ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΙ ΕΡΩΤΑΣ

κοίταξα., .. διάβασα τα μάτια σου ...δε ρώτησα όμως το όνομα σου ...Δεν χρειαζόμουν…. σαν να..το ξερα … ...Στα μάτια και στο πρόσωπο σου σε είδα κι σε έμαθα ... χρόνια τώρα σε βλέπω σε μαθαίνω Κι αυτό ειν' ατελείωτο … ατέλειωτο παραμύθι δικό σου ... δικό μου..... Μα ούτε τ' όνομα ούτε ο χρόνος μου χρειάστηκε ... Μήπως άραγε ξέρω και το δικό μου τ' όνομα; Αν έχεις λοιπόν κάτι σκεπασμένο στην καρδιά σου ξεσκέπασε το και κανε το δωρεά στη γη να μυρίσει φρέσκο βρεγμένο χώμα ... που τόσο μας λείπει ... και να ανθίσει πάλι η καινούργια γη να ανθίσει πάλι η νέα ζωή

Μανώλης Φύσσας