«ΔΙΑΙΡΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕ»

 

ΠΑΛΙΑ ΔΟΚΙΜΑΣΜΕΝΗ ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΝΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΥΛΙΚΩΝ ΤΟΥΣ.

 

          Μετά από 39 χρόνια στην α/μια  εκπαίδευση και παρακολουθώντας τα τεκταινόμενα με την απεργοσπαστική στάση «πρωτοκλασάτων» μελών του Διοικητικού Συμβουλίου, στην απεργία της ΑΔΕΔΥ, αλλά και τα μαθήματα περί νόμιμου και ηθικού-φευ- από τους ίδιους με αφορμή τους μόνιμους διορισμούς  , περνά καλειδοσκοπικά  από τα μάτια μου, όλη αυτή η διασπαστική λογική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ μαζί και χώρια, του ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι και τη σημερινή  του κ. Μητσοτάκη και της λοιπής αριστείας.

Στο ίδιο μήκος κύματος περνά και ό ρόλος του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, του νεροκουβαλητή δηλαδή της συστημικής λογικής, να αλλάζουμε τον αγωγιάτη αλλά όχι το αγώι, με το αζημίωτο φυσικά. Οι πάλαι ποτέ συνδικαλιστές που βγαίνουν στα κάγκελα στην αντιπολίτευση , να γίνονται υπουργοί, δήμαρχοι, περιφερειάρχες , στελέχη υπουργείων κλπ, στην κυβέρνηση και το ανάποδο πάλι στην αντιπολίτευση. Αρκεί , όπως έλεγε ο Φουκώ, το σώμα, δηλ.  όλοι εμείς, να είναι παραγωγικό και υποταγμένο. Θα συμπλήρωνα ότι αναγκαία και ικανή συνθήκη για να συμβαίνουν τα άλλα δυο είναι να είναι και διασπασμένο, ως προς την πλευρά που ανήκει, των παριών ή των πατρικίων.

Έτσι λοιπόν, ο «αλληλοσκοτωμός» στο χώρο μας ,  ξεκινούσε με το δάσκαλοι από μια , καθηγητές από την άλλη, συνέχισε με το δάσκαλοι Παιδαγωγικών ακαδημιών, δάσκαλοι παιδαγωγικών τμημάτων,  με μετεκπαίδευση δίχρονη, και  χωρίς ,  της ειδικής αγωγής από τη μετεκπαίδευση, δάσκαλοι στα τμήματα ένταξης με τριετία και μήλο της έριδος το όχι ευκαταφρόνητο τότε επίδομα ειδικής αγωγής, δάσκαλοι ελεύθεροι και δάσκαλοι παντρεμένοι,  με σύμφωνο συμβίωσης και δάσκαλοι με παπά και με κουμπάρο,  της ειδικής αγωγής με δασκάλους με μεταπτυχιακά στην ειδική αγωγή, αναπληρωτές και μόνιμοι,  δάσκαλοι μόνιμοι και δάσκαλοι ειδικοτήτων,αναπληρωτές μειωμένου ωραρίου με δασκάλους πλήρους ωραρίου, δάσκαλοι του χ σχολείου με δασκάλους του ψ σχολείου, όλοι εναντίον όλων για τις αποσπάσεις , για τις μεταθέσεις, για τις τοποθετήσεις…

Στον ήδη μακρύ κατάλογο, μπορεί κανείς να κάνει τις δικές του προσθέσεις, ωστόσο, πριν αφήσει το συναίσθημα να τον οδηγήσει, ας σκεφτεί ορθολογικά και με βάση την πλευρά που ανήκουμε ως εργαζόμενοι:ποιος ωφελείται από όλα τα παραπάνω διασπαστικά διώνυμαμέσα στον κλάδο των εκπαιδευτικών;

Εμείς ή τα αφεντικά μας; Εμείς ή η κυβέρνηση και γενικά οι κυβερνήσεις; Πού εδώ και μέρες με βαριές ευθύνες των απεργοσπαστών του ΔΣ , γίνεται προσπάθεια να στραφεί η συζήτηση;Στο νόμο Γαβρόγλου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που διατηρεί ατόφιο η ΝΔ, γιατί ακριβώς προάγει τον ταξικό διαχωρισμό, την κατηγοριοποίηση  και την ανισοτιμία των δασκάλων ή στις παραπάνω διασπαστικές και καταστροφικές  λογικές;

Και αν όλοι αυτοί κάνουν τη δουλειά τους ως επισπεύδοντες της μιας ή της άλλης κυβέρνησης , εμείς δεν οφείλουμε να δούμε το παρασκήνιο;

Είναι δυνατόν, όποιος δεν διορίζεται εξ αιτίας των άθλιων νόμων τους , που συντηρούν και επιδιώκουν  την εργασιακή εφεδρεία και ομηρεία , για να πιέζουν όσους εργάζονται, να τα βάζει με αυτούς που διορίζονται;

Είναι δυνατόν την αδικία του νόμου να την χρεώνονται όσοι την αντιπάλεψαν, γιατί διορίστηκαν; Είναι δυνατόν να τα βάλουμε με αυτούς, πουαγωνίζονταν στην πράξη με απεργίες, διαδηλώσεις, κινητοποιήσεις για άμεσο μόνιμο διορισμό όλων των αναπληρωτών με προσόν μόνο το βασικό πτυχίο, όταν οι άλλες συνδικαλιστικές δυνάμεις νεροκουβαλητές των κυβερνήσεων, μιλούσαν και μιλούν για σύστημα διορισμού και ουτοπικά αιτήματα;

Να τα βάλουμε τότε και με αυτούς που διορίστηκαν μέσω των εξετάσεων του ΑΣΕΠ, που αντικατέστησε την  κατάργηση της επετηρίδας, από τον εξ ίσου άθλιο νόμο του Αρσένη επί ΠΑΣΟΚ. Να στοχοποιήσουμε και του επόμενους της γενικής αγωγής, όσοι αγωνιζόμαστε ακριβώς για μόνιμο διορισμό μόνο με το βασικό πτυχίο και να τους εγκαλέσουμε για το ήθος τους.

Να τους θεωρήσουμε apriori , ότι είναι μειωμένης επαγγελματικής ηθικής και να τους κουνάμε το δάκτυλο για να σέβονται τους μαθητές τους και το λειτούργημά τους, να σέβονται αυτούς που θα παραμείνουν άνεργοι, γιατί εξ αιτίας τους θα είναι σε αυτή την κατάσταση, (!!!) να τους εγκαλέσουμε για την όποια εξέλιξη στην καριέρα τους και να τους υποδείξουμε εμείς , πότε και πώς θα μετατίθενται και πότε και πώς θα  υποβάλλουν  αιτήματα υπηρεσιακών μεταβολών, πότε και πώς θα ζητάνε βελτίωση θέσης από απομακρυσμένο σχολείο, από το ειδικό σχολείο κλπ.

Να τους  θεωρήσουμε apriori υπολειπόμενης επαγγελματικής ευαισθησίας απέναντι στα παιδιά με ειδικές ανάγκες, αφού θα είναι και της γενικής αγωγής, κι ας   τα έχουν στην τάξη τους αυτά τα παιδιά τουλάχιστον στις 20 από τις 24 διδακτικές  ώρες σε ιδανικές συνθήκες βέβαια, ας  τους δώσουμε εν τέλει και  τον ορισμό της ανθρωπιάς, αφού υπολείπονται και σ΄αυτό!

Να  κρίνουμε, στο τέλος,  εμείς τα μεταπτυχιακά και τις ειδικεύσεις κατά τη δική μας πικρή ή λιγότερο πικρή εμπειρία, αποφεύγοντας τη μεγάλη εικόνα του ταξικού πολέμου, ανάμεσα στη δική μας ζωή και στη ζωή μιας δράκας εκμεταλλευτών μας και του πολιτικού της προσωπικού.

Κατανοώ απόλυτα τον πόνο κάθε συναδέλφου, ειδικά των αναπληρωτών, αφού γιατο δράμα της αδιοριστίας , έχω πικρή πείρα που συνεχίζεται, αλλά είναι κατανοητό σε ποιον  κύκλο ανθρωποφαγίας μπαίνουμε, τη στιγμή , που όλοι είμαστε τα θύματα των πολιτικών των κυβερνήσεων και των νόμων τους; Είναι κατανοητό σε ποιο τρυπάκι μας βάζουν συνδικαλιστικά στελέχη, νεροκουβαλητές των παραπάνω;

Μπροστά λοιπόν σε αυτά που περνάμε και μπροστά σε αυτά που έρχονται χρειάζεται αναστοχασμός και σωστό κριτήριο , σωστό μετράρι της ζωής μας και των προβλημάτων μας.

Είμαστε με το «διαίρει και βασίλευε», μιας και όπου φτώχεια και γκρίνια ή συντασσόμαστε με την ενότητα της τάξης μας ως εκμεταλλευόμενοι που είμαστε, σε ένα αραγές μέτωπο απέναντι στην αιτία των προβλημάτων μας, το κράτος της εργοδοσίας και των συμφερόντων που εκπροσωπεί;

Ξεμπερδεύουμε με ηγεσίες Πέμπτη φάλαγγα μέσα στους συλλόγους μας, στη ΔΟΕ,  και στα άλλα  συνδικάτα ή τις ακολουθούμε στο βούρκο της ανθρωποφαγίας;

Μην περιμένετε απαντήσεις πέρα από τις δικές μας  , όπως και μην περιμένετε να αλλάξουν τα πράγματα, όσο λείπουν αυτές οι απαντήσεις με σωστό στη βάση της θέσης μας  κριτήριο από το κίνημα, όχι μόνο το εκπαιδευτικό , αλλά συνολικά το εργατικό και δημοσιοϋπαλληλικό.

 

ΜΑΡΚΟΣ ΣΚΟΥΦΑΛΟΣ

ΑΙΡΕΤΟΣ ΑΠΥΣΠΕ Β ΑΓΑΙΟΥ ΕΚΛΕΓΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΓ ΑΔΕΔΥ ΧΙΟΥ