ΟΤΑΝ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ
ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΦΟΠΛΙΣΤΩΝ
Όταν ο IBRAHIM WARDE
έγραφε το άρθρο του με τίτλο «ΓΑΜΟΣ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΣ ΜΕ ΤΗ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΟΔΑ-Η αγορά
απομυζά το αμερικανικό πανεπιστήμιο»,
υποθέτω δεν μπορούσε να φανταστεί, ότι περίπου 16 χρόνια μετά τα όσα
περιγράφει ως επικίνδυνη μόδα, θα αποτελούσαν το βασικό κριτήριο κατάταξης ενός
πανεπιστημίου, στα «καλά» του είδους και με «διεθνή» φήμη. Ας δούμε όμως ο
συγκεκριμένος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ σε τι
ακριβώς αναφέρεται:
«Το Νοέμβριο του 1998, το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας
στο Μπέρκλεϊ προχώρησε στη σύναψη συμφωνίας με την ελβετική εταιρεία Novartis,
η οποία έκανε μια δωρεά 25 εκατομμυρίων δολαρίων (9,4 δισ. δρχ.) στον τομέα
μικροβιολογίας του πανεπιστημίου (Plant and Micro-bial Biology).
Σε αντάλλαγμα, το δημόσιο πανεπιστήμιο παραχωρούσε
στον ελβετικό κολοσσό της φαρμακοβιομηχανίας και της βιοτεχνολογίας το δικαίωμα
να ιδιοποιηθεί περισσότερο από το ένα τρίτο των ανακαλύψεων που πραγματοποιούνται
από τους ερευνητές του τομέα (συμπεριλαμβανομένων και των ανακαλύψεων που
χρηματοδοτήθηκαν από την Πολιτεία της Καλιφόρνιας ή την κυβέρνηση), καθώς
επίσης και να διαπραγματεύεται τα δικαιώματα ευρεσιτεχνίας που απορρέουν από
αυτές…
….
το τέλος του ψυχρού πολέμου προκάλεσε νέα μείωση των κονδυλίων που αφιέρωνε
στην έρευνα η ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Το πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ, το οποίο
άλλοτε χρηματοδοτούνταν σχεδόν εξ ολοκλήρου από την Πολιτεία της Καλιφόρνιας,
είδε το μερίδιο της δημόσιας χρηματοδότησης να μειώνεται στο 50% το 1987, και
στο 34% το 1999. Όλες οι μεγάλες επενδύσεις που πραγματοποιήθηκαν κατά τη
διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας έγιναν χάρη σε ιδιωτικές δωρεές. Έτσι, για να
χτίσει το νέο Business School, το πανεπιστήμιο προχώρησε σε μια φρενήρη
συγκέντρωση οικονομικών πόρων.
Η οικογένεια Χάας (κληρονόμοι του δημιουργού των μπλουτζίν Λέβι Στράους), που
έκανε τη σημαντικότερη δωρεά, εξασφάλισε ότι το νέο Business School θα φέρει το
όνομά της. Ορισμένες μεγάλες επιχειρήσεις χρηματοδότησαν έδρες. Για παράδειγμα,
ο κοσμήτορας του ιδρύματος φέρει τον τίτλο τού «Bank of America Dean».
Τα νέα κτίρια
είναι κατάσπαρτα από λογότυπους επιχειρήσεων. Όλες οι αίθουσες -ακόμα και οι
καρέκλες και τα τραπέζια- στολίζονται με πλακέτες προς τιμήν του ευεργέτη τους
(επιχείρησης, ατόμου ή έτους αποφοίτων).
Πρόκειται γι' αυτό που ο Τζέιμς Εντζελ και ο Αντονι
Ντέιντζερφιλντ, καθηγητές στο Χάρβαρντ, αποκάλεσαν κόσμο του «εμπορικού
πανεπιστημίου» («market-model university»): οι τομείς που «κερδίζουν χρήματα»,
«μελετούν το χρήμα» ή «προσελκύουν το χρήμα» είναι οι μεγάλοι ωφελημένοι . Οι υπόλοιποι παραμελούνται, ακόμα και
εγκαταλείπονται…»[1]
Το εκτενές απόσπασμα βοηθά
να καταλάβουμε, πώς στο σύγχρονο καπιταλισμό, το πανεπιστήμιο, χάνει ολοένα και
περισσότερο τη σχετική αυτονομία που είχε σε διαφορετικές περιόδους ανάπτυξης
του καπιταλισμού, που το υποχρέωναν να ακολουθεί τη λογική του κεϋνσιανού
μοντέλου καπιταλιστικής ανάπτυξης με έμφαση στα κοινωνικά χαρακτηριστικά της
γνώσης, μετατρεπόμενο έτσι σε παραμάγαζο
των επιχειρήσεων και του κεφαλαίου.
Το πανεπιστήμιο
Αιγαίου και ιδιαίτερα τα οικονομικά του τμήματα, χωρίς να σημαίνει ότι
υπολείπονται τα άλλα, διεκδικεί αυτή την
πρωτιά, γι αυτό και επαξίως φροντίζουν οι διεθνείς καπιταλιστικοί κύκλοι
αξιολόγησης των πανεπιστημίων να το αναβαθμίζουν συνεχώς, αποδεικνύοντας , πρώτον
τι εννοούν όταν μιλάνε για αξιολόγηση-βαθμός προσαρμογής στην καπιταλιστική
αγορά- και δεύτερον, να πετυχαίνουν να λειτουργούν αυτά τα πανεπιστήμια, ως
«λαγοί» για τα υπόλοιπα.
Δεν προκαλεί έκπληξη
λοιπόν, που το πανεπιστήμιο Αιγαίου και οι υπεύθυνοί του, έμπλεοι χαράς
προσκάλεσαν τον Πρόεδρο των Ελλήνων Εφοπλιστών να μιλήσει για την
επιχειρηματικότητα και το θαύμα της Ελληνικής ναυτιλίας.
Θα μου πει κάποιος: Ποιον να καλούσαν; Τον πρόεδρο της
ΠΕΜΕΝ ,(Πανελλήνια Ένωση Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού) που είναι και
κομμουνιστής;
Να αρχίσει να μιλά
για τα Liberties και
πώς τα πήραν οι Έλληνες εφοπλιστές; Για τους εκατοντάδες ναυτεργάτες που
πνίγηκαν μέσα στα σαπιοκάραβά τους, για να χτιστεί το ναυτιλιακό θαύμα; Για το Φλαγκ
Θεοφανώ, το Κότι 1, το Πελχάντερ, το Μπέτα Λακ, το Παρίς, το Σι Φέιθ, το Αίγλη;
Για τις διμερείς συμβάσεις που υπέγραψαν και πέταξαν έξω από τα καράβια τους τα
ελληνικά κατώτερα πληρώματα; Για το νόμο 2687/53, που όταν εκτελούσαν τον
Μπελογιάννη ως κατάσκοπο της Μόσχας, αυτοί κατοχύρωναν συνταγματικά την
ασυδοσία τους; Για τις 56 και βάλε φοροαπαλλαγές που καθιστούν γελοίο το
γεγονός ένα πλοίο 40.000 τόνων, που με
το χαμηλότερο ημερήσιο ναύλο των 8.100 δολαρίων έχει συνολικό ετήσιο κύκλο
εργασιών 2.956.500 δολάρια από ναύλα, να καταβάλουν ετήσιο φόρο 14.300 ευρώ;
Για το γεγονός ότι φορολογούνται με βάση το τονάζ -tonnage tax- και
όχι το εισόδημα; Για την οικειοθελή
φορολόγηση που καταλήγει μαζί με τη φυσική του είδους, να δίνουν 30 ευρώ την ημέρα ανά πλοίο;[2]
Να μιλήσει για το ότι οι Έλληνες εφοπλιστές είχαν επενδύσει 13 δισ. δολάρια (9,4 δισ. ευρώ)
για την κατασκευή 275 νέων πλοίων το 2013, ενώ μόνο το πρώτο τετράμηνο του 2014
έκαναν επενδύσεις 5,6 δισ. δολαρίων για 148 νέα πλοία από 2,3 που είχαν
επενδύσει το αντίστοιχο 4μηνο την περασμένη χρονιά και αυτά την ώρα που πεθαίνουν τα ελληνικά
ναυπηγεία και η ζώνη του Περάματος ,την ώρα που μας έλιωναν τα μνημόνια, ενώ αυτοί
μας πουλάνε πατριωτισμό; Να μιλήσει για τις 30000 θέσεις εργασίας που είναι
έτοιμοι να παρέχουν οι Έλληνες
εφοπλιστές σε κατώτερα πληρώματα , αρκεί να τους πληρώνουν, όπως πληρώνουν τους
Φιλιππινέζους και να ξεχάσουν την υπογραφή της σύμβασης και τα συνδικάτα;
Πολλά θα μπορούσε να
πει κανείς για το βίο και την πολιτεία του ελληνικού εφοπλισμού, όμως το θέμα
μας δεν είναι μόνο αυτό. Ο πρόεδρος των Ελλήνων εφοπλιστών κάνει τη δουλειά του
και την κάνει καλά. Γνωρίζει από μάρκετινγκ και γνωρίζει να πουλά το προϊόν «Ευεργέται και δωρηταί», άλλωστε με
το αζημίωτο είναι και πετυχαίνεις και επιπλέον φοροαπαλλαγή και συνειδησιακή
υποδούλωση που είναι και το κυριότερο.
Τη δουλειά του κάνει
και ο τοπικός τύπος που έτρεξε και τρέχει κάθε φορά να προβάλλει τα φύκια για
μεταξωτές κορδέλες, όπως και το πολιτικό προσωπικό του δήμου και της
περιφέρειας που έσπευσε να παραδώσει τα διαπιστευτήριά του, μαζί με τους
καθηγητές του πανεπιστημίου της αγοράς, που ευελπιστούν σε καμιά χορηγία με το
ανάλογο αντίτιμο πχ Έδρα της «Χ maritime»… Ας το
σκεφτούν, δεν θα πρωτοτυπήσουν , όμως το κεφάλαιο δεν είναι αφιλότιμο! Εκτιμά
τη συνεργασία και τα Clusters![3]
Το πρόβλημα αφορά σε
μας και στα παιδιά μας, γιατί οι φοιτητές που παρακολουθούσαν με ανοιχτό το
στόμα τις ακάλυπτες επιταγές του Προέδρου των εφοπλιστών, είναι τα αυριανά
άνεργα παιδιά μας, είναι αυτά που με το πτυχίο στο χέρι θα χτυπάνε πόρτες για
να τις βρίσκουν κλειστές ή ανοιχτές, με μισθούς των 300 -500 ευρώ, με 4ωρα και on call, με
μέλλον τοπίο στην ομίχλη. Τα δικά μας παιδιά που οι καθηγητές τους, τους
αποκαλούν «αυριανά στελέχη επιχειρήσεων», για να συμβάλλουν από τη δική τους
σκοπιά στον αποπροσανατολισμό και στην ενσωμάτωση στην καπιταλιστική
βαρβαρότητα, γι αυτό και βαυκαλίζονται με τέτοιου τύπου καλεσμένους που πλέον
βρίθουν μέσα στα ελληνικά πανεπιστήμια.
Το πρόβλημα αφορά σε
μας που μας έχουν κυριολεκτικά τσακίσει τη ζωή, τους μισθούς μας τα μεροκάματα,
τις συντάξεις για να μεγιστοποιεί τα κέρδη της η αστική τάξη, το κεφάλαιο, για
να διατηρούν τη χλιδή και τα προνόμιά τους , για την ανάπτυξη και την υγιή
επιχειρηματικότητα που αναφωνεί ο πρωθυπουργός τους Τσίπρας και το επιτελείο
του, εκτελώντας τις εντολές τους, όπως τα ίδια έπρατταν το περασμένο διάστημα
οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ με τα παραπληρώματά τους.
Απαντήσεις λοιπόν,
όταν η εκμετάλλευση μεγαλώνει και διευρύνεται, όταν η σαπίλα του σημερινού
κοινωνικού συστήματος κατατρώγει κάθε ικμάδα της νέας γενιάς , πρέπει να
δώσουμε οι κολασμένοι της γης. Ας μην περιμένουμε απαντήσεις ούτε από το
πολιτικό προσωπικό της αστικής τάξης ροζέ ή γαλαζοπράσινο ούτε από την
πλειοψηφία της πανεπιστημιακής διανόησης που διακονεύει τους λειμώνες των
αστών.
Απαντήσεις κλασικές,
σύγχρονες, που εξακολουθούν να στοιχειώνουν
τους καπιταλιστές όλης της γης και φυσικά του εκλεκτού καλεσμένου της
πανεπιστημιακής κοινότητας:
«Ας τρέμουν οι κυρίαρχες τάξεις μπροστά σε μια κομμουνιστική
επανάσταση. Οι προλετάριοι δεν έχουν να χάσουν σ’ αυτήν τίποτε άλλο, εκτός από
τις αλυσίδες τους. Έχουν να κερδίσουν έναν κόσμο ολόκληρο.
ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ, ΕΝΩΘΕΙΤΕ!»[4]
ΜΑΡΚΟΣ ΣΚΟΥΦΑΛΟΣ
ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ
ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΛΑΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΔΗΜΟΥ ΧΙΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου