.gr                              

http://11dimchiou.blogspot.com                          

                                                                ΠΡΟΣ

                                                                      

κωδ: 9510102                                                          

πληρ: ΣΚΟΥΦΑΛΟΣ Μ                      ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ Δ/ΝΣΗ Α/ΜΙΑΣ  

MAIL: mskoufalos@sch.gr                 & Β/ΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ  Β.ΑΙΓΑΙΟΥ                  

                                                                   Δ/ΝΤΗ Α/ΜΙΑΣ ΕΚΠΣΗΣ ΧΙΟΥ

                                                                κ. ΚΑΤΡΙΒΑΝΟΥ υπεύθυνης ΥΠΕΘ

                                                                       ΜΜΕ 

                                                                

                                                               

 ΘΕΜΑ: ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ  

 Αγαπητοί κύριοι της  αποκαλούμενης Παγχιακής Επιτροπής αγώνα.

Με αφορμή την εξώδική  αναφορά γονέων και κηδεμόνων των σχολικών μονάδων Χίου, με πληρεξούσια δικηγόρο  γνωστό στέλεχός σας,  έχω να παρατηρήσω τα εξής:

Θεωρώ απαραίτητο ως πρόσωπο να δηλώσω ότι  αγωνίζομαι από την πρώτη στιγμή για να κλείσει το Hot spot της ΒΙΑΛ, για τον απεγκλωβισμό των προσφύγων από το νησί και τη χώρα , σεβόμενος τα δικαιώματά τους και κυρίως το να τύχουν μιας αξιοπρεπούς ζωής,  που τους στερούν οι συμφωνίες κυβέρνησης με την ΕΕ, ΝΑΤΟ και Τουρκίας, ζητήματα για τα οποία δε λέτε ποτέ κουβέντα.

Από τη πρώτη στιγμή που ετέθη το ζήτημα φιλοξενίας στο σχολείο μας προσφυγόπουλων, τόσο εγώ όσο και ο σύλλογος διδασκόντων συναποφασίσαμε να στηρίξουμε αυτά τα παιδιά, θύματα ιμπεριαλιστικών πολέμων είτε με τη στρατιωτική έννοια είτε με την οικονομική.

Η απόφασή μας αυτή πηγάζει όχι μόνο από τη δημοσιοϋπαλληλική μας ιδιότητα, που μας υποχρεώνει να υπακούσουμε στο νομικό πλαίσιο που διέπει τις αποφάσεις της Πολιτείας, ασχέτως της ανακολουθίας της ή της πολιτικής της, αλλά πρωτίστως και κυρίως από τη συνείδησή μας , τις αρχές και αξίες μας ως εκπαιδευτικών, τους σκοπούς που πρέπει να διέπουν ένα σχολείο, γραπτούς και άγραφους, προκειμένου να υπερασπίσουμε το βασικό δικαίωμα των παιδιών στην εκπαίδευση , ανεξαρτήτως φυλής, χρώματος, εθνικότητος.

Ωστόσο, όλο αυτό το διάστημα που όλοι οι διευθυντές και σύλλογοι διδασκόντων προσπαθούμε να στήσουμε τα σχολεία μας στα πόδια τους, για να παράξουμε όσο το δυνατόν πιο άρτιο έργο και για τα δικά μας παιδιά και για τα προσφυγόπουλα, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια οργανωμένη αντίδραση  από παραπληροφορημένους και φοβισμένους κυρίως  γονείς,  που έχει συγκεκριμένο καθοδηγητικό κέντρο τη δική σας  αυτοαποκαλούμενη  Παγχιακή Επιτροπή Αγώνα, που είτε ως γονείς είτε ως στελέχη περιδιαβαίνετε τα σχολεία και με νομικίστικου τύπου έγγραφα,  οργανώνετε τις συνελεύσεις στην κατεύθυνση της άρνησης του δικαιώματος στην εκπαίδευση των προσφυγόπουλων, ενώ πίσω από τα υπαρκτά προβλήματα που χρησιμοποιείτε, υποκρύπτεται ρατσιστικό μίσος.

Θεωρώ απαράδεκτο το γεγονός της κατάστασης που έχετε  δημιουργήσει,  να αναστατώνετε τα σχολεία, να προσθέτετε προβλήματα στα ήδη υπάρχοντα, να διασύρετε τις ικανότητες των εκπαιδευτικών αν μπορούν να ελέγξουν τα αυτονόητα,  να λέτε ψέματα ότι θα εισέρχονται συνοδοί στα σχολεία με μη πιστοποιημένο προφίλ, μαθητές μεγαλύτερης ηλικίας  κλπ. Να υπεισέρχεστε σε ζητήματα παιδαγωγικής και διδακτικής επιστήμης,  έχοντας πλήρη άγνοια για το τι γίνεται ή όχι.

Ο όγκος των υπογραφών, που απεστάλησαν σε όλα τα σχολεία,  δεν αποτελεί τεκμήριο δικαιοπραξίας. Με υπογραφές και τεχνητές πλειοψηφίες-έστω και αν γνωρίζω τους τρόπους της παραπληροφόρησης και της καλλιέργειας φόβου που τις συλλέξατε- δεν καταλύονται βασικά ανθρώπινα δικαιώματα και ειδικά των παιδιών,  κατακτημένα μέσα από δύο παγκόσμιους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και δεκάδες συρράξεις, που είχαν ως αποτέλεσμα να γραφτούν έστω και αυτές  οι κουτσουρεμένες διεθνείς συμβάσεις για τα δικαιώματα του παιδιού, που ενσωματώθηκαν και στη νομοθεσία της χώρας μας.

Τέλος,  βγάλτε από το νου σας ότι θα συνδιοικούμε τα σχολεία, επαναφέροντας τους πάλαι ποτέ επιθεωρητές με τη μορφή των «ειδικών επιτροπών» που προσπαθείτε να επιβάλλετε.

Οι γονείς έχουν εκλεγμένα όργανα, με αυτά συνεργαζόμαστε, με αυτά διαφωνούμε και με αυτά θα πορευτούμε στους κοινούς αγώνες , από τους οποίους χρόνια τώρα ήσαστε απόντες, γιατί δεν σας ενδιέφεραν.

Μπορεί το δηλητήριο της ξενοφοβίας και του ρατσισμού να έχει πέραση στο εκλογικό χρηματιστήριο, να αποτελεί ένα «λεκέ και στίγμα» στα δρώμενα του νησιού μας και στον πολιτισμό του,  αλλά  ο λαός μας έχει γερά κόκαλα, έστω και αν είναι ευκολόπιστος γι αυτό και  προδομένος, δεν πρόκειται στο τέλος να ανεχτεί ούτε την «προστασία» σας ούτε το  να πεταχτούν στον Καιάδα  τα παιδιά των προσφύγων και μεταναστών.

Με εκτίμηση

 

Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ

ΜΑΡΚΟΣ ΣΚΟΥΦΑΛΟΣ