Ο ΞΥΛΟΚΟΠΟΣ ΚΙ Η ΕΥΚΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

ΣΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΕΙΜΕΝΟ ΜΕΤΑΦΕΡΩ ΟΣΟ ΜΠΟΡΩ ΠΙΣΤΟΤΕΡΑ  ΤΟΝ ΓΛΑΦΥΡΟ ΤΡΟΠΟ ΑΦΗΓΗΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ ΟΠΩΣ Ο ΙΔΙΟΣ ΤΟΛΕΓΕ   ΤΟΥ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ ΔΑΣΚΑΛΟΥ ΦΙΛΟΥ ΚΑΙ ΓΕΙΤΟΝΑ ΜΑΣ  ΓΙΑΝΝΗ  ΜΥΛΩΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΝΩ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ( ο οποίος ήταν ανεξάντλητος  κι είχε αμίμητο χιούμορ )

ο ΧΡΙΣΤΟΣ, Έργο Μιχάλη Καριάμη

Μέσα εις ένα δάσος πριν απέ πολλά χρόνια ήζιεν ένας ξυλοκόπος με τη γυναίκαν του.

Εδετότε  ακόμα ο Χριστός ήταν  εδώ στη γη και εγύριζε με τους δώδεκα Αποστόλους και εδίδασκεν τους ανθρώπους.

Το σπιτάκιν των ήτο μικρόν αλλά όμορφο με την  αυλήν του και γύρου-γύρου, με κάθε λογής φυτά ντοματιές καρότα φασολιές, γλάστρες με λογής - λογής πούλουδα και άλλα που τα συνηθίζουσιν οι νοικοκυρές.

Τριγύρω απε το σπίτι εβόσκασι ξέγνοιαστες και καμιά δεκαριά όρνιθες κι ένας πετεινός, που τα πρόσεχε ο σκύλος του σπιτιού να μην τα φα καμιά πονηρή αλεπού.

Τοιχογραφία Παραδείσου Ιεράς Μονής Αγίου Ιωάννη Προδρόμου Μακρινού Μεγάρων

Απέ την οπίσω πάντα  του σπιτιού ήταν ο στάβλος με το γάδαρο του ξυλοκόπου και το κάρο που εφόρτωνε τα ξύλα που κοβγε και τα πήγαινε και τα πούλαν στο κοντινό χωριό κι εδέτσι έβγαζεν και το ψωμίν του.

Μια βραδινή λοιπόν πούταν χειμώνας και πολύ κακός καιρός  με χιόνι κι αγέρα, ο ξυλοκόπος κι η γυναίκα του εμαζέψασι από νωρίς τα ζα και τα κλείσασι εις το στάβλο εβάλαντων ταγή να φάσι και ερίξαν και απάνω στο γάδαρο μια κουρελού να μην κρυώνει γιατί χεν πολύν κρύο.

Ύστερι ενάψαν το ζάκιν εμαγειρέψασι το βρισκούμενο και αφού εφάγασι εστρώσασι  να πέσου για ύπνο.

Απάνω λοιπόν που τοιμάζουνταν ακούν ένα τσαλαχαρεμό απέ την οξώπορτα.

Σαρτά απάνω ο ξυλοκόπος κι ως να δεί είντάτανε  κτυπά η πόρτα του σπιτιού.

Ανοίγει την μπόρτα και βλέπει το Χριστό και τους δώδεκα Αποστόλους παγωμένους και βρεμένους ως το κόκκαλο.

Χριστέ μου!! τι καλό γεν τούτο; Ποιός καλός αγέρας σέφερε  απέ τα μέρη μας, έλα κόπιασε  μέσα να ζεσταθείς ελάτε κοπιάσετε όλοι μέσα.

Γυναίκα,.. σφάξε μιαν όρνιθα και κάμε τη σούπα να φα ο Χριστός κι Αποστόλοι.

Αφού ο ξυλοκόπος κι η γυναίκα του εφιλήσασι το χέρι του Χριστου και των Αποστόλων τους εταγήσασι και τους εποτίσασιν.

Ύστερι εβάλασιν το Χριστό να κοιμηθεί εις το κρεβατιν των και οι υπόλοιποι επέσασι στρωματσάδα χάμε στο  πάτωμα κοντά στο ζάκι και επέρασε έτσι η κακιά νύχτα.

Το πρωί που ενοιώσασι ο κακός καιρός είχε γλυκάνει.

Η γυναίκα του ξυλοκόπου έκαμε  βραστικό στο Χριστό και στους Αποστόλους και των ετοίμασε κολατσιό να φάσι.

Αφού εφάγασι ευλόγησε ο Χριστός το σπίτι και λέγει του ξυλοκόπου.

Τοιχογραφία Παραδείσου Ιεράς Μονής Αγίου Ιωάννη Προδρόμου Μακρινού Μεγάρων

Η φιλοξενία εσόν και της γυναίκα σου ήτο παραπάνω απέ καλή, για τούτο πεμου είντα χάρη θες να σου κάμω για να σε ευχαριστήσω.

-Είντα να θω Χριστέ μου, λέγει του ο ξυλοκόπος,  ε θω τίποτι και μόνο που επέρασες απέ το σπίτι μου και το ευλόγησε η Χάρη Σου φτάνει μου και περισσέβγει μου.

-Ε!! μα για δε, κάτι τι πρέπει να μου ζητήσεις για σκέψου;

Εσκέφτιν  ο ξυλοκόπος και λέγει Του.

Για δε Χριστέ μου πηγαίνω καμιά φορά στον καφενέ και παίζω χαρτιά για κάνα λουκούμι. Εε, να .... δόμου την ευκή σου όποτε θω  να μη χάνω στα χαρτιά.

Εντάξει, είπεν του ο Χριστός και τούδωκεν την ευκήν του.

Ύστερι αφού εφιλήσασι το χέρι του Χριστού και των Αποστόλων  τούς αποχαιρετίσασι.

Απέ κείνην ντη ώρα ο ξυλοκόπος όποτε έπαιζε χαρτιά εις τον καφενέ άμα δεν ήθελε εντον ενίκα γκανείς.

Έτσι επεράσι ντα χρόνια ο ξυλοκόπος εγέρασε κι ήρτεν η ώρα του να πα στον άλλον κόσμο.

Έκαμε λοιπόν τις ετοιμασίες του και καλού κακού έβαλε και μιαν ντραμπουλα μεσ’ τα πράμματά του, σου λέει μπορ΄  αχρειαστεί  α περάσωμεν την ώρα μας.

Τον παίρνει λοιπόν ο αρχάγγελος Μιχαήλ και τον ανηβάζει όξω απέ τις πόρτες του παραδείσου και της κόλασης.

Εκεί βλέπει τον ο Άγιος Πέτρος , ανοίγει τα κιτάπια με τις αμαρτίες και λέγει του.

Βρε παιδί μου εν έχεις αμαρτίες μα υπάρχει έναν γκακό πράμμα γραμμένον εδώ.

Έπαιζες χαρτιά πούναι μεγάλη αμαρτία.

Γιαδευτό περίμενε κάμποσην ώρα εδωνά απόξω ως να αρωτήσω τον Χριστό να δούμεν είνταλος  θα τα ταιριάσωμε  με σένα.

Καλά με την ησυχία σου Άγιε μου Πέτρο, είπεν του ο ξυλοκόπος,  εν εβιάζωμε και λέγω  να πάγω εδωνά παρακάτω  να δω και την πόρτα της κόλασης να δω τίλος ε οι διαβόλοι.

Πα λοιπόν στην μπόρτα της κόλασης κι έβλεπεν ένα μικροδιάβολο πούτα φύλακας.

Τοιχογραφία Παραδείσου Ιεράς Μονής Αγίου Ιωάννη Προδρόμου Μακρινού Μεγάρων

Είδεν τον κι ο μικροδιαδολος εσκέφτη να του βάλει στρεβλιά  και λέγει του.

Είδα σε  απέ μακριά κι είδα και τα χαρτιά σου μα εν ηξέρωμε ακόμη που θα πας γιατί ήσου χαρτοπαίχτης.

Ε μουλές μια και τόφερεν η κουβέντα έ μπαίζωμε μιαν παρτίδα χαρτιά εδωνά να περάσει κι η ώρα μας κιάμα με κερδίσεις α σου δώκω έναν κολασμένο μα άμα χάσεις ασέ πάρω στην γκόλαση.

Κι εν μπαίζομε, λέγει του ο ξυλοκόπος και επαίξασι.

Μα έλα που είχε την ευκή του Χριστού ενίκησε το διάβολο εκέρδισε έναν κολασμένο και τον έκαμε τουφεκιά  κι αφ’το κακόν του. Εν εμπόρε να το χωρέσει η κεφαλή του, τού μικροδιαβόλου. Σου λέει άθρωπος να νικήσει το διάβολο στο χαρτί;

Μα σαν είδε τα δύσκολα (ο μικροδιάβολος) φωνάζει από μέσα έναν πιο μεγάλον του διάβολο και λέγει του τα καθέκαστα.

Έλα βρε ρεζίλι μας έκαμε όλους τους διαβόλους γίνεται άθρωπος να νικήσει διάβολο στα χαρτιά;                                            

Έρχομαι να σου τονε σιάσω εγώ.

Ήρτε γκάτω ο πιο μεγάλος διάβολος και λέγει του ξυλοκόπου. Παίζομε μια  μπαρτίδα για δυό;  Κιάμα χάσεις α πάρω στην κόλαση κι εσέν και τον γκολασμένο, μα άμα με κερδίσεις α σου δώκω άλλους δυο.

Παίζομεν λέγει του ο ξυλοκόπος κι επαίξασι.

Και τον έκαμε τουφεκιά απέ το κακό του και τον πιο μεγάλο διάβολο γιατί με την ευχή του Χριστού τον ενίκησε και του πήρε άλλους δυο κολασμένους.

Τότε οι διαβόλοι για να πάρουν το αίμαν των οπίσω εκαλεσασι τον αρχιδιάβολο να παίξει με τον ξυλοκόπο.

Μα  ο ξυλοκόπος με την ευχή του Χριστού επιάσεν τους αδιέβαστους κι ως να πάρουσι χαμπάρι είντα γίνεται οι διαβόλοι των εμάζεψε δώδεκα κολασμένους.

Είδαν κι απόδανε οι διαβόλοι σκασμένοι και φουρκισμένοι και εσταματήσασιν το παιχνίδι για να μην μπάθουν χειρότερα.

Έτσι ο ξυλοκόπος επήρε τους κερδισμένους του κολασμένους  και επήγασι στην μπόρτα του παραδείσου.

Βλέπει τον ο άγιος Πέτρος και βάζει  τις φωνές.

Εεε  ο σκοπός σου; Εδώ είδαμε κι επάθαμε να αποφασίσωμεν είντα θα κάμωμεν εσένα και μας κουβαλάς κι άλλους; Ε σε καταλαβαίνω που το πας.

Ο ξυλοκόπος χωρίς να κωλώσει λέγει του Αγιού Πέτρου.

Άγιε μου Πέτρο κάμε μου μια χάρη και φώναξε του Χριστού νάρτει ένα λεφτουδάι εδωνά γιατί θω να τον αρωτήσω κάτι.

Φωνάζει ο Άγιος Πέτρος του Χριστού κι ήρτε.

Χριστέ μου, λέγει του ο ξυλοκόπος.

Άμα ήρτες εις το σπίτι μου σε εφιλοξένησα με όλη μου την αγάπη και την ευχαρίστηση μαζί με τους δώδεκα μαθητές σου. Έτσι εν είναι;

Τώρα ήρτα καιγώ στο σπίτι σου στο μπαράδεισο με παρέγια και  ζητώ τη φιλοξενία σου για μένα και τους δώδεκα που κέρδισα με την ευκή σου απέ τους διαβόλους.

ΓΙΑΝΝΗΣ Ν. ΜΥΛΩΝΑΣ