ΑΡΑΓΕ, ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΟΥΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΟΥΝ, ΑΡΑΓΕ, ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ, ΟΙ κ.κ. ΜΟΥΖΑΛΑΣ ΚΑΙ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΔΗΣ;

Του Γιώργου Φωτ. Παπαδόπουλου

Πρόσφατα, επισκέφθηκε τη Χίο –όπως και τα υπόλοιπα νησιά του Αιγαίου, που πλήττονται από το μεταναστευτικό– ο νέος Δ/ντης του Ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας κ. Γαβριήλ Σακελλαρίδης.

          Ο σήμερα υπεύθυνος στην Ελλάδα της Διεθνούς Αμνηστίας είναι επιφανές στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, προσωπικός φίλος του Πρωθυπουργού κ. Τσίπρα, ο πρώτος κυβερνητικός εκπρόσωπος και Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ το 2015. Υπήρξε δε και υποψήφιος Δήμαρχος Αθηναίων στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2014.

          Την επίσκεψη του κ. Σακελλαρίδη συνόδευσε η έκδοση Δελτίων Τύπου– του φορέα που εκπροσωπεί– όπου αναγνώσαμε, μεταξύ άλλων, πως ο ίδιος θεωρεί ότι, οι πρόσφυγες-μετανάστες βρίσκονται εγκλωβισμένοι στα νησιά. Επιπλέον ότι, πρέπει να επισπευστούν οι διαδικασίες εξέτασης-κρίσης των αιτήσεων ασύλου και ότι, πρέπει να μετεγκαθίστανται από τα νησιά στη Στερεά Ελλάδα και την ευρύτερη Ηπειρωτική χώρα.

          Μέχρι εδώ, ας πούμε ότι, ο συλλογισμός του κ. Σακελλαρίδη είναι σωστός και θεμιτός.

          Αυτό, για το οποίο, όμως, δεν έχει αποφανθεί ο κ. Σακελλαρίδης είναι το εξής: Μπορεί να πείσει την κυβέρνησή του για όλα τούτα ή όχι; Μπορεί να πείσει τον κ. Τσίπρα, τον κ. Μουζάλα και τους ΄΄αριστερόστροφους΄΄ συντρόφους του ή απλά λέει όσα λέει για να ΄΄ρίχνει στάχτη  στα μάτια΄΄ προσφύγων, ΜΚΟ, συλλογικοτήτων, ανθρώπων της Αυτοδιοίκησης και πολιτών, ενώ μας ΄΄δουλεύουν΄΄ ομαδικώς οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ;  

          Εάν ο κ. Σακελλαρίδης επιθυμεί να είναι πραγματικά χρήσιμος και να τιμήσει τη θέση στην οποία βρίσκεται, οφείλει να πείσει αρχικά τους συντρόφους του και ειδικότερα τον Υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής κ. Μουζάλα (ο οποίος άλλα λέει εδώ, άλλα στη Βουλή και άλλα αλλού…, με αποτέλεσμα να έχει απολέσει την έξωθεν καλή μαρτυρία –μιλώ για την πλειοψηφία του χιώτικου λαού– και να μην είναι επιθυμητός) κι έπειτα να μεταβεί στα νησιά και να ΄΄χαϊδεύει τα αυτιά΄΄ των –εξουθενωμένων από την ΣΥΡΙΖΑΙΑ τακτική στο μεταναστευτικό– νησιωτών.

          Καλό θα είναι να απαντηθεί και το ερώτημα γιατί δεν επιστρέφουν στην Τουρκία όσοι δεν είναι πρόσφυγες. Καλό, επίσης, θα ήταν να γνωρίζαμε τι πρεσβεύει εκείνος για όσα επικαλείται ο κ. Μουζάλας, κατά καιρούς, περί συμφωνίας Τουρκίας-Ευρωπαικής Ένωσης και μη τήρησής της (αφού η Ελλάδα επιστρέφει ελάχιστους μετανάστες), αλλά και περί υποχρεωτικής παραμονής των μεταναστών στα νησιά μέχρι την εξέταση των αιτήσεων ασύλου τους (κάτι που από πουθενά απορρέει και από κανέναν Νόμο ή διάταξη προκύπτει).

          Ας σταματήσουν το ΄΄δούλεμα΄΄ ορισμένα στελέχη των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και τις προβολές βαρύγδουπων δηλώσεων που, ούτε οι ίδιοι πιστεύουν αλλά ούτε και εφαρμόζουν, γιατί ο κόσμος δεν θέλει και πολύ για να τους ξαποστείλει (πολιτικά) από εκεί που ήλθαν !!!-  

ΤΑ ΞΥΣΤΑ ΣΤΟ ΠΥΡΓΙ ΤΗΣ ΧΙΟΥ

Τοίχος με ξυστά στο Πυργί

Χθες το βράδυ Τετάρτη 7/2/2018 στη βιβλιοθήκη Κοραή απολαύσαμε και αποθησαυρίσαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα ομιλία  της αρχιτεκτόνισσας μηχανικού  ΜΑΡΙΑΣ ΞΥΔΑ  για τα «ΤΑ ΞΥΣΤΑ ΣΤΟ ΠΥΡΓΙ ΤΗΣ ΧΙΟΥ»

Η  ομιλία αυτή είχε σημείο αναφοράς το σχετικό βιβλίο που είχε γράψει η ομιλήτρια  μαζί και με άλλο υλικό με στόχο να μας καταδείξει τις καταβολές των ξυστών  και την εξέλιξη τους μέχρι τις μέρες μας σαν καθιερωμένη παραδοσιακή αισθητική αξία …..

Πυργί : Πρόσοψη εκκλησίας με "ξυστά" 

Η ομιλήτρια τόσο με την επιστημονική  ερευνητική  της προσέγγιση  όσο και με την καλλιτεχνική της εμπειρία θεμελιώνει και οριοθετεί αισθητικά  τα «Πυργούσικα ξυστά» με κάθε τρόπο 

Κι αυτό για μένα είναι η μεγάλη της προσφορά ως μιας ανήσυχης ευαίσθητης και χαρισματικής επιστήμονος.  Η κατοχύρωση δηλαδή  ενός τυπικού  της παραδοσιακής αυτής αισθητικής αξίας  έτσι ώστε να μην ξεφύγει και ξεπέσει σε αισθητικές αυθαιρεσίες …

Μετά την ομιλία μάλιστα  μπήκαν ερωτήματα αν αυτή η τέχνη των ξυστών είναι εξελίξιμη και η απάντηση της ομιλήτριας ήταν  «ναι» …  όμως στο Πυργί για ότι γίνεται, τον λόγο έχει πάντοτε η εφορεία αρχαιοτήτων

Δείγμα Πυργούσικου Ξυστού''

Η δική  μου γνώμη πάνω σε αυτό το ζήτημα είναι η εξής

Κάθε γλώσσα έχει ένα τυπικό … αν πάρουμε την ελληνική γλώσσα θα δούμε ότι ενώ  αυτή  μιλιέται χιλιάδες χρόνια με το ίδιο τυπικό είναι αλλιώτικη η ομηρική γλώσσα … αλλιώτικη η γλώσσα του Θουκυδίδη   κι αλλιώτικη η σημερινή ομιλούμενη  γλώσσα …

Δηλαδή η γλώσσα μας εξελίχτηκε κι εμπλουτίσθηκε σαν ζωντανός οργανισμός  αλλά το τυπικό της παραμένει το ίδιο …

Το ίδιο ισχύει για κάθε είδους γλώσσα … αρχιτεκτονική γλώσσα, λαογραφική , μουσική  για κάθε μητρική  εν πάση περιπτώσει  αισθητική γλώσσα …

Κατά τη γνώμη μου λοιπόν  η πολύ σημαντική προσφορά της αρχιτεκτόνισσας ΜΑΡΙΑΣ  ΞΥΔΑ  είναι ότι με το έργο της αυτό, ουσιαστικά, ανα-ανακάλυψε και ανασύστησε το ΤΥΠΙΚΟ αυτής της υπέροχης αισθητικής παραδοσιακής αξίας.

Και η εργασία της αυτή αποτελεί το εγκυρότερο σημείο αναφοράς για  τους αρχαιολόγους  και όχι μόνο,   για την σωστή και οικονομημένη εξέλιξη του,  Όπου  θα αποκλείονται οι αυθαιρεσίες και η ανάμιξη με άλλες ετερόκλητες αισθητικές 

ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΦΥΣΣΑΣ

ΕΠΙ ΠΑΝΤΟΣ ΕΠΙΣΤΗΤΟΥ …

Γνωρίζω τον Γιατρό πάνω από τριάντα χρόνια. Δεν είναι λίγες οι φορές που τον άκουσα να ομιλεί σε Χιώτικες εκδηλώσεις.  Έχει το μοναδικό χάρισμα να σε κρατά κρεμασμένο από τα χείλη του. Δεν σε αφήνει να κουραστείς και να αφαιρεθείς. Πάντα θα πετάξει ένα αστείο. Πάντα θα πει κάτι για να σε ξεκουράσει να σε φρεσκάρει.  Να σε επαναφέρει στην τάξη ώστε να προσηλωθείς στον λόγο του.                                                     

Από την άλλη πάλι σημαντικότατη η παρουσία του στον Χιακό τύπο και όχι μόνο. Πιθανά οι πιο πολλοί από τους πατριώτες μας να τον γνωρίζουν από επίκαιρα άρθρα του στις σελίδες κάποιας εφημερίδας. Δεν χάνει την ευκαιρία να πάει χαμένη. Πάντα θα εκφραστεί δημόσια και με θάρρος θα πει την γνώμη του …επί παντός επιστητού, χωρίς να θέλει να χαϊδεύει  αυτιά ή να είναι αρεστός στο σύνολο. Από παλιά τον έχω δει να καυτηριάζει τα κακώς κείμενα και με θάρρος να καταθέτει δημόσια, αψανά … μπροστά και όχι από πίσω και συνωμοτικά.  Αλήθεια το κάνουν πολλοί αυτό;

Σύνηθες το φαινόμενο. Ειδικά τα τελευταία χρόνια, τον βλέπεις, σχεδόν σε όλες τις εκδηλώσεις να κρατά έναν βαρυφορτωμένο φάκελο και να μοιράζει χαρτούρα ... Μιλάμε για πολύ χαρτί. Άρθρα δικά του. Φυλλάδια. Βιβλία. Φωτοτυπημένα άρθρα και δημοσιεύματα που του έκαναν εντύπωση και σαν ‘’Μύστης’’ ιδεών αποζητά με την κυκλοφορία όλου αυτού του υλικού να τους κάνει κοινωνούς – γνώστες – ενεργούς πολίτες και να προκαλέσει το ενδιαφέρον τους.

Δεν περιορίζει την δράση του μόνο εδώ. Έχουν περάσει πάρα πολλά χρόνια από τότε που επισκέπτεται  το Μυροβόλο νησί μας και εξετάζει αφιλοκερδώς ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Επί σειρά ετών γύριζε τα χωριά ή επισκέπτονταν για να εξετάσει φυλακισμένους.

H εικόνα σύμβολο της παρουσίας του γιατρού Τάσου Τριπολίτη στο Μυροβόλο νησί της Χίου μας και στον αγαπημένο του Βροντάδο 

Δεν περιόριζε την κοινωνική  του προσφορά και δραστηριότητα μόνο σε αυτά. Είναι μέλος σε πάρα πολλά Χιώτικα Σωματεία , ιδρύματα και όχι μόνον. Σε κάμποσα από αυτά διετέλεσε και πρόεδρος. Δεν τα απαριθμώ γιατί όλο και κάποιο θα ξεχάσω. Είναι τόσα πολλά. Η επαγγελματική του ειδικότητα  Ιατρός – Αγγειοχειρουργός.

Αυτός είναι ο Βρονταδούσης,  Αναστάσιος Τριπολίτης. Ο άνθρωπος που πρόβαλε όσο κανένας άλλος στην Αττική γη, τους Μεγάλους Χιώτες Ευεργέτες, άγνωστους στο ευρύ κοινό, ασχέτως αν τα βήματα, μας φέρνουν πολλές φορές στα σκαλοπάτια αυτών των οίκων Χιακής ευπραγίας.

Την τελευταία φορά που συναντηθήκαμε, έψαξε να με βρει, για να μου δώσει, με μια συγκινητική αφιέρωση, ένα πανέμορφο, καλογραμμένο βιβλίο 422 σελίδων, με τίτλο «επί παντός επιστητού» Το Βιβλίο του! Φυσικά και δεν θα μπορούσε να είχε άλλο τίτλο. Το εξώφυλλο λειτουργεί σαν πρόλογος και σε προϊδεάζει με τι θα ασχοληθεί  το ανήσυχο πνεύμα του Γιατρού μας.

Πάνω ο Χριστός μας. Κάτω δεξιά ο Θείος Όμηρος , παραδίπλα του ο Ιπποκράτης και ανάμεσα τους η ψυχή του …Η Χίος μας !

Ευχαριστεί τον Θεό κατ΄ αρχάς για να ακολουθήσουν οι γονείς , οι δάσκαλοι, η σύζυγος του και το «Ίδρυμα Τσάκος», για την συμβολή του στην έκδοση.

Το βιβλίο του το χωρίζει σε επτά ενότητες. Είναι οι επτά πυλώνες της ζωής του  : Όμηρος – Θρησκεία – Θάλασσα – Κοινωνικά, ιστορικά θέματα – Ιατρικά Θέματα – Το Δρομοκαϊτειο και σαν γνήσιος  καλόκαρδος Χιώτης δεν θα μπορούσε να μην κλείσει με Εύθυμα θέματα.

Λίγες οι φωτογραφίες και ακόμα λιγότερες αυτές που τον απεικονίζουν,  για να μην φορτώσει  με όγκο το βιβλίο. Σκοπός του φίλου γιατρού Τάσου Τριπολίτη είναι να αφιερώσει το εξαιρετικό πόνημα του σε κάποιο ίδρυμα ώστε τα έσοδα από την πώληση του να διατεθούν όλλα για φιλανθρωπικούς σκοπούς… ! 

 Εσείς τι λέτε ;     

Αναστάσιος Ι. Τριπολίτης

Δεν αξίζει τον κόπο όλοι οι Χιώτες και όχι μόνο να συμβάλουμε στην ευόδωση αυτής της σκέψης ώστε να την ακολουθήσουν και άλλοι ;  

Αλήθεια … Δεν έχετε απορία  να διαβάσετε τα λόγια του φλογερού Γιατρού μας, βοηθώντας  παράλληλα τον σκοπό;

Ολόψυχα εύχομαι Καλή κυκλοφορία και καλό διάβασμα…. Ειλικρινά δεν θα χάσετε … Δεν σας ζητά τίποτα από «ΑΓΑΠΗ», συγχωρώντας σφάλματα και όποιες παραλήψεις του.

Μιχάλης Καριάμης

Πλοίαρχος Ε.Ν

ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΡΟΣΛΑΛΙΑ

ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΡΟΣΛΑΛΙΑ ΣΤΟ ΔΕΚΑΕΤΕΣ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΤΟΥ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΑΛΙΒΑΝΟΓΛΟΥ

(Ι. Μητροπολιτικός Ναός Χίου, Σάββατο 03/02/2018)

Του Γεωργίου Φωτ. Παπαδόπουλου- Κήρυκα του θείου λόγου

<<Δίκαιος εάν φθάση τελευτήσαι, εν αναπαύσει έσται>> (Σοφ. Σολομώντος Δ΄, 7)

Σεβασμιώτατε, πάτερ και Δέσποτα,

Περιποιεί ιδιαίτερη τιμή το γεγονός ότι, σεπτή εντολή και ευλογία Σας, τούτη την ημέρα δεόμεθα ιδιαιτέρως υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του αειμνήστου αδελφού μας, Ευαγγέλου Αλιβάνογλου, θεολόγου και Ιεροκήρυκος, επί τη συμπληρώσει 10 ετών από την εις Κύριον εκδημίαν του.

Αναφέρω <<περιποιεί ιδιαίτερη τιμή>> για δυο λόγους: Πρώτον, διότι ερχόμεθα να μνημονεύσουμε του ονόματός του, μετά των μακαριστών προκατόχων Σας, αοιδίμων Αρχιερέων και ποιμεναρχών της Μητροπόλεώς μας, Και δεύτερον, διότι, χάριτι Θεού, σήμερον τιμάται η μνήμη των 3 Αγίων της τοπικής μας Εκκλησίας, Σταματίου, Νικολάου και Ιωάννου (των εκ Σπετσών) οι οποίοι έλαβαν τον στέφανον του μαρτυρίου στις 3 Φεβρουαρίου 1822 στην κεντρική πλατεία (Βουνάκι) της Χίου, για του Χριστού την πίστη την Αγία, ραίνοντας με το τίμιο αίμα τους τη χιακή γη.

Αυτή τη χιακή γη όργωνε –κυρίως πεζή- ο αείμνηστος αδελφός Ευάγγελος, προκειμένου να κηρύξει τον λόγο του Θεού σε όλο το νησί μας. Έχοντας ως ορμητήριό του τη φιλόξενη αίθουσα της Πνευματικής Εστίας <<Αλέξανδρος Γκιάλας>> και λατρευτικό κέντρο τον Ι. Μητροπολιτικό Ναό –στον οποίο και βρισκόμεθα– ανέπτυσσε μια έντονη πνευματική και εποικοδομητική δραστηριότητα προς δόξαν Θεού και ωφέλεια ανθρώπων.

Γεύτηκα κι εγώ προσωπικώς των θείων αυτών δωρεών της Πνευματικής Εστίας από την παιδική μου ηλικία. 

Η Εστία φρόντιζε να μας διδάσκει τον λόγο του Θεού, μα δεν παρέλειπε να μεριμνά και για την ψυχαγωγία μας, διαπλάθοντας και διαμορφώνοντας συνειδήσεις αλλά και χαρακτήρες.

Για όλα τούτα μεριμνούσε και συντόνιζε ο αείμνηστος Ευάγγελος. Και εκτός από αυτά πόσα ακόμη είχε να κάνει: Παρηγορητική σε οικογένειες, Κηρύγματα καθόλη τη διάρκεια του έτους σε Ιερούς Ναούς της Μητροπόλεώς μας, την επιμέλεια του Βιβλιοπωλείου της ΄΄Ζωής΄΄ στη Χίο, τις συνδρομές της ΄΄Ζωής΄΄ και της ΄΄Ζωής του Παιδιού΄΄, επισκέψεις στο Γηροκομείο, το Νοσοκομείο, τις Φυλακές, κ.α. Πολλές φορές τον συνόδευσα σε αυτές.

Ποτέ του δεν δέχθηκε να λάβει ούτε μια δραχμή από οποιονδήποτε. Κι αν κάποτε κάποιος επέμενε μετ΄επιτάσσεως να διαθέσει κάποιο ποσό εις μνήμην των γονέων του ή υπέρ υγείας του, ο κύριος Ευάγγελος αμέσως έκοβε τη σχετική θεωρημένη απόδειξη και τα χρήματα διετίθεντο για την Εστία, τις Κατασκηνώσεις και την Αδελφότητα.

Ο ίδιος ασκητικός, πράος, ακτήμων, λιτοδίαιτος, με έντονο ζήλο και φόβο Θεού, άριστος γνώστης της κηρυκτικής Θεολογίας. Πιστός στις αρχές του Ευαγγελίου και της αδελφότητας, υπόδειγμα πιστού χριστιανού και Κήρυκα του Θείου λόγου. Αρκείτο να ζει μέσα σε ένα δωμάτιο δίχως ιδιαίτερη θέρμανση, με μια ξυλόσομπα η οποία έπρεπε να ζεστάνει έναν μεγάλο χώρο, που ήταν ολόκληρη η πελώρια αίθουσα της Εστίας. Δίχως μισθό, δίχως επιδόματα και δίχως να έχει το παραμικρό περιουσιακό στοιχείο, ούτε για δείγμα. Εφάρμοζε στη ζωή του τα λόγια του Αποστόλου Παύλου: <<έχοντες διατροφάς και σκεπάσματα τούτοις αρκεσθησόμεθα>> (Α΄ Τιμοθ. ΣΤ΄, 8).

Θεολόγος που έτρεχε απ΄ άκρη σ΄ άκρη στο νησί να κηρύξει το Ιερό Ευαγγέλιο μη έχοντας μεταφορικό μέσο, γυρίζοντας χειμώνα – καλοκαίρι από τα άγρια χαράματα, να μεταβεί στα χωριά <<ίνα ο λόγος του Κυρίου τρέχη και δοξάζηται>> (Β΄ Θεσσαλ. Γ΄, 1).

Αυτός ήταν ο ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΛΙΒΑΝΟΓΛΟΥ: Χριστιανός Ορθόδοξος και Θεολόγος με κεφαλαία γράμματα, όπως ακριβώς θέλει η Εκκλησία και ο Χριστός μας τους πραγματικούς Θεολόγους.

Υπηρέτησε στη Χίο πάνω από 30 χρόνια αφήνοντας τις καλύτερες των εντυπώσεων σε χιλιάδες πιστούς που τον γνώρισαν. Όσοι νέοι τον γνώρισαν μέσα από το Κατηχητικό και την Εστία βρήκαν στο πρόσωπό του τον λαϊκό Ιεροκήρυκα των πόλεων και των χωριών, που υπέδειξε έμπρακτα με την όλη βιωτή του τον δρόμο της εκπληρώσεως του καθήκοντος.

Τα τελευταία χρόνια πληροφορήθηκα ότι ο άνθρωπος αυτός δεν είχε καν βιβλιάριο υγείας, δεν είχε εγγραφεί σε κανένα ασφαλιστικό ταμείο και δεν επεδίωξε ποτέ να έχει την παραμικρή απολαβή. Τούτα όλα με τη δική του θέληση. Και όταν πλέον, σοβαρά προβλήματα υγείας τον κατέβαλαν σωματικά και οδηγήθηκε από χριστιανούς εδώ της Χίου στο Νοσοκομείο, τότε με τη μέριμνα ευλαβών αδελφών έγινε η σχετική διαδικασία και του χορηγήθηκε Βιβλιάριο υγείας ανασφαλίστου υπερήλικα.

Στα στερνά έτη της επιγείου ζωής του, εύδιο λιμάνι βρήκε στην Αγ. Παρασκευή Αττικής όπου και οι εγκαταστάσεις της αγαπημένης του Αδελφότητας, της ΄΄Ζωής΄΄ στην οποία και παρέμεινε για να βρίσκεται σε διαρκή ιατρική παρακολούθηση και νοσηλεία. Η αδελφότητα τον περιποιήθηκε όπως έπρεπε και τον φρόντισε με μεγάλη επιμέλεια.

Η βουλή του Θεού τον κάλεσε, πλέον, κοντά Του. Έτσι, στις 26 Δεκεμβρίου 2007 η μακαρία του ψυχή αναχώρησε για τον Δημιουργό της, Αυτόν που υπηρέτησε πιστά εκ νεότητός του ο λαμπρός σκαπανέας της διάδοσης του Ευαγγελίου.

Σεβασμιώτατε,

Περατώνοντας τη σύντομη τούτη αναφορά στον αδελφό μας, Ευάγγελο Αλιβάνογλου, διατηρούμε στη μνήμη και την καρδιά μας τις αρετές που τον διέκριναν και που τον κατέστησαν ως το πρότυπο εκείνο του χριστιανού, του θεολόγου, του Ιεροκήρυκα, που επάξια μπορεί να χαρακτηριστεί ως <<άνθρωπος του Θεού>> όντως.

Του ανθρώπου που απετέλεσε για εμάς παράδειγμα προς μίμηση, ήδη από τα μαθητικά μας χρόνια.

Είμαι βέβαιος, ότι και υμείς, Σεβασμιώτατε, μνημονεύετε του ονόματός του, ενθυμούμενος αυτόν για την πίστη και την πραότητά του, καθώς και την καρτερία με την οποία υπέμεινε την ασθένεια του σώματος κατά τα τελευταία έτη της επιγείου βιοτής του.

Είη η μνήμη αυτού αιωνία.-