Τοίχος με ξυστά στο Πυργί
Χθες το βράδυ Τετάρτη 7/2/2018 στη βιβλιοθήκη Κοραή
απολαύσαμε και αποθησαυρίσαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα ομιλία της αρχιτεκτόνισσας μηχανικού ΜΑΡΙΑΣ ΞΥΔΑ
για τα «ΤΑ ΞΥΣΤΑ ΣΤΟ ΠΥΡΓΙ ΤΗΣ ΧΙΟΥ»
Η ομιλία αυτή είχε
σημείο αναφοράς το σχετικό βιβλίο που είχε γράψει η ομιλήτρια μαζί και με άλλο υλικό με στόχο να μας
καταδείξει τις καταβολές των ξυστών και
την εξέλιξη τους μέχρι τις μέρες μας σαν καθιερωμένη παραδοσιακή αισθητική αξία
…..
Πυργί : Πρόσοψη εκκλησίας με "ξυστά"
Η ομιλήτρια τόσο με την επιστημονική ερευνητική
της προσέγγιση όσο και με την
καλλιτεχνική της εμπειρία θεμελιώνει και οριοθετεί αισθητικά τα «Πυργούσικα ξυστά» με κάθε τρόπο
Κι αυτό για μένα είναι η μεγάλη της προσφορά ως μιας ανήσυχης
ευαίσθητης και χαρισματικής επιστήμονος.
Η κατοχύρωση δηλαδή ενός
τυπικού της παραδοσιακής αυτής
αισθητικής αξίας έτσι ώστε να μην
ξεφύγει και ξεπέσει σε αισθητικές αυθαιρεσίες …
Μετά την ομιλία μάλιστα
μπήκαν ερωτήματα αν αυτή η τέχνη των ξυστών είναι εξελίξιμη και η απάντηση
της ομιλήτριας ήταν «ναι» … όμως στο Πυργί για ότι γίνεται, τον λόγο έχει
πάντοτε η εφορεία αρχαιοτήτων
Δείγμα Πυργούσικου Ξυστού''
Η δική μου γνώμη πάνω
σε αυτό το ζήτημα είναι η εξής
Κάθε γλώσσα έχει ένα τυπικό … αν πάρουμε την ελληνική γλώσσα
θα δούμε ότι ενώ αυτή μιλιέται χιλιάδες χρόνια με το ίδιο τυπικό
είναι αλλιώτικη η ομηρική γλώσσα … αλλιώτικη η γλώσσα του Θουκυδίδη κι αλλιώτικη η σημερινή ομιλούμενη γλώσσα …
Δηλαδή η γλώσσα μας εξελίχτηκε κι εμπλουτίσθηκε σαν ζωντανός
οργανισμός αλλά το τυπικό της παραμένει
το ίδιο …
Το ίδιο ισχύει για κάθε είδους γλώσσα … αρχιτεκτονική γλώσσα,
λαογραφική , μουσική για κάθε
μητρική εν πάση περιπτώσει αισθητική γλώσσα …
Κατά τη γνώμη μου λοιπόν
η πολύ σημαντική προσφορά της αρχιτεκτόνισσας ΜΑΡΙΑΣ ΞΥΔΑ είναι
ότι με το έργο της αυτό, ουσιαστικά, ανα-ανακάλυψε και ανασύστησε το ΤΥΠΙΚΟ
αυτής της υπέροχης αισθητικής παραδοσιακής αξίας.
Και η εργασία της αυτή αποτελεί το εγκυρότερο σημείο αναφοράς
για τους αρχαιολόγους και όχι μόνο, για την σωστή και οικονομημένη εξέλιξη του, Όπου θα
αποκλείονται οι αυθαιρεσίες και η ανάμιξη με άλλες ετερόκλητες αισθητικές
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ
ΦΥΣΣΑΣ
Πολύ σωστά τα λέει ο κ.Φυσσας! Όταν πρωτοεπισκεφτηκα το Πυργι όχι μόνο εντυπωσιαστηκα αλλά νόμιζα ότι είμαι "αλλού"...κι όχι σ ένα χωριό της Χίου! Εύχομαι την τέχνη αυτή να την έχουν μάθει οι νέοι που ασχολούνται με το οικοδομικό επιχρισμα(αν το λέω σωστά) ώστε να συνεχιστεί η Παράδοση!
ΑπάντησηΔιαγραφήRena Papadopoulou