το φονικό γεννιέται
σαν αετού το μάτι
κι ο φόνος ειν` το θαύμα
κι φόνος είναι η κάθαρση
τελεσφορούν οι στόχοι
κι ιδανικεύτηκε ο χαμός,
αλλότριος το θύμα
μια στάμνα αίμα και δακρυα
η εικασία της νίκης,
κατέλυσαν τη δύναμη του
γίγαντα Γολιάθ πούναι πεσμένος.
Νεκρός ,
το αίμα του ποτίζει,
ένα με το χώμα.
Μπορεί να ήταν ο Γολιάθ
Μπορεί και να μην είναι,
Το ιδανικό όμως φονικό της λύτρωσης
Ετελέσθη.
Σάν πως να πέρασε η εποχή
τής ΑΝΘΡΩΠΟΘΥΣΙΑΣ…; 11-94
Στον αδερφικό μου φίλο Μιχάλη Καριάμη
Μανωλης Φυσσας ΤΌΤΕ που συντελεστηκε το παραπανω ξυλογλυπτο εργο Του Αγ. Δημητρη
14-11-96
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου