ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΣ

                                                         Μακρονήσι 

(*) Φίλε μου καπετάν Μιχάλη, αυτοί οι στίχοι γραμμένοι στη γραφομηχανή με μπλε ταινία,  βρέθηκαν από συγγενή του Ανδρέα Λοΐζου, στο αρχείο του και ήταν ένα ακριβό δώρο για μένα πριν από μια εικοσαετία.

Προφανώς ανήκουν στο Φώτη Αγγουλέ και τους αντέγραψα, παρακάμπτοντας τις περισπωμένες.  

Δημήτρης Διον. Μελαχροινούδης

10 - 10 - 2020

Ταξίδι πάμε…

με πλοίο σταχτί,

στο Μακρονήσι…

Χαμογελάμε στην Αυγή

κόβοντας ρόδα

από τη Δύση

                      - Μάης 1948

        --------------------

 

Πρωτοχρονιά μεσ’ το κελί:

μιλώ με μια ηλιαχτίδα

πού μπήκε αφ’ το φεγγίτη μου,

σαν κλέφτρα να μού φέρει

ευχές απ’ τον πατέρα της

τον Ήλιο, πού αγαπώ.

 

Μήπως ζηλέψατε άνθρωποι,

και πείτε: Ποια ελπίδα,

και ποιες χαρές μού χάρισε

Η αχτίδα να σας πω;

 

Φτωχός, σ’ ένα κλειστό κελί,

πού   μοιάζει με λετέρα

κι είναι όμοια τα μεσάνυχτα

στην πλήξη, με τη μέρα,

κι ο πόθος μου, μεσ΄ τη ζωή,

σα δίκοπο μαχαίρι..

μια ηλιαχτίδα.

τι μπορεί να φέρει;

 

 

 Φυλακές Αβέρωφ, 1949