ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΡΑΧΕΙΑ ΔΙΑΜΟΝΗ ΑΣΤΕΓΩΝ ΣΤΗ ΧΙΟ

 

Του Γιώργου Φωτ. Παπαδόπουλου

 

          Πολλές φορές στο παρελθόν ήλθαμε αντιμέτωποι με το ζήτημα εξεύρεσης προσωρινής στέγης βραχείας διαμονής σε άστεγους (άπορους) πολίτες, οι οποίοι σε μια δύσκολη συγκυρία της ζωής τους έφθασαν να μείνουν -κυριολεκτικά- στο δρόμο. Άλλοι λόγω οικονομικών προβλημάτων, άλλοι λόγω εξώσεων, άλλοι λόγω ζητημάτων ενδοοικογενειακής βίας, άλλοι λόγω περιστατικών που τους επέβαλαν να παραμείνουν στην πόλη για 2-3 ημέρες πριν φύγουν (αποφυλακισθέντες, απολυθέντες στρατιώτες, κ.α.), κλπ.

          Όλες αυτές οι περιπτώσεις αντιμετωπίζονταν στο παρελθόν με επιτυχία, κυρίως χάρη στην ευγενική καλοσύνη φορέων που συνεργάστηκαν μαζί μας και με τις Κοινωνικές Υπηρεσίες του νησιού μας εν γένει (π.χ. Ερυθρός Σταυρός, Ιερά Μητρόπολη, φιλανθρωπικά σωματεία, ιδρύματα, χορηγίες ιδιωτών και επιχειρηματιών, ναυτιλιακών γραφείων, κλπ.), αλλά και με μέριμνα της τοπικής Αυτοδιοίκησης. Όμως, τα χρόνια άλλαξαν, η ολοένα και επιδεινούμενη οικονομική δυσχέρεια των πολιτών έχει αυξήσει τα εν λόγω περιστατικά και καθίσταται πλέον αδήριτη ανάγκη να υπάρχει ένας τρόπος (μια φόρμουλα), ώστε να προβλέπεται σε ετήσια βάση η διάθεση ενός πάγιου ποσού για τον σκοπό αυτό. Νόμιμα και με διαφάνεια, στο πλαίσιο που οι σχετικές διατάξεις στην τοπική Αυτοδιοίκηση επιτρέπουν, αλλά και με σεβασμό στην απόλυτη προστασία των εμπερίστατων συνανθρώπων μας, που χρήζουν βοηθείας με αξιοπρέπεια και θαλπωρή. Θεωρώ ότι, ένα ποσό της τάξεως των 5.000 Ευρώ ετησίως είναι αρκετό. Μιλάμε για την φιλοξενία περίπου 15-20 ατόμων, ετησίως, για χρονικό διάστημα όχι πέραν των δύο εβδομάδων. Είναι μια πρώτη φροντίδα, αρκετά βραχύβια μεν, όμως λίαν απαραίτητη στην δύσκολη στιγμή του άλλου. Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός !

          {Παρεμπιπτόντως, σημειώνω ότι, μόνο ηημίσεια ετήσια καταβολή εσόδων εκ του ιδρύματος Σκαραμαγκά -από την Τεργέστη της Ιταλίας- που διατίθενται στο Δήμο (ως γνωστόν, το ήμισυ τους αφορά στα σχολεία και το υπόλοιπο ήμισυ ενίσχυση απόρων συμπολιτών μας) να διατεθούν για το σκοπό αυτό, δεν θα απαιτηθεί επιπλέον δαπάνη. Επίσης, αρκετά χρήματα είχαν συγκεντρωθεί από την αξιοποίηση του διαμερίσματος-κληροδοτήματος Κούλας Αλογοσκούφη (το γένος Καράλη), στην Κυψέλη Αθηνών, για ανάλογη δράση}.

          Τις ημέρες αυτές διάβασα στον Τύπο (μεταφέρω την ανακοίνωση εδώ αυτολεξεί): <<Η Αντιδημαρχία Κοινωνικής Πρόνοιας (Μυτιλήνης) ενημερώνει ότι έχει αναρτηθεί στη ιστοσελίδα του Δήμου Μυτιλήνης, η αρ. πρωτ: ΔΠΤΚΠ/32925/30-9-2022 νέα πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος και η μελέτη για την «Ενοικίαση δωματίων ξενοδοχείων ή ενοικιαζόμενων δωματίων για την προσωρινή στέγαση άστεγων του Δήμου Μυτιλήνης». Το ύψος της δαπάνης είναι 5.000 ευρώ και αφορά τα έτη 2022 και 2023. Η ανάθεση θα γίνει με την διαδικασία της απευθείας ανάθεσης, με κριτήριο την πλέον οικονομική προσφορά μόνο με βάση της τιμής και ειδικότερα: το μεγαλύτερο ποσοστό έκπτωσης για την προσφερόμενη υπηρεσία. Παρακαλούνται οι ενδιαφερόμενοι να ενημερωθούν από την ιστοσελίδα του Δήμου για απαραίτητα δικαιολογητικά που πρέπει να καταθέσουν στο φάκελο της προσφοράς τους. Κατάθεση φακέλων προσφορών στο πρωτόκολλο του Δήμου Μυτιλήνης έως και την 6/10/2022 ημέρα Πέμπτη και ώρα 14:30. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να καλείτε στο Τμήμα Προγραμμάτων Κοινωνικής Πρόνοιας του Δήμου στα τηλέφωνα: 22510 41122 - 22510 40689>>.

       Ιδού, λοιπόν, πεδίον δόξης λαμπρόν ! Ας πράξουμε κάτι ανάλογο, καθότι έρχεται και  δύσκολος χειμώνας ! Η πρόταση μου είναι γενικότερη και ας αποτελέσει το εφαλτήριο σκέψης και δράσης για όποιον -δημόσιο ή ιδιωτικό- φορέα επιθυμεί να συνδράμει !

          Για την ιστορία, πρέπει να σημειώσω ότι, για τους γέροντες και ανασφάλιστους-παντελώς άπορους-άστεγους οι οποίοι διάγουν το 67^ο έτος της ηλικίας τους και εφεξής, υπάρχει από την Πολιτεία εδώ και πολλά χρόνια το μέτρο κάλυψης του κόστους (όλου ή μέρους αυτού, ανάλογα με την απαίτηση) ενοικίασης διαμερίσματος. Επίσης, υπάρχουν και άλλες δομές (εντός και εκτός Χίου) που δύνανται να φιλοξενήσουν επί μακρόν τέτοια άτομα. Τέλος, άτομα που τυγχάνουν θύματα ενδοοικογενειακής βίας, υπάρχει σχετική μέριμνα της Πολιτείας για την διαμονή τους σε ασφαλές περιβάλλον. Με την τελευταία περίπτωση ασχολείται επισταμένως το Γραφείο Συμβουλευτικής Γυναικών του Δήμου. Αλλά και για όλες τις περιπτώσεις (όπου μπορεί καθένας στο μέτρο του εφικτού να συμβάλλει και πάντοτε σε αγαστή συνεργασία των Υπηρεσιακών στελεχών), οι Δ/νσεις: Κοινωνικής Προστασίας του Δήμου και Κοινωνικής Μέριμνας της Περιφέρειας, αλλά και άλλοι κοινωνικοί φορείς. Στο σημερινό σημείωμά μου, προσωπικά θίγω -για μια ακόμη φορά- την περίπτωση που αφορά άτομα χρήζοντα ολιγοήμερης (βραχείας) διαμονής σε κατάλυμα.-