ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ

των ημερων

Δικός μου στον αέρα στην ανάσα

ένας ήλιος ....ανατέλλει....
ανατολή των καρδιών ...
είναι ανάγκη.....

Μας πήρε ο πόλεμος τις καρδιές ,,
τις έκανε πέτρες
σαν ενα ηφαίστειο
λοιώνει τα φτερά μου
Φτερά
που τα δωσε η ειρήνη
της ώρας
και ένας πόλεμος
λιόφυτο στην καρδιά μου
καρβουνιασμένο....

Κι είναι, είναι πιο κατω
ο κόσμος
που έλαβα σαν παιδί
κι εβύζαξα
και δεν θα ξέρω αν θαναι πια ..
αυθεντικά τα δάκρυα μου..
..αν έχω....
Γιατί μπορεί να πνίγηκα σε θάλασσες
της προσφυγιάς
του μίσους......
κι ορφάνια και ντροπή

 ο ήλιος μου
που ανέτειλε θα δει................................

..Τα φώτα τα γιορτινά
πόσο ψυχρά

της κρύας μοναξιάς
στα κρύα πεζοδρόμια
που κοιμάσαι
της παγωμένης πόλης
του χειμώνα
Ααχχχ πόσο θα κρατήσουν
την τυραννία
του αλύτρωτου βήχα
μεσ' το στήθος................

ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΕΩΡΓ. ΦΥΣΣΑΣ