ΤΑΣΣΩ ΓΑΪΛΑ ΓΙΑ ΛΕΥΤΕΡΗ ΠΥΚΝΗ

Βιβλιο-Παρουσίαση

Λευτέρη Πυκνή

Όσα πάνε κι’ όσα έρθουν στο Μυαλό και την ζωή

Ο Λευτέρης Πυκνής γεννήθηκε στη Χίο όπου και ζει μόνιμα. Πολυπράγμονας και πολύπλευρος χαρακτήρας με αρκετά σοβαρή μόρφωση και ποικίλες επαγγελματικές δράσεις, από το 2014 και μέχρι το 2016 κυκλοφόρησε 3 βιωματικά βιβλία από τις εκδόσεις< άλφα πι>- Χίος. Αυτή υπήρξε και  η πρώτη του εμφάνιση στο χώρο του βιβλίου.

Αντιθέτως, στο δύσκολο χώρο της αρθρογραφίας ’μπήκε’ πολύ νωρίς και μόλις στα 17 του χρόνια όντας μαθητής της Ε’ τάξης Γυμνασίου και το έτος 1964.

Σε αυτό το πρώτο του άρθρο ο νεαρός Λευτέρης αναφερόμενος στην επιλογή επαγγέλματος από τους νεαρούς της ηλικίας του γράφει: -Το επάγγελμα να γίνει γι’ αυτούς όχι μια νεκρή, μια στεγνή απασχόληση, που να τους προσφέρει χρήματα και να λύνει τις βιοτικές τους ανάγκες, αλλά κάτι που θα τους γεμίζει την ζωή τους με νόημα, κάτι που θα το αγαπήσουν με την ψυχήν τους.

 Στάση ζωής, δόγμα που το τήρησε ο ίδιος στη μακρόχρονη ενασχόληση του με ποικίλα επαγγέλματα τα οποία θωράκισαν τον ακρίτα-αρθρογράφο με εμπειρίες και βιώματα αποτυπωμένα-στο  πέρασμα  των 10ετιών- σε έντυπα του νησιού του.

Αρκετά, λοιπόν, νωρίς δημοσιεύει την πρώτη του εργασία στο μαθητικό περιοδικό ΕΡΜΗΣ για να συνεχίσει με συνεργασίες στις τοπικές εφημερίδες Πρόοδος και Χιακός Λαός και τα 2 ιστορικά του Αιγαίου έντυπα . Όλα αυτά στην 10ετία του 1960, μια ‘σιωπή’ αρκετά μεγάλη και στη 10ετία του 2010 επανέρχεται δριμύτερος στην αρθρογραφία με πολλές δημοσιεύσεις στον έντυπο τοπικό τύπο και τις εφημερίδες Αλήθεια και Χιώτικη Διαφάνεια καθώς και στα ηλεκτρονικά Μ.Μ.Ε.

                               

                                                           Λευτέρης Πυκνής

Όσα πάνε κι’ όσα έρθουν στο Μυαλό και την ζωή ο τίτλος της νέας κυκλοφορίας του Λευτέρη Πυκνή, βιβλίο όπου ο ικανός αρθρογράφος συγκέντρωσε τη μέχρι σήμερα ηλεκτρονικώς και εντύπως δημοσιευμένη  αρθρογραφία του κι όπου  καίτοι αυτοδίδακτος αποδεικνύει ότι ξέρει να χειρίζεται με ευστροφία όποιο θέμα επιλέγει και να το φέρει εις πέρας με τον πιο κατάλληλο τρόπο. Στα άρθρα του ο Λ. Π., ενώπιος του εαυτού του και του περιβάλλοντος και με όπλο του την γλωσσική του επάρκεια, γλωσσική δεξιότητα και οικονομία αφήγησης επιχειρεί να καταγράψει βιώματα ή εμπειρίες και ταυτόχρονα και πάντα με ειλικρινείς προθέσεις επιχειρεί αποφασιστική προσέγγιση στα θέματα που απασχολούν την κοινωνία. Θέματα που δεν κινούνται αμιγώς στον Χιακό κόσμο , παράδειγμα τα πολιτικά του άρθρα. Εδώ,- στα πολιτικά- αρθρώνει αρκετές φορές λόγο οξύ, πεισματώδη μα συνάμα αξιοπρεπή και ουσιαστικό. Επιλέγει ο αρθρογράφος ως στόχο του –στα πολιτικά κυρίως άρθρα του- συχνά σαφώς τη ρήξη ενώ το πεδίο που κινείται αυτή η προσπάθεια είναι η πολιτική σκέψη συνδεδεμένη με τόνο προκλητικό, σαρκασμό και μια γενικότερη επιθετικότητα που ίσως να βλάπτουν μερικές φορές το αποτέλεσμα και να δημιουργούν μια αίσθηση απαράδεκτης ευκολίας. Στον επίλογο του βιβλίου ο Λ. Π. σημειώνει:-ο αυθορμητισμός και η συμπεριφορά μου πολλάκις ξεπέρασαν τα εσκεμμένα… τα γραπτά μου πολλές φορές είναι πολύ καυστικά… Τα ερεθίσματα της συγκεκριμένης στιγμής πιστεύω ότι είναι η πραγματικότητα των γεγονότων, ενεργειών και πράξεων και δεν μετανιώνω για ότι έχω γράψει…

   

Λευτέρης Πυκνής

Αυτοκριτική του Λευτέρη Πυκνή απάντηση στο προηγηθέν σχόλιο μου.

Απρόβλεπτος χαρακτήρας ο Λευτέρης Πυκνής , άνθρωπος με έντονο χιουμοριστικό πνεύμα , ηθικές αρχές, καλλιέργεια και κουλτούρα, έτοιμος πάντα να υπερασπιστεί τα πιστεύω του, πατρίδα και θρησκεία. Ακρίτας…

Με γλώσσα ρέουσα και γλαφυρή περιγράφει, σχολιάζει, σατιρίζει και καυτηριάζει γεγονότα, καταστάσεις και αδιέξοδα της εποχής. Αυτό δηλαδή που οφείλει να πράττει με την πένα του κάθε καλός αρθρογράφος και σχολιαστής επικαιρότητας.

Το βιβλίο θα το χαρακτηρίσω μια μικρή πετυχημένη επισκόπηση –κοινωνική και πολιτική- των χρόνων γραφής των άρθρων του συγγραφέα, βιβλίο λίγο’ ενοχλητικό’ για κάποιους θιγόμενους όμως κατά την άποψή μου αυτή είναι και… η γοητεία του.

Εξωστρεφής αρθρογραφική φωνή ο Λ.Π., παρά τις όποιες αντιρρήσεις αναμφίβολα πετυχαίνει το ενδιαφέρον του αναγνώστη και επιλέγει σκοπίμως το πράσινο χρώμα για το εξώφυλλο του βιβλίου του γιατί όπως γράφει στον πρόλογό του:- Πάντοτε το πράσινο είναι το χρώμα της ελπίδας.

Δείγμα του πολιτισμικού υπόβαθρου, των αρχών και της κουλτούρας του Λευτέρη Πυκνή η αφιέρωση του βιβλίου του στην ιατρό Αιματολόγο κ. Άννα Πηγαδίτου/διευθύντρια Αιματολογικού του Ιατρικού Κέντρου Αθηνών και’ φύλακα άγγελο’ της οικογενείας του από το 1997 έτος που η κ. Α.Π. με την ιδιότητα θεράποντος ιατρού συνέβαλλε αποφασιστικά στην πλήρη αποκατάσταση της υγείας της σοβαρά ασθενούς-τότε- κόρης του αρθρογράφου. Ενώ, αξίζει να σημειωθεί η ύπαρξη

καλού λογοτεχνικού ταλέντου στον Λ.Π., που δείγμα της συναντάμε στο βιωματικό άρθρο του <Το γέρικο κυπαρίσσι> δημοσιευμένο στην εφημερίδα  Χιακός Λαός το 1967 και το οποίο άνετα κατατάσσεται στην κατηγορία των καλών διηγημάτων.

 Ελεγχόμενος τύπος, φιμωμένες ή κατευθυνόμενες πένες, χαρακτηριστικό του σύγχρονου τύπου. Για ελεύθερες φωνές άνευ λογοκρισίας απευθυνόμαστε σε έντυπα επαρχιακά και σε εκδόσεις βιβλίων όπως το προτεινόμενο.

Όσα πάνε κι’ όσα έρθουν στο Μυαλό και την ζωή /εκδόσεις «Άλφα πι»/Χίος 2016

Τασσώ Γαΐλα

Αρθρογράφος-Ερευνήτρια