ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΑΣ

Του Γιώργου Φωτ. Παπαδόπουλου- Αντιδημάρχου Χίου

Το να εξαπατάς το Ελληνικό Δημόσιο θεωρείται ντροπή για την πλειοψηφία των πολιτών. Όμως, για κάποιους, ευτυχώς πολύ λίγους, προφανώς θεωρείται ΄΄μαγκιά΄΄ !!!

        Το να καταπατάς τον Δημόσιο χώρο, να μην πληρώνεις και έχοντας βάλει άτυπα ΄΄συνέταιρό΄΄ σου το Δήμο (μη καταβάλλοντας το παραμικρό για την προσωπική σου εκμετάλλευση επί της δημόσιας γης), θεωρείται κλοπή, αδικία εις βάρος του κοινωνικού συνόλου, επαγγελματική αναλγησία. Δε βαριέσαι…! Για κάποιους θεωρείται ΄΄εξυπνάδα΄΄, αφού μπορείς να ΄΄κονομήσεις΄΄ περισσότερα, κάνοντας το ΄΄Γερμανό΄΄…. Και αν σου φωνάξει και κανένας Δήμαρχος ή Αντιδήμαρχος ή υπάλληλος τους λες ότι <<θα σας μαυρίσω στις επόμενες εκλογές>> … !!!  και τους κάνεις να σε φοβηθούν… <<Αμ δε σφάξανε>>…!!!

        Προσωπικά, θα χαρώ πολύ να με ΄΄μαυρίσουν΄΄ κάτι τέτοιοι τύποι (αν και ποτέ δεν ελπίζει κανείς σοβαρός, ασχολούμενος με τα κοινά, στη σταυροδοσία τους), αφού εγώ θα έχω κάνει αυτό που λέει η Νομοθεσία αλλά –κυρίως– η συνείδησή μου.

        Ευτυχώς, η συντριπτική πλειονότητα των επαγγελματιών είναι συνεπείς. Οι άνθρωποι, παρά το γεγονός ότι τους έχει μαστίσει η οικονομική κρίση, το προσφυγικό, οι φοροεπιδρομές των κυβερνόντων τα τελευταία 6-7 χρόνια, η ανέχεια του απλού κόσμου (που τους ενίσχυε παλαιότερα), προσπαθούν με αξιοπρέπεια να αντιμετωπίσουν τα κύματα των δυσκολιών που έρχονται καθημερινά μπροστά στην πόρτα τους. Αυτοί οι άνθρωποι είναι άξιοι παντός επαίνου και αξίζει πραγματικά να βοηθηθούν ποικιλοτρόπως. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα.

        Υπάρχουν, όμως και οι ΄΄άλλοι΄΄: Αυτοί που καταλαμβάνουν χώρους δίχως άδεια του Δήμου, αυτοί που ζητούν 10 μέτρα και παίρνουν 100, αυτοί που φράζουν τις διαβάσεις των τυφλών, των ατόμων με Αναπηρία, τα πεζοδρόμια που δεν μπορεί να περάσει ένα αναπηρικό καρότσι, δεν μπορεί να περάσει μια μητέρα με το μωρό παιδί της και που, εάν πας να τους πεις και κουβέντα, σου βγάζουν μια γλώσσα 2 μέτρα… !!! Αυτοί που μετατρέπουν κάθε πεζόδρομο σε επέκταση του καταστήματός τους, λες και έβαλαν συνέταιρο το Δήμο ή λες και είναι ο Δήμος υποχρεωμένος να κάνει τον στραβό για να κερδίζουν αυτοί δεκαπλάσια κέρδη. Και εάν τους το αναφέρεις σου λένε <<μα εγώ συντηρώ 5-6 άτομα προσωπικό>>. Λες και επειδή συντηρεί προσωπικό πρέπει να τον αφήσεις να κάνει την πόλη ΄΄γιουσουρούμ΄΄…!

        Προσωπικά, επειδή θέλω να είμαι εντάξει με όλους, οφείλω να το πω και δημόσια: Σύντομα θα ξεκινήσουν τακτικοί έλεγχοι για τις καταλήψεις των κοινόχρηστων χώρων. Τα παράπονα πολιτών, περιοίκων, επισκεπτών, ακόμη και πελατών της αγοράς μας είναι αρκετά. Υπάρχουν δρόμοι που δεν μπορεί να περάσει άνθρωπος. Υπάρχουν καταστήματα που καταλαμβάνουν χώρο εξωτερικό τριπλάσιο από αυτόν που η άδεια λειτουργίας του τους επιτρέπει.

        Θα επιχειρήσουμε να κάνουμε ένα συμμάζεμα, αδιαφορώντας για το όποιο πολιτικό κόστος (τουλάχιστον προσωπικά ουδέποτε με ενδιέφερε, δεν είμαι επαγγελματίας πολιτικός, δεν λαμβάνω αντιμισθία αιρετού στο Δήμο, ούτε ασχολήθηκα με τα κοινά για βιοπορισμό. Όλα στη ζωή έχουν μια αρχή κι ένα τέλος). Μοναδικός γνώμονας και μοναδική έγνοια είναι η ευπρεπής εικόνα της πόλης. Αυτό θα βοηθήσει πρωτίστως τους επαγγελματίες, όσοι μπορούν να το καταλάβουν θα αντιληφθούν τι εννοώ. Όταν το περιβάλλον είναι ανθρώπινο και σέβεται τον άνθρωπο, τότε και ο άνθρωπος χαίρεται να συνυπάρχει σε αυτό.  Όταν, όμως, είναι ΄΄χαβούζα΄΄ τότε και ο άνθρωπος-πελάτης απομακρύνεται και επιζητεί κάτι ανθρωπινότερο και ποιοτικότερο.

Κάποτε, όταν ήταν Δήμαρχος ο Μάρκος Μεννής και έφτιαχνε τα μεγάλα πεζοδρόμια (σε Βενιζέλου, Ροδοκανάκη, κ.α) έπεσαν να τον φάνε ορισμένοι μαγαζάτορες, που ήθελαν να παρκάρουν οι ίδιοι τα αυτοκίνητά τους έξω από αυτά. Σήμερα κατάλαβαν πλέον όλοι ότι, τα πεζοδρόμια αυτά έδωσαν ζωή και στον περιπατητή πολίτη και στον επισκέπτη της Χίου, αλλά και στα μαγαζιά που γειτνιάζουν με αυτά. Κάποτε, όταν αναφερόταν ότι η Απλωταριά, η Βλαστού, η Δημογεροντίας, οι πάροδοι της Απλωταριάς θα γίνουν πεζόδρομοι, ΄΄δεκατούσαν΄΄ τους Δήμαρχους και τους Δημοτικούς Συμβούλους που τα έλεγαν. Κοντεύαμε ΄΄να τις φάμε΄΄ στο Δημοτικό Συμβούλιο. Το ίδιο με την Καλαμπόκα και την Στεφάνου Τσουρή (Ατσικής) πρόσφατα. Το ίδιο με την Μιχ. Λιβανού, την Φιλίππου Αργέντη, την Κοραή και την Ζολώτα. Σήμερα, υπάρχει κάποιος που να μην έχει δικαιώσει αυτήν την πολιτική, που ξεκίνησε επί Δημάρχου Γιάννη Μπουμπάρη και έφθασε έως τις ημέρες μας; Το ίδιο ισχύει και με τις καταλήψεις των κοινόχρηστων χώρων. Κάποιους τους ξενίζει η εφαρμογή του Νόμου σήμερα. Αλλά στο μέλλον, οι ίδιοι οι σήμερα αντιδρώντες, θα εννοήσουν τι πραγματικά συμφέρει σε όλους και θα είναι οι μεγαλύτεροι επικριτές όσων αιρετών δεν θα την τηρήσουν τότε.

Σε μια πόλη, όπως η Χίος, σε ένα Αιγαιοπελαγίτικο νησί, με μια λαμπρή ιστορία, πολιτισμό, κουλτούρα, δεν περιποιεί τιμή να μην υπάρχει ένα ΄΄καθαρό κέντρο΄΄ που θα μπορεί ο περιπατητής, ο πελάτης, με άνεση και ευχάριστη διάθεση να το διασχίσει. Αλλά και πέραν αυτού να έχει μια οπτική αισθητική καλή.

        Γι΄ αυτό, με καλή διάθεση και πρόθεση, θα παρακαλέσω, ακόμη και από τη θέση αυτή (δημοσίως), τους αγαπητούς επαγγελματίες της πόλης μας, τόσο τους εμπόρους όσο και τους ιδιοκτήτες καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος (καφετέριες, οβελιστήρια, κλπ), που δεν έχουν αιτηθεί την χορήγηση αδείας κατάληψης κοινόχρηστου χώρου από τον Δήμο Χίου και καταλαμβάνουν εδώ και μήνες παράνομα, μάλιστα πολλοί σε μεγάλη έκταση (ακόμη και δυσανάλογη με την άδεια λειτουργίας τους), να προσέλθουν τις ημέρες αυτές στο Δήμο και να αιτηθούν το χώρο που μπορεί -σύμφωνα με την κείμενη Νομοθεσία να τους χορηγηθεί- διότι οι έλεγχοι θα ξεκινήσουν και κατόπιν οι όποιες φωνασκίες και στενοχώριες προκληθούν δεν θα αλλάξουν την ηθελημένη πλέον αυτή αβλεψία, που δεν θα ονομάζεται πια έτσι αλλά αλλιώς !

        Πρέπει δε να καταστεί σαφές ότι, ο Δήμος δεν έχει καμία απολύτως διάθεση να επιβάλλει πρόστιμα (ή να ανακαλέσει άδειες) και επιθυμεί καλή και αρμονική συνεργασία με όλους τους επαγγελματίες του νησιού μας. Όμως, θεσμικά αλλά και πρακτικά, οφείλει να διασφαλίσει την ποιότητα της ζωής και της καθημερινότητας των πολιτών, με όποιο τρόπο η Νομοθεσία προβλέπει. Γι΄αυτό και σε κάθε Δήμο υποχρεωτικά υπάρχει και λειτουργεί Επιτροπή Ποιότητας Ζωής, που μεριμνά για όλα τούτα και εισηγείται ανάλογα τόσο προς τη δημοτική Αρχή όσο και προς το Δημοτικό Συμβούλιο.

        Φρονιμότερο, λοιπόν, είναι να προλαμβάνουμε παρά να θεραπεύουμε πληγές.-