ΤΙ ΘΕΛΕΙς ;

Τι θέλεις, 
βάθος του ορίζοντα να μου θυμίσεις

ποιες ώρες  είναι εκείνες  που διαβήκαν

με σκέψεις κι επισκέψεις στη ζωή

που μακριά  τρέχει  να πρόλαβε

να ζήσει δυο στιγμές χρυσές

που φέρνει ένα φιλί κι ένα άγγιγμα

καθώς ταξίδευε καθώς ταξιδεύει

στου νερού το ρεύμα

καραβάκι χάρτινο μια στάλα αίμα

κι άσπρο  που λάμπει

και ξορκίζει τις μοναξιές - ερινύες

και στοχασμούς χρυσής σιωπής

η θύμηση χαρίζει το χάραμα που φέγγει

ωχ Θεέ μου δος μου τριάντα δάκρυα

της προδοσίας τα αργύρια να πληρώσω

ασκούπιστα στα μάτια να στεγνώσουν

και το τραπέζι  της καρδιάς να μεγαλώσουν

στρωμένο με ψωμί κρασί και ψάρια

πάνω στην κουπαστή της βάρκας

που στέκει ολόρθη η μάτια και ταξιδεύει

Μανώλης Γςωργ. Φύσσας