Ανοιχτή Επιστολή κ. Γ. Μελέτη, προς τον κ. πρωθυπουργό!

Διαβάστε την «Ανοιχτή επιστολή» την οποία έστειλε ο κ. Γεράσιμος Μελέτης, αντιπρόεδρος του Πανελληνίου Συνδέσμου Συνταξιούχων ΝΑΤ- Κατωτέρων Πληρωμάτων και αντιπρόεδρος του «ΝΑΥΣΥΚΟ», στον πρωθυπουργό κ. Κυρ. Μητσοτάκη και τον υπουργό Εργασίας κ. Γ. Βρούτση σχετικά με την σημερινή κατάσταση του Ταμείο των ναυτικών (Ν.Α.Τ), καθώς και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι απόμαχοι του κύματος, λόγω των ανεπίτρεπτων καθυστερήσεων  που παρατηρούνται στις κύριες και επικουρικές συντάξεις τους ! 

Μεταξύ άλλων, τονίζει με έμφαση, την διαχρονικά, ανεκτίμητη προσφορά του ταμείου μας, στις εκάστοτε ανάγκες του Ελληνικού κράτους. Την σημερινή, ανεπίτρεπτη, υποβάθμιση των παρεχομένων υπηρεσιών του Ιστορικότερου ταμείου της χώρας μας και Δεύτερου παγκοσμίως σε αρχαιότητα. Στηλιτεύει δε στην αρπαγή των έξι κτιρίων μας πραγματικών φιλέτων που με τόσους κόπους - Αρμυρό ιδρώτα και αίμα δημιουργήσαμε.                                                                      Αυτά τα λίγα για να μην ξεχνιόμαστε 

Με σεβασμό και συναδελφική αλληλεγγύη.

Μιχ. Καριάμης

Πλοίαρχος Ε.Ν

Πρόεδρος «ΝΑΥ.ΣΥ.ΚΟ»

Γεράσιμος Μελέτης

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΤΟΥ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΜΕΛΕΤΗ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΥ Π.Σ.Σ. ΝΑΤ ΚΑΙ ΚΑΤΩΤΕΡΩΝ ΠΛΗΡΩΜΑΤΩΝ

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ κ. ΚΥΡΙΑΚΟ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ 

ΚΑΙ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΝΟΙΑΣ κ.. ΙΩΑΝΝΗ ΒΡΟΥΤΣΗ

Προς: 

- Πρωθυπουργό κ. Κυριάκο Μητσοτάκη

- Υπουργό Εργασίας κ. Ιωάννη Βρούτση

- Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας κ. Νίκο Πλακιωτάκη

- Πρόεδρο ΕΦΚΑ κ. Χρήστο Χάλαρη

- Πρόεδρο ΝΑΤ κ. Ανδρέα Κομματά

- Γ.Γ. ΠΝΟ Ιωάννη Χαλά

- Ναυτεργατικά Σωματεία

- Σύλλογοι Συνταξιούχων 

- Πολιτικά κόμματα

- Ημερήσιο Τύπο και λοιπά ΜΜΕ

Απευθυνόμενος προς τον Πρωθυπουργό της χώρας και στον Υπουργό Εργασίας Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας σας θέτω ένα απλό αλλά και ουσιαστικό ερώτημα.

Η πολιτική εκτιμάται πως είναι ένα επάγγελμα ή ένα υγιές λειτούργημα; Το ερώτημα αυτό σας το θέτει ένας βετεράνος συνδικαλιστής συνταξιούχος του ΝΑΤ ο οποίος διετέλεσε για 24 έτη πρόεδρος της ΠΕΑΘΕΝ και συνεχίζει στην ηλικία πλέον των 85 ετών να αγωνιά και να παλεύει για το παρόν και το μέλλον σε συνδυασμό για την περαιτέρω βελτίωση του βιοτικού μας επιπέδου και την καλυτέρευση του τρόπου ζωής μας. Ανεξάρτητα εάν συμφωνώ ή όχι με την ιδεολογική γραμμή και πολιτική της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ σαν σκεπτόμενος άνθρωπος άκουσα με προσοχή όλες τις εξαγγελίες που θέσατε σαν ένα ξεκίνημα, με τομές που χαρακτηρίζουν την ιδεολογική γραμμή και πορεία του κόμματός σας. Βρισκόμαστε στον 21ο αιώνα και παρακολουθώντας την λειτουργία του κρατικού μηχανισμού όπως και την άσκηση των βουλευτικών καθηκόντων των εκλεγμένων της Βουλής διαπιστώνω για μια ακόμη φορά πως όσον αφορά την νοοτροπία θα είναι μια από τα ίδια.

Το να ασχοληθεί ένας νέος ή νέα με την πολιτική σήμερα γνωρίζω ότι δεν είναι και τόσο εύκολο πράγμα. Χρειάζεται αρκετός προβληματισμός και το ανάλογο σπρώξιμο ώστε να του κεντρίσει το ενδιαφέρον της ενασχόλησής του. Όμως απ' αυτά που βλέπει και ακούει πως είναι δυνατόν σήμερα να έχουμε την απαίτηση από την νεολαία μας να προβληματιστεί ώστε ν' ασχοληθεί για τα λεγόμενα καθημερινά κοινά.

Όταν από την  ηλικία των 17-18 ετών διαπιστώνει πως δεν υπάρχει αξιοκρατία που αφορά τις προλήψεις στο Δημόσιο ή γενικότερα στον κρατικό μηχανισμό κι ότι τα ρουσφέτια βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη με την εκάστοτε κυβέρνηση, να έχει το πάνω χέρι σ' αυτό τον τομέα εξυπηρετώντας και στηρίζοντας όλους τους συγγενείς, ψηφοφόρους, φίλους και συνεργάτες του κόμματος που ασκεί εξουσία.

Δυστυχώς αυτό δεν δείχνει να σας απασχολεί και θα συνεχιστεί το ίδιο μοτίβο είτε αφορά την πολιτική με την συνέχιση της οικογενειοκρατίας, είτε αφορά τις ηλικίες κάποιων που ενώ δεν είναι σε θέση να προσφέρουν τίποτα πλέον ζητούν εναγωνίως την ψήφο μας με προφανή στόχο να συνεχίσουν να εφαρμόζουν ότι πραγματοποιούσαν από το ξεκίνημα της βουλευτικής τους δραστηριότητας. Επαναλαμβάνω πως δεν γίνεται τον 21ο αιώνα να συνεχίζεται η μονιμότητα των πολιτικών, συνδικαλιστών και δημόσιων κρατικών λειτουργών στις ανώτερες βαθμίδες οι οποίοι δεν χρησιμοποιούν την εκλεγμένη ή διορισμένη υπεύθυνη θέση τους με αξιοκρατία, αλλά το αντίθετο για ρουσφετολογικούς σκοπούς.

Το χειρότερο παράδειγμα για την νεολαία μας όπως έχει διαπιστωθεί κατά το παρελθόν χωρίς να έχει διαψευσθεί από τους πρωταγωνιστές πολιτικούς - βουλευτές, είναι οι προσλήψεις που πραγματοποιήθηκαν κατά διαστήματα στο προσωπικό της Βουλής.

Είναι γνωστά σε όλους μας τα προνόμια και οι εξαιρέσεις που απολαμβάνουν οι εργαζόμενοι του ελληνικού κοινοβουλίου, σε σύγκριση με την συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Ενώ για όλους τους εργαζόμενους και συνταξιούχους έχει καταργηθεί ο 13ος και 14ος μισθός ο συγκεκριμένος κλάδος των προνομιούχων με την απόλυτη στήριξη της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας, απολαμβάνει όλες τις προνομιακές απολαβές χωρίς να θίγονται στο παραμικρό από την 10χρονη ουσιαστική πτώχευση της χώρας με τις οδυνηρές συνέπειες που υπέστησαν και συνεχίζουν να πλήττονται οι εργαζόμενοι και κυρίως οι συνταξιούχοι οι οποίοι σαν όμηροι του μηνιαίου συνταξιοδοτικού τους μισθού ήταν αδύνατον να ξεφύγουν από την μέγγενη της εφαρμογής των μνημονίων με την καταλήστευση του ετήσιου εισοδήματός τους.

Είναι δυνατόν σήμερα να γίνεται προνομιακή εξαίρεση μισθών του προσωπικού της Βουλής οι οποίοι συνεχίζουν να εισπράττουν 16 ετήσιους μισθούς σε πλήρη αντίθεση με την παραγωγική τάξη και τα 2,5 εκ. συνταξιούχους στους οποίους πέρα από τις συντριπτικές μειώσεις των μισθών τους καταργήθηκαν επίσης τα δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα όπως και το επίδομα αδείας. Κι αφού μιλάτε για μεγάλες τομές οι οποίες δεν θα συμβαδίζουν με την πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ γιατί δεν μπήγετε βαθιά το μαχαίρι ώστε με πολιτική πρωτοβουλία ν' απαγορευτούν στο μέλλον να προσλαμβάνονται παιδιά και συγγενείς των πολιτικών στην Βουλή των Ελλήνων;

Επίσης η αξιοκρατία και η νοικοκυροσύνη στα οικονομικά επιβάλει την μείωση του αριθμού των υπεράριθμων Συμβούλων Γραμματέων και Φαρισαίων, τα λεγόμενα σύγχρονα GOLDEN BOYS οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι τίτλους σπουδών και γνωριμίες εισχωρούν στην πολιτική δημιουργώντας καινούργιες τεχνοκρατικές δομές οι οποίες δεν αποσκοπούν στην καλυτέρευση ζωής της πλειοψηφίας του λαού, αλλά στην λιτότητα με ότι συνεπάγεται εις βάρος μας.

Αυτό που μου προξένησε επίσης αλγεινή εντύπωση και πιστεύω όχι μόνο σε μένα πριν την διεξαγωγή των ευρωεκλογών και βουλευτικών εκλογών με την ρύθμιση της κρατικής χρηματοδότησης ακόμη και στα κόμματα τα οποία ξεπέρασαν έστω και για μια ψήφο το φράγμα του 1,5%, έτσι ο Ελληνικός λαός είτε υπάρχουν είτε όχι θα τους χρηματοδοτεί με εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για 4-5 έτη μέχρι το τέλος της ημερολογιακής ολοκλήρωσης.

Μια απαράδεκτη ρύθμιση την οποία θα πρέπει να λάβετε σοβαρά υπόψη για την κατάργησή της, κύριε Πρωθυπουργέ, κύριε Υπουργέ, πιστεύω να γνωρίζετε σε βάθος την ανεκτίμητη προσφορά του ιστορικού μας Ναυτικού Ασφαλιστικού μας Ταμείου (ΝΑΤ) όποτε το κράτος βρισκόταν σε δεινή οικονομική κατάσταση, πάντα λόγω της εύρωστης οικονομικής διαχείρισής του και τα γεμάτα αποθεματικά του ήταν για τους κυβερνώντες το στήριγμα και η εύκολη λεία της καταλήστευσής του όπως διαπιστώθηκε στην πάροδο των χρόνων.

Γεράσ. Μελέτης Αντ/δρος  ''ΝΑΥ.ΣΥ.ΚΟ''

Μέχρι το τέλος του 1980 η ποντοπόρος ναυτιλία και τα κρουαζιερόπλοια στηριζόντουσαν στους Έλληνες ναυτικούς στηρίζοντας μ' αυτό τον τρόπο με το συνάλλαγμά τους το ΝΑΤ όπως και το Ελληνικό κράτος. Επί κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και στην συνέχεια της ΝΔ άρχισε η αντίστροφη μέτρηση η οποία για μεν την ποντοπόρο ναυτιλία ολοκληρώθηκε αρνητικά για τα κατώτερα πληρώματα με την αντικατάστασή τους με χαμηλόμισθους αλλοδαπούς, ενώ για τα κρουαζιερόπλοια ο κύκλος τους έκλεισε για τα πληρώματα με τις σαρωτικές αλλαγές που δημιουργήθηκαν στους επιχειρησιακούς χώρους.

Μ' αυτό τον τρόπο χάθηκαν χιλιάδες θέσεις εργασίας οι οποίες εκτός από την οικονομική στήριξη των οικογενειών τους στήριζαν αρκετά και την Ελληνική οικονομία.

Δυστυχώς καμία κυβέρνηση διαχρονικά δεν στήριξε το ναυτικό επάγγελμα ούτε το αναγνώρισε ως βαρύ και ανθυγιεινό στην πράξη όπως όφειλε να το κάνει.

Η προσφορά του ναυτεργατικού κόσμου σε δύσκολες εποχές πολιτικά και εργασιακά από το 1950 έως και το 1974 αποτιμάται σαν ανεκτίμητη για την οικονομική στήριξη του Ελληνικού κράτους, κι επειδή λόγω της ιδεολογικής σας στήριξης προς την ιδιωτική πρωτοβουλία αναφέρεστε κατά καιρούς στο επιχειρηματικό δαιμόνιο και την "καπατσοσύνη" των εφοπλιστών κυρίως της ποντοπόρου ναυτιλίας, χωρίς να εξαιρώ τα κρουαζιερόπλοια και την Ακτοπλοΐα, εάν δεν υπήρχε η ναυτοσύνη και η εργασιακή αυταπάρνηση των Ελλήνων ναυτικών αφού γι' αυτή το πλοίο θεωρείτο σαν το δεύτερο σπίτι τους, το μεγαλούργημα της ναυτιλίας θα ήταν πολύ διαφορετικό.

Η ανταπόδοση προς τον ναυτεργατικό κόσμο διαχρονικά όλων των κυβερνήσεων που διαχειρίστηκαν τα εργασιακά ζητήματα από την μεταπολίτευση και μετά ήταν η επιβολή, νομοθετικών ρυθμίσεων που αφορούσε απανωτές μειώσεις στις οργανικές συνθέσεις γενικά όλων των κατηγοριών πλοίων και η αντικατάσταση όλων των κατωτέρων πληρωμάτων από τα ελληνόκτητα ποντοπόρα με χαμηλόμισθους αλλοδαπούς. 

Οι δραστικές μειώσεις στα πλοία της Ακτοπλοΐας και ειδικά στον ευαίσθητο ναυτιλιακό χώρο της Αδριατικής με την κατακρεούργηση των οργανικών συνθέσεων του προσωπικού των γενικών υπηρεσιών και ειδικά των θαλαμηπόλων ξέχωρα από το πλήγμα της μείωσης των θέσεων εργασίας εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους και για την ασφάλεια των ίδιων των επιβαινόντων όπως διαπιστώσαμε με το πλοίο NORMA ATLANTIC στο οποίο οι νεκροί θα μπορούσαν να ήταν πολύ λίγοι ή και καθόλου, εάν η οργανική σύνθεσή του δεν ήταν ελλιπής.

Ιστορικά μέχρι και το 2010 με την επιβολή των μνημονίων, οποιαδήποτε θετική νομοθετική ρύθμιση που αφορούσε τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας όλων των κατηγοριών πλοίων, οι κανονισμοί εργασίας και το Ναυτικό Δίκαιο με όλα τα θετικά του που αναφέρεται στους ναυτεργάτες κατοχυρώθηκε κάτω από την πίεση του ναυτεργατικού κόσμου και οι αγώνες τους είχαν κατά καιρούς την απόλυτη συνδικαλιστική στήριξη των επιμέρους κλαδικών σωματείων τους κι από το 1986 μέχρι και ουσιαστικά το 2002 υπό την αιγίδα συλλογικά της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας.

Για μας τους συνταξιούχους πλέον αποτελεί ορόσημο οι πολυήμεροι αγώνες που πραγματοποιήσαμε στα πλαίσια της ΠΝΟ όπου είχε ως αποτέλεσμα την κατοχύρωση των συνταξιοδοτικών μας παροχών στο 70% του βασικού μισθού και του επιδόματος Κυριακών της εκάστοτε κατηγορίας πλοίου όπως επίσης και την αύξηση σταδιακά των εφάπαξ παροχών των ταμείων πρόνοιας κατά 75%.

Όλα αυτά βέβαια από το 2010 και για 10 ολόκληρα έτη αποτελούν παρελθόν με την επιβολή των λεγόμενων μνημονίων επί κυβερνήσεων Γ. Παπανδρέου - Α. Σαμαρά - Ε. Βενιζέλου εις βάρος των 2,5 εκατομμυρίων συνταξιούχων με τις απανωτές μειώσεις των συντάξεών τους και την κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού και που ολοκληρώθηκε το 2016 με την σφαγιαστική μείωση μέχρι και το 50% των επικουρικών μας συντάξεων από τον νόμο 4387/16 του κ. Κατρούγκαλου.

Ειδικά για μας τους συνταξιούχους του ΝΑΤ για τιμωρία μας επιβλήθηκε με υπουργική απόφαση η μείωση του 7% από το πρώτο ευρώ της σύνταξής μας σε αντίθεση με τους στεριανούς συνταξιούχους που είναι από τα 1000 και πάνω. 

Αν και αρκετοί μνημονιακοί νόμοι έχουν χαρακτηριστεί αντισυνταγματικοί από το Συμβούλιο της Επικρατείας με διάφορα προσχήματα και πολιτικούς ελιγμούς αποφεύγεται την επιστροφή των αναδρομικών στους δικαιούχους απ' όλες τις παράνομες παρακρατήσεις και αναγκάζεται τους συνταξιούχους να προσφεύγουν σε αγωγές και προσφυγές στην δικαιοσύνη για την δικαίωσή τους.

Κι επειδή πολύς λόγος γίνεται την περίοδο αυτή για έναν αριθμό συνταξιούχων που απολάμβαναν παχυλές συντάξεις οι οποίες βέβαια δεν ήταν παράνομες αφού με εκτίμηση των καταβαλλόμενων ασφαλιστικών εισφορών τους ήταν στα πλαίσια της υφιστάμενης νομοθεσίας, όταν εφαρμόστηκαν οι περικοπές των συντάξεων στους συνταξιούχους του ΝΑΤ οι Α΄ Πλοίαρχοι και οι Α΄ Μηχανικοί κυρίως θεωρήθηκαν κι αυτοί ότι απολάμβαναν παχυλές συντάξεις κι έπρεπε να τους επιβληθούν μειώσεις που έφθαναν μέχρι και το 50% με αποτέλεσμα αυτή την στιγμή να τους καταβάλλεται ένας συνταξιοδοτικός μισθός της κλάσεως του Α΄ Μαγείρου πριν από τις περικοπές αγνοώντας σκόπιμα ο νομοθέτης πως έχει καταβάλλει τριπλάσιες ασφαλιστικές εισφορές προς το ΝΑΤ από την συγκεκριμένη π.χ. ειδικότητα.

Κύριε πρωθυπουργέ, κύριε υπουργέ,

Θα κλείσω την παρούσα ανοιχτή επιστολή με ένα θέμα το οποίο στεναχώρησε ιδιαίτερα τους απόμαχους ναυτικούς και περισσότερο ακόμη όσους από εμάς αφιερώσαμε μέρος από την ζωή μας για την σωστή λειτουργία του ΝΑΤ σαν εκπρόσωποι των εν ενεργεία ναυτικών και συνταξιούχων όπως και των ταμείων προνοίας και αναφέρομαι για την υποβάθμιση των υπηρεσιών του ασφαλιστικού μας οργανισμού και στην συνέχεια της πλήρους ενσωμάτωσής του στον Ενιαίο φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης. Αν και κατά διαστήματα σε συναντήσεις μας με τους υπεύθυνους πολιτικούς παράγοντες των προηγούμενων κυβερνήσεών μας είχαν υποσχεθεί ότι θα παραμείνει αυτόνομη η λειτουργία του ΝΑΤ αυτό δεν υλοποιήθηκε ποτέ.

Κι επειδή στις επίσημες εξαγγελίες της κυβέρνησής σας μιλάτε για εφαρμογή πλήρους εγρήγορσης απονομής όλων των συντάξεων από τον ΕΦΚΑ, να σας θυμίσω μόνο πως από την τεχνογνωσία που υπήρχε στο ΝΑΤ η κύρια σύνταξη έβγαινε από την ημερομηνία κατάθεσης στους 4 μήνες η επικουρική μετά από 2 μήνες και η απονομή των εφάπαξ παροχών το πολύ μέχρι 8 μήνες.

Η σημερινή κατάσταση εκτιμάται πλήρως αποκαρδιωτική αφού από την στιγμή κατάθεσης της αίτησης απονομής σύνταξης χρειάζεται 8-9 μήνες για να καταβληθεί η προσωρινή, 2 και πλέον έτη η κύρια σύνταξη, στα 3 έτη η κουτσουρεμένη επικουρική σύνταξη του κ. Κατρούγκαλου, και στα 4 έτη καλώς εχόντων των πραγμάτων η καταβολή των εφάπαξ παροχών προνοίας.

Δυστυχώς αυτό ο τεράστιος ιστορικός οργανισμός που λέγεται ΝΑΤ, ο οποίος δημιουργήθηκε το 1863 με πρόεδρο τον αείμνηστο Γεώργιο Ζωχιό, δεν εκτιμήθηκε καθόλου για την ανεκτίμητη προσφορά του όποτε χρειάστηκε διαχρονικά για τη σωτηρία του κράτους όπως και για τον δανεισμό και αγύριστων για την αγορά των 100 LIBERTY για τους εφοπλιστές. Πέρα από την πλήρη υποβάθμιση των υπηρεσιών του ΝΑΤ, δεν πέρασε απαρατήρητη και η δέσμευση λόγω του υπέρογκου χρέους προς τους δανειστές των 6 ακινήτων κτιρίων φιλέτα των ταμείων πρόνοιας, που για μας θεωρείται κλοπή της περιουσίας μας.

Κι επειδή εμείς οι παλαίμαχοι ναυτικοί δεν ξεχνάμε οτιδήποτε θετικό πραγματοποιήθηκε κατά το παρελθόν, θα σας θυμίσω κύριε πρωθυπουργέ, πώς μετά από την σχεδιασμένη και αναπόφευκτη χρεοκοπία του Ν.Α.Τ. από την πολιτική των τότε κυβερνήσεων κυρίως του ΠΑΣΟΚ ο μετέπειτα τότε Πρωθυπουργός Κων/νος Μητσοτάκης (ο πατέρας σας) πραγματοποίησε με απόφασή του την απόσβεση των χρεών του ΝΑΤ από την Εθνική Τράπεζα και στην συνέχεια νομοθετικά κάλυψε την καταβολή των συντάξεών μας όποτε και όταν χρειάστηκε από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Κλείνοντας θέλω να σας πω όσο μπορώ πιο ευγενικά πως δεν πάει άλλο, δεν αντέχουμε άλλες μειώσεις και περικοπές στις συντάξεις μας κι επειδή δεν έχουμε αυταπάτες πως στο μέλλον θα υπάρξει πλήρη αποκατάσταση των συντάξεών μας, το μόνο που ζητάμε τουλάχιστον είναι να μας επιστραφεί με κυβερνητική απόφαση, η καταβολή του 13^ου και 14^ου μισθού, δηλαδή τα δώρα Χριστουγέννων, Πάσχα και το επίδομα αδείας.

17-9-2019

Με τιμή

Γεράσιμος Μελέτης

Αντιπρόεδρος ΠΣΣ ΝΑΤ

Αντιπρόεδρος Ναυτικού Συλλόγου Κορυδαλλού

«ΝΑΥ.ΣΥ.ΚΟ»

Τέως Πρόεδρος ΠΕΑΘΕΝ

ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ

ΟΛΟΙ ΟΙ  ΑΝΘΡΩΠΟΙ                                                        
είμαστε μια απέραντη συνάρτηση αλληλοκαθορισμού.

Με ένα λόγο δεν ορίζεται το καλό χωρίς να υπάρχει το καλύτερο και το χειρότερο ....

Αυτός ο αλληλοκαθορισμος μας είναι το βασικό πλαίσιο που ζούμε μαζί οι άνθρωποι σε κοινωνίες ....

Και μπαίνει ο προβληματισμός, πως ξεπερνιέται αυτή η στασιμότητα του αλληλοκαθορισμού μας ;;;

Πως δηλαδή η κοινωνία μεταξύ μας θα γίνει πιο ποιοτική;

Η απάντηση είναι μια λέξη πολυσήμαντη και είναι η <<ΠΑΙΔΕΙΑ>>

Και η παιδεία είναι πολυσήμαντη και ρέουσα γιαυτό και  η κατάκτηση της είναι ένας αγώνας ισόβιος του κάθε ανθρώπου, σε επίπεδο προσωπικό αλλά προπάντων σε κοινωνικό ...

Ποιο είναι το κεντρικό υπομόχλιο που εξασφαλίζει αλλά και κατοχυρώνει τα αγαθά της παιδείας τόσο σε προσωπικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο ;;

Είναι ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ ....

ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ένα ψαλίδι που έχει δυο κοπτικές λεπίδες και αυτές συνδέονται στη μέση με ένα πείρο που είναι το υπομόχλιο του ψαλιδιού .

Όσο κοφτερές και να είναι οι λεπίδες αν το υπομόχλιο δηλ. ο πείρος δεν είναι εφαρμοστό και έχει μπόσικα το ψαλίδι δεν μπορεί να κόψει ....

Αν πάλι ο πείρος είναι πολύ σφικτά τοποθετημένος δεν μπορεί το ψαλίδι να ανοιγοκλείσει με κίνδυνο να παραμορφωθεί .......

Έτσι είναι και ο σεβασμός εφαρμόζεται με ακρίβεια και συμμετρία και μόνο τότε είναι σεβασμός

Με ένα λόγο ο σεβασμός όλα τα κατοχυρώνει

Χωρίς αυτόν δεν μπορεί να  υπάρξει σωστή και υγειής  σχέση προσωπική η κοινωνική .

Ποιο είναι εκείνο το κοινωνικό φαινόμενο που αναιρεί τον σεβασμό  και καταργεί βάρβαρα τις ανθρώπινες σχέσεις προσωπικές και κοινωνικές ;

Μα ο ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ………

ΚΙ Ο ΡΑΤΣΙΣΜΟς  είναι πολυσήμαντος  με βασικά χαρακτηριστικά το μίσος τον φανατισμό την τύφλωση τον συμπαγή εγωισμό και καθολική έλλειψη επίγνωσης  στα λόγια και στις πράξεις του φανατικού και ζηλωτή .. ……

Ο ρατσισμός δυστυχώς εκδηλώνεται και  από ανθρώπους πωρωμένους τις πιο πολλές φορές.  

Ανθρώπους δηλαδή που έχουν υποστεί πλύση εγκέφαλου  η που λόγω συνθηκών έχουν καλλιεργήσει μέσα τους εμμονές και φοβίες και εν πάση περιπτώσει αυτά τα έχει ξεκαθαρίσει σε μεγάλο βαθμό η κοινωνική ψυχολογία.

Επομένως το βασικό αντίδοτο στον ρατσισμό είναι ο σεβασμός

Γι’ αυτό κι ο αληθινός σεβασμός από την φύση του δεν επιβάλλεται, …. αλλά εμπνέεται ….

Επιβολή του σεβασμού είναι αυταρχισμός

Ο αληθινός σεβασμός λοιπόν είναι εκ των πραγμάτων πρωτότοκος γιος της παιδείας ……

 Όλα τα παραπάνω απλά λογάκια έχουν στόχο να βοηθήσουν να κατευθύνουμε όσο γίνεται πιο σωστά την κρίση μας στην σύνθετη περίπλοκη και δύσκολη εποχή μας ……

Η σύγχρονη κατασκευασμένη από την εξουσία  Βαβέλ της κοινωνικής μας ασυνεννοησίας παράγει δυστυχώς άριστα εκπαιδευμένους απαίδευτους ανθρώπους , φανατικούς και ζηλωτές χωρίς επίγνωση .

Κι όλοι μαζί παίρνουμε μόνοι μας το ρόλο του δικαστή  και κρίνουμε, ανακρίνουμε, επικρίνουμε, κατακρίνουμε μα ποτέ, σχεδόν ποτέ δεν διακρίνουμε …. και εν τέλει, μόνο δικάζουμε εκδικάζουμε και καταδικάζουμε.

Βάζουμε με ένα λόγο στην άκρη την βασίλισσα των αρετών την ΔΙΑΚΡΙΣΗ

Η διάκριση είναι η πρωτότοκη κόρη του σεβασμού

Αυτή έχει για παιδιά της την ιερότητα την  κατανόηση την συγκατάβαση την συμπαράσταση την αλληλεγγύη την αλληλοσυμπλήρωση την αλληλοβοήθεια …….

Από όλα αυτά τα παιδιά της διάκρισης το πρώτο και πιο μεγάλο είναι η ΙΕΡΟΤΗΤΑ…

Η ιερότητα είναι το άθροισμα της ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ  και του ορίου ……

Η δεοντολογία είναι σταθερή  ενώ το όριο είναι μεταβλητό και πρακτικά αυτοδιαμορφώνεται κατά περίπτωση ..

Αυτή η αυτοδιαμόρφωση καθορίζει και εξασφαλίζει το μέτρο και κατοχυρώνει την ιερότητα τηρώντας τις σωστές και μετρημένες αποστάσεις στις ανθρώπινες σχέσεις κοινωνικές και προσωπικές ….

Π.χ. η απόσταση ασθενούς με τον γιατρό …. Δασκάλου με τον μαθητή κ.λ.π. ….. και εδώ για να μην παρεξηγηθώ δεν εννοώ την απόσταση χάσμα, .. αλλά την απόσταση που κάνει άκρως λειτουργική την σχέση με σημείο αναφοράς τον σεβασμό την διάκριση και την συστολή που προέρχεται από αυτά ….  

Με τις παραπάνω σκέψεις  έρχομαι να καταθέσω μερικούς προβληματισμούς που έχουν να κάνουν με την ασύστολη ροη ( επιδρομή θα έλεγα) των μεταναστών  στα νησιά μας ……

Το πρόβλημα είναι τεράστιο και κρύβει πίσω του όπως όλοι γνωρίζουμε μια πολύ μεγάλη  ηθική ( και όχι μόνο ) αυτουργία των δυτικών φίλων και συμμάχων μας ……

Οι περισσότεροι από αυτούς τους δύστυχους ανθρώπους πρόσφυγες  είναι απαίδευτοι αλλά κυρίως ασύμβατοι με εμάς λόγω κυρίως θρησκευτικού φανατισμού  κι ίσως και άλλων πολιτικών επιρροών  και δογματικών αντιλήψεων …….

Θα ήταν ευτυχές αν μπορούσαμε να τους εμπνεύσουμε τον σεβασμό μορφώνοντας τα παιδιά τους με την ελληνική παιδεία αλλά και τους ίδιους με τις αξίες της ιερότητας και του αυτοσεβασμού ……… Πράγμα που είναι δύσκολο και περίπλοκο αλλά όχι αδύνατο …….

Από την άλλη μεριά νομίζω ότι είναι ιστορική ανάγκη να κάνουμε κοινωνία μεταξύ μας, να ομονοήσουμε ……

Και πως θα γίνει αυτό;;;

Οι γειτονίες να αρχίσουν με την καταγραφή των μελών τους,  ανταλλαγή τηλεφώνων, γνωριμίες πιο ουσιαστικές  έτσι ώστε η κάθε γειτονιά να είναι ένας συμπαγής πυρήνας αλληλουποστήριξης  για κάθε έκτακτη ανάγκη προσωπική η γενικότερη …..

Αυτοί οι ομοιογενείς πυρήνες θα αποτελούν και ένα τείχος προστασίας  από τυχόν παρενέργειες στην συνύπαρξη μας και με παραβατικούς πρόσφυγες αλλά και κακοποιούς γενικότερα ντόπιους η ξένους που εκμεταλλεύονται την αναμπουμπούλα και μας αποσταθεροποιούν κοινωνικά ποικιλοτρόπως …….

Στη συνέχεια οι πυρήνες αυτοί θα συνδέονται και μεταξύ   τους επιτελώντας  μια εφεδρική αλληλοβοήθεια σε περίπτωση οποιασδήποτε έκτακτης ανάγκης …….

Το πιο σημαντικό όφελος όμως της ύπαρξης των πυρήνων συνεργασίας θα είναι η χειροπιαστή πλέον αντίληψη της αξίας της κοινωνικής συνείδησης  που απορρέει και φυσικά με αυτό τον τρόπο θα  αποφορτίζεται και η αστυνομία από ένα φορτίο αφού η υπεύθυνη επαγρύπνηση των πολιτών αποθαρρύνει σημαντικά τους διαφόρους παραβατικούς να δράσουν…

Προς αυτή την κατεύθυνση θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν και  οι ενορίες με πολύ καλά και άμεσα αποτελέσματα ……………

Μανώλης  Φύσσας  

Τιμώντας μια επέτειο.

Σε λίγες μέρες θα γιορταστεί μια από τις κορυφαίες επετείους της πατρίδας μας, εμπεριέχοντας και αρκετό συμβολισμό. Είναι η επέτειος της 20 του Σεπτέμβρη και τιμούμε την Εθνική Αντίσταση. Τιμούμε τους αγωνιστές που συνέβαλαν στην απελευθέρωση του τόπου μας και την αντιμετώπιση όσων επιβουλεύονται την ανεξαρτησία του, για να διατηρηθεί ομαλή η πορεία του για την επίτευξη των επιδιωκόμενων με τις συνταγματικές επιταγές.

Η τοπική κυβέρνηση, εκδίδει κατάλληλο για την περίσταση πρόγραμμα, με θρησκευτική τελετή,  ομιλία και εκδηλώσεις πανηγυρικού ή άλλου χαρακτήρα, ανάλογων  με την περίπτωση. Κορωνίδα των εκδηλώσεων είναι η κατάθεση στεφάνου στο μνημείο του αντιπροσωπευτικότερου προσώπου/ήρωα/οραματιστή που συνέβαλε στην επίτευξη του στόχου, εν προκειμένω της Αντίστασης. Θα ακολουθήσει η «ενός λεπτού σιγή» και το κλείσιμο με τον Εθνικό Ύμνο.

Η επέτειος θεωρείται επιτυχημένη, όταν ο ομιλητής σκιαγραφώντας το γεγονός συμβάλλει στη ψυχική ανάταση του ακροατηρίου, απαγκιστρώνοντάς το από την καθημερινότητα Εκτός από το «ηθικόν δίδαγμα» αναφέρεται και η μελλοντική στόχευση(1)

Στην κατάθεση στεφάνου γίνεται επιλογή του αντιπροσωπευτικότερου  τιμώμενου(2), στον οποίο θα αποδίδεται η τιμή και ο σεβασμός που του οφείλεται (3).

Κατά την εκφώνηση του Τελετάρχη για σιγή ενός λεπτού, πρέπει να επικρατεί απόλυτη σιωπή και το σταμάτημα κάθε κίνησης,  ώστε ο  παριστάμενος να αφιερώσει ανεπηρέαστος αυτό το χρονικό διάστημα στη μνήμη του τιμώμενου. Όμως προσωπικά διαπίστωσα ότι ποτέ δεν τηρείται ο χρόνος μέχρι το «Αποκατάσταση», αλλά στην καλλίτερη περίπτωση μετά βίας ξεπερνά τα 40 δεύτερα και πολλοί συνεχίζουν την κουβέντα τους.

Τέλος τον Εθνικό Ύμνο ψάλλουν συνήθως μόνο το τμήμα απόδοσης τιμών και τα παιδιά των σχολείων(4) και πολύ σπάνια κάποιος από τους συμμετέχοντες που τον σιγοψυθιρίζει.

(1)  Εφημ «Δόξα» 1942: «Μετά το διώξιμο των Γερμανών θα ακολουθήσει η οικονομική λευτεριά.» Το ίδιο επανέλαβε ο Ανδρέας Λοϊζος κατά τη δοξολογία στη μητρόπολη με το τέλος  της γερμανικής κατοχής.

(2)  Στον ανδριάντα του Καλαμπόκα ή την προτομή του Περρίκου.

(3)  «Οι πολιτικές αρχές στην επέτειο των 200 χρόνων το 2021 θα πρέπει να καταθέσουν το στεφάνι γονατιστοί, σε ένδειξη  συγγνώμης από αυτούς που θυσιάστηκαν τότε, για τη σημερινή κατάντια της χώρας» (Από την ομιλία του Ηλ. Φιλιππίδη στην Καλλιμασιά στις 9 τρ.)

(4)  Εφημ. Η ΑΛΗΘΕΙΑ της 29^ης Οκτ. 2018: Η οφειλόμενη τιμή (Αποκαλυπτήρια προτομής του Κώστα Περρίκου στον δημοτικό κήπο Χίου, με παρατήρηση του αρθρογράφου ότι όλοι οι μαθητές των σχολείων θα πρέπει να συμμετέχουν στον εθνικό ύμνο)

Καλλιμασιά 16 Σεπτ. 2019

Δημ. Μελαχροινούδης

e-mail: dimeladis @ gmail.com

Μία ναυτική τραγωδία από τον Β΄παγκόσμιο πόλεμο που συντάραξε την Χιώτικη κοινωνία

Το ατμόπλοίο Π. ΜΑΡΓΑΡΩΝΗΣ

Στις αρχές της άνοιξης του 1940 η συνοικία του Αγίου Μάρκου στο Βροντάδο  θα κλονιστεί από την είδηση της βύθισης ενός εμπορικού πλοίου και την απώλεια ολοκλήρου του πληρώματος, ένα γεγονός που σημάδεψε την τοπική κοινωνία, έφερε την θλίψη και την απόγνωση στις ναυτικές οικογένειες, ενώ με τρανταχτό τρόπο προμήνυε τις τεράστιες θυσίες που θα πρόσφερε το εμπορικό ναυτικό στο πόλεμο και το βαθύ σκοτάδι και πόνο που θα έφερνε στους Έλληνες η μετέπειτα στρατιωτική κατοχή από τις δυνάμεις του Άξονα.

Μόνο ενενήντα δευτερόλεπτα χρειάστηκαν για να κοπεί στα δύο το φορτηγό πλοίο ΄Π. Μαργαρώνης΄ και να πάρει στην αγκαλιά του ο Ατλαντικός ωκεανός 30 ναυτικούς μεταξύ αυτών δύο αλλοδαπών ενός Τσεχοσλοβάκου και ενός Γιουγκοσλάβου. Σύμφωνα με την αναφορά του κυβερνήτη του γερμανικού υποβρυχίου U-28 (GünterKuhnke)[i] στις 9 Μαρτίου 1940 και ώρα 23.17 επιτέθηκε, προφανώς χωρίς προειδοποίηση αφού η Ελλάς ήταν ακόμη ουδέτερη χώρα, με μία τορπίλη στην πρύμνη ενός φωτισμένου φορτηγού προς τα δυτικά χωρίς σημαία περίπου 70 μίλια νοτιοδυτικά των νησιών Scilly και παρατήρησε ότι το πλοίο βυθίστηκε από την πρύμνη μέσα σε 90 δευτερόλεπτα και σπάζοντας στα δύο.

Το ατμόπλοιο ¨Π. Μαργαρώνης¨ του εφοπλιστή Δημήτριος Π. Μαργαρώνης από τον Βροντάδο περιλαμβάνεται στην λίστα των 56 ελληνικών πλοίων που χάθηκαν στο διάστημα από τον Ιανουάριο 1940 έως την έναρξη του Ελληνοιταλικού πολέμου με 250 ναυτικούς θανόντες. Κατά την διάρκεια της περιόδου 1939 έως 1941 χάθηκε το 54% από τα συνολικά 429 ατμόπλοια του εμπορικού ναυτικού που βυθίστηκαν κατά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο[ii] ενώ οι συνολικές απώλειες  για το χιώτικο εμπορικό ναυτικό ήταν 86 χαμένα από τα 109 που συνολικά συμμετείχαν στο πόλεμο σύμφωνα με το βιβλίο των κ. Νικ. Σωτ. Χαλκιά και Κωνσταντίνος Μιχ, Φράγκου, 50 χρόνια από τη μάχη του Ατλαντικού σελ. 41, ενώ σύμφωνα με τον Ανδρέα Λαιμό στο βιβλίο του, Η Εμπορική ναυτιλία της Χίου, σελ. 368 – 384, οι απώλειες ήταν 91 πλοία.

Η συμμετοχή του Ελληνικού εμπορικού ναυτικού στο Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο ήταν από την έναρξη του μεγάλη, με καθολική υποστήριξη τόσο από την πλοιοκτησία όσο και από το ναυτεργατικό δυναμικό του παρόλο τις απώλειες που φάνηκαν ότι θα ήταν πολλές και ξεκίνησαν από τις πρώτες κιόλας ημέρες του πολέμου. Οι πρώτες απώλειες  ναυτικών[iii] ήταν στο χιώτικο ατμόπλοιο ¨΄Αρης¨ ιδιοκτησίας Ξυλά βυθίστηκε στις 12/09/1939, ενώ το πρώτο πλοίο που τορπιλίστηκε στις 23/10/1939 χωρίς προειδοποίηση ήταν το χιώτικο ατμόπλοιο ¨Κωνστ. Χατζηπατέρας¨ με τρείς νεκρούς μεταξύ αυτών ενός Άγγλου πλοηγού.

Από το Σεπτέμβριο του 1939, οι οδηγίες στα γερμανικά υποβρύχια ήταν να επιτίθενται στα ελληνικά εμπορικά πλοία, καθώς θεωρούνταν εχθρικά, ως συνεργαζόμενα με τις αγγλικές δυνάμεις. Οι διεθνείς κανονισμοί της εποχής όριζαν ότι σε πλοία ουδέτερης χώρας, όπως ήταν η Ελλάδα έως τον Οκτώβριο του 1940,πρέπει να διαπιστωθεί αν το φορτίο των πλοίων μετέφερε πολεμικό υλικό, και αν ίσχυε αυτό έπρεπε το πλοίο να εκκενωθεί πριν την βύθισή του.Ωστόσο όχι μόνο πολλά εμπορικά τορπιλίστηκαν καταπατώντας το διεθνές δίκαιο χωρίς να γίνει κανένας έλεγχος και χωρίς να διασωθεί το πλήρωμα, αλλά τα γερμανικά υποβρύχια φρόντιζαν να τα βυθίζουν επανδρωμένα μόλις τα εντόπιζαν.

Φαίνεται ότι οι διεθνείς κανονισμοί νηοψίας ίσχυσαν για πολύ λίγα ελληνικά πλοία όπως το ΄Διαμαντής΄ το πρώτο Ελληνικό πλοίο που τορπιλίστηκε στις 03/10/1939 ιδιοκτησίας Δ. Πατέρα και πλοίαρχο τον Πανάγο Πατέρα[iv]. Τα γερμανικά υποβρύχια πολύ γρήγορα έπαψαν να τηρούν τους κανονισμούς δείχνοντας πολύ γρήγορα ότι το Ναζιστικό καθεστώς και οι σύμμαχοι τους πόσο αλαζονικά και στυγνά θα εγκληματήσουν με συστηματικό τρόπο ενάντια στην ανθρωπότητα.

Ως τέτοια θυσία πρέπει να ληφθεί η καταβύθισης αύτανδρο του χιώτικου πλοίου ¨Π. Μαργαρώνης¨ που συγκλόνισε την τοπική κοινωνία του Βροντάδου, ένα γεγονός που αποτυπώνεται με πολύ γλαφυρό τρόπο από ένα λαϊκό ποιητή με το ψεγάδι Κουνηνάκιας με τα εξής λόγια:

« Στον Άγιο Μάρκο βρε παιδιά μαυροφορέσαν όλοι, γιατί εχάθη  σύμψυχω το Π του Μαργαρώνη»

Η συνέχεια που θα ακολουθήσει με την κατοχή, το πολύχρονο πόλεμο, τους θανάτους από τη πείνα που ιδιαίτερα τα νησιά είχαν δυσανάλογο αριθμό θυμάτων σε σχέση με τον πληθυσμό τους,  με τα ολοκαυτώματα Ελλήνων σε όλη την επικράτεια, πιστεύω ότι ο λαικός ποιητής πρόβλεψε τον ερχομό μίας σοκαριστικής και απάνθρωπης εποχής

Κυριάκος Τσιπούρας

Για την  «Ημέρα μνήμης απολεσθέντων ναυτικώνκατά τον Β΄Παγκόσμιο πόλεμο»που τιμάται στην Χίο στις αρχές Σεπτεμβρίου.

---

[i]Πηγή : Ships hit by U-Boatshttps://www.uboat.net/allies/merchants/ship/292.html

[ii]Πηγή : Από το βιβλίο της κα ΤζελίναςΧαρλαύτη, Η Ιστορία της ελληνόκτητης ναυτιλίας 19ος –

20ος αιώνας, Παράρτημα 8.2, σελ 590

[iii]Πηγή :Κωνσταντίνος Τσουμάνης Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΜΠΟΡΙΚΉ ΝΑΥΤΙΛΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ (Διδακτορική Διατριβή)

[iv]Ο πλοίαρχος του πλοίου Πανάγος Πατέρας σε δηλώσεις του, που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό της Π.Ε.Μ.Ε.Ν. "Ένωσις", το Δεκέμβριο του 1939, αφηγείται τα γεγονότα του τορπιλισμού του "ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ" και την συμπεριφορά που είχαν στο γερμανικό υποβρύχιο που τους παρέλαβε ως ναυαγούς.