ΧΡΩΜΑ ΧΡΩΜΑΤΩΝ

καθώς ταξιδεύει

στου νερού το ρεύμα, καραβάκι χάρτινο, μια στάλα αίμα

 βάθος του ορίζοντα να μου θυμίσεις

ποιες ώρες είναι εκείνες που διαβήκαν

με σκέψεις κι επισκέψεις στη ζωή

που μακριά τρέχει να προλάβει

να ζήσει δυο στιγμές χρυσές

ένα άγγιγμα κι ένα  φιλί που φέρνει 

 

καθώς ταξίδευε, καθώς ταξιδεύει

στου νερού το ρεύμα, καραβάκι

…….. χάρτινο, μια στάλα αίμα

κι άσπρο που λάμπει

και ξορκίζει τις μοναξιές - ερινύες

και στοχασμούς χρυσής σιωπής

η θύμηση χαρίζει, … το χάραμα που φέγγει

 

ωχ Θεέ μου … δος μου ζεστά  τριάντα δάκρυα,

της προδοσίας, τα αργύρια να πληρώσω

ασκούπιστα στα μάτια να στεγνώσουν…

και το τραπέζι τής καρδιάς,   να μεγαλώσουν..

στρωμένο,… με ψωμί, κρασί και ψάρια

πάνω στην κουπαστή της βάρκας ….

που στέκει ολόρθη. η ματιά,….

………  και ταξιδεύει …

 

μανώλης Φύσσας