ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ

του  ΝΪΚΟΥ ΓΙΑΛΟΫΡΗ

Από ΊΟ ΕΝΤΥΠΟ ΤΗΣ Περιηγητικής, ΦΘΙΝΟΠΟΡΟ-ΧΕΙΜΩΝΑΣ 1980

Να, λοιπόν, που γίναμε τελικά Ευρωπαίοι. Και τι Ευρωπαίοι. Πιο πλούσιοι, πιο φανταχτεροί, πιο ζόρικοι από κάθε βέρο Ευρωπαίο κι ας είμαστε και πρωτόβγαλτοι.

Ποιος έδωσε τα φώτα σ" αυτούς που νομίζουν ότι μας κάνουν τη χάρη να μας πάρουν συνεταίρους;

Εμείς. Και δεν είναι μόνο αυτό.

Τη στιγμή αυτή, με τη λαμπρή μας Πολιτιστική ιστορία, τους Παρθενώνες μας, τα αρχαία μας θέατρα, τους Δελφούς και τις Μυκήνες μας, έχουμε να παρουσιάσουμε και ένα ατέλειωτο κατάλογο τίτλων κάθε λογής σαν Νέο-Έλληνες και -νυν- Νέο-Ευρωπαίοι. Μια και τόμοι ολόκληροι θα μπορούσαν να γραφτούν πάνω στο θέμα, ας περιοριστούμε στο παρακάτω σύντομο... ανθολόγιο.

ΠΑΙΔΕΙΑ

Με σίγουρο και σοβαρό τρόπο περιορίζουμε κάθε σωστή έκφραση του μαθητή επειδή πρέπει «να βγει η ύλη».

Τον φορτώνουμε Αρχαία, Λατινικά, θρησκευτικά και αλλά -καθαρά ειδικά μαθήματα!- ενώ χρειάζεται Μαθηματικά, Φυσική, Χημεία πάνω σε σύγχρονα δεδομένα.

Μουσική, Καλές Τέχνες, σύγχρονη Ελληνική Φιλολογία μηδέν. Αυτά είναι πολυτέλειες για τους... Φράγκους.

«Μα είναι συνεταίροι, κύριε», απορείς. «Πράσινα άλογα» απαντά ο Νέο-Έλλην. «θα τους έχουμε μόνο για δάνεια και αλλά τερπνά».

Όταν έρθει η ώρα ο Νέο-Ευρωπαίος μαθητής να αναμετρηθεί με το συνάδελφο του της Κοινότητας, το βραβείο όχι μυαλού -κάθε άλλο- αλλά γνώσεων σωστών και χρήσιμων, γενικής μόρφωσης και πλατειάς αντίληψης, θα είναι το χρυσό τούβλο. Και δεν φταίει μόνο το σύστημα, όπως εύκολα λέμε όλοι αλλά και οι μαθητές που βρήκαν τον εύκολο ρόλο του «αδικημένου» να τους έρχεται γάντι.

Γιατί, μεταξύ μας, πότε είχαν περισσότερα βιβλία (μερικά δωρεάν), δανειστικές βιβλιοθήκες, τηλεόραση έστω και κουτσή, ευκαιρίες μόρφωσης σε κάθε βήμα.

Πόσοι εκμεταλλεύονται κάτι τέτοια δώρα.

Αν οι προηγούμενες «αμαρτωλές» γενιές είχαν το ένα δέκατο τέτοιων ευκαιριών, σίγουρα θα μας φοβόταν και πάλι οι καλοί μας «φίλοι και σύμμαχοι».

ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ

Η πολύ επίκαιρη Πολωνία γνώρισε, μαζί με την

Ελλάδα, τις μεγαλύτερες απώλειες σε ανθρώπινο δυναμικό. Κι όμως η ρημαγμένη Βαρσοβία ξαναχτίστηκε στο Β.Π.Π. πάνω στα παλιά σχέδια για να αποτελέσει το μεγαλύτερο τουριστικό μαγνήτη.

Το ίδιο κι άλλα μικρότερα μέρη. ιστορικά κτίρια, πύργοι. Η παράδοση ανθεί στη μουσική, στο χορό, στις τέχνες.

ΤΟ ίδιο γίνηκε σε ΟΛΗ την Ευρώπη που σήμερα τη θεωρούμε γειτόνισσα και συνεργάτρια.

Ό ατσίδας Νέο-Έλληνας ισοπέδωσε και θα συνεχίσει μέχρι εξαφανίσεως ότι έχτισαν με το αίμα τους φτωχοί και πλούσιοι αλλά πιο μερακλήδες και πατριώτες από εμάς τους νέοχορτασμένους με τη μόρφωση των κόμικς, της ντίσκο και της αρχοντο-βλαχιάς.

Αξιοποίηση σου λέει ο ατσίδας που μέχρι χτες διατηρούσε την αξιοπρέπεια του δουλευτή.

Κάποτε η κομπίνα ήταν «δώρο» των επίλεκτων του υπόκοσμου. Σήμερα, ακόμη και οι υψηλά ιστάμενοι το θεωρούν απαραίτητο προσόν.

Όσο για σεβασμό της Παράδοσης, οι δηλώσεις του «νοικοκύρη» Υπουργού Χωροταξίας αρκούν για να μας πείσουν αμετάκλητα.

Κι όμως μπήκαμε στην Ευρώπη, τρομάρα μας.

ΜΠΗΚΕΣ ΣΤΗΝ ΕΟΚ, ΜΑΘΕ ΠΑ ΤΗΝ ΕΟΚ ΚΑΙ... ΤΡΕΜΕ Μάθε πως ο Ευρωπαίος πληρώνεται αλλά αποδίδει.

Ότι ο Ευρωπαίος... αδελφός μας πλέον, κρατάει το ωράριο, ξέρει να βάφει με το σωστό τρόπο, να εκτελεί τις επιθυμίες του εργοδότη σωστά γιατί αλλιώς μένει άεργος.

Η πρίζα δεν σε σκοτώνει -είναι σωστά φτιαγμένη και σωστά τοποθετημένη-.

Την τηλεόραση την ανοίγει μόνο κάποιος ειδικός και όχι η όποια μαστοράντζα που πήγε τρεις φορές σε κάποια λυπητερή «σχολή» τεχνικών. Ο έμπορος σέβεται διατίμηση, ποιότητα, συναγωνισμό και άλλα απλά και τίμια, δεν καπελώνει, δεν κρύβει γιατί ο καταναλωτής έχει όπλα και το κλείνει το μαγαζί, με το νόμο ή με το μποϋκοτάζ.

Εν Ευρω-Ελλάδι ο ένας κλέβει τον άλλο αδιαμαρτύρητα γιατί ο Νέ-ο-Έλλην «δεν βγάζει το φίδι από την τρύπα».

Μέχρι να βγει μονάχο του -και σύντομα θα βγει, το τεράστιο Ευρω - φίδι.

Και τότε ούτε ο Καραγκιόζης με το ποτιστήρι δεν θα προφτάσει να πει «Έξελθε κατηραμένε όφη». Γιατί ο όφις θα τον έχει ήδη κατασπαράξει. 

ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ Γ. ΦΥΣΣΑΣ