ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Το καλοκαίρι ...

ξέρει δρόμους δικούς του  χρυσούς   ...                             
με ήλιους δικούς του                                            
και με θάλασσες από λάδι,                     
στα ζεστά βραδινά,  
των κουρασμένων μελτεμιών που κοπάζουν...

Ξέρει κείνους τους δρόμους,                                                                    

που ο έρωτας ανώριμος,                                                                         

δειλός κι ανήσυχος,                 
περπάτησε και περπατάει ακόμη,             
στους αιγιαλούς  των ματιών μας ...

Ξέρει κείνους τους δρόμους, 
με τις εικόνες που έμειναν τυπωμένες,
στα μάτια μας, ...
και σιγά σιγά πήρανε μορφή                             
κι έγιναν τα τραγούδια μας ...  
Τραγούδια με όλα τα χρώματα,  
της μέρας και της νύχτας...

Μανώλης Φύσσας     

εδώ και τώρα