Ο ΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ

η Κάλπη

Κάποτε πριν πολλά χρόνια σε μια συζήτηση ρώτησα ένα φίλο μου Ιάπωνα,

ποιες είναι οι πολιτικές του προτιμήσεις και ποιο είναι το κόμμα που συνήθως ψηφίζει.

Με κοίταξε μπερδεμένος με απορία

σαν να τον ρώτησα κάτι ακαταλαβίστικο.

Τότε τον ξαναρώτησα , με τι κριτήρια ψηφίζει στις εκλογές

και τι πιστεύει.

Πάλι έδειξε να είναι μπερδεμένος στο να μου δώσει μιαν απάντηση, μα πήρε ένα χαρτί και ζωγράφισε μια ζυγαριά σαν αυτές πούχανε παλιά οι μπακάληδες με τα κοκκόρια

και μου είπε.

Αυτή είναι η ζυγαριά της κοινωνίας.

Κάθε φορά που πάω να ψηφίσω παρακολουθώ,

ποιο κόμμα έχει το μεγαλύτερο μοχλό να μετακινήσει βάρη ώστε η ζυγαριά της κοινωνίας να διατηρείται σε ισορροπία…

Ε ... αυτό θα ψηφίσω ...

Μέχρι τελευταία στιγμή το ψάχνω πάρα πολύ

για να αποφασίσω.

Δεν προτιμώ σταθερά κανένα κόμμα.

Αυτό με κάνει να παρακολουθώ στενά όλες τις δράσεις

και να τις αξιολογώ διαρκώς.

Έτσι μπορώ όσο είναι δυνατό να καταλάβω

το ρόλο και τη βαρύτητα

των αποφάσεων που λαμβάνονται για την εξισορρόπηση.

Με αυτό τον τρόπο διαμορφώνω άποψη,

για ποιο κόμμα θα ψηφίσω σε κάθε εκλογική αναμέτρηση.

Καλά… του απαντώ…

Ανεξάρτητα από αυτό δεν έχεις κάποια πιστεύω ; … κάποιες προτιμήσεις…. κάποιες πεποιθήσεις ;

-Και βέβαια έχω, αλλά δεν χρειάζεται να τις λέω δυνατά , δεν υπάρχει κάποιο όφελος από αυτό.

Σε μια δημοκρατία έχει σημασία η συμμετοχή με έργα.

Στην πράξη δηλαδή, διατήρηση και εφαρμογή,

των αξιών εκείνων που μας κοινωνούν και μας ενώνουν.

Για να μπορούμε να υπάρχουμε, σαν σύνολο και σαν κοινωνία… αρμονικά …

Αυτό είναι η προτεραιότητα ......

Άλλωστε αυτό, είναι που μας διατηρεί ενεργούς πολίτες και καλλιεργεί την κρίση μας.

Και με αυτό τον τρόπο φτιάχνονται τα κριτήρια με τα οποία θα επιλέξουμε το κόμμα που θα ψηφίσουμε κάθε φορά.....

Πέρασαν από τότε πάνω από 30 χρόνια και δεν έχω ξεχάσει τα λόγια του Ιάπωνα φίλου μου.

Και μάλιστα τα τελευταία χρόνια τα θυμάμαι όλο και περισσότερο.

Γιατί στην πατρίδα μας και πατρίδα της δημοκρατίας, ..

δεν σκεφτόμαστε έτσι.

Τα κόμματα εδώ είναι καθεστώς με σταθερούς οπαδούς

με καταγραμμένα μέλη με νεολαίες με σημαίες,

που κατασπαταλούν χρήματα για διαφήμιση και προβολή Γιατί;;;

Για να μας πουν γοητευτικά ψέματα,

να ισοπεδώσουν την κρίση μας και να μας ξεγελάσουν,

για να μας αποσπάσουν τη ψήφο.

Το αποτέλεσμα και η επιτυχία τους φαίνεται,

από το πόσο λίγοι είναι οι αναποφάσιστοι ....

Γιατί υπάρχει και ένα ποσοστό δυσαρεστημένων αναποφάσιστων, που αλλάζει στρατόπεδο από προσωπικό συμφέρον .

Δεν έλαβαν τους λαγούς με τα πετραχήλια που τους έταξαν.

Είναι ως εκ τούτου πολύ εύκολο να χειραγωγείς

και να εκμεταλλεύεσαι οπαδούς,

μέλη δηλαδή μιας αγέλης

παρά ανθρώπους ελεύθερους και με φρόνημα

Αυτό, είναι η πεμπτουσία του διαίρει και βασίλευε αιώνες τώρα.

Υπάρχει επομένως και εξήγηση ..

Γιατί η αληθινή παιδεία ενοχλεί και συνέχεια τορπιλίζεται

Φύσσας Μανώλης