ΜΙΑ ΘΑΛΑΣΣΟΔΕΡΜΕΝΗ ΚΑΜΠΑΝΑ

Η Θαλασσοδερμένη καμπάνα στο καμπαναριό των εκκλησιώντης Μαύρης Ράχης Αγίου Ιωάννου και Αγίας Άννης

Τι πιο απλό πράγμα από το να τοποθετηθεί μια καμπάνα στο καμπαναριό μιας Εκκλησίας, η οποία, ως συνήθως, προέρχεται από δωρεές χριστιανών. Δεν είναι όμως σύνηθες να τοποθετείται σε ένα καμπαναριό μια καμπάνα που έχει κάνει αναρίθμητες φορές τον γύρο του κόσμου, πολυταξιδεμένη καθώς είναι κρεμασμένη στην πλώρη ενός ποντοπόρου πλοίου το οποίο επί δέκα οχτώ χρόνια όργωσε τους πέντε ωκεανούς διανύοντας 2.138.400 ναυτικά μίλια .

Μια καμπάνα η οποία επί 18  ολόκληρα χρόνια αγνάντευε μέρα και νύχτα τον απέραντο ωκεανό γαληνεμένο σαν ένα γαλάζιο αλώνι και αγριεμένο να κτυπά με λύσσα τα τεράστια κύματα του στο σιδερένιο γιγάντιο κουφάρι του καραβιού, που παλεύει σαν καρυδότσουφλο στην μανιασμένη θάλασσα. Πόσα δεν θ’ άκουσε κατά την διάρκεια των 18 χρόνων της ζωής της αυτή η καμπάνα; Τις φωνές του λοστρόμου των ναυτών τα  σφυρίγματα των δελφινιών που στην προσπάθεια τους να ξεπεράσουν το καράβι γλιστρούν κοντά στην πλώρη τους χαιρετισμούς ναυτικών μας όταν τα καράβια πλησιάζουν το ένα το άλλο και φωνάζουν με την τρόμπα μαρίνα καλό σας ταξίδι.

Πάνω σ΄ αυτή την καμπάνα που ζύγιζε 50 κιλά γράφει μια ανάγλυφη λέξη HAVKONG και έναν τετραψήφιο αριθμό 1973. Η λέξη HAVKONGπροέρχεται από τον μυθικό θεό της θάλασσας των Σκανδιναβών, κάτι σαν τον δικό μας «Ποσειδώνα», ίσως για αυτό το λόγο η πλοιοκτήτρια Νορβηγική εταιρία P. MEYER  μια από τις μεγαλύτερες του κόσμου που έχει έδρα στο Όσλο έδωσε το όνομα αυτό για να προστατεύει ο Θεός της θάλασσας το τεράστιο αυτό καράβι των 240.000 τόνων.

Το Νορβηγικό Δεξαμενόπλοιο M/T HAVKONG 

Συνήθως μέχρι προ τινός όλα τα πλοία είχαν κρεμασμένη στην πλώρη τους πάνω σε ένα μικρού ύψους καπόνι, μια καμπάνα στην παρειά της οποίας είναι γραμμένο το όνομα του καραβιού και πολλές φορές η χρονολογία ναυπηγήσεως. Η καμπάνα αυτή χρησιμοποιείτο για δυο λόγους κτυπούσε τα κλειδιά της άγκυρας δηλαδή τα μήκη της αλυσίδας όταν έπεφτε στη θάλασσα ή τι μήκος αλυσίδας είχε ανασυρθεί από τον βυθό. Έτσι ο πλοίαρχος γνώριζε ανά πάσα στιγμή την όλη κατάσταση που επικρατούσε στην πλώρη του καραβιού. Ο δεύτερο λόγος ήταν να κτυπά σε τακτά χρονικά διαστήματα όταν υπήρχε ομίχλη, δηλαδή ορατότης μηδέν και το καράβι ήταν αγκυροβολημένο στην ράδα. (ανοικτά του λιμανιού)

Μια τέτοια κατάσταση με πυκνή ομίχλη ήταν ο μεγάλος εφιάλτης των ναυτικών μας, ήταν το λευκό σάβανο που περιτυλίγει με τη σιωπή του το καράβι κανείς δεν αισθάνονταν ασφαλής κανείς δεν έκλεινε μάτι, όλη η προσοχή ήταν εστραμμένη με την ακοή στους κτύπους της καμπάνας κτύπαγε ρυθμικά για να ακούσει το πλήρωμα του άλλου καραβιού που παράπλεε κοντά, ούτως ώστε να προσέξουν αμφότεροι οι πλοίαρχοι και να αποφύγουν τη μοιραία σύγκρουση και τον πνιγμό των ναυτικών μας. Σήμερα με τα εξελιγμένα μέσα επικοινωνίας και έλεγχο της ναυσιπλοΐας ραντάρ, κ.α ο ρόλος αυτής της καμπάνας εξέλιπε δια παντός  και παραμένει κρεμασμένη στην θέση της σαν ένα διακοσμητικό αντικείμενο που θυμίζει το παρελθόν

              Το υπό Ελληνική Σημαία Δεξαμενόπλοιο WORLD RECOVERY (Ex HAVKONG )                  

Έχοντας πάντοτε στραμμένο το βλέμμα και την σκέψη μου στα αγαπημένα μου Ψαρά, όπου και όσο μακριά και αν βρίσκομαι και το ότι ο ρόλος αυτής της καμπάνας είναι ξεπερασμένος, αποφάσισα να την στείλω στα Ψαρά για να τοποθετηθεί στο καμπαναριό των εκκλησιών Αγίας Άννης και Αγίου Ιωάννου που βρίσκονται από τα προεπαναστατικά χρόνια στην κορυφή της Μαύρης Ράχης.

Πολλοί θα είναι οι επισκέπτες που θα διαβάσουν την λέξη HAVKOMGκαι θα διερωτηθούν πως βρέθηκε και από πού προέρχεται αυτή η ορειχάλκινη καμπάνα γι αυτό εθεώρησα υποχρέωση μου να δώσω μερικές συνοπτικές πληροφορίες σχετικές με την ιστορία της.

Το υπερδεξαμενόπλοιον HAVKONGμικτού τύπου 240.000 τόνων   ναυπηγήθηκε το 1973 στο ναυπηγείο Κιέλου της Δυτικής Γερμανίας για λογαριασμό της Νορβηγικής εταιρείας ΜΕΥΕR εφοδιασμένο δια την προώθηση του με ατμοστροβίλους ιπποδυνάμεως 30.000 ίππων, αναπτύσσει ταχύτητα 16,5 ναυτικών μιλίων ανά ώρα με κατανάλωση πετρελαίου ανά 24ωρο 150 μετρικούς τόνους. Το μηχανοστάσιο αλλά και όλες οι τεχνικές εγκαταστάσεις αυτοματοποιημένες με εφαρμογή υψηλής τεχνολογίας ώστε να θεωρείται και σήμερα ακόμη εν έτη 1991 μια από τις πιο αξιόλογες σύγχρονες αυτοματοποιημένες μονάδες του ποντοπόρου στόλου μας.

H Ναυαρχίδα των Ψαρών ΛΕΩΝΙΔΑΣ του Ναυάρχου Αποστόλη στον κατά θάλασσα αγώνα 1821 - 1827

Μόλις σε ηλικία 3 ετών δηλαδή το 1976 οι Νορβηγοί διοικητές του απεφάσισαν να το πουλήσουν και αγοράστηκε από τον Έλληνα  εφοπλιστή Σταύρο Νιάρχο, όπου του εδόθει το νέ του όνομα WORLDRECOVERYαντικαθιστώντας την Νορβηγική σημαία με αυτή της Λιβερίας και εν συνεχεία τον Δεκέμβριο του 90 ύψωσε την κυανόλευκο από τότε μου ανετέθη να το παρακολουθώ ως αρχιμηχανικός μέχρι και σήμερα που γράφονται αυτές οι γραμμές. Στα χρόνια αυτά για την ομαλή λειτουργία του τεχνολογικού εξοπλισμού αλλά και για την οικονομική διαχείριση του πολλές φορές παρουσιάστηκαν τεράστιες δυσκολίες που αντιμετώπισα με υψηλό βαθμό καθήκοντος και υπευθυνότητας γι αυτό δεν είναι υπερβολή να πω ότι αρκετές φορές οι επιθεωρήσεις αυτές εγένοντο στον ανοικτό ωκεανό με ελικόπτερο κάτω από τις πιο αντίξοες καιρικές συνθήκες όταν οι ανάγκες το απαιτούσαν θέτοντας εν κινδύνω την ίδια την ζωή μου ή με πλωτά μέσα κάτω από ισχυρούς ανέμους και θαλασσοταραχή εγένοντο επισκέψεις στις ράδες. Κατόπιν όλων αυτών των υπηρεσιών  που επί μία 15ετία προσέφερα, νομίζω ότι είχα κάθε δικαίωμα στα Ψαρά σαν νόμιμος δικαιούχος εφόσον ο ρόλος της εξέλιπε διά παντός και το πλοίο επιτηρώ ανελλιπώς όλα αυτά τα χρόνια .

Στις 15 Ιουλίου 1991 όπου επερατώθη η ετήσια επισκευή του πλοίου στην Σιγκαπούρη και η οποία διήρκεσε 50 ημέρες,η καμπάνα συσκευάσθη εντός ξυλοκιβωτίου και παρεδόθη στους πράκτορες μας όπου κατ εντολή μου την αποστολή ανέλαβε ο φίλτατος ΣιγκαπουριάνοςYONG.

Στις 26 Αυγούστου 1991 με έγγραφο του με πληροφορεί ότι η καμπάνα παρεδόθη και εν συνεχεία εφορτώθη στο πλοίο NARASTAPRINCESS, το πλοίο από την Σιγκαπούρη μέσω της διώρυγος του Σουέζ, έφθασε στο λιμάνι του Πειραιά την 9-9-91 και ειδοποιήθην από τους πράκτορες μεταφορών που εκπροσωπεί ο κ. Ι. Σερλιδάκης με γραφεία στην Λεωφ. Συγγρού 255.

Ψαριανή Γαλιότα 

Στη συνέχεια η καμπάνα εκτελωνίσθη στις 8-10-91 παρελήφθη και μετεφέρθη στην Μεταφορική Χίου «ΕΡΜΗΣ» Λεωφ. Αθηνών- Πειραιώς 36, η οποία εταιρεία ανέλαβε την μεταφορά της στη Χίο. Από την Χίο έφθασε στα Ψαρά στις 22-10-91 με το Ο/Γ «ΨΑΡΡΑ», των αδελφών Μηνιώτη.

Πιστεύω ότι η καμπάνα αυτή, που η ιστορία της είναι συνδεδεμένη με την θάλασσα, θα είναι το σύμβολο που θα συνδέει την ζωή των ναυτικών μας με την πίστη στις ορθόδοξες της εκκλησίας μας παραδόσεις και μια ελπίδα ότι ο υπέροχος ήχος των κωδωνοκρουσιών της θα απαλύνει τις φουρτουνιασμένες ψυχές των ανθρώπων για να αντιληφθούν ότι το υπήνεμο λιμάνι σωτηρίας κάθε πλοίου και κάθε ανθρώπινης ψυχής είναι η πίστη στο Θεό, εκεί θα βρει η ταραγμένη ψυχή την γαλήνη και θα αισθανθεί τους ήχους της καμπάνας σαν λύτρωση, σαν μια απαλή φωνή που χαϊδεύει το είναι, και προδιαθέτει τον νουν, και την σκέψη για πνευματικά φτερουγίσματα και οραματισμούς που συντελούν για μια ευφορία αγαλλίασης και ώριμης σκέψης για τον υπόλοιπο δρόμο της ζωής στους κόλπους της μεγάλης εκκλησίας του Θεανθρώπου Χριστού και Σωτήρος Υμών

Η καμπάνα σαν άψυχο αντικείμενο, ψυχρή από την μεταλλική της σύνθεση θα έπρεπε να είναι αποκρουστική και όμως εντεταγμένη καθώς είναι στο κήρυγμα του λόγου του Χριστού δια του ήχου της, είναι το πλέον συμπαθές εξάρτημα μιας εκκλησίας γιατί ο κτύπος της μεταδίδει τον μελωδικό και απαλό ήχο ο οποίος σαν κήρυκας διαλαλεί στους αιθέρες της απεραντοσύνης την ζώσα φωνή της εκκλησίας.  Τη φωνή των φωνών που ακούγεται και ηχεί πάντοτε χαρμόσυνα σε γρήγορους ρυθμούς να κτυπά τα μεγάλα της φυλής ιστορικά γεγονότα για την λευτεριά, για τη νίκη, για επετείους που σημάδεψαν ιστορικές του Έθνους στιγμές.

Εκδήλωση προς τιμήν Δημητρίου Γ. Ανδριάνα - Ευαγγ. Βουρνού - Γρηγ. Δ. Σπανός - Δημ. Γ. Ανδριάνας - Ιωάνν. Καράλης (Πρόεδρος Φ.Ο.Χ) - Μαρ. Βασιλακάκη Ντούλου - Κώνστ. Αμπανούδης - Πόλυ Κακούλα Σταμπόλου

Περιμένω λοιπόν ότι κάποιος Ψαριανός θα βρεθεί να κτυπά την καμπάνα του Παλαιόκαστρου όταν γιορτάζουν τα ιστορικά αυτά εκκλησιαστικά αλλά και κάθε χρόνο στις 24 Ιουνίου την αποφράδα τούτη ημέρα του ολοκαυτώματος και της θυσίας στον βωμό της λευτεριάς ώστε να θυμίζει στους επιζώντες τις μεγάλες του γένους στιγμές και να ξυπνά την μεγάλη επετειακή ημέρα ο ήχος της από τον αιώνιο της αθανασίας ύπνο τα λαμπρά παλληκάρια της Ολόμαυρης Ράχης που η αγέρωχη Δόξα περπατώντας τα μελετά και τα στεφανώνει με το αμάραντο της ιστορίας στεφάνι, γινωμένο από τα μπαρουτοκαπνισμένα λιγοστά φρύγανα της έρημης γης.

Τέλος για να κλείσει αυτό το κεφάλαιο στις 26 Οκτωβρίου 1991 εορτή του Αγίου Δημητρίου, μετά την λήξη της λειτουργίας στον ιερό ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος η καμπάνα μετεφέρθη διά χειρών στην κορυφή της Μαύρης Ράχης με αρκετή δυσκολία λόγω του βάρους της, του δυσπρόσιτου και ανηφορικού δρόμου και του σημαντικού ύψους από τον Δήμαρχο Ψαρών Γιάννη Δ. Φιλίνη, και τους μαθητές Λυκείου Ευάγγελο Κ. Κλίτσα και Δημήτριο Εμμ. Κατακουζηνό τους οποίους συγχαίρω και θερμά ευχαριστώ δια την αξιέπαινη βοήθεια των.

Δημήτρης Γ. Ανδριάνας

Σημείωσης  :

Το άρθρο του Σεβαστού Φίλου  και Μεγάλου Ψαριανού Δημήτρη Γ. Ανδριάνα δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στην ιστορική Χιώτικη εφημερίδα «ΠΡΟΟΔΟΣ», σε συνέχειες στα φύλλα :

Α.Φ.  17604  της 21-12-1991

Α.Φ.  17605  της 23-12-1991

Α.Φ.  17606  της 24-12-1991

Με τον τίτλο «Μια θαλασσοδαρμένη καμπάνα στην κορυφή της Μαύρης Ράχης Ψαρών»

Οι φωτογραφίες του κειμένου μας έχουν δοθεί από τον Αρθρογράφο κ. Δημήτρη Γ. Ανδριάνα.

Ευαγγ. Κουτσοδόντη - Δημ. Γ. Ανδριάνας

8 - 11- 2011